ตามหาคนๆนึง ตอนนี้จะเป็นไงบ้าง

พี่เขาชื่อนัท เรารู้จักเขาตอนนั้นเราอยู่ม.6 เขาอ่ะอยู่ม4จริงๆเขากลับมาเรียนใหม่เขาก็เกพอได้ คือคนรู้จักเยอะ เราทักไปก่อนสมัครไปทักเขาคนเดียว ตอนเเรกเขาไม่ตอบหรอกคงกลัวอยู่หรอดยังกะโรคจิต เราก็ทักไปประมาณมาณว่ามาเรียนด้วยน่ะอย่าขาด ส่งงานบ้าง ให้กำลังใจก็ที่ฟังมาเขาก็เหมือนเปนเด็กมีปัญหาโดดเรียนมาก็สาย ครูหลายคนก็ไม่ชอบเเต่ไม่รู้ทำไมเราว่าเขาคงไม่ใช่คนเลวร้ายหรอก อยากให้กำลังใจเขาไม่อยากเห็นใครดูถูกเขาเลย  เเล้ววันนึงพี่เขาก็เพิ่มเพื่อนเรามา ตอบเเชท ถามว่าใคร เราก็ไม่บอกหรอก ก็ไม่ได้อยากรู้จักไงเเค่อยากให้กำลังใจแบบนี้ เเล้วก็ถามตอบกันปกตื สักพักเชื่อไหมบทสนทนาแทบไม่มีการถามว่าอยู่ไหนทำอะไรกินไรยัง เเต่ก็เเชทกันได้เเต่ทุกครั้งที่เขาตอบกลับมาเราก็รู้สึกดีน่ะ อย่างตอนที่สอบเราก็ช่วยสรุปให้คือเขาก็จดไปอ่าน5555ตลกน่ะตอนนั้นไม่มีใครรู้เลย เหมือนจะดีขึ้นเรื่อยๆ