สวัสดีคะ...มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างรึป่าวคะ? สำหรับหัวข้อดังกล่าว...อาจจะเป็นเพราะฉันอายุยังน้อย...ประสบการณ์ความรักมีไม่เยอะเท่าไหร่ แล้วมันก็คำถามหลายๅคำเกี่ยวกับความรักมาถามคะ หวังว่าคงจะมีคนมาให้คำปรึกษานะคะ.
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเจอผู้ชายฝรั่งคนนึงผ่านแอป Thaifriendly แล้วก็คุยกันสักพัก แล้วเขาจะมาไทย 2 อาทิตย์....และเขาก็มาจริงๆ ครั้งแรกที่เจอกันเขากอดเราแน่นมากกกกกก แล้วเขาก็แบบพาเราไปเที่ยวด้วยกัน ทั้ง 12 วัน เพราะอีก 2 วันเขาไปเชียงใหม่ซึ่งเราก็มีเรียนไปด้วยไม่ได้.
แล้วก็คิดว่าคงจะไม่เจอกันอีก สำหรับเราที่ไม่เคยมีความสัมพันธ์แบบอยู่ด้วยกันตลอดทั้ง 12 วันนี้ มันทำให้เรารู้สึกรักเขาเต็มๆเลยคะ เราเคยมีแฟนฝรั่งก่อนหน้านี้ 1 คน คบกันได้ 2 ปี มาจากฝรั่งเศส เขาก็ไปๆมาๆ แต่เชื่อเลยว่าเขาไม่เคยจับมือเราข้ามถนน ไม่เคยเป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊ค ไม่เคยให้จับโทรศัพท์ ไม่เคยพาไปเที่ยวแบบเปิดเผย ไม่เคยเดินใกล้กัน เพราะเขาบอกว่า เดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่เราก็โอเค ไม่เป็นไร. เราเชื่อเขานะ เราก็รักเขาด้วย...แต่ก็เลิกกันเพราะเขาเป็นแบบนี้ เราไม่อยากคบต่อแล้ว. คนฝรั่งเศสเราก็เจอจาก Thaifriendly เหมือนกันนะ แต่เหมือนมันใช้ก่อนเรานานอยู่.
แต่อีกคนที่มานี่เขาพึ่งใช้แอปนี้ได้ 5 นาทีเขาทักเรามา เราก็คุยปกติ ในแอปนี้มีเวลาบอกว่าเราใช้นานแค่ไหน. นางเป็นคนโรมาเนียแต่อยู่อังกฤษ เราก็แลกไลน์คุยกันอยู่ 3 อาทิตย์ แล้วเขาก็บอกว่าจะมาไทยก็อย่าที่บอกข้างต้นว่า เราก็อยู่ด้วยกัน 12 วัน. ทุกอย่างมันเร็วมากความรู้สึก ความใกล้ชิด บบลาๆๆๆ~ เราไปเที่ยว กิน เล่น อยู่ด้วยกันทุกวัน นางมีเพื่อนคนนึงมาด้วย เขาจูงมือเราข้ามถนนอารมณ์แบบว่านางเอกเลยคะ ไปกินข้าว ไปเที่ยว จับมือก็เปิดเผย ระดับนึงเขาโพสต์รูปเราลงเฟสบุ๊คก็แอบบดีใจ วันนึงนางเห็นข้อความในโทรศัพท์เราค่อนข้างจะเยอะ ก็มีแต่ฝรั่งอะส่วนมาก นางก็ถามเลย นางบอกไม่อยากให้มองว่าหึง จะคุยก็ได้นะ ตอบข้อความเขาสิ แล้วนางก็เบือนๆหน้า เราเลยแบบว่าโอเค เราจะลบ! แล้วก็ทำทันที! นางก็แบบไม่จำเป็นต้องทำก็ได้ ถ้าคุณลบตอนนี้ตอนฉันไม่อยู่คุณก็คุยเหมือนเดิม แล้วเราเลยบอกเห็นฉันเป็นคนแบบนี้หรอ? นางก็กอดเราแล้วก็ยิ้มปกติ จากนั้นนางหยิบโทรศัพท์มาให้เราสแกนนิ้ว บอก
