ตำรวจสามารถกลับคำพูดของตัวเองได้หรือ? และดุลยพินิจของตำรวจขึ้นอยู่กับอะไรถ้าผิดถูกขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของตำรวจ

ปกติเป็นคนที่อ่านกระทู้เพราะชอบเผือกแต่พอเกิดเหตุจึงขออนุญาตตั้งกระทู้เรื่องที่โดนมากับตัวเองครั้งแรกจึงขออภัยด้วยถ้ามีการพิมพ์ผิดหรือทำผิดกฏใดๆ เหตุนี้เคสจบลงไปแล้วในวันที่เกิดเหตุโดยเราต้องยอมรับผิดเพราะคล้ายกับโดนข่มขู่และแกล้งกันแต่รู้สึกตะขิดตะขวงใจไม่สบายใจอย่างมากจึงอยากเตือนผู้หญิงที่ใช้รถใช้ถนนคนเดียวทุกวันและถึงแม้คุณมีประกันชั้นหนึ่งก็ตามพอเกิดเหตุต้องมีสติให้ดีต้องคิดเสมอว่าโทรปรึกษาหรือขอความช่วยเหลือจากใครดีและยิ่งควรเรียนรู้กฎหมายและกฏจราจรบนท้องถนนให้ดีจะได้ไม่งงๆเสล่อๆแบบเรา เข้าเรื่องค่ะเหตุเกิดณ สน.ที่มีคดีดังลูกกะทิงวันที่ 18 เมษาที่ผ่านมาตามปกติพอเลิกงานก็รีบกลับบ้านพอขับรถออกมาถึงถนนเอกมัยก็เกิดเหตุขึ้นเพราะรถจักรยานยนต์เบรคแล้วล้มเองกลางถนนแล้วจักรยานยนต์ล้อฟรีลื่นไถลกระเด็นมาชนเราซึ่งอยู่คันข้างหน้าซึ่งขณะนั้นเห็นในกระจกหลังว่าถึงแม้เราเหยียบคันเร่งขึ้นไปมันก็กระดอนมาชนอยู่ดีภาพ slow motion เหมือนเป็นนางเอกหนัง จริงๆด้วยดังปึ้งเบาๆเราเดาว่ารถคงไหลเข้าใต้ท้องรถยนต์แล้วกระเด้งออกนิดหน่อยเดาล้วนๆเพราะเสียงเกิดด้านหลังขวาและเราอยู่ในรถคนเดียวตกใจจึงจอดรถและควานหยิบมือถือเปิดประตูเดินลงรถ (โปรดเข้าใจกระเป๋าถือผู้หญิงรกนะคะอาจใช้เวลาในการควานหามือถือในกระเป๋าเล็กน้อย) คือลงไปปุ๊บถามคนล้มที่นั่งอยู่กับพื้นไกลๆว่าเป็นอะไรมากรึเปล่าเรียกรถพยาบาลไหมอันนี้คือคำถามแรกที่เราลงรถไปดู ถามเสร็จเรามองไปบนพื้นถนนรถจักรยานยนต์หายไปไหนหันซ้ายขวาคือมันอยู่บนฟุตบาทคนเดินแล้ว เฮ้ย! ผีหลอกยังไม่ได้ถ่ายรูปว่าใครผิดถูก มีกันสองคนคือคนนึงขี่คนนึงซ้อน คนนึงยืนอยู่กับจักรยานยนต์บนฟุตบาทอีกคนนั่งเจ็บเห็นแผลถลอกอยู่บนพื้น เราตะโกนไปถามบนฟุตบาทว่าน้องคะเข็นขึ้นไปทำไมยังไม่ได้ถ่ายรูปกันเลยว่าใครผิดถูกย้ายรถได้ยังไงคะ ตะโกนตอบกลับว่าผมกลัวรถหลังมาทับซ้ำเลยรีบเอาออกถนนรถติดด้วย (นึกในใจว่าเออติดสิรถเรายังจอดขวาคาอยู่เลยไม่ติดได้ไงฟระ แล้วเพื่อนท่านนั่งบนพื้นไม่กลัวรถหลังมาทับเพื่อนมันม่องเท่งเลยเนาะแต่เรายังไม่เอะใจ) ถนนเอกมัยมีฝั่งละสองเลนตอนเกิดเหตุเกิดเลนขวาเราอยู่เลนขวาแล้วจักรยานยนต์ก็อยู่เลนขวา