ความรักไม่มีนิยาม

ด้วยอุณภูมิภายนอกระดับทะลุ 40 องศาเซลเซียส ณ.ที่หนึ่งที่ใดในประเทศไทยแลนด์แดนสยาม เวลายามเช้าแก่ๆ ใกล้เที่ยงอ่อนๆ  ผมหอบร่างกายที่ห่อหุ้มด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์ ที่มั่นใจว่าสามารถป้องกันลำแสงจากดวงอาทิตย์ประหนึ่งรังสีพิฆาตของอุลตร้าแมน ฉายใส่เหล่าสัตว์ประหลาดในฉากจบก็ปานนั้น ด้วยเวลาไม่นานผมต้องล่าถอยหอบพาสังขารในวัยกลางคนหนีแดดที่แผดใส่ ด้วยสเตปการถอยไม่เป็นท่า คิดแล้วให้ละอายใจหน่อยๆที่ถอยหนีมายังตู้เหล็กติดแอร์ ทิ้งภาระหน้าที่การงานไว้ตรงนั้นก่อน  ท่ามกลางแดดจ้าที่แผดเผา มันไม่ได้เผาให้เราแค่ร้อนกายเท่านั้น แต่ดันเผาเอาความขยันเราไปด้วย 555 นั่นคือเสียงหัวเราะภายในหัวเบาๆ ก่อนหนีเตลิดมาหาแอร์เก่าๆที่ระดับความเย็นพอทำให้หนังหนาๆไม่แสบร้อนนัก จะว่าไปท่ามกลางบรรยากาศทุ่งนาที่ร้างข้าวอารมณ์คงประมาณชายหนุ่มร้างสาวน้อยอะไรแบบนี้กระมัง  ผมควักเอามือถือที่เด่วนี้เป็นยังกะอวัยวะส่วนหนึ่งในร่างกายที่ขาดแทบไม่ได้ออกมาจากกางเกง  ขึ้นมาลุ้นด้วยหัวใจระทึกว่ามีข้อความในแอ๊ป Line ของเทอคนนั้นหรือไม่ ประโยคทักทายสั้นๆจากเทอปรากฎเป็นศิริมงคลแก่มือถือสมาร์ทโฟนเก่าๆ ทำให้หัวใจชายวัยกลางคนที่ผ่านรักผ่านเลิกมาหลายคราวได้ชุ่มชื่นเปล่งปลั่งมีพลังเต้นต่อในจังหวะรัก 555 เสียงหัวเราะน้อยๆในใจที่กระหยิ่มยิ้มย่อง แววตาที่สุกใสเปล่งประกายเจิดจ้าพกพาความหวังเต็มเปี่ยม เสียงเมโลดี้ฮำเพลงรักแนวสมหวังฉันและเธอเบาๆในลำคอ โดยรวมๆนั้นคืออาการของคนมีความสุขอิ่มเอิบใจ คุณๆคงคงสงสัยว่าประโยคสั้นๆนั้นคืออะไร !!
      “พี่ทำไรอยู่ค่ะ” ใช่ครับประโยคนี้ ที่อารมณ์ของคนรับราวเป็นชัยชนะของมหาสงครามศึกครองภิภพใน ลอร์ด ออฟ เดอะ ริง ก็มิปาน มันงานมโนล้วนๆครับแต่นี่คือสิ่งที่แปลกประหลาดพลังงานลึกลับบางอย่าง ทำให้คนๆนึงมีพละกำลังมีความอบอุ่นในใจอย่างไม่น่าเชื่อ  ผมว่าโลกนี้อยู่ได้ด้วยความสวยงามลึกลับอันนี้แหละครับ ผมพยามหาคำตอบให้กับคำถามที่ถามตัวเองมาตลอดชีวิต ตั้งแต่ในวัยรุ่นเห่อขนหน้าแข้ง จนยามนี้ในวัยกลางคนที่เห่อรายการสตอเบอรี่ชีสเค้ก(อ่อ เลิกดูตอนเอาผู้ชายมาปะปนในรายการ) คำถามที่ดูไร้สาระในวัยนี้ขณะที่เริ่มเป็นหนุ่มใหญ่ทั้งขนาด(อันนี้ความสมบูรณ์ของร่างกาย)และอายุ
     “นิยามของความรัก” มีคนนิยาม ให้ความหมาย คำจำกัดความ อื่นๆอีกเยอะแยะ สุดท้ายล่ะอะไรคือคำตอบที่มนุษยชาติรับรู้และเข้าใจตรงกัน ผมว่าคงไม่ ต่างคนย่อมมีความหมายในมุมของตัวเอง จากประสบการณ์ของตัวเอง สำหรับผมทั้งชีวิตก็ยังขวนขวายหามันทั้งที่ไม่เข้าใจ ทั้งเจ็บปวด สุข เศร้า เหงา ปนเปกันไปตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมา ในทุกวันนี้แค่ความรู้สึกหยิบยื่นในสิ่งที่มีความหมาย สิ่งที่ดีงามแก่กันเข้าใจเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกัน มีค่าและน่าจดจำครับ ส่วนความรักเหรอครับ จริงๆอาจไม่มีนิยามน่ะ
      ใช่ครับ “ความรักไม่มีนิยาม” เพราะความรักใช้หัวใจ ณ.ทุ่งนาร้างกลางแดด