อยากดูอะไรก็เชิญ เราก็ไม่ทำ นางเลย เปิดแอปทุกอันที่นางเล่นให้เราดู ย้ำว่าทุกอันจริงๆ! เราก็เฉยๆ เพราะสุดท้ายเขาคงไม่ต่างจากแฟนเก่าเรา...เรารู้สึกดีอยู่อย่างนึงคือตอนไปภูเก็ตด้วยกัน คือมีผู้ชายคนนึงมองเราคือเดินสวนกันในโรงแรมผู้ชายคนนั้นก็มองแบบยิ้มๆ ไอ้โรมาเนียนี่กระโดดถีบเลยอะคะ ต่อหน้าต่อตาเราเลยนะ😵😵 คืออึ้งมาก เลยถามว่าทำทำไม? นางบอกว่า เขามองคุณไง!! คือแบบว่า omg!! คือถ้าเราสวยแบบวุ้นเส้นนี่เราจะไม่อึ้งนะ แต่นี่แบบว่า...เอิ่มมมมม...ก็มีเรื่องนิดหน่อยเลยพากลับห้อง สถานการณ์กลับสู่ภาวะปกติ...แล้วก็ไปยาร์ด้วยกันวันนั้นก็เต้นด้วยกันปกติ แต่จู่ๆมีผู้หญิงคนนึงเข้ามาเต้นใกล้ๆเลยแทบจะสีกันอยู่ละ แต่เพื่อนเราที่ไปด้วยกันนางเข้าไปกันไว้ แต่อีนี่แบบถ้าอยู่ต่อมีเรื่องแน่ๆเราโกรธจนน้ำตาออกเลยเดินไปเข้าห้องน้ำเก็บอารมณ์เพราะเราไม่มีสิทธ์หึงเขาถูกม้ะ? เลยแบบโอเคร เราอยู่ในห้องน้ำประมาณ 10 นาที เลยเดินออกมา เจอกับนางพอดีนางก็ถามว่าโอเครึป่าวเลยพากับไปที่บาร์พักนึงเลยพากลับห้อง. นางก็ขอโทษ ที่ทำให้โกรธ เราก็บอกไม่เป็นไร. เราโอเค เราอะผิด เราไม่สมควรโกรธ แล้วนางก็กอดเรา. ก็จบทริปภูเก็ต ก้แยกย้าย. มาเจออีกทีก่อนวันจะบินนางมาหาที่ กทม. อีกรอบนึง
เราเลยเปิดใจคุยวันสุดท้ายก่อนเขาจะบิน เขาก็แบบว่า เราก็ keep in touch นะ ฉันชอบคุณมากนะ และหวังว่าสักวันเราจะได้อยู่ด้วยกัน ตอนนี้อยากให้เราโฟกัสเรื่องเรียน อนาคต เพราะไม่อยากให้เราพลาดเหมือนที่เขาเคยพลาด. พอเขากลับไปได้ 2 อาทิตย์เราคุยกันตลอด แล้ววันนึง คือหลายๆคนมาพูดทำนองว่า อย่ารอมันเลย มันไม่เอาหรอก. ไปหาคนใหม่ดีกว่า ขนาดมันอยู่มันยังบอกชอบกูเลย แต่ด้วยความที่มันขี้เล่น กวนตีนเราเลยไม่คิดอะไร เพราะเราคิดว่าเรารู้จักนางระดับนึง แต่เราก็หวั่นๆ เลยตัดสินใจพูด "คุณมีอะไรจะบอกฉันไหม? เช่น ความรู้สึกของคุณ อะไรประมาณนั้น...อึดอัดรึป่าวที่คุยกับฉัน. ชอบเพื่อนฉันหรอ? หรือยังไง บอกเราได้นะ. พักนึงนาง FaceTime มา ก็คุยนางพูดขึ้นมาว่า "เธอโอเคไหม? เป็นอะไรรึป่าว? เกิดอะไรขึ้น? ที่คุณถามฉันนะ. นางเงียบพักนึง นางก็แบบน้ำตาไหลด้วย แล้วพูดว่า ฉันชอบคุณมากๆนะ ถ้าเป็นเธอจริงๆฉันจะดูแลเท่าชีวิตฉัน ฉันจะไม่ทำให้เธอเหนื่อยกับฉันเด็ดขาด...แต่เธอบอกฉันได้ไหม ว่าฉันควรจะทำยังไง ในเมื่อตอนนี้ฉันเปลี่ยนงาน ฉันกำลังจะเรียนต่อเพื่อหาเป้าหมายของฉัน เพราะตอนนี้ฉันไม่มีอะไรเลยที่เป็นของฉันฉันเหนื่อยฉันเหงา ฉันอยากมีคนอยู่ข้างๆ แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลย. คุณจะให้ฉันทำยังไง?" เราตอบแบบร้องไห้ว่า "ไม่รู้! แล้วจะให้ฉันทำยังไง?" นางพูดขึ้นมาว่า "อย่ารักฉัน เพราะมันจะทำให้คุณทรมาน ฉันเคยมีความรู้สึกนี้ บางครั้งคุณรักฉันมากกว่ารักตัวเอง ฉันไม่ต้องการแบบนั้น ดังนั้น อย่ารักฉัน! ฉันชอบเธอมาากนะ ฉันก็ไม่อยากเสียคุณไป แต่ฉันก็ไม่อยากทำลายความรู้สึกคุณ เราเป็นเพื่อน เพื่อนสนิท กันก่อนไหมวันนี้? ที่เราบอกทุกๆอย่างกัน มีปัญหาก็คุยกัน แล้ววันนึงคุณเรียนจบคุณอาจจะมีโอกาสมาอยู่ที่นี่ หรือฉันเรียนจบฉันอาจจะมีงานทำที่นู้นใครจะรู้? โลกมันแคบมากนะ ดังนั้นเราเป็นเพื่อนกันไหม? แล้วถ้าวันนึงมีคนดีๆเข้ามาหาคุณอย่าปิดโอกาสนั้นนะ. ส่วนฉันก็จะอยู่แบบนี้
" อีนี่เลยแบบร้องไห้วางสายเลย. แล้วนางก็ส่งข้อความมาว่า " ฉันขอโทษนะ ที่ทำลายความรู้สึกเธอ ฉันไม่ควรคุยกับเธอทุกวัน ฉันไม่ควรพูดให้ความหวังเธอ ฉันผิดเองที่ฉันรู้ว่าเธอมีความรู้สึกกับฉัน ฉันก็ยังคุยกับเธอปกติจนทำให้เธอเจ็บ. แต่สิ่งที่ฉันอยากให้เธอทำคือ สนใจเรียน ตั้งใจหาโอกาสไปเรียนต่ออยู่อังกฤษหรือทุนแลกเปลี่ยน หรือไม่ก็หาเป้าหมายของตัวเองให้เจอ ว่าต้องการอะไรในชีวิตแล้วทำ. อย่าเป็นแบบฉัน. ฉันหวังว่าเธอคงฟังที่ฉันพูดนะ ฉันอยู่ข้างเธอเสมอ ถ้าเธอหายโกรธฉันแล้วทักฉันมานะ"
คำถามคือ......
1. แบบนี้เขาเรียกว่ารักรึป่าว?
2. ถ้ารักกันจริงระยะทางกับความใกล้ชิดมันเป็นอุปสรรคหรอ?
3. เวลา 2 ปีนี้ มั่นใจหรอว่าคนเราจะไม่เปลี่ยนใจ?
4. หนูสมควรทำยังไงกับเรื่องนี้คะ?
5. มันเป็นไปได้รึป่าวระหว่างเรา?
##หวังว่าจะมีคนมาให้คำปรึกษานะ. ขอบคุณมากคะที่อ่าน🙏🙏🙏🙏
เพราะระยะทางหรือความต้องการไม่ตรงกัน?
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเจอผู้ชายฝรั่งคนนึงผ่านแอป Thaifriendly แล้วก็คุยกันสักพัก แล้วเขาจะมาไทย 2 อาทิตย์....และเขาก็มาจริงๆ ครั้งแรกที่เจอกันเขากอดเราแน่นมากกกกกก แล้วเขาก็แบบพาเราไปเที่ยวด้วยกัน ทั้ง 12 วัน เพราะอีก 2 วันเขาไปเชียงใหม่ซึ่งเราก็มีเรียนไปด้วยไม่ได้.
แล้วก็คิดว่าคงจะไม่เจอกันอีก สำหรับเราที่ไม่เคยมีความสัมพันธ์แบบอยู่ด้วยกันตลอดทั้ง 12 วันนี้ มันทำให้เรารู้สึกรักเขาเต็มๆเลยคะ เราเคยมีแฟนฝรั่งก่อนหน้านี้ 1 คน คบกันได้ 2 ปี มาจากฝรั่งเศส เขาก็ไปๆมาๆ แต่เชื่อเลยว่าเขาไม่เคยจับมือเราข้ามถนน ไม่เคยเป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊ค ไม่เคยให้จับโทรศัพท์ ไม่เคยพาไปเที่ยวแบบเปิดเผย ไม่เคยเดินใกล้กัน เพราะเขาบอกว่า เดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่เราก็โอเค ไม่เป็นไร. เราเชื่อเขานะ เราก็รักเขาด้วย...แต่ก็เลิกกันเพราะเขาเป็นแบบนี้ เราไม่อยากคบต่อแล้ว. คนฝรั่งเศสเราก็เจอจาก Thaifriendly เหมือนกันนะ แต่เหมือนมันใช้ก่อนเรานานอยู่.
