สมัยม.ต้น มีเพื่อนคนนึงเล่าเรื่อง"พรายน้ำ"ให้ฟัง บอกว่าคนแถวบ้านชวนกันไปเล่นน้ำคลอง เด็กๆก็ลงเล่นน้ำกัน ผู้ใหญ่ก็นั่งกินเหล้ากันบนฝั่ง ดูลูกหลานเล่นน้ำ จู่ๆพวกผู้ใหญ่บนฝั่งก็ตะโกนโหวกเหวกให้เด็กๆรีบขึ้นจากน้ำ พวกเด็กๆก็ตกใจรีบขึ้นฝั่งกันหมด ตัวมันไปถามพวกผู้ใหญ่ว่า ทำไมต้องรีบให้ขึ้นฝั่งขนาดนี้ เค้าก็เลยชี้ให้มันดู มันบอกว่าลักษณะคล้ายๆลูกมะพร้าวแห้งๆเหี่ยวๆ สีน้ำตาลคล้ำๆ ขนาดประมาณศีรษะเด็ก5-6ขวบ มีเส้นๆเหมือนสาหร่ายแต่ยาวมาก ยาวเกือบ2เมตรปกคลุมอยู่รอบๆ ลอยกระเพื่อมอยู่บนผิวน้ำ ลอยนิ่งๆอยู่พักใหญ่ๆแล้วจู่ๆก็ค่อยจมไปใต้น้ำในแนวดิ่ง!!! พวกผู้ใหญ่บอกว่า นั่นเค้าเรียกว่า "พรายน้ำ" มันจะมาดึงคนลงไปใต้น้ำ ให้ระวังให้ดี
ตอนนั้นเราเองก็ไม่เชื่อ คิดว่ามันมาโม้แกล้งหลอกผีเพื่อนๆ แต่เพื่อนคนนั้นมันยืนยันว่ามันเห็นจริงๆ เห็นกันทุกคนที่ไปเล่นน้ำวันนั้น เรายังแซวอยู่เลยว่าเห็นลูกมะพร้าวแห้งแล้วหลอนว่าเป็นผีรึเปล่า แล้วเรื่องนี้ก็ค่อยๆเลือนหายไปจากความทรงจำ
จนมาถึงช่วงวัยรุ่น เราเข้ามหาวิทยาลัยปี1 หลังจากผ่านช่วงกิจกรรมรับน้องแล้ว พวกเราเด็กปี1ก็ชวนกันไปเที่ยวหัวหิน ซึ่งมีเพื่อนคนนึงในกลุ่มมีบ้านพักให้เช่าติดกับชายหาดส่วนตัว ก็ไปสังสรรค์กันที่นั่น พวกเราก็กินดื่มกันเต็มที่บริเวณชายหาดที่ติดกับที่พัก จนประมาณช่วงตี 1-2 เห็นจะได้ เพื่อนหลายคนกลับเข้าที่พักกันไปแล้ว เหลือเรากับเพื่อนๆประมาณ4-5คนยังอยู่ที่ชายหาด เพราะมีเพื่อนผู้หญิงคนนึงเมามาก แล้วอยากนั่งแช่น้ำให้สร่างกว่านี้ก่อนค่อยกลับเข้าที่พัก พวกเราก็เลยอาสานั่งเฝ้าเพื่อนคนนั้น เพื่อนผู้หญิงคนนั้นนั่งบนหาดทรายแล้วยืดขาลงไปในทะเล ระยะที่เวลาคลื่นกระทบฝั่งจะมีน้ำทะเลมาโดนจนถึงต้นขา ส่วนเพื่อนๆที่นั่งเฝ้าก็อยู่บนชายหาดห่างออกไปประมาณแค่5เมตร
