ไม่รู้จะสะเทือนใจอะไรก่อนดี ระหว่างพ่อที่ไลฟ์สดผูกคอลูกแล้วฆ่าตัวตายตาม กับคนแชร์ไลฟ์พร้อมด่าและสงสารเด็ก

เราเป็นโรคกลัวสังคม แล้วตอนนี้ก็มีปัญหากับคนในบ้านตอนนี้เราเรียนอยู่ม.5ปัญหาเยอะจนเริ่มทนไม่ไหว เรามีปมในอดีตที่ทำร้ายเราจนกลายเป็นคนกลัวสังคม เราย้ายรร.มารร.ใหม่ม.5เทอม1 พูดน้อย กลัวคน ไม่กล้าพูด ทำใ

คือเรามีครอบครัวที่toxicมาก เสียสุขภาพจิตสุดๆ เราก็ทนจนตัวเองมหาลัย ก็นึกว่าจะหลุดพ้นใช่มั้ยคะ สรุปตอนปิดเทอมเราต้องกลับบ้านมาอีก ตอนอยู่ที่มหาลัยก็โทรมาด่าเราจนเครียด คือเราเกรียนเหนื่อยมากกลับบ้านมา

เรารู้สึกเราเป็นภาระไม่คู่ควรกับใครเลย เราอายุ 21 แต่เรารู้สึกเป็นภาระทางบ้านแฟนมาก เวลามีเรื่องเงินๆทองบ้านแฟนจะคอยช่วยตลอด เราก็คอยช่วยเหลือบ้านแฟนดวลาแม่เขาให้ไปขายของ เราก็ไปช่วย แต่เราคิดมากหรืออ

คือเรารู้สึกไม่อยากทำอะไร เศร้าใจ เสียใจ ร้องไห้มา6วันละ รู้สึกเหนื่อยๆเพลียๆ ไม่อยากคุย ไม่อยากเจอกับใจ ไม่หิวข้าวกินไม่ลง เอาแต่นั่งเหม่อ นอนไม่หลับ ไม่อยากไปทำงานไม่อยากเจอผู้คนที่ทำงาน แม้แต่พ่อแม

คือเราเหนื่อยมาก เราถูกถามแต่เรื่องเดิมซ้ำๆจนไม่อยากทำเรื่องนั้นอีก ปัญหาถาโถมเข้ามา เคียดจนป่วย พึ่งใครก็ไม่ได้ จนอยากตายไปจะได้จบๆซักที

แต่งงานมา4ปี เคยท้อง1ครั้ง แต่ก็แท้งไป เสียใจมาก ตอนนี้ก็ได้แค่รอ เมื่อไหร่จะมีข่าวดีแบบคนอื่นบ้างซักที เฮ้อ..!!!

อึดอัดใจมากค่ะ รู้สึกรำคาญมาก เรื่องมีอยู่ว่า เรามีปัญหากะเพื่อนในคณะบางกลุ่ม จนเราออกมาจากกลุ่มนั้น แล้วพวกเขาชอบด่าเราผ่านเฟส เวลาเราโพสอะไรจะเอาไปด่า แต่เราเฉยๆเพราะเรารำคาญมากกกกก จะแนวแบบ อะไรของ

ชีวิตที่เคยบวกตลอดไม่ว่า งาน การเงิน สังคม อยู่ๆจนวันนี้เราล้ม แต่คนที่ค่อยซัพพอตเราไม่ฮีลใจเราเลย หั่นหน้าไปทางไหนก็ไม่ได้ ปรึกษาก็มีแต่คำพูดไม่ดี เฮ้อ

ประเด็นสินสอดมีเถียงกันบ่อยมากและเราก็มักจะเห็นคอมเม้นท์หยามใจบ่อยครั้ง เรารู้ว่าพวกคุณไม่อยากเสียเงิน เราไม่กล้าเรียกหรอก หยุดพูดคำพวกนี้ได้มั้ยคะ เราสะเทือนใจมาก ประมาณว่า "ผู้หญิงกว่าจะแต่งงา