คือยกเข็นขึ้นไปบนฟุตบาทไวยิ่งกว่าฟาสแอนด์ฟูเรียสอีกรอว่างจะรีบไปดูนะ เราเลยยืนงงๆเป็นป้าเก้ๆกังๆจากนั้นรออะไรกดโทรวิริยะชั้นหนึ่งเลยจ้าคุยโทรอยู่แป้บมีตำรวจขับผ่านมาใส่แว่นดำนอกเครื่องแบบเลิกงานแล้วถ่ายรูปแชะๆกับจักรยานยนต์ที่อยู่บนฟุตบาทส่วนรถเราอยู่เลนขวาตำรวจบอกให้เราถ่ายรูปรถเราเองไว้เร็วๆรถติดขับตามมาจอดข้างหน้าเลยตามมา คือนึกในใจตำรวจยังไม่ถามเลยอะไรยังไงใครผิดถูกควรขับตามไหมควรอุ่นใจไหมเราก็ยืนงงๆว่าต้องขับเคลื่อนไปข้างหน้าเพื่อให้รถหายติดใช่ไหมจึงขึ้นรถตามตำรวจไปพอจอดเสร็จตำรวจบอกเดี๋ยวเคลียกันเองนะมีนัดที่รพรีบไปล่ะไปเลยฟิ้วววว เอ่อยังไงป้ายืนงงดิ ลงไปถ้าเอากระเป๋าไว้ในรถล็อครถค่ะอันนี้จำแม่นถือไว้เพียงโทรศัพท์โทรถามประกันถึงไหนแล้วและถามเด็กสองคนต่อว่าเป็นไงไปรพเลยไหมน้องไหวไหม เงียบ.. ถามต่อน้องจะไปรพไหนก่อนไหมคะ เงียบ.. พักนึงเด็กบอกมือถือไม่มีเงินโทรตามคนมาแล้วยังไม่เห็นมายืมมือถือหน่อยพี่ เฮ้ยในใจกลัวนะไม่ให้หรอกถ้าให้ยืมมือถือแล้วขึ้นมอไซขี่หนีคือเราสมยอมสิมอบมือถือให้เองโดยพิศวาสดีที่ฉลาดเลยทำท่ากดตามจิกๆประกันต่อ30นาทีแล้วอยู่ไหนไม่มีใครมา อีกแป้บโหวววจักรยานยนต์มาอีกเลย2-3 คันกี่คนนี่ 6-7-8 คนแมนมากๆเรียกเพื่อนมาเป็นขโยงเราไม่ได้นับดีว่ามากี่คนคือเราเป็นผู้หญิงยืนอยู่คนเดียวงงๆกลัวไหมจะยิงเราตายไหมหรือทำไรเราถึงแม้ไม่สะสวยก็กลัวเป็นนะ อ่ะประกันมาปุ้บอุ่นใจรอนานมากหรือร้อนใจไม่รู้รีบบอกเคลียให้หน่อยพี่จะกลับบ้านแล้ว พักนึงประกันเดินมาบอกน้องเค้าไม่ยอมเค้าบอกพี่ปาดหน้าพี่ผิดพี่ต้องไปเคลียที่โรงพัก หือชั้นผิด? อะไรยังไงงง จักรยานยนต์กล่าวหาว่าเราอยู่เลนส์ซ้ายแล้วปาดเข้าขวาทันทีจึงตกใจเลยเบรคและรถเราปาดหน้าไปชนคือกำกวมๆเราไม่ได้ชนเลยและรถเ-อ็-งกระเด็นมาชนรถเรานะ มีรูปแผลรถซึ่งขอยืนยันไม่ได้ปาดค่ะเอกมัยรถติดเวลาเลิกงานปาดได้ยังไงขับกระดึ้บๆ 20-40 กม.