อย่างที่บอกรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนไม่เก่งอะไรเลยสักเรื่อง แค่พอทำได้แต่ไม่ถึงกับดี เอาที่ประมาณคิดออก เช่น สมัยมัธยมเราเล่นกีฬา รักบี้ เราได้เป็นตัวจริง แต่ไม่ค่อยเด่นเหมือนคนทีน้อยเลยต้องเป็นเรา ตั้งแต่เล่นมาจนถึงจบมัธยม เราไม่เคยวาง ทาย หรือทำคะแนนได้เลย ทั้งๆที่ทุกคนเคยทำได้แล้ว พอมีเด็กใหม่เข้ามาเราก่กลายเป็นตัวสำรอง
ส่วนเรียนหนังสือก่พอไปได้บ้าง แต่ไม่เก่งวิชาใหนจริงๆเลยสักวิชา
พอมหาลัย ก็พอได้งูๆปลาๆ เช่น วิชาสัมนา อาจารให้วิเคราะห์ เพื่อนเราอาการหนักกว่าเราอีกส่งกีครั้งก็ไม่ผ่าน เราผ่านอันแรกแล้วเพื่อนเรายังไม่ผ่าน พอมันผ่านตอนแรกทำอันอื่นต่อ มันเสดก่อนเราเฉยเลย
พอวันที่มาถึงสัมนาที่ได้พูดจริง เราก็พูดได้คะแนนน้อยกว่า
มีอีกเยอะที่คิดไม่ออก ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม เราคิดว่าเราทำดีแล้วแต่คนอื่นก่ทำดีกว่า มันอธิบายไม่ถูก ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร และเก่งอะไร คะ
คิดว่าเป็นคนไม่เก่งอะไรเลย ควรให้กำลังใจตัวเองยังไงคะ
ส่วนเรียนหนังสือก่พอไปได้บ้าง แต่ไม่เก่งวิชาใหนจริงๆเลยสักวิชา
พอมหาลัย ก็พอได้งูๆปลาๆ เช่น วิชาสัมนา อาจารให้วิเคราะห์ เพื่อนเราอาการหนักกว่าเราอีกส่งกีครั้งก็ไม่ผ่าน เราผ่านอันแรกแล้วเพื่อนเรายังไม่ผ่าน พอมันผ่านตอนแรกทำอันอื่นต่อ มันเสดก่อนเราเฉยเลย
พอวันที่มาถึงสัมนาที่ได้พูดจริง เราก็พูดได้คะแนนน้อยกว่า
มีอีกเยอะที่คิดไม่ออก ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม เราคิดว่าเราทำดีแล้วแต่คนอื่นก่ทำดีกว่า มันอธิบายไม่ถูก ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร และเก่งอะไร คะ