แต่อีกคนที่มานี่เขาพึ่งใช้แอปนี้ได้ 5 นาทีเขาทักเรามา เราก็คุยปกติ ในแอปนี้มีเวลาบอกว่าเราใช้นานแค่ไหน. นางเป็นคนโรมาเนียแต่อยู่อังกฤษ เราก็แลกไลน์คุยกันอยู่ 3 อาทิตย์ แล้วเขาก็บอกว่าจะมาไทยก็อย่าที่บอกข้างต้นว่า เราก็อยู่ด้วยกัน 12 วัน. ทุกอย่างมันเร็วมากความรู้สึก ความใกล้ชิด บบลาๆๆๆ~ เราไปเที่ยว กิน เล่น อยู่ด้วยกันทุกวัน นางมีเพื่อนคนนึงมาด้วย เขาจูงมือเราข้ามถนนอารมณ์แบบว่านางเอกเลยคะ ไปกินข้าว ไปเที่ยว จับมือก็เปิดเผย ระดับนึงเขาโพสต์รูปเราลงเฟสบุ๊คก็แอบบดีใจ วันนึงนางเห็นข้อความในโทรศัพท์เราค่อนข้างจะเยอะ ก็มีแต่ฝรั่งอะส่วนมาก นางก็ถามเลย นางบอกไม่อยากให้มองว่าหึง จะคุยก็ได้นะ ตอบข้อความเขาสิ แล้วนางก็เบือนๆหน้า เราเลยแบบว่าโอเค เราจะลบ! แล้วก็ทำทันที! นางก็แบบไม่จำเป็นต้องทำก็ได้ ถ้าคุณลบตอนนี้ตอนฉันไม่อยู่คุณก็คุยเหมือนเดิม แล้วเราเลยบอกเห็นฉันเป็นคนแบบนี้หรอ? นางก็กอดเราแล้วก็ยิ้มปกติ จากนั้นนางหยิบโทรศัพท์มาให้เราสแกนนิ้ว บอก
อยากดูอะไรก็เชิญ เราก็ไม่ทำ นางเลย เปิดแอปทุกอันที่นางเล่นให้เราดู ย้ำว่าทุกอันจริงๆ! เราก็เฉยๆ เพราะสุดท้ายเขาคงไม่ต่างจากแฟนเก่าเรา...เรารู้สึกดีอยู่อย่างนึงคือตอนไปภูเก็ตด้วยกัน คือมีผู้ชายคนนึงมองเราคือเดินสวนกันในโรงแรมผู้ชายคนนั้นก็มองแบบยิ้มๆ ไอ้โรมาเนียนี่กระโดดถีบเลยอะคะ ต่อหน้าต่อตาเราเลยนะ😵😵 คืออึ้งมาก เลยถามว่าทำทำไม? นางบอกว่า เขามองคุณไง!! คือแบบว่า omg!! คือถ้าเราสวยแบบวุ้นเส้นนี่เราจะไม่อึ้งนะ แต่นี่แบบว่า...เอิ่มมมมม...ก็มีเรื่องนิดหน่อยเลยพากลับห้อง สถานการณ์กลับสู่ภาวะปกติ...แล้วก็ไปยาร์ด้วยกันวันนั้นก็เต้นด้วยกันปกติ แต่จู่ๆมีผู้หญิงคนนึงเข้ามาเต้นใกล้ๆเลยแทบจะสีกันอยู่ละ แต่เพื่อนเราที่ไปด้วยกันนางเข้าไปกันไว้ แต่อีนี่แบบถ้าอยู่ต่อมีเรื่องแน่ๆเราโกรธจนน้ำตาออกเลยเดินไปเข้าห้องน้ำเก็บอารมณ์เพราะเราไม่มีสิทธ์หึงเขาถูกม้ะ? เลยแบบโอเคร เราอยู่ในห้องน้ำประมาณ 10 นาที เลยเดินออกมา เจอกับนางพอดีนางก็ถามว่าโอเครึป่าวเลยพากับไปที่บาร์พักนึงเลยพากลับห้อง. นางก็ขอโทษ ที่ทำให้โกรธ เราก็บอกไม่เป็นไร. เราโอเค เราอะผิด เราไม่สมควรโกรธ แล้วนางก็กอดเรา. ก็จบทริปภูเก็ต ก้แยกย้าย. มาเจออีกทีก่อนวันจะบินนางมาหาที่ กทม. อีกรอบนึง
