คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
จะมีสักกี่คนที่มีโอกาสได้เที่ยว
ผู้คนส่วนใหญ่กว่าจะไปเที่ยวสักครั้งหนึ่ง ก็ต้องทำงานเก็บเงินกันทั้งปี, บางคนต่อให้ทำงานเก็บเงินเป็นสิบปีก็ยังไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวเมืองนอก ครั้นเมื่อมีเงินขึ้นมาพอจะเที่ยวต่างประเทศได้ ก็แน่นอนเขาก็ต้องไปประเทศที่ผู้คนส่วนใหญ่เขาใผ่ฝันไปกัน, อย่าว่าแต่คนไม่มีเงินเลย บางคนเป็นเศรษฐีมีทรัพย์สินเป็นหมื่นล้าน ก็ยังไม่มีโอกาสได้เที่ยวมากมายนัก บางคนอาจจะเดินทางเป็นร้อยประเทศ แต่ส่วนใหญ่ก็ไปเพราะเรื่องธุรกิจทั้งนั้น,
เพื่อนผมทำคาราวานไปรอบโลก เดือนทางครั้งหนึ่งใช้เวลาเป็นเดือน ถามว่าคนที่เดินทางมีพวกเศรษฐีไปไม๊? บอกว่ามีน้อยมาก ถามต่อว่า เศรษฐีเหล่านั้นเขาไม่สนใจการเดินทางท่องเที่ยวแบบนี้หรือ์? ตอบว่าสนใจมาก แต่เพราะคนเหล่านั้นมีเงินแต่ไม่มีเวลา พวกเขาได้แต่อิจฉาคนที่มีเวลาที่สามารถเดินทางไปเที่ยวกับกองคาราวานเช่นนั้นได้
สำหรับคุณโชคดีที่มีเวลา และแน่นอนจะมากจะน้อยก็ต้องมีเงินด้วย จึงสามารถเดินทางไปเที่ยวต่างประเทศได้ปีละหลายครั้ง ผมเองและอีกหลายคนจะเก็บเงินเที่ยวในเมืองไทย ขึ้นเหนือล่องใต้ปีละครั้งยังแสนยากเย็น ส่วนคนอื่นๆก็ขึ้นอยู่กับรสนิยมของวแต่ละคนว่าชอบเที่ยวแบบไหน
ผู้คนส่วนใหญ่กว่าจะไปเที่ยวสักครั้งหนึ่ง ก็ต้องทำงานเก็บเงินกันทั้งปี, บางคนต่อให้ทำงานเก็บเงินเป็นสิบปีก็ยังไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวเมืองนอก ครั้นเมื่อมีเงินขึ้นมาพอจะเที่ยวต่างประเทศได้ ก็แน่นอนเขาก็ต้องไปประเทศที่ผู้คนส่วนใหญ่เขาใผ่ฝันไปกัน, อย่าว่าแต่คนไม่มีเงินเลย บางคนเป็นเศรษฐีมีทรัพย์สินเป็นหมื่นล้าน ก็ยังไม่มีโอกาสได้เที่ยวมากมายนัก บางคนอาจจะเดินทางเป็นร้อยประเทศ แต่ส่วนใหญ่ก็ไปเพราะเรื่องธุรกิจทั้งนั้น,
เพื่อนผมทำคาราวานไปรอบโลก เดือนทางครั้งหนึ่งใช้เวลาเป็นเดือน ถามว่าคนที่เดินทางมีพวกเศรษฐีไปไม๊? บอกว่ามีน้อยมาก ถามต่อว่า เศรษฐีเหล่านั้นเขาไม่สนใจการเดินทางท่องเที่ยวแบบนี้หรือ์? ตอบว่าสนใจมาก แต่เพราะคนเหล่านั้นมีเงินแต่ไม่มีเวลา พวกเขาได้แต่อิจฉาคนที่มีเวลาที่สามารถเดินทางไปเที่ยวกับกองคาราวานเช่นนั้นได้
สำหรับคุณโชคดีที่มีเวลา และแน่นอนจะมากจะน้อยก็ต้องมีเงินด้วย จึงสามารถเดินทางไปเที่ยวต่างประเทศได้ปีละหลายครั้ง ผมเองและอีกหลายคนจะเก็บเงินเที่ยวในเมืองไทย ขึ้นเหนือล่องใต้ปีละครั้งยังแสนยากเย็น ส่วนคนอื่นๆก็ขึ้นอยู่กับรสนิยมของวแต่ละคนว่าชอบเที่ยวแบบไหน
แสดงความคิดเห็น
อยากทราบว่าทำไมคนไทยส่วนใหญ่ถึงไม่เปิดใจไปเที่ยวประเทศแบบแปลกๆ บ้างครับ
กระทู้นี้ตั้งจากประสบการณ์ส่วนตัว เนื่องจากตัวเองเป็นคนชอบเที่ยวมาก ซึ่งตอนนี้ก็ไปมาจะ 70 ประเทศทั่วโลก และก็ยังมีแพลนไปประเทศอื่นๆ ที่ไม่เคยไปต่อ ซึ่งเมื่อมีคนถาม ผมก็ตอบไปว่าจะไปประเทศนู่นนี่นั่น แน่นอนว่าเป็นประเทศที่คนไทยไม่นิยมไปกัน และยังโดนถามกลับมาว่ามีอะไรดี ไปทำไม ไม่อันตรายหรอ ทำไมไม่ไปเกาหลี ญี่ปุ่น หรือประเทศแมสๆ ในแถบยุโรป ซึ่งผมมองว่ามุมมองคนบ้านเรายังจำกัด (แต่ก็เริ่มออกเดินทางไปที่แปลกๆ เพิ่มมากขึ้นแล้วแต่ก็ยังน้อยอยู่ มีพี่ที่รู้จักหลายคนก็เที่ยวกัน 100 ประเทศ ขึ้นไป)
โดยเท่าที่ถามจะกังวลเรื่องวีซ่า ค่าใช้จ่าย หรืออุปสรรค์ด้านการสื่อสาร ซึ่งจริงๆ แล้ว ประเทศบางประเทศเหล่านี้ วีซ่าแทบไม่ต้องขอหรือไม่ก็ของ่ายมากเพียงแต่เราไม่ได้ศึกษาเท่านั้นเอง แถมค่าใช้จ่ายยังถูกกว่าบางประเทศ เช่น ยุโรป หรือ ญี่ปุ่น ซ่ะอีก และบางประเทศ ถึงจะรู้ภาษาอังกฤษดี แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก เพราะประเทศเหล่านั้นก็ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเช่นกัน แค่ระดับสามารถสื่อสารขั้นพื้นฐานได้เช่นกัน
คิดๆ แล้วน่าเสียดายน่ะครับ ทั่วโลกเรามีเกือบ 200 ประเทศ แต่คนไทยนิยมเดินทางไปไม่กี่ประเทศเอง ต่างกับบางชาติในเอเชีย เช่น เกาหลี หรือ ญี่ปุ่น และที่ตามมาติดๆ คือจีน ที่ในช่วงหลังๆ ไม่ว่าจะไปประเทศแปลกๆ มักจะเจอนักท่องเที่ยวชาวเอเชีย 3 ชาตินี้
อยากทราบว่าจริงๆ แล้ว มีเหตุผลอะไรนอกเหนือจากนี้ที่ทำให้เราไม่มองนอกกรอบจากที่เราคุ้นเคยบ้างรึเปล่าครับ
อยากเห็นคนไทยมีโอกาสได้มองโลกกว้างกันมากขึ้น เพื่อนำมาพัฒนาบ้านเราครับ
ขอบคุณครับ