ถ้าจะไม่เริ่มต้นเรื่องก็อาจจะไม่เข้า...เรากับแฟนคบกันมาตลอดเวลาเกือบ 6ปี เราสองคนเป็นเพื่อนกันสมัยเรียนประถมและตัดสินใจคบกันเมื่อเข้ามหาลัย เรารับรู้เรื่องราวของเขามาตลอดเพราะด้วยความเป็นเพื่อนเขามักจะมีเรื่องมาปรึกษาหรือพูดคุยตลอด เรารับรู้เรื่องแฟนเขาทุกคนตั้งแต่คนแรกที่รักมากๆหลังจากที่รู้ว่าเขาอกหักมารอบที่เท่าใหร่ไม่รู้เราจึงชวนเขามาหาเพื่อจะได้ปรับความรู้สึกปรับอารมณ์เขา แต่ผิดที่เราห้ามใจตัวเองไม่ได้จริงๆเราแอบชอบเขามาตั้งนานแล้วตั้งแต่สมัยเรียนประถมอาจจะเป็นความชอบแบบเด็กแต่ก็ไม่เคยหยุดฝันที่จะมีผู้ชายคนนี้มาเป็นคนรัก คืนนั้นเราสองคนนอนด้วยกันเขาท้องเสียไม่สบายทั้งคืนเราก็อยู่ดูแลและคืนนั้นเองเราก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้เรากอดเขา ร้องไห้และบอกความในใจว่าเราร็สึกยังไงและอยากได้ความรู้สึกนั้นตอบบ้าง หลังจากนั้นไม่กี่วันเราก็ติดต่อกันมาตลอดจนวันนึงเราตัดสินใจที่จะคบกันเป็นแฟน แต่เขาก็บอกเรานะว่าทดลองคบกันดูก่อนก็ได้และอยากให้เข้าใจว่าอาจจะรักเราได้ไม่เต็มร้อยเพราะเขายังคงมีความรู้สึกดีๆให้กับแฟนเก่า(คนแรก)และครอบครัวแฟนเก่าอยู่ เราก็บอกเขาไปว่าเข้าใจเพราะเรารับรู้เรื่องเศร้าๆเจ็บปวดเขามาเยอะ เราเรยตั้งปฏิพาณไว้กับตัวเองว่าเราจะรักษาหัวใจเขาได้ดีที่สุดจะไม่ทำให้เสียใจเหมือนที่ผ่านมา มันทำให้เรารู้สึกไม่ชอบแฟนเก่าคนแรกของเขาเลยที่มาทำให้เพื่อนรักเราเสียใจ
ทุกอย่างกำลังไปได้ดี เราคบกันมาเกือบปีทุกอย่างต้องพังลง เขาขอกลับบ้านไปหาครอบครัวต่างจังหวัดหลังจากกลับมาเราไม่รู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น เขาโทรมาบอกเลิกเราแบบไม่ใยดีโดยให้เหตุผลว่า เขายังสับสนไม่รู้ใจตัวเอง อยากให้เราไปเจอคนที่ดี...เรากินไม่ได้ นอนไม่หลับ ฟูมฟายเป็นบ้าเป็นบอ เหมือนคนไม่มีสติ ไม่ไปเรียน ไม่อยากลุกออกจากห้อง เบื่อทุกสิ่งทุกอย่าง...หลังจากนั้นไป2วัน เราแอบไปส่องเฟสของแฟนเก่าคนแรกของเขามา สิ่งที่เห็นคือ นางโพสรูปไปเที่ยวกับครอบครัวที่ทะเลโดยในภาพมีรูปแฟนเราด้วย เลยทำให้เรารู้ว่าเหตุผลที่เลิกกันไปเพราะเขายังคงมีความรู้สึกกับแฟนเก่าคนแรกของเขาอยู่ เราเสียใจมากแต่ก็ยังรักและรอการกลับมาเสมอ...
