ครั้งที่ 2 สำหรับการหัดเขียนกระทู้ มีโอกาสได้ไปเที่ยวเมื่อต้นปีและบางเรื่องราวก็อาจจะหลงลืมไปแล้ว ข้อมูลอาจจะไม่ละเอียด เอาเป็นซึมซับบรรยากาศเพลินๆ ฟังเรื่องเล่าของเรากัน ผิดพลาดยังไงต้องขออภัย ณ ที่นี้นะคะ
-เรื่องเริ่มต้นจากการจองตั๋วไป-กลับ ดอนเมือง-ปีนัง ไว้เมื่อนานมาแล้ว
-ด้วยความที่ชอบอยู่แช่นอกสถานที่นานๆ “ ลาออก อย่างนี้ต้องลาออก ” มาสร้าง Long Holiday เป็นของตัวเอง
-จากดอนเมือง – ปีนัง (เราทิ้งตั๋วกลับ) ก็เลยเลยเถิด ปีนัง - สุราบายา , สุราบายา – บาหลี , บาหลี – ดอนเมือง
-ออกเดินทาง 23 ม.ค - 9 ก.พ. 2559 การเที่ยวของเราคือการไปเรื่อยๆ ไม่เน้นเที่ยวครบ ไม่เน้นข้อมูลเชิงลึก ทุกอย่างว่ากันหน้างาน ฮ่าๆ
ชอบถ่ายรูปนะแต่เหนื่อยเราก็ขี้เกียจควักกล้องออกมาแล้วงะ พักผ่อนจริงจริ๊ง เน้นบรรยากาศ มองคนท้องถิ่นเพลินๆ พกกระดาน A4 หนีบ
กระดาษวาดรูป ไป๊กันเลย
-สำหรับเราภาษาแทบไม่ได้เลยเพราะฉะนั้นเราปริ้นทุกอย่าง บุ๊คกิ้งจองที่พัก ไฟว์บิน แผนที่ หรือแม้แต่เซฟคำศัพท์ที่จำเป็นไว้ในโทรศัพท์
3 วันในปีนัง
การเดินทางไปปีนัง ประเทศมาเลเซียมีหลายวิธีให้เลือกคะ
- เดินทางโดยเครื่องบิน (เราใช้วิธีนี้สำหรับการเดินทางในครั้งนี้ )
- เดินทางโดยรถไฟจากสถานีหัวลำโพง - บัตเตอร์เวิธ ต่อรถไฟที่ปาดังเบซาร์ และนั่งเรือเฟอร์รี่ข้ามฝากไปถึงปีนังเลยคะ (เราใช้วิธีนี้สำหรับการเดินทาง
ไปปีนังครั้งที่ 2)
- เดินทางมาลงที่หาดใหญ่นั่งรถตู้ (วิธีนี้เรายังไม่เคยใช้แต่คนเขียนรีวิวได้ละเอียดมากๆเยอะเลยคะลองหาดู) เราเคยนั่งกลับมาจาก ปีนัง-หาดใหญ่ สามารถเดินหาได้ตามร้านที่มีป้ายติด โรงแรม หรือร้านที่รับแรกเงิน
****การเข้าประเทศมาเลเซียไม่ต้องใช้วีซ่า สแกนนิ้วมือ ถ่ายรูปสวยๆ ผ่านนนนนนนนนน
แลกเงิน
เราแลกเงินที่ไทย ค่าเงินตอนนั้นอยู่ที่ 1 RM = 8.700
ซิม
เราอยู่แค่ 3 วัน ไม่ซื้อคะ(ขี้งกล้วนๆ) แต่ถ้าใครอยากได้ KOMTAR ก็มีขายนะคะ
ที่พักเราจองใน booking.com จองก่อนจ่ายทีหลัง
**การขึ้นรถโดยสารที่นี้ คือขึ้นประตูหน้า บอกว่าจะไปไหนเค้าก็จะบอกราคาแล้วจ่ายเงินพยายามเตรียมเหรียญนะไม่ถอน แต่ดีไปกว่านั้นคือพกแผนที่ที่จะไปแล้วชี้เลย คิดเงินมา ถึงแล้วบอกฉันด้วยนะ ง่ายจบที่คนขับสบายๆ ขาลงก็ลงประตูหลัง
หน้าตาตั๋วรถเมล์
-เมื่อมาถึงสนามบินก็เดินออกมาเลยคะหน้าสนามบิน จะมีป้ายรถเมล์ ขอเรียกรถเมล์ละกันเข้าใจง่ายดี
