เราเป็นโรคขาดความอบอุ่นใช่มั้ย

เรารู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นโรคขาดความอบอุ่น
ตอนเด็กๆพ่อแม่เราไม่ค่อยใส่ใจเรา เอาแต่ทำงาน เอาเราไปฝากไว้ที่เนิร์สเซอรี่ตอนเช้า พอเลิกงานก็ไปรับ พอเราเข้าอนุบาล เคัาก็ฝึกให้เราแต่งตัวเอง ฝึกช่วยเหลือตัวเองทุกอย่าง เราต้องแต่งตัวไปเรียนเอง เราไปโรงเรียนกับคนข้างบ้านทุกวัน(เค้ารับจ้างรับส่ง) เราอยากไปเที่ยวกับพ่อแม่มากนะ แต่เค้าไม่ค่อยพาเราไปเพราะเค้าไม่ว่าง ปีนึงได้ไปแค่ครั้งเดียว บางปีไม่ได้ไปเลย พอขึ้นมัธยม พ่อไปส่งเราที่โรงเรียน แต่ให้เราเดินกลับบ้านเอง(บ้านอยู่ใกล้โรงเรียน) พ่อแม่ไม่เคยสนใจการเรียนเราเลย เราเป็นเด็กเรียนดีนะ แต่เราไม่เคยได้ของขวัญอะไรจากเค้าเลย วันเกิดก็ไม่ค่อยจัดให้เรา จัดให้แค่ตอนเด็กๆ ตอนนี้เราขึ้นมหาลัยละ พวกเค้าก็ยังเหมือนเดิม ทำงานจนไม่มีเวลาให้เรา ไม่สนใจเรื่องเรียนของเรา เราแอบร้องไห้บ่อยมากอะ เราน้อยใจพวกเค้า พอเราเริ่มโตเราถึงเริ่มรู้สึกว่าขาดความอบอุ่นอะ เวลาใครว่าเรานิดหน่อยเราก็จะร้องไห้ บางทีเพื่อนแกล้งเราก็รู้สึกน้อยใจ เราอยากให้คนสนใจเรา เรามีแฟนเราก็งอแงใส่แฟนบ่อยๆ เรารู้สึกว่าแฟนไม่เข้าใจเรา เราเอาแต่ใจตัวเองมาก เราพยายามแก้แล้วแต่อาการเหล่านี้ก็ไม่หายสักที เราควรทำไงดี ใครพอช่วยเราได้บ้าง