ขบวนการทางจิต หยุดสั่งจิต จะกลายเป็นสะกดจิตตนเอง

พระพุทธองค์ทรงค้นพบอริยะสัจ ๔ ท่านจึงบำเพ็ญเพียรทำจิตให้ว่างจากการปรุงแต่ง (มรรค) ทำอยู่หลายปีจนสมองเริ่มไม่ตอบรับข้อมูลใดๆ ตะกอนต่างๆ(ขยะสมอง) เริ่มลงเหมือนน้ำขุ่นที่ค่อยๆใส จิตที่ว่างต่อเนื่องเป็นลูกโซ่ วันหนึ่งประมาณ ๗๐-๘๐%  เริ่มเห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง จึงเริ่มเห็น ไฟราคะ ไฟโทสะ ไฟโมหะ (ที่มากระทบจิต) จึงไม่ปล่อยให้จิตออกจากสมาธิ (ปรุงแต่ง แม้นแต่ปัญญา) ว่างอยู่อย่างนั้นจนเข้าอาณาปานสติ จิตเป็นหนึ่ง(เอก) อยู่กับลมหายใจ  เป็นลมปราณที่ยาวและลึก  จนถึงซึ่งนิพพาน มิต้องอาศัยทุ่นใดๆให้จิตเกาะอีกต่อไป เพื่อนเอ๋ยท่านทุกคนมาไกลแล้ว อย่าแวะกลางทางเลยจงเดินไปให้สุดทาง แบ่งปันประสบการณ์ อย่ามาแตกฉานทางภาษาแล้วขัดแย้งกันเลย มุ่งสู่ความหลุดพ้น อย่าแสวงหา ลาภ ยศ สรรเสริญ สุขเลย จะไปไม่สุดทาง
(เรายังหันไปหันมาอยู่)