-คืนแรกจองที่พักไว้ที่ Qube จะไปที่พักนี้ต้องนั่ง สาย 102 ยาวไปถึงโรงแรมเลย ไม่รู้ถามเจ้าหน้าที่ได้นะว่าขึ้นสายไหนดี คิดว่าคนส่วนใหญ่ไปลง Komtar เพราะเป็นจุดศูนย์กลางของการต่อรถไปที่ต่างๆเลย เนื่องด้วยเราไม่ได้ซื้อซิมเพราะความงก ไม่รู้เลยว่าโรงแรมอยู่ตรงไหน ใช้เวลาเท่าไหร่ ตอนขึ้นรถเมเราก็จำไม่ได้ละว่าบอกว่าอะไร ก่อนออกจากไทยเราแคปหน้าจอมือถือแผนที่ตั้งต้นที่ Komtar สังเกตง่ายสุด แคปจนมาถึงที่พักระหว่างทางก็ดูไปเรื่อยๆ บวกกับดูหน้าตาที่พักจากในเวปบุ๊คกิ้งมาแล้วด้วยรู้แล้วว่ามันหน้าตายังไง นั่งมานานพอสมควร เป็นชะนีชะโงกเลยฉัน ทันใดนั้น เฮ้ย! ที่พักฉ๊านนนนน เลย เลย ลงป้ายหน้าเดินย้อนกลับมา
พักที่นี้ 1 คืน ราคา 49 RM เงินไทยก็ 381 บาท นี้เป็น hostel ที่เว่อวังที่สุดที่เคยอยู่มา มีทีวี มีเกม มีหนังให้ดู เล่นอินเตอร์เน็ตรีโมทเป็นเม้าส์ (แกร๊ฉันบ้านนอกใช้ไม่เป็นอาร์มเหมือนเลื่อนเม้าส์ตกโต๊ะ) มีไฟอ่านหนังสือ มีไฟหน้ากระจกแต่งตัว มีประตูล็อค ตู้เซฟ มีล็อคเกอร์คีการ์ด มีเครื่องอาบน้ำพร้อมรองเท้าให้อีก ไม่เที่ยวมันละจะพลีชีพลงตรงนี้ ตบหน้าหนึ่งที เดินสำรวจก็ได้ ที่พัก ใกล้ทะเล ใกล้ตลาด ใกล้ห้างสรรพสินค้า สะดวก
รูปภายในตู้นอน
บรรยากาศแถวที่พัก ขวามือจะเป็นทะเล ซ้ายมือเดินไปจะเป็นห้างสรรสินค้า และตลาดในตอนกลางคืน
เช้าแล้วเช็คเอาท์ เดินลงมาคืนอุปกรณ์อาบน้ำ เม้ามอยกับรีเซฟชั่น เช๊ะภาพ ใจดีมอบข้าว 1 ห่อมาเป็นเสบียง ข้าวอะไรฟะ อร่อยอีกแล้วฮู้ยยยย!!! กินอะไรก็อร่อยคนบ้าอะไร เกลี้ยง ไม่อิ่มฝากกระเป๋าเดินไปจัด Mc ใกล้ๆที่พักต่อ
กลับมาที่พักเอากระเป๋า เดินออกมารอรถเมเยื้องๆโรงแรม กระโดดโบก สาย 101 จำได้ว่าโชว์แผนที่โรงแรม จ่ายเงินแต่คงลืมขั้นตอน บอกฉันด้วย เมื่อถึง!!!! นั่งกันยาวๆตากแอร์ตาพริ้มๆ หลงซิจ๊ะ นั่งจนรถสุดสายเอาไงทีนี้เดินไปถามใหม่ ภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยจะได้พี่คนขับเรียกหญิงชาวจีนมาสนทนาด้วย คนไทยคะ แบบนี้ทุกทีซิ เอาใหม่ทีนี้ย้ายรถโชว์แผนที่รอบนี้ไม่ลืมตามสเต็ป บอกฉันด้วย ประโยคนี้จำมาแต่บ้านเลย รอบนี้ไม่พลาดยืนรอหลังคนขับเลย พี่คนขับเรียกให้ลงแล้วอธิบายบางสิ่งซึ่งฟังไม่ออกเห็นมือที่ชี้ให้ไปทางขวา แล้วได้ยินคำนึงโดดเด่นมาก cat ลงรถเอาไงๆ เดินไปขวาก่อนถามคนแถวนั้นโชว์ชื่อซอยของโรงแรม ไม่รู้จักเอ้าเดินไปอีกเห็นป้ายรถเม Cat นี้เหละยืนรอสักพักใหญ่ รถมาละโชว์แผนที่พร้อมตามขั้นตอน และเป็นรถเมฟรีหน้ารถเขียนว่า Free cat bus ดีงาม ถึงละคนขับอธิบายอีกแล้ว ทำหน้าตาเข้าใจ จั่วคะทีนี้ เดินๆเงยหน้าขึ้นไป อ้าว นี้ไงเจอแล้วซอยที่พัก (ใจเต้นเป็นกลองแต๊กเลย)คืนนี้พักที่ The 80's Guesthouse เป็น Hostel พักที่นี้ 2คืน ราคาอยู่ที่ 70 RM เงินไทย 544 บาท เราปริ้นบุ๊คกิ้งจองมาไม่ต้องพูดอะไรมากยื่นเลย ภาษาไม่ได้ก็เที่ยวได้นะ วันนี้เดินเล่นกันอยากเดินไปไหนก็เดินไปเลย ดูบ้านเมืองเค้า เดินจนงงเดินจนหลง เป็นคนขี้ลืมแล้วก็ชอบหลงทาง
คนที่นั้นออกเสียง เลิฟเรน เราตั้งให้ LOVE LANE แดนมหัศจรรย์ กลางวันซอยนี้ดูสงบ กลางคืนแสงสีเสียงก็มา ผับบาร์น่านั่ง
ขอบคุณภาพที่พักจาก Booking.com นะคะ
หน้าตาแผนที่ อันนี้บอกแค่ภาพวาด มีแผนที่อีกแบบที่บอกงานลวดด้วย
วันนี้ 25 ม.ค. ตั้งท่าใหม่ ขอแผนที่จากโฮสเทล ไหนเค้าเที่ยวกันยังไงว่ามาซิกางแผนที่เดินคะ รักการเดิน เดินจนเท้าพังตามไปดูภาพวาดเราต้องเสพงานอาร์ต มีแผนที่ชีวิตง่ายขึ้นเยอะเลย ( ควรขอแผนที่ตั้งแต่สนามบินแล้ว )
เราเดินเล่นจนมาเจองานอะไรสักอย่าง ผลัดกันแบก มีเครื่องคนตรีเล่น เป็นที่สนใจของนักท่องเที่ยวมาก
มีรูปวาด งานเหล็กอีกเยอะเลยลงรูปหมดคงไม่ไหว บางรูปเห็นมีขายในโปสการ์ด บางรูปก็ไม่มีในแผนที่ บางรูปก็หายไปจากกำแพงซะแล้ว
[CR] ปีนัง - Kawah Ijen - Bromo - บาหลี ลาออกแล้วสร้าง Long Holiday เป็นของตัวเองตัวเอง
-เรื่องเริ่มต้นจากการจองตั๋วไป-กลับ ดอนเมือง-ปีนัง ไว้เมื่อนานมาแล้ว
-ด้วยความที่ชอบอยู่แช่นอกสถานที่นานๆ “ ลาออก อย่างนี้ต้องลาออก ” มาสร้าง Long Holiday เป็นของตัวเอง
-จากดอนเมือง – ปีนัง (เราทิ้งตั๋วกลับ) ก็เลยเลยเถิด ปีนัง - สุราบายา , สุราบายา – บาหลี , บาหลี – ดอนเมือง
-ออกเดินทาง 23 ม.ค - 9 ก.พ. 2559 การเที่ยวของเราคือการไปเรื่อยๆ ไม่เน้นเที่ยวครบ ไม่เน้นข้อมูลเชิงลึก ทุกอย่างว่ากันหน้างาน ฮ่าๆ
ชอบถ่ายรูปนะแต่เหนื่อยเราก็ขี้เกียจควักกล้องออกมาแล้วงะ พักผ่อนจริงจริ๊ง เน้นบรรยากาศ มองคนท้องถิ่นเพลินๆ พกกระดาน A4 หนีบ
กระดาษวาดรูป ไป๊กันเลย
-สำหรับเราภาษาแทบไม่ได้เลยเพราะฉะนั้นเราปริ้นทุกอย่าง บุ๊คกิ้งจองที่พัก ไฟว์บิน แผนที่ หรือแม้แต่เซฟคำศัพท์ที่จำเป็นไว้ในโทรศัพท์
