เรื่องมีอยู่ว่าน้องสาวของเราเริ่มเป็นติ่งประมาณปีที่แล้ว เราก็ไม่ได้ห้ามหรือว่าอะไรเพราะเราเห็นว่าเป็นความสุขของน้อง เราไม่อยากห้าม และการเรียนของน้องเราก็จัดอยู่ในเกณฑ์ที่ค่อนข้างดี แต่ช่วงหลังๆมานี้น้องสาวของเราเริ่มอดอาหาร ไม่ค่อยคุยหรือเล่นกับเรา เริ่มเก็บตัวไม่ค่อยออกมาจากห้อง ยิ่งช่วงนี้ปิดเทอมน้องเราก็ยิ่งอยู่แต่ในห้อง แล้วในห้องนอนของน้องเรานั้นก็มีโปสเตอร์ แล้วก็รูปของศิลปินเกาหลีอยู่เต็มไปหมด เรารู้สึกไม่สบายใจจึงเรียกน้องออกมาคุย (ขอแทนชื่อน้องเราว่าเอนะคะ)
เรา : ทำไมไม่ค่อยออกมากินอะไรเลย
เอ : ก็ไม่หิวไง
เรา : มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ปรึกษาพี่ได้นะ
เอ : ไม่มีอะ
เรา : ไปกินไอติมกันมั้ย ร้านเดิมอะ
เอ : ไม่ไปเก็บตังค์อยู่
เรา : เก็บตังค์ซื้อไร
เอ : ซื้อของ
เรา : ซื้อในเน็ตหรอ
เอ : อือ ทำไมอะ
เรา : ซื้ออะไรล่ะ
เอ : ชัคกี้
เรา : ตุ๊กตาผีสิงอะหรอ
เอ : โอ้ย ถามมากจัง ชัคกี้เป็นตุ๊กตาศิลปินที่ชอบ... (น้องเราอธิบายยาวมาก แต่จำได้ประมาณนี้)
เรา : ...(งงอยู่พักนึง)
เอ : ไปแล้วนะ รำคาญ ถามมากอยู่ได้
เราคุยกับน้องประมาณนี้ ตอนนั้นเราตกใจมาก ไม่คิดว่าความเป็นห่วงของเราจะทำให้น้องรำคาญขนาดนั้น ปกติเวลาน้องมีปัญหามักจะมาปรึกษาเราเสมอ เพราะว่าพ่อของเราทำงานอยู่ต่างจังหวัด แม่ของเราก็ขายของไม่ค่อยมีเวลาว่าง ทำให้เราสนิทกันมาก แต่เราก็รู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อยที่น้องพูดแบบนั้นกับเรา เราลองคุยกับน้องอีกหลายครั้งเพื่อปรับความเข้าใจกัน แต่น้องสาวเราก็จะหาข้อโต้แย้งต่างๆมาจนบางทีทำให้เราหงุดหงิดและสับสนในบางครั้ง (อย่างเช่น เราบอกว่าแล้วถ้าโดนหลอกล่ะ น้องก็จะตอบประมาณว่ามันมีรีวิวนะ , เราบอกว่าทำไมไม่ลองซื้อตามร้านดูล่ะ น้องก็จะตอบเราว่านี่ก็เป็นร้านเหมือนกัน , เราถามว่าถ้าไม่ได้ของล่ะ น้องก็ตอบว่าเคยสั่งมาแล้ว ประมาณนี้) เมื่อคืนเราลองหาราคาของชัคกี้ที่น้องบอกดู ราคาก็สูงอยู่พอสมควร คือเราไม่ค่อยเข้าใจเรื่องอะไรประมาณนี้จึงอยากขอความคิดเห็นในด้านนี้หน่อยค่ะ
เราควรทำยังไงกับน้องดีคะ น้องสาวเราเพิ่งจะอายุ 12 ปีเอง เรากลัวน้องจะโดนหลอก เพราะก็เห็นมีโพสต์ว่าสั่งของแล้วไม่ได้ หรืออะไรทำนองนี้กันเยอะอยู่พอสมควร
เราควรห้ามน้องไม่ให้ซื้อมั้ยคะ ถ้าห้ามน้องจะคิดว่าเราไม่เข้าใจเขาหรือเปล่า
เราควรพูดกับน้องยังไง ให้น้องเข้าใจดีคะ หรือเราควรจะสนับสนุนให้น้องทำต่อไป
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปน้องเราจะเป็นโรคซึมเศร้ามั้ยคะ
ปล.เราตั้งกระทู้ขึ้นเพื่อต้องการคำแนะนำและข้อคิดเห็น ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีนะคะ และถ้าหากพิมพ์ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยจริงๆค่ะ
น้องเราเป็นติ่งเกาหลี ควรทำยังไงดีคะ?
