เหตุการณ์ที่จะเล่าต่อจากนี้คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเราเองเมื่อหลายสิบปีก่อน ตอนช่วงนั้นเราอยู่ประมาณ ป.4
เป็นเหตุการณ์ที่จำได้ดีจนถึงปัจจุบัน ขอเริ่มเล่าเลยนะคะ
วันนั้นเป็นวันเกิดของ เจ้าของกระทู้ จำได้ว่าวันนั้นไปเที่ยวห้างแฟชั่น หรือ ซีคอน ไม่แน่ใจ กับ พ่อ แม่ และ น้าสาว
ตอนขากลับนั่งรถกำลังจะกลับบ้านน้าสาวของเราก็ชวนไป วัดมหาบุตร เราก็ด้วยความเป็นเด็กก็รู้สึกตื่นเต้นมาก
เพราะเคยดูหนังเรื่องแม่นาคมาแล้วชอบ + กลัว พอได้ยินว่าจะได้เห็นวัดมหาบุตรสถานที่จริงที่เขาล่ำลือกันว่าเป็นวัดย่านาค
เราก็อยากไปเห็นอยากไปดูกับตาเป็นครั้งแรกสิคะตามประสาเด็ก แต่พอเข้ามาในวัดความรู้สึกตอนนั้นเราจำได้ดีไม่เคยลืมเลยคะ
มันรู้สึกอึดอัดแบบแปลกๆ แถมยังรู้สึกหดหู่อย่างบอกไม่ถูก ลืมบอกไปคะตอนที่เราไปที่วัดเป็นช่วงเย็นๆ กำลังจะมืดแล้วคะแต่ยังสว่างอยู่นะ
เราก็เห็นคนเยอะแยะไปหมด จำได้ว่าด้านในมีต้นไม่ต้นใหญ่ที่คนจะเอาน้ำมันมาถูขอเลขกัน กับ มีคนเอาชุดไทยทั้งของเด็กและผู้ใหญ่ กับของเล่นมาถวายเยอะมากๆ แล้วจู่ๆ น้าสาวเราก็คุยกับแม่ และ พ่อเราว่า "รู้มั้ยเขาว่าคนที่มาวัดแม่นาคครั้งแรกชอบเจอแม่ หรือ แม่นาคตามกลับมาบ้านด้วย" ตอนนั้นเราก็ฟังพวกผู้ใหญ่เขาพูดกันเฉยๆ ไท่ได่กลัวอะไรเท่าไหร่นะคะ จนเรามาสะดุดกับรูปปั้นแม่นาคที่มีคนนำทองเปลวไปติดที่รูปปั้นกันเยอะมาก
แต่คือเราเห็นรูปปั้นนั้นแล้วเราเริ่มรู้สึกกลัว มันเป็นความกลัวที่กลัวมากๆ จนก้าวขาแทบไม่ออก ตอนนั้นรู้สึกว่ารูปปั้นนี้ดูน่ากลัวมากๆ จนไม่กล้าเอาทองไปติดที่รูปปั้นเลย แม่เราก็พยายามบอกให้เอาไปติดนะแต่เราไม่ยอมคะ คือ กลัวมากจริงๆ แต่ยังคงจ้องรูปปั้นอยู่อย่างนั้น จนแม่ต้องเอาทองเปลวไปติดที่รูปปั้นให้แทน
ก่อนที่เราจะเริ่มงอแงอยากกลับบ้านแล้ว ไม่อยากอยู่ในวัดนี้แล้ว คือ มันรู้สึกทั้งอึดอัด และ น่ากลัว แบบแปลกๆ
หลังจากนั้นก็กลับมาที่บ้านคะทุกอย่างมันก็ปกตินะคะจนเราเข้านอน และ ในคืนนั้นเอง.... ความหลอนมันก็เริ่มต้นขึ้นคะ....