การเดินทางไปปีนัง ประเทศมาเลเซียมีหลายวิธีให้เลือกคะ
- เดินทางโดยเครื่องบิน (เราใช้วิธีนี้สำหรับการเดินทางในครั้งนี้ )
- เดินทางโดยรถไฟจากสถานีหัวลำโพง - บัตเตอร์เวิธ ต่อรถไฟที่ปาดังเบซาร์ และนั่งเรือเฟอร์รี่ข้ามฝากไปถึงปีนังเลยคะ (เราใช้วิธีนี้สำหรับการเดินทาง
ไปปีนังครั้งที่ 2)
- เดินทางมาลงที่หาดใหญ่นั่งรถตู้ (วิธีนี้เรายังไม่เคยใช้แต่คนเขียนรีวิวได้ละเอียดมากๆเยอะเลยคะลองหาดู) เราเคยนั่งกลับมาจาก ปีนัง-หาดใหญ่ สามารถเดินหาได้ตามร้านที่มีป้ายติด โรงแรม หรือร้านที่รับแรกเงิน
****การเข้าประเทศมาเลเซียไม่ต้องใช้วีซ่า สแกนนิ้วมือ ถ่ายรูปสวยๆ ผ่านนนนนนนนนน
แลกเงิน
เราแลกเงินที่ไทย ค่าเงินตอนนั้นอยู่ที่ 1 RM = 8.700
ซิม
เราอยู่แค่ 3 วัน ไม่ซื้อคะ(ขี้งกล้วนๆ) แต่ถ้าใครอยากได้ KOMTAR ก็มีขายนะคะ
ที่พักเราจองใน booking.com จองก่อนจ่ายทีหลัง
**การขึ้นรถโดยสารที่นี้ คือขึ้นประตูหน้า บอกว่าจะไปไหนเค้าก็จะบอกราคาแล้วจ่ายเงินพยายามเตรียมเหรียญนะไม่ถอน แต่ดีไปกว่านั้นคือพกแผนที่ที่จะไปแล้วชี้เลย คิดเงินมา ถึงแล้วบอกฉันด้วยนะ ง่ายจบที่คนขับสบายๆ ขาลงก็ลงประตูหลัง
-เมื่อมาถึงสนามบินก็เดินออกมาเลยคะหน้าสนามบิน จะมีป้ายรถเมล์ ขอเรียกรถเมล์ละกันเข้าใจง่ายดี
-คืนแรกจองที่พักไว้ที่ Qube จะไปที่พักนี้ต้องนั่ง สาย 102 ยาวไปถึงโรงแรมเลย ไม่รู้ถามเจ้าหน้าที่ได้นะว่าขึ้นสายไหนดี คิดว่าคนส่วนใหญ่ไปลง Komtar เพราะเป็นจุดศูนย์กลางของการต่อรถไปที่ต่างๆเลย เนื่องด้วยเราไม่ได้ซื้อซิมเพราะความงก ไม่รู้เลยว่าโรงแรมอยู่ตรงไหน ใช้เวลาเท่าไหร่ ตอนขึ้นรถเมเราก็จำไม่ได้ละว่าบอกว่าอะไร ก่อนออกจากไทยเราแคปหน้าจอมือถือแผนที่ตั้งต้นที่ Komtar สังเกตง่ายสุด แคปจนมาถึงที่พักระหว่างทางก็ดูไปเรื่อยๆ บวกกับดูหน้าตาที่พักจากในเวปบุ๊คกิ้งมาแล้วด้วยรู้แล้วว่ามันหน้าตายังไง นั่งมานานพอสมควร เป็นชะนีชะโงกเลยฉัน ทันใดนั้น เฮ้ย! ที่พักฉ๊านนนนน เลย เลย ลงป้ายหน้าเดินย้อนกลับมา
พักที่นี้ 1 คืน ราคา 49 RM เงินไทยก็ 381 บาท นี้เป็น hostel ที่เว่อวังที่สุดที่เคยอยู่มา มีทีวี มีเกม มีหนังให้ดู เล่นอินเตอร์เน็ตรีโมทเป็นเม้าส์ (แกร๊ฉันบ้านนอกใช้ไม่เป็นอาร์มเหมือนเลื่อนเม้าส์ตกโต๊ะ) มีไฟอ่านหนังสือ มีไฟหน้ากระจกแต่งตัว มีประตูล็อค ตู้เซฟ มีล็อคเกอร์คีการ์ด มีเครื่องอาบน้ำพร้อมรองเท้าให้อีก ไม่เที่ยวมันละจะพลีชีพลงตรงนี้ ตบหน้าหนึ่งที เดินสำรวจก็ได้ ที่พัก ใกล้ทะเล ใกล้ตลาด ใกล้ห้างสรรพสินค้า สะดวก
