เจอแบบนี้ต้องทำไง??? #ปรี๊ดปรอทแตก

สวัสดีค่ะวันนี้เรามีเรื่องมาเล่าให้ฟังมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับหมาที่บ้านของเราเอง ตัวแรกเลยนะเรารักมันมากมันชื่อไทเก้อ(หมาพันธุ์อะไรไม่รู้แต่ลายมันคล้ายๆเสือ)เวลาพ่อดุมันเราจะไปโอ๋มันตลอด แต่แล้ววันนึงพีคมากค่ะแม่ถามเรากะน้องๆว่ารีโมทหายไปไหน(คือเรามีน้องสองคน)พวกเราก็ไม่รู้ค่ะไปเที่ยวกับยายเพิ่งกลับมา แถมล่าสุดที่พวกเราดูโทรทัศน์คือตั้งแต่เช้าๆนู้น แม่บอกให้เราสามคนพี่น้องช่วยกันหาให้เจอแต่พวกเราก็หาไม่เจอ ซักพักอาเอาลูกของอามาฝากแม่เราไว้อีกสองคน พวกเราห้าคนก็ช่วยกันหาตามโซฟาตามโต๊ะต่างๆก็ไม่เจอเราจำได้ว่าถึงขั้นเข้าไปหากันในห้องน้ำเลยทีเดียว พอซักพักน้องคนเล็กสุดก็หาเจอสภาพรีโมทตอนนั้นคือโดนหมากัดซะเละเลย แม่เราโมโหมากและโทษว่าพวกเราไม่ดูแลรักษาของแล้วก็ตีพวกเรา ไล่ตั้งแต่เราโดนห้าทีไปจนถึงน้องคนเล็กสุดโดนหนึ่งที เราจำภาพวันนั้นได้ดีว่าพวกเราห้าคนพี่น้องนั่งกอดคอกันร้องไห้สะอื้น จนถึงทุกนี้เราก็ยังไม่เข้าใจว่าเรากะน้องๆผิดตรงไหนรีโมทเลิกใช้เราก็วางไว้ที่เดิมแบบที่เราเคยวางกัน. โชคดีที่หลังจากนั้นไม่นานไทเก้อก็ตกเลือดตายตอนคลอดลูกแต่ลูกๆของมันรอดและยังอยู่ที่บ้านย่าคอยตามหลอกหลอนเราถึงทุกวันนี้ หมาตัวที่สองของบ้านชื่อไอ้ผักสดพ่อเราเจอมันเล่นอยู่กลางสวนผักแล้วกำลังจะถูกคนงานไล่ตีพ่อเราเลยเอามาเลี้ยง เราก็รักก็เอ็นดูมันแต่คงไม่มากเท่าไหร่ฝังใจมาจากไอ้ไทเก้อ แล้ววันหนึ่งมันก็ทำในสิ่งที่ทำให้เราบอกกับตัวเองว่าจะไม่รักไม่เอ็นดูหมาอีกแล้วคือมันกัดพ่อของเรา. ทั้งๆที่พ่อเราช่วยชีวิตมันไว้แท้ๆแต่ดูสิ่งที่มันทำกะพ่อเราสิ พ่อเราทั้งพามันไปวิ่งหาข้าวหาน้ำให้กิน อาบน้ำให้มันบ่อยๆ มันกลับตอบแทนด้วยการกัดพ่อเรา ใครบอกว่าหมาซื่อสัตย์เราว่าสัตว์อย่างไงก็สัตว์ เราดีใจมากวันที่เรากลับมาจากโรงเรียนแล้วน้องบอกว่า"ไอ้ผักสดมันโดนอุ้มขึ้นรถไปแล้วเค้าจับมันไปกินแล้ว"คือเราไม่ได้ดีใจที่มันต้องเจอกับชะตากรรมเลวร้ายแต่เราดีใจที่มันออกไปจากบ้านของเรา บ้านเราเลิกเลี้ยงหมาไปเกือบสามปีได้มั้งแม่เราก็ไปซื้อหมาพันธุ์ชิวาว่ามาเลี้ยง มันชื้อว่าไอ้น้ำเต้าตอนนั้นแถวบ้านเราเค้าฮิตเล่นน้ำเต้าปูปลากัน ด้วยความที่มันเป็นหมาเด็กมันก็ชอบอ้อนไปเรื่อยเราเกือบจะใจอ่อนกลับไปรักหมาอยู่แล้ว