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็มาขอคืนดีเราได้กลับมาคบกัน เขามีการงานหน้าที่ที่ดีและเราก็มีหน้าที่การงานที่ดีเช่นกัน ทั้งคู่ตกลงจะอยู่ด้วยกันโดยเราได้ย้ายที่ทำงานเพื่อจะได้ไปอยู่ใกล้ๆเขา เราทั้งสองใช้ชีวิตที่มีทั้งทุกข์และสุข มีหลายครั้งที่ทะเลาะกันบ่อยจนทำให้เขารู้สึกบั่นทอนจิตใจและเรื่องแฟนเก่าคนแรกของเขาก็อยูในใจเรามาตลอดทะเลาะเรื่องนี้บ่อยมาก เพราะครอบครัวเขารักแฟนเราจนทำให้แฟนเรารักและเคารพครอบครัวนี้มาก ซึ่งการที่ครอบครัวแฟนเก่าโทรหาบ่อยๆมันไม่ไช่เรื่องแปลกสำหรับแฟนเราเพราะเขามองว่าเป็นเหมือนผู้ใหญ่คนนึงที่เขาเคารพรัก เราทนกับสิ่งแบบนี้มาตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน แต่เราก็ยอมเพื่อจะได้อยู่ด้วยกัน เพราะเรารักเราถึงยอม อาจจะมีชวนทะเลาะบ้าง ห้ามไม่ให้ยุ่งบ้าง รู้ว่าเป็นสิ่งไม่ดีแต่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้เพราะเขาก็มักจะไปหาและซื้อของไปฝากครอบครัวแฟนเก่าอยู่บ่อยๆ
คงจะมาถึงจุดจบของความรักเรา ช่วงวันหยุดเทศกาลเราสองคนได้ต่างคนต่างกลับบ้าน เราสองคนติดต่อกันทุกวันจนมาวันนึงเขาหายไปไม่ติดต่อ เราส่งข้อความไปถามว่าอยู่ไหน ทำอะไร สุดท้ายเราได้รู้ว่าวันนั้นเขาไปหาครอบครัวแฟนเก่าและเป็นวันที่ความรักของเราต้องจบลง เพราะแฟนเราไม่อยากปิดกั้นในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ เขาอยากมาหาครอบครัวนี้โดยที่ไม่มีหารห้ามใดๆจากเรา ความรักเราที่ผ่านมาตลอดระยะเวลาเกือบ 6 ปีต้องมาจบลงเพราะแค่เรื่องของครอบครัวแฟนเก่า เขาไล่เราออกจากบ้านแบบไม่มีเยื่อใยต่อกัน บอกว่าทั้งหมดที่ผ่านมาเป็นแค่การโกหกตัวเอง เขาไม่ได้รัก ไม่ได้คิดจะสร้างชีวิตคู่กับเรา อยากให้เราออกจากบ้านไปตอนนี้ได้เลยเพราะไม่อยากเห็นหน้าเรา ที่ผ่านมาแค่สงสารไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย และมีหลายๆคำพูดที่บั่นทอนจิตใจมาก เราต้องยอมเดินออกมาจากชีวิตเขา ทั้งน้ำตาแม้ลึกๆจะไม่อยากออกมา แต่สุดท้ายเราไม่เคยโกรธเรากลับมองข้ามสิ่งนั้นและรอการกลับมาของเขาเสมอ เพราะช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เขาดูแลดีมาก ไม่ว่าจะไล่เราหรือว่าเราหรือทำร้ายจิตใจแบบเย็นชาแค่ไหน สุดท้ายก็จะรักและรอการกลับมาเสมอ... "รักเดียวใจเดียว"
เคยไหมโดนแฟนไล่ออกจากบ้านแบบไม่มีเยื่อใยแต่ก็ยังรักอยู่และรอการกลับมาเสมอ
ทุกอย่างกำลังไปได้ดี เราคบกันมาเกือบปีทุกอย่างต้องพังลง เขาขอกลับบ้านไปหาครอบครัวต่างจังหวัดหลังจากกลับมาเราไม่รู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น เขาโทรมาบอกเลิกเราแบบไม่ใยดีโดยให้เหตุผลว่า เขายังสับสนไม่รู้ใจตัวเอง อยากให้เราไปเจอคนที่ดี...เรากินไม่ได้ นอนไม่หลับ ฟูมฟายเป็นบ้าเป็นบอ เหมือนคนไม่มีสติ ไม่ไปเรียน ไม่อยากลุกออกจากห้อง เบื่อทุกสิ่งทุกอย่าง...หลังจากนั้นไป2วัน เราแอบไปส่องเฟสของแฟนเก่าคนแรกของเขามา สิ่งที่เห็นคือ นางโพสรูปไปเที่ยวกับครอบครัวที่ทะเลโดยในภาพมีรูปแฟนเราด้วย เลยทำให้เรารู้ว่าเหตุผลที่เลิกกันไปเพราะเขายังคงมีความรู้สึกกับแฟนเก่าคนแรกของเขาอยู่ เราเสียใจมากแต่ก็ยังรักและรอการกลับมาเสมอ...
