ชีวิตเหมื่อนโดนสาป

สวัสดีนี้เป็นกระทู้ที่สองของเรา  กระทู้แรกเราเขียนไม่ค่อยดีเขียนผิดเขียนถูกขอประทานอภัย....ชีวิตเราก็เหมื่อนคนทั่วไปเรียนจบทำงานเราทำงานมาสักสองสามที่จนมาอยู่ในที่ทำงานในปัจุบัน ชีวิตเราก็ไม่ได้มีไรมากหรือวือหวามากนักทำงานเสร็จกับบ้านเข้าเรื่อง..ตอนเรามาเข้างานที่ปัจุบันเราเจอผชคนหนึ่งเรารู้สึกชอบเขาตั้งแต่แรกเหมื่อนรักอรกพบก็ว่าได้แต่เขารักเราหรือเปล่าอันนี้ไม่รู้...เราทำงานที่นี้มาหลายปีชอบแอบมองเขาแอบหาเฟสเขาหาไลน์กาเบอร์เขาเรามีหมดแต่เราก็แค่ได้แอบส่องแอบมองชีวิตเขาเราชอบเขามาก...มากจนจินตนาการแบบเกินเหตุเขาเป็น ผช  ที่น่ารักมากเขาเป็นคนที่หน้าตาดีเลยละเรามักจะปรึกษาเรื่องเขาให้เพื่อนเราฟังเพื่อนก็บอกว่าไม่บอกเขาละว่าเราชอบ ...เราไม่กล้าที่จะบอกเพราะเราทำงานที่เดียวกันถ้าเขาไม่ชอบเราขึ้นมาเราจะมองหน้าเขาไม่ติดเลยปล่อยให้เป็นความลับแต่รู้สึกรักเขาวันไหนเขาไม่มาทำงานเรามักจะพูดกับตัวเองเขาไปไหนนะไปทำอะไรวันนี้ไม่เห็นก็จะบนกับเพื่อนเราคนหนึ่งตลอด..จนวันหนึ่งเหมื่อนฟ้าแก้ลงฉันเราได้ข่าวว่าเขาจะไปอยู่ต่างประเทศหัวใจที่เคยพองโตเคยเห็นเขามาทำงานทุกวันแต่วันนี้หัวใจมันพังยับเยินแตกสลายร้องไห้กับตัวเองไม่อยากให้เขาไปเสียใจมากการที่แอบรักเขา...เรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ก็ได้แต่พยามทำใจชีวิตเราไม่เคยสมหวังกับความรักเลยบางทีเวลาเหงาก็อยากจะให้มีใครสักคนอยู่กับเราคุยกับเรา...แต่บางสิ่งถ้าพูดไปมันอาจจบไม่สวยเราเลยเลือกที่จะให้มันเป็นความลับ....ไม่รู้สิชีวิตเราจะมีความสุขแบบนี้ได้แค่ปีสองคนที่เรารักก็มักจากกันไป...ชีวิตเหมื่อนถูกสาป...