เรื่องมีอยู่ว่าปกติพ่อกับแม่เรามีปากเสียงกันค่อนข้างบ่อย แต่ครั้งนี้รุนแรงถึงขั้นทำร้ายร่างกายเลยค่ะ เรากับพี่เลยช่วยเข้าไปห้าม วันต่อมาพ่อเก็บของแล้วบอกจะไปอยู่อีกบ้าน(อยู่ใกล้ๆกันค่ะ) แต่ยังไม่ได้ไปค่ะ เพราะแม่เราต้องไปทำงานที่บ้านนั้นทุกวันรวมถึงเราด้วย พ่อก็ยังอยู่บ้านหลังนี้จนบ่ายเราเข้าไปทานข้าวกลางวัน พ่อเรียกเราไปคุยบอกว่า พ่อจะไปอยู่บ้านนู้นแล้วแยกกันกับแม่ หมายความว่าถ้าพ่อไปบ้านนู้นแม่ก็จะต้องอยู่บ้านนี้แล้วไปบ้านนู้นไม่ได้อีกค่ะ
เค้าก็สั่งเสียเราทุกอย่าง รวมถึงแช่งไว้ว่าใครที่มันคิดไม่ดีขอให้มันชห. พ่อพูดไปเสียงสั่นเหมือนคนจะร้องไห้น่ะค่ะ แล้วเราก็ร้องไห้ตลอดที่ฟังแล้วยกมือไหว้ขอโทษพ่อที่เคยทำผิด(แต่เค้าก็ยังไม่ได้ไปนะคะ) จนเรากลับบ้านแต่เราไม่ได้บอกแม่ว่าพ่อพูดกับเรา เพราะแม่เราบอกว่าไม่อยากอยู่กับพ่อแล้ว ทั้งๆที่ใจจริงเราดูออกว่าเค้าเสียพ่อไปไม่ได้ ปากก็บอกรำคาญแต่กลับมาบ้านนี้ตอนเย็นก็คอยมองหาตลอดว่าพ่ออยู่ไหน เราเคยคิดอยากให้แยกๆกันอยู่ไปแต่ก็นึกถึงคำที่พ่อแช่งเอาไว้ เรากลัวมากเพราะแม่เราก็ด่าพ่อให้ฟังบ้าง แล้วอีกอย่างคือแม่เลี้ยงเราคนเดียวไม่ไหวแน่ๆ จนถึงตอนนี้เค้าสองคนใช้ชีวิตปกติค่ะแต่ไม่คุยกันไม่มองหน้า ถ้าพ่อกินข้าวอยู่แม่จะเดินออกไป ถ้าพ่อเจอแม่อยู่ก็จะไม่เข้าห้อง เป็นอย่างงี้มาหนึ่งอาทิตย์แล้วค่ะ เสื้อผ้าที่พ่อเก็บก็ยังอยู่ในกระเป๋าไม่ได้เอาออก นี่ทำให้เรากลัวว่าเค้าคิดจะออกไปเมื่อไรก็ได้ที่แม่ไม่อยู่บ้าน
แล้วชีวิตเราไม่มีความสุขเลยค่ะ เราไม่ได้ไปเรียนพิเศษ ไม่ได้ไปเที่ยว อยู่แต่บ้านใช้ชีวิตแบบอึดอัดวนไปซ้ำๆทุกวัน จะให้เราไปคุยกับทั้งสองฝ่ายก็ไม่ได้ค่ะ พ่อเป็นคนเด็ดขาด อารมณ์แรงและไม่ฟังใคร เราพูดอะไรไปไม่มีประโยชน์เลยค่ะ รวมถึงแม่ หัวแข็งทั้งคู่ เราเครียดมากค่ะ ทุกวันนี้ใช้ชีวิตไม่มีความสุขเลยเราจะทำยังไงดีคะ
ล่าสุดพ่อออกไปจากบ้านตั้งแต่เย็นตอนนี้ยังไม่กลับมาเลยค่ะ เราก็ไม่รู้ว่าเค้าไปไหนT T
เครียดกับปัญหาครอบครัวค่ะ อยากได้กำลังใจและคำปรึกษา
เค้าก็สั่งเสียเราทุกอย่าง รวมถึงแช่งไว้ว่าใครที่มันคิดไม่ดีขอให้มันชห. พ่อพูดไปเสียงสั่นเหมือนคนจะร้องไห้น่ะค่ะ แล้วเราก็ร้องไห้ตลอดที่ฟังแล้วยกมือไหว้ขอโทษพ่อที่เคยทำผิด(แต่เค้าก็ยังไม่ได้ไปนะคะ) จนเรากลับบ้านแต่เราไม่ได้บอกแม่ว่าพ่อพูดกับเรา เพราะแม่เราบอกว่าไม่อยากอยู่กับพ่อแล้ว ทั้งๆที่ใจจริงเราดูออกว่าเค้าเสียพ่อไปไม่ได้ ปากก็บอกรำคาญแต่กลับมาบ้านนี้ตอนเย็นก็คอยมองหาตลอดว่าพ่ออยู่ไหน เราเคยคิดอยากให้แยกๆกันอยู่ไปแต่ก็นึกถึงคำที่พ่อแช่งเอาไว้ เรากลัวมากเพราะแม่เราก็ด่าพ่อให้ฟังบ้าง แล้วอีกอย่างคือแม่เลี้ยงเราคนเดียวไม่ไหวแน่ๆ จนถึงตอนนี้เค้าสองคนใช้ชีวิตปกติค่ะแต่ไม่คุยกันไม่มองหน้า ถ้าพ่อกินข้าวอยู่แม่จะเดินออกไป ถ้าพ่อเจอแม่อยู่ก็จะไม่เข้าห้อง เป็นอย่างงี้มาหนึ่งอาทิตย์แล้วค่ะ เสื้อผ้าที่พ่อเก็บก็ยังอยู่ในกระเป๋าไม่ได้เอาออก นี่ทำให้เรากลัวว่าเค้าคิดจะออกไปเมื่อไรก็ได้ที่แม่ไม่อยู่บ้าน
แล้วชีวิตเราไม่มีความสุขเลยค่ะ เราไม่ได้ไปเรียนพิเศษ ไม่ได้ไปเที่ยว อยู่แต่บ้านใช้ชีวิตแบบอึดอัดวนไปซ้ำๆทุกวัน จะให้เราไปคุยกับทั้งสองฝ่ายก็ไม่ได้ค่ะ พ่อเป็นคนเด็ดขาด อารมณ์แรงและไม่ฟังใคร เราพูดอะไรไปไม่มีประโยชน์เลยค่ะ รวมถึงแม่ หัวแข็งทั้งคู่ เราเครียดมากค่ะ ทุกวันนี้ใช้ชีวิตไม่มีความสุขเลยเราจะทำยังไงดีคะ
ล่าสุดพ่อออกไปจากบ้านตั้งแต่เย็นตอนนี้ยังไม่กลับมาเลยค่ะ เราก็ไม่รู้ว่าเค้าไปไหนT T