ต่อชม. คือเรานึกภาพเลยภาพมาที่หัวเลยว่าจักรยานยนต์ขี่ขวามาเร็วเห็นข้างหน้ารถเราแล้วข้างหน้าก็ติดอีกคงเบรคเอี๊ยดพลาดเองล้มกลางถนนไม่รู้ทำไงนี่ไงคนรู้งานรีบยกจักรยานยนต์หนีไปไว้บนฟุตบาทประหนึ่งไม่ได้ขี่มาจอดอยู่นิ่งๆนานแล้ว เรารับว่าเปลี่ยนเลนค่ะแต่เปลี่ยนตอนรถโล่งจากซ้ายไปขวาก่อนที่จักรยานยนต์จะมาถึงน่าจะเกินร้อยหรือสองร้อยเมตรไปแล้วด้วยซ้ำวิ่งขวามาแบบพักนึงเต็มๆเลนแล้วด้วย อยู่ๆโยนความผิดให้เราแล้วประกันวิริยะเคลียไม่ได้เพราะเราบอกประกันเราไม่ผิดเราไม่ได้ชนใครเลยไม่ได้ปาดด้วย แล้วถ้าเราผิดจริงจักรยานยนต์จะย้ายหนีทำไม จึงต้องไปโรงพักขับตามจักรยานยนต์และประกันไปงงๆเพราะประกันบอกพี่ต้องไปด้วย ถึงปุ๊บเด็กๆยกมือไหว้ตำรวจเรียบร้อยนอบน้อมเด็กดี ท่านร้อยเวรเรียกมานั่งสอบสวนถามเราเสร็จถามเด็กต่อเด็กชี้บอกพี่เค้าปาดหน้า เอ๋ชั้นชนรึยังนึกในใจโกหกหน้าตาเฉยจะเอาไงดีทีนี้เรา กดปรึกษาพี่โทรหาแฟนเอาไงดีทำไงต่อทำไมโยนว่าเราปาดหน้าตลกจังแผลรถเห็นๆ ตำรวจถ่ายรูปคนเจ็บทั้งสองประหนึ่งพวกเขาเจ็บหนักมากโดนชั้นทำร้ายร่างกายมาคือไร เราก็ไม่ยอมเพราะเรายืนยันว่าถูกจักรยานยนต์ขี่มาล้มเองแล้วรถไถลมาชนเรา เราเลยว่าอีกข้อหาหมวกกันน็อคก็ไม่ใส่ทั้งคู่เป็นอะไรมาจะทำยังไง ท่านร้อยเวรบอกว่าไม่เกี่ยวกันสิหัวเราะฮ่ะๆว่าเดี๋ยวปรับเองคนละ50-100บาท เอ๊ะเริ่มงงประกันชั้นไปไหนนั่งนิ่งๆเฉยๆ อ้าวแล้วไงไปต่อไม่ถูกเลย นึกล่ะว่ารู้จักกันรึเปล่าเนี่ยแก๊งเด็กแถวนี้แน่เลย ตำรวจพูดแนวว่าเราผิดแล้วเดินไปดูแผลรถเรากับประกันแล้วเดินกลับมาบอกว่าเราผิดรับผิดเลยไหม เฮ้ยงงดิคืออะไรหว่า แป้บนึงประกันบอกว่าจากการสอบสวนร้อยเวรว่าพี่ผิด เรารีบบอกให้ไปดูที่ถนนหากล้องมาเปิดดูได้ว่าใครผิดถ้าเราผิดจะรับถ้าไม่ผิดแล้วยังไง ไปถึงสน.6โมงเย็นประกันไม่เห็นเคลียอะไรให้เราก็โทรถามพี่ถามใครๆว่าไงต่อดีทำไรไม่ถูกโทรหาวิริยะอีกหลายรอบว่าส่งคนอื่นมาเคลียเงียบหายไม่มีใครมา อ้อช่วงนี้นั่งอยู่งงๆเพราะตำรวจไล่คนเจ็บไปรพใกล้ๆเอาใบไปตรวจแผล พักนึงตำบอกว่าถ้าไม่ยอมกันก็จะออกใบให้ไปตรวจสภาพพิสูจน์แผลรถที่วิภาทั้งสองฝ่ายบอกถ้าเรียกมาตรวจที่สน.จ่าย500บาทเราบอกไปวิภาเองได้พรุ่งนี้เลย แล้วตำก็หายไปดูเคสอื่นๆพอเกือบจะ3ทุ่มเดินมาบอกเราไปที่เกิดเหตุกัน เราถามทำไมไปตอนนี้ดึกแล้วตอบว่าก็เพิ่งว่าง เฮ้ยสามทุ่มเราผู้หญิงคนเดียวให้ไปกับตำที่บอกว่าเราผิดนี่นะจะทำไรรึเปล่าเราบอกไม่ไปประกันบอกเราให้ซ้อนท้ายผมไปพี่ เฮ้ยบอกไม่ไปก็ไม่ไปสิเลยโทรถามพี่สาวพี่บอกยามวิการณ์ไปได้ยังไงไม่ต้องไป คือถึงสน.6โมงเย็นตำชวนไปดูที่เกิดเหตุเกือบ3ทุ่มคือไร หายกันไปจ้าเราไม่ไปจึงนั่งโทรคุยกับคนโน้นคนนี้งงๆ พอประกันกับตำกลับมาเราต้องเดินไปถามประกันเองทำไมต้องไปถามเองทำไมไม่เดินมาบอกเราฟระของเริ่มขึ้น เป็นไงมีกล้องไหมเอามาดูได้ไหมเพราะเราไม่ผิด ตอบไม่มีกล้อง ตำเดินมาบอกเราไม่รู้ใครผิดถูกตกลงความไม่ได้ต้องยึดรถทั้งสองไว้ที่สน.