เรา : ทำไมไม่ค่อยออกมากินอะไรเลย
เอ : ก็ไม่หิวไง
เรา : มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ปรึกษาพี่ได้นะ
เอ : ไม่มีอะ
เรา : ไปกินไอติมกันมั้ย ร้านเดิมอะ
เอ : ไม่ไปเก็บตังค์อยู่
เรา : เก็บตังค์ซื้อไร
เอ : ซื้อของ
เรา : ซื้อในเน็ตหรอ
เอ : อือ ทำไมอะ
เรา : ซื้ออะไรล่ะ
เอ : ชัคกี้
เรา : ตุ๊กตาผีสิงอะหรอ
เอ : โอ้ย ถามมากจัง ชัคกี้เป็นตุ๊กตาศิลปินที่ชอบ... (น้องเราอธิบายยาวมาก แต่จำได้ประมาณนี้)
เรา : ...(งงอยู่พักนึง)
เอ : ไปแล้วนะ รำคาญ ถามมากอยู่ได้
เราคุยกับน้องประมาณนี้ ตอนนั้นเราตกใจมาก ไม่คิดว่าความเป็นห่วงของเราจะทำให้น้องรำคาญขนาดนั้น ปกติเวลาน้องมีปัญหามักจะมาปรึกษาเราเสมอ เพราะว่าพ่อของเราทำงานอยู่ต่างจังหวัด แม่ของเราก็ขายของไม่ค่อยมีเวลาว่าง ทำให้เราสนิทกันมาก แต่เราก็รู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อยที่น้องพูดแบบนั้นกับเรา เราลองคุยกับน้องอีกหลายครั้งเพื่อปรับความเข้าใจกัน แต่น้องสาวเราก็จะหาข้อโต้แย้งต่างๆมาจนบางทีทำให้เราหงุดหงิดและสับสนในบางครั้ง (อย่างเช่น เราบอกว่าแล้วถ้าโดนหลอกล่ะ น้องก็จะตอบประมาณว่ามันมีรีวิวนะ , เราบอกว่าทำไมไม่ลองซื้อตามร้านดูล่ะ น้องก็จะตอบเราว่านี่ก็เป็นร้านเหมือนกัน , เราถามว่าถ้าไม่ได้ของล่ะ น้องก็ตอบว่าเคยสั่งมาแล้ว ประมาณนี้) เมื่อคืนเราลองหาราคาของชัคกี้ที่น้องบอกดู ราคาก็สูงอยู่พอสมควร คือเราไม่ค่อยเข้าใจเรื่องอะไรประมาณนี้จึงอยากขอความคิดเห็นในด้านนี้หน่อยค่ะ
เราควรทำยังไงกับน้องดีคะ น้องสาวเราเพิ่งจะอายุ 12 ปีเอง เรากลัวน้องจะโดนหลอก เพราะก็เห็นมีโพสต์ว่าสั่งของแล้วไม่ได้ หรืออะไรทำนองนี้กันเยอะอยู่พอสมควร
เราควรห้ามน้องไม่ให้ซื้อมั้ยคะ ถ้าห้ามน้องจะคิดว่าเราไม่เข้าใจเขาหรือเปล่า
เราควรพูดกับน้องยังไง ให้น้องเข้าใจดีคะ หรือเราควรจะสนับสนุนให้น้องทำต่อไป
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปน้องเราจะเป็นโรคซึมเศร้ามั้ยคะ
ปล.เราตั้งกระทู้ขึ้นเพื่อต้องการคำแนะนำและข้อคิดเห็น ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีนะคะ และถ้าหากพิมพ์ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยจริงๆค่ะ