นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะค่ะ อึดอัดใจมากไม่รู้จะไประบายหรือปรึกษาใครที่ไหนดีเลยมาตั้งกระทู้ขอความคิดเห็นเพื่อนๆ
เราพึ่งเดินออกมาจากแฟนเราที่เรารักมากและเขาเป็นคนดีมาก ไม่เจ้าชู้ ไม่นอกใจ หลังจากเรียนจบเค้าก่ไปทำงานกับพ่อที่ต่างจังหวัดซึ่งปกติตอนเค้าเรียนเรากาไม่ค่อยได้เจอกันยุแล้วเพราะเวลาเค้าทำอะไรเค้าจะสนใจและจดจ่อกับสิ่งที่ทำมาก เรื่องเรียนเรื่องทำงานเราพอเข้าใจค่ะ แต่คือมาพักหลังนี้เค้าไม่มีเวลาเลยไม่ใช่แค่นั้นมันเริ่มลามไปถึงการไม่ใส่ใจไม่หึงไม่หวงไม่ด่าไม่ว่าไม่อะไรทั้งสิ้นปล่อยเราตามสบายเลยช่วงเทศกาลสงกรานต์ที่ผ่านมาก่ไม่มาหาเราเลยคือทั้งๆที่ตกลงคุยกันไว้แล้วว่าถ้าลางานช่วงสงกรานต์จะมาแต่สุดท้ายก่ไม่มาซึ่งเราไม่ได้ทะเลาะอะไรกันเลย ช่วงสงกรานต์ที่เค้าไม่ได้มาก่เจ็บไม่เท่าที่เค้ากลับบ้านแล้วไม่ติดต่อเราเลยหายเงียบซึ่งเราคิดว่าเค้าน่าจะมัวแต่กินเหล้ากับเพื่อนแต่เค้าน่าจะบอกอะไรเราหน่อยก่ยังดีไม่ใช่หายไปแบบนั้นเลย
ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากคือเค้าไม่ใส่ใจเลยเหมือนไม่แคร์เราแต่พอเราจะเลิกเค้าก่ไม่ยอมบอกว่าขอโทษเค้ารักเราแต่เราสัมผัสได้ว่าไม่ได้มีมือที่สามแน่นอนเราก่พยายามอดทน จนเราเริ่มไม่ไหวแล้วพยายามบอกเค้าหลายรอบให้ปรับตัวเข้าหาเราหน่อยสนใจบ้างก่ดีแต่เหมือนเค้าก่ยังเปนแบบเดิมและไม่ใส่ใจหนักกว่าเดิม เวลาเราโกดหรืองอลอะไรเค้าไม่เคยโต้ตอบนะมีแต่ขอโทษแต่เค้าก่ทำมึนดีกะเราแบบเดิมๆ
สุดท้ายเมื่อไม่กี่วันนี้เราเลยตัดสินใจทิ้งเค้าเพราะเราคุยกะคนๆนึงแต่เราพึ่งคุยกันเค้าก่โอเคดูสนใจใส่ใจเราดีซึ่งเรารุ่จักกันมานานแล้วแต่พึ่งมาคุยกันแบบนีแต่เราก่ไม่รุ่หรอกว่าคนใหม่จะดีเท่าเค้าหรือเปล่าแต่นะจุดนั่นเราทนไม่ไหวแล้วแค่นั้นเอง😞😞แต่หลังจากตัดสินใจจบกันไปเค้าก่ไม่มีวี่วาวเสียใจอะไรนะมีแต่เราที่แสดงออกเองเพราะตอนจะเลิกกันเค้าทำเหมือนปันหานี้ไม่ได้เกิดจากเค้าด้วยซ้ำเค้าคงคิดว่าเราผิดเพราะเรามีคนอื่น
เราอยากถามว่าเราผิดมากมั้ยที่เราทนไม่ไหวหรือเราผิดที่หวั่นไหวกับคนอื่น แต่ตอนนี้เราอยากยุคนเดียวมากกว่า แต่เราก่สงสารคนที่คุยอยู่เพราะเค้าก่ดีกับเรามากเหมือนกัน