รอตรวจสภาพพรุ่งนี้เรารีบบอกขอเอกสารจะไปตรวจเองตามที่บอกเราให้ไปที่วิภา ตำตอบว่าไม่ได้ไม่ออกให้ต้องมาตรวจที่นี่ เฮ้ยงงสิโทรหาพี่ให้คุยกับตำให้หน่อยไม่เข้าใจยึดได้ไงเราผิดอะไรไม่เข้าใจ พี่โทรกลับว่าเค้าจะยึดงงเหมือนกันสน.นี้ไม่เคยเจอ ไหนตอนแรกจะออกใบให้ตอนนี้บอกตำจะจ่ายให้เอง 500บาทมาตรวจที่นี่คืนนี้ยึดรถไว้นี่เลยเดี๋ยวเราเอากลับไปทำลายหลักฐาน บร้าหรอหลักฐานที่เราโดนชนนี่นะเราจะเอาไปทำลาย หันขวับถามพี่ประกันยึดได้หรอประกันตอบยึดไม่ได้แล้วไม่คุยอะไรให้นั่งเฉยๆ พักนึงตำออกไปสูบบุหรี่ประกันเดินออกไปคุยข้างนอกกับตำแล้วเดินมาบอกว่าตำบอกพี่ผิด เฮ้ยคือไร ถามกลับเค้ายึดรถเราได้หรอทางกฎหมายเราผิดไรประกันตอบยึดได้ตามดุลยพินิจร้อยเวรที่ทำคดี งงมากมายเลยตรูอ้าวตอนแรกว่ายึดไม่ได้ตอนนี้ว่ายึดได้เราก็ขึ้นเลยโทรไปหาศูนย์วิริยะอีกสองสามรอบไม่ดีขึ้น พักนึงตำกับประกันหายไป เรารอถึง 4ทุ่มเดินมาเรียกให้เราไปนั่งสอบสวนใหม่เล่าความใหม่ตั้งแต่ต้น แล้วมีตำคนใหม่เดินขึ้นมาคุยกับเราหน้าตาดีหล่อยิ้มแต่ข้างในคงเป็นโพรงเช่นกัน บอกว่าเรารับๆผิดไปเถอะประกันก็ชั้นหนึ่งเคลมได้ไม่เสียอะไรถือว่าช่วยเด็กทำบุญทำทานไป ใช่สิช่วยเด็กเด็กมึ..ใช่ไหม เดี๋ยวลงบันทึกประจำวันให้ใหม่ อ้อก่อนหน้านี้ตำเขียนบันทึกให้เด็กเซ็นไปแล้วแล้วไล่เด็กกลับบ้านพร้อมยึดจักรยานยนต์ไว้พร้อมกุญแจ ส่วนใบนั้นเขียนว่าเราผิดเราจึงไม่เซ็นเลยนั่งจุ้มปุ๊กอยู่งงๆยุงก็กัด ตำหน้าหล่อบอกต่อว่าเซ็นเอกสารไปเหอะ คือเราเหนื่อยจริงๆนะอยู่ตั้งแต่6โมงยันจะ5ทุ่มเพื่ออะไรเราเลยอยากกลับมากแล้วนั่งอยู่คนเดียวประกันไม่คุยอะไรยังไงให้ไม่ส่งคนใหม่มาหน้างานเหมือนโดนท่านตำข่มขู่มาหรือกลัวอะไรไม่พูดอะไรเราเป็นลูกค้าคุณมาเกิน7ปีนะเราต้องเป็นคนถามว่าแล้วไงต่อทำไงต่อ ตอนแรกตำบอกจะออกเอกสารให้ไปตรวจสภาพรถเองตอนหลังกลับกลอกบอกว่าไม่ออกให้ไม่ให้ไปตรวจเองต้องยึดรถตรวจที่นี่ใจดีจ่ายให้ห้าร้อยเองไม่เป็นไร พรรคพวกคุณมึ..