คือเรากลัวความตายมากๆ ไม่ได้กลัวที่จะแก่ตาย กลัวอุบัติเหตุอะไรนะคะ แต่เรากลัวที่จะตายแล้วหายไปเลยมากกว่า
คือ กลัวที่จะไม่ได้ใช้ชีวิต กลัวลืมตอนที่มีชีวิตอยู่ คือถ้าโลกนี้มีวิญญาณจริงๆ เราก็ยังอยากเป็นวิญญาณอะค่ะ
เรากลัวการดับสูญไปเลยมากๆ พอคิดว่าจะต้องตายแล้ว บางครั้งก็ร้องไห้เลยค่ะ
เราไม่รู้ว่าสาเหตุคืออะไร อาจเป็นเพราะว่าเรามีความสุขกับชีวิตตอนนี้มากๆ จนกลัวมันหายไปมั้งคะ
ถ้าจะต้องศึกษาธรรมมะ ควรเริ่มจากตรงไหนดีคะ
(ปกติเราเป็นคนกลัวสิ่งที่มองไม่เห็นอะค่ะ เรากลัวความมืด เพราะเราทองอะไรในความมืดไม่ได้เลย เรากลัวความตาย ก็อาจเพราะเราไม่รู้ว่าจริงๆ ความตายเป็นยังไง)
กลัวความตายมากๆ ทำยังไงดีคะ
คือ กลัวที่จะไม่ได้ใช้ชีวิต กลัวลืมตอนที่มีชีวิตอยู่ คือถ้าโลกนี้มีวิญญาณจริงๆ เราก็ยังอยากเป็นวิญญาณอะค่ะ
เรากลัวการดับสูญไปเลยมากๆ พอคิดว่าจะต้องตายแล้ว บางครั้งก็ร้องไห้เลยค่ะ
เราไม่รู้ว่าสาเหตุคืออะไร อาจเป็นเพราะว่าเรามีความสุขกับชีวิตตอนนี้มากๆ จนกลัวมันหายไปมั้งคะ
ถ้าจะต้องศึกษาธรรมมะ ควรเริ่มจากตรงไหนดีคะ
(ปกติเราเป็นคนกลัวสิ่งที่มองไม่เห็นอะค่ะ เรากลัวความมืด เพราะเราทองอะไรในความมืดไม่ได้เลย เรากลัวความตาย ก็อาจเพราะเราไม่รู้ว่าจริงๆ ความตายเป็นยังไง)