แต่มีวันหนึ่งมันมาอ้อนน้องสาวเราแล้วด้วยความที่เล็บมันคมมันเลยข่วนหน้าน้องสาวเราน้องเราร้องหนักมากกกกกกกกกกก เราเริ่มเกลียดหมาก็ตอนเนี้ยแหละ เวลาแม่ซื้อขนมมาแม่จะเอามาให้เราชิมชิ้นหนึ่งพอเราถามว่าที่เหลือหล่ะแม่แม่เราก็จะบอกว่าของหมามัน คือตอนแรกเราก็นึกว่าพูดเล่นแต่เอาจริงๆคือของหมาจริงจริง คือน้ำเต้าเป็นหมาที่กินยากมากถ้าอะไรที่เรากินมันก็จะกิน ถ้าเราไม่กินน้ำเต้าก็ไม่กิน แล้วเวลาเราอยู่กะมันมันก็เลวเห่าเราแต่พอต่อหน้าแม่มันก็ทำตัวเรียบร้อย คือแบบเออถึงเราจะเกลียดหมาแต่เราก็ไม่เคยตีมันนะ แต่หมาก็ยังคงเป็นหมาทำตัวหมาๆ ตอนที่มันตายมันยังไม่วายทำน้องสาวเราต้องเสียใจร้องไห้ให้มันอีก พอน้ำเต้าตายพ่อเราเห็นน้องเสียใจก็เลยเอาหมาตัวใหม่มาให้อีกตัวนี้ชื่อว่าอีแต๋นมันเป็นหมาพันธุ์อเมริกันพิกบลู เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นคนทำความสะอาดบ้านเอง. เวลาถูบ้านนี้ค่อยๆถูทีละกระเบื้องใช้มือถูเองไม่อยากใช้ไม้ถูพื้นเพราะมันดูไม่ละเอียด แล้วเราก็รักษาดีมากขนาดน้องเข้าบ้านมาโดยที่ไม่ล้างเท้าก่อนแล้วกระเบื้องเป็นรอยเรายังเอาไม้แขวนเสื้อมาตีเลย แต่อีแต๋นก็สร้างปรากฏการณ์อภินิหารโดนวันดีคืนดีเราตื่นเช้ามาอาจจะเห็นขนนกกระจายอยู่เต็มพื้นบ้านเลือดนี่หยดเป็นทาง พื้นบ้านนี้โสโครกราวกับไม่เคยถู เราทั้งดุทั้งตีมันกี่ครั้งก็ไม่เคยจำ ไหนหล่ะที่เค้าบอกว่าหมามันเชื่องสอนมันก็รู้
เรื่อง ดีนะที่มันอยู่ได้ไม่นานมันติดโรคมาจากหมาแถวบ้านแล้วก็ตายไปแล้วก่อนตายยังไม่วายต้องให้พ่อเราไปเสียค่ารักษาพยาบาลฉีดวัคซีนมันอีกเป็นหมื่นๆ ต่อมาชื่อแมคโคตัวนี้ยังอยู่ มันเป็นหมาอเมริกันพิกบลูมันเหมือนอีแต๋นมากๆๆครั้งแรกที่เราเห็นมันเรายังตกใจนึกว่าโดนผีหมาหลอก ตัวนี้มันเลวมากกกกกกัดแมร่งทุกอย่างแต่พอซื้อของเล่นมาให้ไม่กัด. เราได้ยินน้องบอกว่าพ่อซื้อรองเท้าใหม่ให้น้องบ่อยมากตอนแรกเราก็ดีใจกะน้องแต่พอรู้ว่าเป็นเพราะหมากัดขาดเลยต้องซื้อใหม่ก็เอือมนิดๆ มันกัดแมร่งทุกอย่างแถมมันขึ้นบันไดเป็นด้วยตุ๊กตาของนู่นนี่นั่นที่เพื่อนให้เรามาในวันเกิดแมร่งมันกัดหมด ของเล่นของน้องเรานี่เหมือนของเล่นขอทานอ่ะมีรอยหมาแทะเต็มไปหมด ล่าสุดเราไปซื้อครีมกะเพื่อนมาแล้วเพื่อนกลัวโดนแม่ว่าเลยฝากไว้กะเรามันก็เอามากัดจ้าาา  ตอนนี้ปรี๊ดปรอทแตกมากกก ใครมีวิธีดีๆช่วยแนะนำหน่อยละกันถือว่าสงสารเรากะน้องๆเถอะ