** ลงจบแล้วเลื่อนอ่านด้านล่างได้เลยนะคะ
ผีแม่นาคตามถึงบ้าน (เรื่องจริงเมื่อสมัยเรายังเด็กคะ)
เป็นเหตุการณ์ที่จำได้ดีจนถึงปัจจุบัน ขอเริ่มเล่าเลยนะคะ
วันนั้นเป็นวันเกิดของ เจ้าของกระทู้ จำได้ว่าวันนั้นไปเที่ยวห้างแฟชั่น หรือ ซีคอน ไม่แน่ใจ กับ พ่อ แม่ และ น้าสาว
ตอนขากลับนั่งรถกำลังจะกลับบ้านน้าสาวของเราก็ชวนไป วัดมหาบุตร เราก็ด้วยความเป็นเด็กก็รู้สึกตื่นเต้นมาก
เพราะเคยดูหนังเรื่องแม่นาคมาแล้วชอบ + กลัว พอได้ยินว่าจะได้เห็นวัดมหาบุตรสถานที่จริงที่เขาล่ำลือกันว่าเป็นวัดย่านาค
เราก็อยากไปเห็นอยากไปดูกับตาเป็นครั้งแรกสิคะตามประสาเด็ก แต่พอเข้ามาในวัดความรู้สึกตอนนั้นเราจำได้ดีไม่เคยลืมเลยคะ
มันรู้สึกอึดอัดแบบแปลกๆ แถมยังรู้สึกหดหู่อย่างบอกไม่ถูก ลืมบอกไปคะตอนที่เราไปที่วัดเป็นช่วงเย็นๆ กำลังจะมืดแล้วคะแต่ยังสว่างอยู่นะ
เราก็เห็นคนเยอะแยะไปหมด จำได้ว่าด้านในมีต้นไม่ต้นใหญ่ที่คนจะเอาน้ำมันมาถูขอเลขกัน กับ มีคนเอาชุดไทยทั้งของเด็กและผู้ใหญ่ กับของเล่นมาถวายเยอะมากๆ แล้วจู่ๆ น้าสาวเราก็คุยกับแม่ และ พ่อเราว่า "รู้มั้ยเขาว่าคนที่มาวัดแม่นาคครั้งแรกชอบเจอแม่ หรือ แม่นาคตามกลับมาบ้านด้วย" ตอนนั้นเราก็ฟังพวกผู้ใหญ่เขาพูดกันเฉยๆ ไท่ได่กลัวอะไรเท่าไหร่นะคะ จนเรามาสะดุดกับรูปปั้นแม่นาคที่มีคนนำทองเปลวไปติดที่รูปปั้นกันเยอะมาก
แต่คือเราเห็นรูปปั้นนั้นแล้วเราเริ่มรู้สึกกลัว มันเป็นความกลัวที่กลัวมากๆ จนก้าวขาแทบไม่ออก ตอนนั้นรู้สึกว่ารูปปั้นนี้ดูน่ากลัวมากๆ จนไม่กล้าเอาทองไปติดที่รูปปั้นเลย แม่เราก็พยายามบอกให้เอาไปติดนะแต่เราไม่ยอมคะ คือ กลัวมากจริงๆ แต่ยังคงจ้องรูปปั้นอยู่อย่างนั้น จนแม่ต้องเอาทองเปลวไปติดที่รูปปั้นให้แทน
ก่อนที่เราจะเริ่มงอแงอยากกลับบ้านแล้ว ไม่อยากอยู่ในวัดนี้แล้ว คือ มันรู้สึกทั้งอึดอัด และ น่ากลัว แบบแปลกๆ
หลังจากนั้นก็กลับมาที่บ้านคะทุกอย่างมันก็ปกตินะคะจนเราเข้านอน และ ในคืนนั้นเอง.... ความหลอนมันก็เริ่มต้นขึ้นคะ....
** ลงจบแล้วเลื่อนอ่านด้านล่างได้เลยนะคะ