ช่วยผมด้วย ผมถูกกล่าวหาว่าขโมยโน๊ตบุค ทั้งที่เราไม่ได้ทำ ไม่ได้ขโมย

เรื่องมีอยู่ว่า ผมไปดื่มสังสรรกับเพื่อนช่วงสงกราณ์ มันเป็นเวลาประมาณตี3-ตี4 ผมเข้าบ้านไม่ได้ มันจะเช้าแล้วไม่อยากรบกวนที่บ้านให้ออกมาเปิดประตูให้
เลยขอไปนอนบ้านเพื่อน

พอถึงบ้านเพื่อนเพื่อนก็เปิดประตูบ้าน แล้วผมก็ไม่ลังเลที่จะเข้าไปนอน ตรงโซฟา ไม่ได้เข้าไปนอนในห้อง

ตื่นเช้ามา ประมาณ 6โมง 7โมงเช้า ผมตื่นแล้วเห็นประตูหน้าบ้านเปิดทิ้งไว้อยู่แล้ว

ผมตะโกนเรียกเพื่อน กะให้ไปส่งที่บ้าน แต่ไม่ได้ยินเสียงตอบรับใดๆ ผมเข้าใจว่าเพื่อนคงออกไปบ้านญาติข้างๆ ผมเลยออกมายืนรอหน้าบ้านสักระยะนึ่ง เจอพี่ข้างบ้านเพื่อน ไปตลาดกลับมาพอดีแล้วทักทายกัน หลังจากนั้น ผมก็เดินกลับบ้านเลย (บ้านเพื่อนกับบ้านผมอยู๋ไม่ไกลกันมากนัก )

เวลาผ่านมาสักชั่วโมงกว่าๆ เพื่อนผมโทรมาแล้วถามผมว่าได้เอาโน๊ตบุ๊คน้องกูไปมั้ย ผมก็ตอบกลับไปว่าไม่ได้เอาไป

จากนั้นเพื่อนก็วางสายไป

ผมนั่งคิในใจว่าทางบ้านเพื่อนจะว่าเราเอาไปหรือเปล่า ผมไม่สบายใจ จึงกลับไปบ้านเพื่อนอีกครั้ง แล้วถามว่า คอมตั้งอยู่ไหน ยี่ห้ออะไรรุ่นอะไร

ทางบ้านเพื่อนก็พาไปดู พอน้องเพื่อนและแม่เพื่อนเล่าให้ฟังจบแล้ว ผมจึงได้พาน้องและแม่เพื่อนไป โรงพักเพื่อแจ้งความ

แล้วเรื่องก็ผ่านไป สองวัน  หมดสงกราณ์พอดีผมต้องกลับไปทำงานที่ต่างจังหวัด

ช่วงนั้นไม่ได้รับสาย โทรศัพท์เลย มาเห็นทีหลังว่ามีคนโทรมาเป็นสิบๆสาย ผมเลยโทรกลับ

แล้วได้ความว่า ตำรวจเรียกให้ปากคำ ทำไมไม่รับสาย

ทางบ้านเขาเริ่มมองว่าผมเป็นคนขโมยเสียแล้ว

ทางตำรวจโทรมาหาผม แล้วพูดว่า น้องถ้าน้องเอาโน๊ตบุคเขาไปให้รีบเอามาคืนเขาจะไม่เอาเรื่อง หลักฐานชัดเจนว่าเป็นน้อง

ผมได้ยินผมตกใจเลยครับ ผมเลยบอกตำรวจไปว่า ผมไม่ได้เอาไปครับ สาบานที่ไหนก็ได้

ตอนนี้ผมเครียดมาก ชาวบ้านระแวกนั้นก็เล่า นินทาว่าผมเอาไปกันทั้งนั้น ผมควรทำตัวยังไงดีครับ ผมเครียด พ่อแม่ผมเดือดร้อน จริงๆ

ณ ตอนนี้ รอตำรวจโทรเรียกอีกที ครับ



ผมบริสุทธิใจว่าไม่ได้ขโมยไปเลย    ไปตัวเปล่า กลับตัวเปล่า

พยานเท่าที่นึกออกมีแค่พี่ข้างบ้านที่ไปตลาดมาเท่านั้น