สวัสดีครับ วันนี้มีปัญหาเดิมๆ จะมาปรึกษาทุกคนครับ
ตามหัวข้อเลยครับ คือพ่อเนี่ยเค้าได้รับหมาจากเพื่อนที่ทำงานมาเลี่ยงสองตัว เนื่องจากเขาต้องย้ายบ้าน และอาจไม่มีที่เลี้ยง
โดยที่ที่บ้านผมเองก็ไม่มีที่เลี้ยงเหมือนกันครับ แต่ผมกับที่บ้านเค้าก็ไม่อะไรนะ เอามาก็ได้ครับอย่างน้อยก็คลายเหงาผมด้วย
หลังจากที่เอาน้องมาเลี้ยง ส่วนใหญ่คนที่เลี้ยงก็จะเป็นผมกับย่าผมมากกว่า เนื่องจากพ่อเค้าไม่มีเวลา โดยที่ย่าออกค่าใช้จ่ายเรื่องอาหาร
และผมก็ออกค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับอุปกรณ์และยารักษาโรคน่ะครับ พ่อเค้าจะทำได้แค่เอาขนมหรือของกินกระจุกกระจิกมาเลี้ยง
ทีนี้ปัญหาโลกแตกมาหลังจากนี้แล้วครับ คือเบื่อพ่อตรงที่ว่า เวลาเขาให้อาหารหมา เขาชอบพูดแขวะ ประมาณว่า
"เนี่ย หมาเนี่ยมันยังได้กินดี คนมันเลี้ยงไม่เชื่องก็ไม่ต้อง แ_ก"
"หมากินไก่ย่างห้าดาว คนก็กินเศษกระดูกไก่"
หรือไม่ก็พูดกับผมตรงๆว่า "
ก็มีค่าได้แค่อาบน้ำให้หมานี่หล่ะ"
บางทีก็พูดกับน้องหมา "ครับ/ค่ะ" แต่ด่าลูกว่า "ไอ้เ_ี้ย"
ผมนี่ร้อง เฮ้อออออออออ หนักมาก ผมอะไม่อะไรกับน้องหมาสองตัวหรอก เพราะมันก็น่ารัก
ก็ไม่เข้าใจพ่อเหมือนกันว่ารักหมามันไม่ผิดหรอก แต่คนเลี้ยงจริงๆมีก็แค่ย่ากับผม เค้าก็แค่มาแวะให้อาหาร บางทีก็ไม่ได้ช่วยค่าใช้จ่ายอะครับ
มีอยู่ครั้งนึงถึงกับทะเลาะรุนแรงเรื่องคำพูดนี่หล่ะ และผมก็หลุดปากไปว่า
"อยากจะรู้จริงๆว่าบั้นปลายชีวิต ถ้าล้มป่วยขึ้นมา ใครจะดูแล ระหว่างลูกหรือหมา?"
เขาก็เงียบเลย ทำให้ผมรู้สึกผิดมากๆ
หมาก็รัก พ่อก็รัก แต่พ่อก็อวยหมาจนเกินเหตุจนด่าลูกบ้างไรบ้าง รู้สึกคิดมากกับคำพูดพ่อจริงๆ
ผมควรทำอย่างไรดีครับT_T
...........................................................................................................................................................