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็มาขอคืนดีเราได้กลับมาคบกัน เขามีการงานหน้าที่ที่ดีและเราก็มีหน้าที่การงานที่ดีเช่นกัน ทั้งคู่ตกลงจะอยู่ด้วยกันโดยเราได้ย้ายที่ทำงานเพื่อจะได้ไปอยู่ใกล้ๆเขา เราทั้งสองใช้ชีวิตที่มีทั้งทุกข์และสุข มีหลายครั้งที่ทะเลาะกันบ่อยจนทำให้เขารู้สึกบั่นทอนจิตใจและเรื่องแฟนเก่าคนแรกของเขาก็อยูในใจเรามาตลอดทะเลาะเรื่องนี้บ่อยมาก เพราะครอบครัวเขารักแฟนเราจนทำให้แฟนเรารักและเคารพครอบครัวนี้มาก ซึ่งการที่ครอบครัวแฟนเก่าโทรหาบ่อยๆมันไม่ไช่เรื่องแปลกสำหรับแฟนเราเพราะเขามองว่าเป็นเหมือนผู้ใหญ่คนนึงที่เขาเคารพรัก เราทนกับสิ่งแบบนี้มาตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน แต่เราก็ยอมเพื่อจะได้อยู่ด้วยกัน เพราะเรารักเราถึงยอม อาจจะมีชวนทะเลาะบ้าง ห้ามไม่ให้ยุ่งบ้าง รู้ว่าเป็นสิ่งไม่ดีแต่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้เพราะเขาก็มักจะไปหาและซื้อของไปฝากครอบครัวแฟนเก่าอยู่บ่อยๆ
คงจะมาถึงจุดจบของความรักเรา ช่วงวันหยุดเทศกาลเราสองคนได้ต่างคนต่างกลับบ้าน เราสองคนติดต่อกันทุกวันจนมาวันนึงเขาหายไปไม่ติดต่อ เราส่งข้อความไปถามว่าอยู่ไหน ทำอะไร สุดท้ายเราได้รู้ว่าวันนั้นเขาไปหาครอบครัวแฟนเก่าและเป็นวันที่ความรักของเราต้องจบลง เพราะแฟนเราไม่อยากปิดกั้นในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ เขาอยากมาหาครอบครัวนี้โดยที่ไม่มีหารห้ามใดๆจากเรา ความรักเราที่ผ่านมาตลอดระยะเวลาเกือบ 6 ปีต้องมาจบลงเพราะแค่เรื่องของครอบครัวแฟนเก่า เขาไล่เราออกจากบ้านแบบไม่มีเยื่อใยต่อกัน บอกว่าทั้งหมดที่ผ่านมาเป็นแค่การโกหกตัวเอง เขาไม่ได้รัก ไม่ได้คิดจะสร้างชีวิตคู่กับเรา อยากให้เราออกจากบ้านไปตอนนี้ได้เลยเพราะไม่อยากเห็นหน้าเรา ที่ผ่านมาแค่สงสารไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย และมีหลายๆคำพูดที่บั่นทอนจิตใจมาก เราต้องยอมเดินออกมาจากชีวิตเขา ทั้งน้ำตาแม้ลึกๆจะไม่อยากออกมา แต่สุดท้ายเราไม่เคยโกรธเรากลับมองข้ามสิ่งนั้นและรอการกลับมาของเขาเสมอ เพราะช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เขาดูแลดีมาก ไม่ว่าจะไล่เราหรือว่าเราหรือทำร้ายจิตใจแบบเย็นชาแค่ไหน สุดท้ายก็จะรักและรอการกลับมาเสมอ... "รักเดียวใจเดียว"