ผิดมั้ยที่เราเลิกกับแฟนเพราะเค้าละเลยไม่ใส่ใจเราจนเกินไป
เราพึ่งเดินออกมาจากแฟนเราที่เรารักมากและเขาเป็นคนดีมาก ไม่เจ้าชู้ ไม่นอกใจ หลังจากเรียนจบเค้าก่ไปทำงานกับพ่อที่ต่างจังหวัดซึ่งปกติตอนเค้าเรียนเรากาไม่ค่อยได้เจอกันยุแล้วเพราะเวลาเค้าทำอะไรเค้าจะสนใจและจดจ่อกับสิ่งที่ทำมาก เรื่องเรียนเรื่องทำงานเราพอเข้าใจค่ะ แต่คือมาพักหลังนี้เค้าไม่มีเวลาเลยไม่ใช่แค่นั้นมันเริ่มลามไปถึงการไม่ใส่ใจไม่หึงไม่หวงไม่ด่าไม่ว่าไม่อะไรทั้งสิ้นปล่อยเราตามสบายเลยช่วงเทศกาลสงกรานต์ที่ผ่านมาก่ไม่มาหาเราเลยคือทั้งๆที่ตกลงคุยกันไว้แล้วว่าถ้าลางานช่วงสงกรานต์จะมาแต่สุดท้ายก่ไม่มาซึ่งเราไม่ได้ทะเลาะอะไรกันเลย ช่วงสงกรานต์ที่เค้าไม่ได้มาก่เจ็บไม่เท่าที่เค้ากลับบ้านแล้วไม่ติดต่อเราเลยหายเงียบซึ่งเราคิดว่าเค้าน่าจะมัวแต่กินเหล้ากับเพื่อนแต่เค้าน่าจะบอกอะไรเราหน่อยก่ยังดีไม่ใช่หายไปแบบนั้นเลย
ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากคือเค้าไม่ใส่ใจเลยเหมือนไม่แคร์เราแต่พอเราจะเลิกเค้าก่ไม่ยอมบอกว่าขอโทษเค้ารักเราแต่เราสัมผัสได้ว่าไม่ได้มีมือที่สามแน่นอนเราก่พยายามอดทน จนเราเริ่มไม่ไหวแล้วพยายามบอกเค้าหลายรอบให้ปรับตัวเข้าหาเราหน่อยสนใจบ้างก่ดีแต่เหมือนเค้าก่ยังเปนแบบเดิมและไม่ใส่ใจหนักกว่าเดิม เวลาเราโกดหรืองอลอะไรเค้าไม่เคยโต้ตอบนะมีแต่ขอโทษแต่เค้าก่ทำมึนดีกะเราแบบเดิมๆ
สุดท้ายเมื่อไม่กี่วันนี้เราเลยตัดสินใจทิ้งเค้าเพราะเราคุยกะคนๆนึงแต่เราพึ่งคุยกันเค้าก่โอเคดูสนใจใส่ใจเราดีซึ่งเรารุ่จักกันมานานแล้วแต่พึ่งมาคุยกันแบบนีแต่เราก่ไม่รุ่หรอกว่าคนใหม่จะดีเท่าเค้าหรือเปล่าแต่นะจุดนั่นเราทนไม่ไหวแล้วแค่นั้นเอง😞😞แต่หลังจากตัดสินใจจบกันไปเค้าก่ไม่มีวี่วาวเสียใจอะไรนะมีแต่เราที่แสดงออกเองเพราะตอนจะเลิกกันเค้าทำเหมือนปันหานี้ไม่ได้เกิดจากเค้าด้วยซ้ำเค้าคงคิดว่าเราผิดเพราะเรามีคนอื่น
เราอยากถามว่าเราผิดมากมั้ยที่เราทนไม่ไหวหรือเราผิดที่หวั่นไหวกับคนอื่น แต่ตอนนี้เราอยากยุคนเดียวมากกว่า แต่เราก่สงสารคนที่คุยอยู่เพราะเค้าก่ดีกับเรามากเหมือนกัน