>> อัพเดท 26/04/2017 <<
นึกไม่ถึงว่าจะมีคนมาตอบกระทู้เยอะ เจอคนหัวอกเดียวกันด้วย ดีใจมากเลยครับ
และก็โดนสวดเยอะพอสมควร 5555555
ยังยืนยันคำเดิมครับว่าผมไม่อิจฉาหมาหรอกครับ
จะไปอิจฉาน้องทำไมในเมื่อผมเองก็เป็นคนเลี้ยงมากับมือ
เพราะอย่างน้อยก็มีน้องหมาคอยเป็นตัวเชื่อมอะนะ ผมคิดงั้น
ส่วนสาเหตุที่ทำไมพ่อถึงพูดแบบนั้นผมก็ไม่แน่ใจครับ เพราะตัวผมกับพ่ออาจจะมีเวลาให้กันน้อยลงหรือเปล่า
ตรงนี้ผมอาจจะต้องแก้ไขตัวเองให้ดีขึ้นครับ
อ้อ ไหนๆก็แวะมาแก้กระทู้แล้วผมก็ขออวดน้องไปด้วยเลยละกันครับ ^_^ อีกตัวมันนอนอยู่ไม่ยอมถ่ายด้วย
ปัญหาโลกแตก "พ่อแม่รักหมามากกว่าลูกตัวเอง"
ตามหัวข้อเลยครับ คือพ่อเนี่ยเค้าได้รับหมาจากเพื่อนที่ทำงานมาเลี่ยงสองตัว เนื่องจากเขาต้องย้ายบ้าน และอาจไม่มีที่เลี้ยง
โดยที่ที่บ้านผมเองก็ไม่มีที่เลี้ยงเหมือนกันครับ แต่ผมกับที่บ้านเค้าก็ไม่อะไรนะ เอามาก็ได้ครับอย่างน้อยก็คลายเหงาผมด้วย
หลังจากที่เอาน้องมาเลี้ยง ส่วนใหญ่คนที่เลี้ยงก็จะเป็นผมกับย่าผมมากกว่า เนื่องจากพ่อเค้าไม่มีเวลา โดยที่ย่าออกค่าใช้จ่ายเรื่องอาหาร
และผมก็ออกค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับอุปกรณ์และยารักษาโรคน่ะครับ พ่อเค้าจะทำได้แค่เอาขนมหรือของกินกระจุกกระจิกมาเลี้ยง
ทีนี้ปัญหาโลกแตกมาหลังจากนี้แล้วครับ คือเบื่อพ่อตรงที่ว่า เวลาเขาให้อาหารหมา เขาชอบพูดแขวะ ประมาณว่า
"เนี่ย หมาเนี่ยมันยังได้กินดี คนมันเลี้ยงไม่เชื่องก็ไม่ต้อง แ_ก"
"หมากินไก่ย่างห้าดาว คนก็กินเศษกระดูกไก่"
หรือไม่ก็พูดกับผมตรงๆว่า "
บางทีก็พูดกับน้องหมา "ครับ/ค่ะ" แต่ด่าลูกว่า "ไอ้เ_ี้ย"
ผมนี่ร้อง เฮ้อออออออออ หนักมาก ผมอะไม่อะไรกับน้องหมาสองตัวหรอก เพราะมันก็น่ารัก
ก็ไม่เข้าใจพ่อเหมือนกันว่ารักหมามันไม่ผิดหรอก แต่คนเลี้ยงจริงๆมีก็แค่ย่ากับผม เค้าก็แค่มาแวะให้อาหาร บางทีก็ไม่ได้ช่วยค่าใช้จ่ายอะครับ
มีอยู่ครั้งนึงถึงกับทะเลาะรุนแรงเรื่องคำพูดนี่หล่ะ และผมก็หลุดปากไปว่า
"อยากจะรู้จริงๆว่าบั้นปลายชีวิต ถ้าล้มป่วยขึ้นมา ใครจะดูแล ระหว่างลูกหรือหมา?"
เขาก็เงียบเลย ทำให้ผมรู้สึกผิดมากๆ
หมาก็รัก พ่อก็รัก แต่พ่อก็อวยหมาจนเกินเหตุจนด่าลูกบ้างไรบ้าง รู้สึกคิดมากกับคำพูดพ่อจริงๆ
ผมควรทำอย่างไรดีครับT_T
...........................................................................................................................................................
>> อัพเดท 26/04/2017 <<
นึกไม่ถึงว่าจะมีคนมาตอบกระทู้เยอะ เจอคนหัวอกเดียวกันด้วย ดีใจมากเลยครับ
และก็โดนสวดเยอะพอสมควร 5555555
ยังยืนยันคำเดิมครับว่าผมไม่อิจฉาหมาหรอกครับ
จะไปอิจฉาน้องทำไมในเมื่อผมเองก็เป็นคนเลี้ยงมากับมือ
เพราะอย่างน้อยก็มีน้องหมาคอยเป็นตัวเชื่อมอะนะ ผมคิดงั้น
ส่วนสาเหตุที่ทำไมพ่อถึงพูดแบบนั้นผมก็ไม่แน่ใจครับ เพราะตัวผมกับพ่ออาจจะมีเวลาให้กันน้อยลงหรือเปล่า
ตรงนี้ผมอาจจะต้องแก้ไขตัวเองให้ดีขึ้นครับ
อ้อ ไหนๆก็แวะมาแก้กระทู้แล้วผมก็ขออวดน้องไปด้วยเลยละกันครับ ^_^ อีกตัวมันนอนอยู่ไม่ยอมถ่ายด้วย