เราเองก็นั่งชิลด์ไปเรื่อย จู่ๆเพื่อนๆเราที่อยุ่บนฝั่งก็มาสะกิดๆกันให้ดูเงาแปลกๆอยู่ในคลื่น ทุกคนก็เพ่งดู ลักษะเหมือนลูกมะพร้าวเล็กๆแห้งๆเหี่ยวๆ มีผมสยายๆยาวมาก ลอยตามคลื่นเข้ามาห่างจากเพื่อนคนที่นั่งแช่น้ำอยู่แค่ประมาณ3เมตร พอเราเห็นปุ๊บ ในหัวมันแว่บสิ่งที่เพื่อนสมัยม.ต้นเคยเล่าให้ฟังได้ทันที เราก็ร้องเรียกเพื่อนแล้วรีบวิ่งไปลากเพื่อนผู้หญิงที่นั่งริมหาดขึ้นมาให้พ้นน้ำทันที ส่วนเจ้าสิ่งนั้นก็เหมือนค่อยๆไหลกลับลงไปในทะเล สวนทางกะคลื่นที่กระทบเข้าหาชายหาด พวกเราทุกคนเลยรีบกลับไปที่พัก หลังจากเหตุการณ์วันนั้น พวกเราจะคอยเตือนทุกคนเกี่ยวกับการลงเล่นน้ำอยู่เสมอๆ
"พรายน้ำ" ที่หัวหิน
ตอนนั้นเราเองก็ไม่เชื่อ คิดว่ามันมาโม้แกล้งหลอกผีเพื่อนๆ แต่เพื่อนคนนั้นมันยืนยันว่ามันเห็นจริงๆ เห็นกันทุกคนที่ไปเล่นน้ำวันนั้น เรายังแซวอยู่เลยว่าเห็นลูกมะพร้าวแห้งแล้วหลอนว่าเป็นผีรึเปล่า แล้วเรื่องนี้ก็ค่อยๆเลือนหายไปจากความทรงจำ
จนมาถึงช่วงวัยรุ่น เราเข้ามหาวิทยาลัยปี1 หลังจากผ่านช่วงกิจกรรมรับน้องแล้ว พวกเราเด็กปี1ก็ชวนกันไปเที่ยวหัวหิน ซึ่งมีเพื่อนคนนึงในกลุ่มมีบ้านพักให้เช่าติดกับชายหาดส่วนตัว ก็ไปสังสรรค์กันที่นั่น พวกเราก็กินดื่มกันเต็มที่บริเวณชายหาดที่ติดกับที่พัก จนประมาณช่วงตี 1-2 เห็นจะได้ เพื่อนหลายคนกลับเข้าที่พักกันไปแล้ว เหลือเรากับเพื่อนๆประมาณ4-5คนยังอยู่ที่ชายหาด เพราะมีเพื่อนผู้หญิงคนนึงเมามาก แล้วอยากนั่งแช่น้ำให้สร่างกว่านี้ก่อนค่อยกลับเข้าที่พัก พวกเราก็เลยอาสานั่งเฝ้าเพื่อนคนนั้น เพื่อนผู้หญิงคนนั้นนั่งบนหาดทรายแล้วยืดขาลงไปในทะเล ระยะที่เวลาคลื่นกระทบฝั่งจะมีน้ำทะเลมาโดนจนถึงต้นขา ส่วนเพื่อนๆที่นั่งเฝ้าก็อยู่บนชายหาดห่างออกไปประมาณแค่5เมตร
เราเองก็นั่งชิลด์ไปเรื่อย จู่ๆเพื่อนๆเราที่อยุ่บนฝั่งก็มาสะกิดๆกันให้ดูเงาแปลกๆอยู่ในคลื่น ทุกคนก็เพ่งดู ลักษะเหมือนลูกมะพร้าวเล็กๆแห้งๆเหี่ยวๆ มีผมสยายๆยาวมาก ลอยตามคลื่นเข้ามาห่างจากเพื่อนคนที่นั่งแช่น้ำอยู่แค่ประมาณ3เมตร พอเราเห็นปุ๊บ ในหัวมันแว่บสิ่งที่เพื่อนสมัยม.ต้นเคยเล่าให้ฟังได้ทันที เราก็ร้องเรียกเพื่อนแล้วรีบวิ่งไปลากเพื่อนผู้หญิงที่นั่งริมหาดขึ้นมาให้พ้นน้ำทันที ส่วนเจ้าสิ่งนั้นก็เหมือนค่อยๆไหลกลับลงไปในทะเล สวนทางกะคลื่นที่กระทบเข้าหาชายหาด พวกเราทุกคนเลยรีบกลับไปที่พัก หลังจากเหตุการณ์วันนั้น พวกเราจะคอยเตือนทุกคนเกี่ยวกับการลงเล่นน้ำอยู่เสมอๆ