อย่าโอ๋สามีกันให้มาก เด้วมันจะเสียคน

ครอบครัวผม ทั้งแม่ ทั้งน้าสาว นี่โอ๋พ่อ กับ น้าชายมาก ทั้งที่ทั้งคู่ไม่ได้ทำงานอะไร แต่แม่และน้าก็ยังคอยปรนิบัติ
เช่น เตรียมอาหารเช้า ซักผ้า คอยดูเรื่องเจ็บไข้ เป็นต้น ถามว่าทำไปทำไม และทำไมผู้ชายถึงไม่ทำหรือไม่ดูแลตนเอง
ซึ่งเรื่องแบบนี้ภรรยาผมไม่ค่อยพอใจ และได้บอกว่าอย่าให้ผมเป็นแบบนี้นะ เธอไม่เอาด้วย เพราะเราคือครอบครัวยุคใหม่

จะให้มานั่งทำอาหารเช้าให้สามี
จะให้มาปัดกวาเช็ดถูบ้าน
จะให้มาซัก รีดเสื้อผ้า
จะให้มาคอยดุแลยามเจ็บไข้
จะให้มาทำอะไรที่ลำบากซับซ้อนเพื่ออีกคน

มันหมดยุคสมัยแล้ว ยุคนี้ต้องช่วยกันทำงานหาเงิน ต้องดูแลตัวเอง รับผิดชอบตัวเอง ทุกอย่างต้องช่วยกัน และเธอยืนยันและ
ถือเป็น MOU ระหว่างกัน ประมาณนี้
1.เธอจะไม่ดูแลผู้ชายในบ้านผมที่ไม่ทำงาน แต่แม่ถ้าจะช่วยดูแล
2.หากผมเจ็บป่วยขนาดต้องดูแลกันไปตลอด เลิก
3.หากป่วยจากสูบ ดื่ม เที่ยว เลิก
4.จน รวย ไม่ว่า ช่วยกันสร้าง

สิทธิ์ที่ผมได้
1.ผมสามารถมีกิ้กได้ แต่ก็อย่ามาพูดให้เธอฟังเยอะ (แต่ผมไม่มีผมขี้เหนียว)
2.ผมลงอ่าง ไปเที่ยวกับเพื่อนได้ แต่ต้องป้องกัน
3.ไม่หึง ไม่จิก ไม่ตาม แค่บอกไปไหนกลับกี่โมง
4.เงินทุกบาท หารสอง แยกลงทุน แยกเก็บ
5.ผมมีอิสระพอสมควร
6.ผมไม่ต้องการมีบุตร (อันนี้เธออยากมีมาก)

ดำเนินมาแบนี้ตลอด 14 ปี แล้ว จึงอยากจะบอกว่า ไม่มีที่ไหนสุขเท่าที่บ้าน มันใช้ไม่ได้กับทุกคน สำหรับผมทุกที่มันมีทั้งสุขและเครียดพอๆกัน
และตั้งแต่เกิดมาไม่รู้ว่าสุขเป็นยังไง แต่ก็ไม่เคยทุข์อะไรมาก เดินไปเรื่อยๆ ตามตารางและแผนที่วางไว้ สุดท้ายการบรรลุเป้าหมายผมคิดว่านี่ละ
ความสุขที่แท้จริง