เช้าแล้วเช็คเอาท์ เดินลงมาคืนอุปกรณ์อาบน้ำ เม้ามอยกับรีเซฟชั่น เช๊ะภาพ ใจดีมอบข้าว 1 ห่อมาเป็นเสบียง ข้าวอะไรฟะ อร่อยอีกแล้วฮู้ยยยย!!! กินอะไรก็อร่อยคนบ้าอะไร เกลี้ยง ไม่อิ่มฝากกระเป๋าเดินไปจัด Mc ใกล้ๆที่พักต่อ
กลับมาที่พักเอากระเป๋า เดินออกมารอรถเมเยื้องๆโรงแรม กระโดดโบก สาย 101 จำได้ว่าโชว์แผนที่โรงแรม จ่ายเงินแต่คงลืมขั้นตอน บอกฉันด้วย เมื่อถึง!!!! นั่งกันยาวๆตากแอร์ตาพริ้มๆ หลงซิจ๊ะ นั่งจนรถสุดสายเอาไงทีนี้เดินไปถามใหม่ ภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยจะได้พี่คนขับเรียกหญิงชาวจีนมาสนทนาด้วย คนไทยคะ แบบนี้ทุกทีซิ เอาใหม่ทีนี้ย้ายรถโชว์แผนที่รอบนี้ไม่ลืมตามสเต็ป บอกฉันด้วย ประโยคนี้จำมาแต่บ้านเลย รอบนี้ไม่พลาดยืนรอหลังคนขับเลย พี่คนขับเรียกให้ลงแล้วอธิบายบางสิ่งซึ่งฟังไม่ออกเห็นมือที่ชี้ให้ไปทางขวา แล้วได้ยินคำนึงโดดเด่นมาก cat ลงรถเอาไงๆ เดินไปขวาก่อนถามคนแถวนั้นโชว์ชื่อซอยของโรงแรม ไม่รู้จักเอ้าเดินไปอีกเห็นป้ายรถเม Cat นี้เหละยืนรอสักพักใหญ่ รถมาละโชว์แผนที่พร้อมตามขั้นตอน และเป็นรถเมฟรีหน้ารถเขียนว่า Free cat bus ดีงาม ถึงละคนขับอธิบายอีกแล้ว ทำหน้าตาเข้าใจ จั่วคะทีนี้ เดินๆเงยหน้าขึ้นไป อ้าว นี้ไงเจอแล้วซอยที่พัก (ใจเต้นเป็นกลองแต๊กเลย)คืนนี้พักที่ The 80's Guesthouse เป็น Hostel พักที่นี้ 2คืน ราคาอยู่ที่ 70 RM เงินไทย 544 บาท เราปริ้นบุ๊คกิ้งจองมาไม่ต้องพูดอะไรมากยื่นเลย ภาษาไม่ได้ก็เที่ยวได้นะ วันนี้เดินเล่นกันอยากเดินไปไหนก็เดินไปเลย ดูบ้านเมืองเค้า เดินจนงงเดินจนหลง เป็นคนขี้ลืมแล้วก็ชอบหลงทาง
คนที่นั้นออกเสียง เลิฟเรน เราตั้งให้ LOVE LANE แดนมหัศจรรย์ กลางวันซอยนี้ดูสงบ กลางคืนแสงสีเสียงก็มา ผับบาร์น่านั่ง
วันนี้ 25 ม.ค. ตั้งท่าใหม่ ขอแผนที่จากโฮสเทล ไหนเค้าเที่ยวกันยังไงว่ามาซิกางแผนที่เดินคะ รักการเดิน เดินจนเท้าพังตามไปดูภาพวาดเราต้องเสพงานอาร์ต มีแผนที่ชีวิตง่ายขึ้นเยอะเลย ( ควรขอแผนที่ตั้งแต่สนามบินแล้ว )
มีรูปวาด งานเหล็กอีกเยอะเลยลงรูปหมดคงไม่ไหว บางรูปเห็นมีขายในโปสการ์ด บางรูปก็ไม่มีในแผนที่ บางรูปก็หายไปจากกำแพงซะแล้ว