เราเลยเปิดใจคุยวันสุดท้ายก่อนเขาจะบิน เขาก็แบบว่า เราก็ keep in touch นะ ฉันชอบคุณมากนะ และหวังว่าสักวันเราจะได้อยู่ด้วยกัน ตอนนี้อยากให้เราโฟกัสเรื่องเรียน อนาคต เพราะไม่อยากให้เราพลาดเหมือนที่เขาเคยพลาด. พอเขากลับไปได้ 2 อาทิตย์เราคุยกันตลอด แล้ววันนึง คือหลายๆคนมาพูดทำนองว่า อย่ารอมันเลย มันไม่เอาหรอก. ไปหาคนใหม่ดีกว่า ขนาดมันอยู่มันยังบอกชอบกูเลย แต่ด้วยความที่มันขี้เล่น กวนตีนเราเลยไม่คิดอะไร เพราะเราคิดว่าเรารู้จักนางระดับนึง แต่เราก็หวั่นๆ เลยตัดสินใจพูด "คุณมีอะไรจะบอกฉันไหม? เช่น ความรู้สึกของคุณ อะไรประมาณนั้น...อึดอัดรึป่าวที่คุยกับฉัน. ชอบเพื่อนฉันหรอ? หรือยังไง บอกเราได้นะ. พักนึงนาง FaceTime มา ก็คุยนางพูดขึ้นมาว่า "เธอโอเคไหม? เป็นอะไรรึป่าว? เกิดอะไรขึ้น? ที่คุณถามฉันนะ. นางเงียบพักนึง นางก็แบบน้ำตาไหลด้วย แล้วพูดว่า ฉันชอบคุณมากๆนะ ถ้าเป็นเธอจริงๆฉันจะดูแลเท่าชีวิตฉัน ฉันจะไม่ทำให้เธอเหนื่อยกับฉันเด็ดขาด...แต่เธอบอกฉันได้ไหม ว่าฉันควรจะทำยังไง ในเมื่อตอนนี้ฉันเปลี่ยนงาน ฉันกำลังจะเรียนต่อเพื่อหาเป้าหมายของฉัน เพราะตอนนี้ฉันไม่มีอะไรเลยที่เป็นของฉันฉันเหนื่อยฉันเหงา ฉันอยากมีคนอยู่ข้างๆ แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลย. คุณจะให้ฉันทำยังไง?" เราตอบแบบร้องไห้ว่า "ไม่รู้! แล้วจะให้ฉันทำยังไง?" นางพูดขึ้นมาว่า "อย่ารักฉัน เพราะมันจะทำให้คุณทรมาน ฉันเคยมีความรู้สึกนี้ บางครั้งคุณรักฉันมากกว่ารักตัวเอง ฉันไม่ต้องการแบบนั้น ดังนั้น อย่ารักฉัน! ฉันชอบเธอมาากนะ ฉันก็ไม่อยากเสียคุณไป แต่ฉันก็ไม่อยากทำลายความรู้สึกคุณ เราเป็นเพื่อน เพื่อนสนิท กันก่อนไหมวันนี้? ที่เราบอกทุกๆอย่างกัน มีปัญหาก็คุยกัน แล้ววันนึงคุณเรียนจบคุณอาจจะมีโอกาสมาอยู่ที่นี่ หรือฉันเรียนจบฉันอาจจะมีงานทำที่นู้นใครจะรู้? โลกมันแคบมากนะ ดังนั้นเราเป็นเพื่อนกันไหม? แล้วถ้าวันนึงมีคนดีๆเข้ามาหาคุณอย่าปิดโอกาสนั้นนะ. ส่วนฉันก็จะอยู่แบบนี้
คำถามคือ......
1. แบบนี้เขาเรียกว่ารักรึป่าว?
2. ถ้ารักกันจริงระยะทางกับความใกล้ชิดมันเป็นอุปสรรคหรอ?
3. เวลา 2 ปีนี้ มั่นใจหรอว่าคนเราจะไม่เปลี่ยนใจ?
4. หนูสมควรทำยังไงกับเรื่องนี้คะ?
5. มันเป็นไปได้รึป่าวระหว่างเรา?
##หวังว่าจะมีคนมาให้คำปรึกษานะ. ขอบคุณมากคะที่อ่าน🙏🙏🙏🙏