คนที่เดินสยามส่วนใหญ่นี่คนรวยมีเงินใช้กันรึป่าวคะ

เรามีเรียนพิเศษภาษษอังกฤษที่ร.ร.สอนอังกฤษที่นีง ที่ราคาค่าคอร์สก็นับว่าแพงสำหรับครอบครัวเรา (5 หลัก) เราไปเรียนเราก็มีเพื่อนสามคน เราสี่คนมีกลุ่มในวันที่สองที่ไปเรียน สามคนชวนเราไปเดินเล่นเราก็ไป ชวนไปกินเราก็ไป นี่ผ่านมา 5 วัน คอร์สที่เราเรียนมี 10 วัน ตอนนี้เราเริ่มคิดว่าจะไปทุกที่ทุกครั้งที่เพื่อนขอไม่ได้แล้ว เพราะ ตอนนี้ฐานะทางบ้านเป็นขาลง ฮวบฮาบมาก เราก็พยายามใช้ให้น้อยที่สุด แม่ให้ค่าขนมเรา 5 วันทั้งหมด 800 ให้เพิ่ม 100 เงินเก็บเรา 500-600 ตอนนี้เงินเก็บเหลือน้อยมาก คิดว่าถ้ายังใช้ชีวิตแนวนี้ต่อไปเงินเก็บเราคงไม่เหลือ ตามปกติเพื่อนสามคนนี้จะสนิทกันมากกว่าเราเพราะเค้ากลับรถไฟฟ้าด้วยกัน แต่เรามีคนที่บ้านมารับ พวกเค้ามีฐานะที่ไปด้วยกันได้ ,านะที่สามารถเดินกินเล่นที่สยามได้ เราแค่ขยับยังไม่กล้า อีกอย่างพวกนี้เดินสยามจนชินแล้ว แต่เราได้เดินสยามเพราะเพื่อนพวกนี้พามา ตามเดิมเราไม่ได้มาเดินสยามแบบนี้ เพราะแม่เราไม่ปล่อยละอีกอย่างเราเดินทางไม่เป็น เราไปเป็นแค่แถวร.ร. ขึ้นบีทีเอสเราก็ไม่รู้ว่าต้องขึ้นซ้ายหรือขวาแต่ซื้อตั๋วขึ้นลงพอได้ เราไม่อยากบอกปัดเพื่อนที่ชวนเพราะเราก็ไม่อยากให้เขาไปสนิทกันสามคน เราเป็นคนที่ชอบอยู่เป็นหมู่คณะมากกว่าตัวคนเดียว เรากลัวว่าจะต้องอโลนอยู่คนเดียว แต่ถ้าไปตามน้ำก็คงไม่เหลือเงินเก็บ ละนี่มีเพื่อนเก่ามาชวนไปเดินสยามเนื่องในวันเกิดนางในวันสัดท้ายที่เราเรียน. เราเคลียเกับเรื่องนี้มาก คือเราเป็นคนซีเรื่องเพื่อน ละโต๊ะที่เรานั่งสามคนนั้นนั่งติดกัน ระหว่างเรากับสามคนนั้นมีเด็กนั่งคั่นอยู่คนนึง

เราอยากระบายเฉยๆ ถ้าทำอะไรผิดไปก็ขอโทษด้วยนะคะ ทัศนคติเราอาจจะแปลกๆ