ใช่ไหมที่จะมาตรวจให้ ถามในใจถ้าตรวจที่นี่เรายอมให้ยึดรถพรุ่งนี้ไปถึงบอกในรถเรามียาบ้าเราโดนข้อหาทำไงคงต้องใต้โต๊ะแพงๆแน่นอน ไม่ยอมให้ไปตรวจสภาพเองให้พรรคพวกมาถึงเราถูกก็ติ๊กเป็นผิดได้นะจริงไหมท่าน เพลานี้งือๆอยากกลับบ้านมากมายหัวสมองคิดต่างๆนาๆไม่ไหวแล้วทุบโต๊ะสรุปเราจึงยอมเซ็นแต่ตำต้องไปแก้ไขคำพูดให้เล็กน้อยไม่ใช่ว่าเราชนเค้าตลกมากไม่ได้ชน สรุปเราต้องรับว่าผิดโดยประมาทในบันทึกประจำวันและเป็นคนผิดในใบเคลมประกันทั้งๆที่เราถูกเค้าชน อะไรยังไงไม่ไหวแล้วน้องชายที่ห่วงก็โทรมาบอกอย่าไปยอมเดี๋ยวจะรีบไปหาแต่ณเพลานั้นไม่ไหวแล้วเหมือนถูกบีบถูกกดดันต่างๆนาๆเลยรับๆไปจะได้จบ จบแบบเจ็บๆ ก่อนกลับร้อยเวรหรือตำหน้าหล่อเราจำไม่ได้ว่าคนไหนบอกเราเองว่าเซ็นรับผิดไปก็ได้กลับบ้านตั้งแต่ 6โมงทุ่มนึงแล้วดึงเรื่องทำไมเนี่ยผมจะกลับบ้านเหมือนกัน เฮ้ยแก๊งเด็กมึ..จริงๆ คือคำพูดนั้นฝังในสมองมีเสียงตอกย้ำแบบเอ็กโค่ตลอดเวลาที่กลับถึงบ้านแบบงงๆว่าทำไมในบันทึกประจำวันเราผิดประมาททั้งที่ไม่ได้ปาดไม่ได้ชนใคร จักรยานยนต์ล้มเองเจ็บเองรถเค้าไหลสไลด์มาชนท้ายเราแต่เราผิด แผลรถเราก็นิดเดียวแค่รอยล้อจักรยานยนไถลมาเราก็ไม่ได้รักรถตัวเองแบบต้องกราบรถตูแต่ว่าเราเป็นคนเสียหายแต่ตำเข้าข้างคนของเขาเออเราไม่ได้ให้เงินตำใช่ไหมเลยผิดเราไม่มีเส้นสายใหญ่พอเลยผิดเราไม่รวยเลยผิด ถ้าเด็กมาคุยกับเราไม่โกหกว่าเราปาดหน้าเรารับผิดในประกันให้เลยก็ได้แต่แรกแต่เด็กเงียบยืนยันจะไปสน.ถ้าไม่ต้องไปสน.เด็กก็จะได้เคลมค่ารักษาไปถือว่าเราทำทานให้ได้แต่มาชี้ว่าเราปาดโกหกจริงจังเราเลยไม่ยอม อ้อบ้านแก๊งเด็กก็คงอยู่แถวสน.นั่นแหล่ะตามที่อยู่ในบันทึกเห็นอยู่ เด็กไม่ผิด มีใบขับขี่รึเปล่าไม่รู้ตำไม่ถาม ไม่ใส่หมวกกันน็อคก็ไม่โดนปรับ ต่อไปใครไม่ใส่หมวกวิ่งเส้นถนนแถวสน.นั้นก็ไม่โดนปรับจ้า จะเคสจักรยานยนต์กระเด็นไหลมาชนเราถึงกับต้องยึดรถเราและให้เราอยู่สน.6โมงเย็นถึง5ทุ่ม 5ชั่วโมงเต็มเพื่อแกล้งกันหรอเห็นเป็นผู้หญิงคนเดียวไม่มีใครมาช่วยหรอเห็นว่ากดดันบีบๆเราได้หรอ ดุลยพินิจคืออะไร คนตัดสินผิดถูกเรียนจบอะไรมามีดุลยพินิจขนาดไหนแล้วผู้รักษากฎหมายพูดกลับกลอกได้อย่างไร ถ้าไม่รวยจริงไม่รู้กฎหมายจริงอยู่เมืองยิ้มนี้ช่างยากจริงเสียนี่กระไร
ปล.โทรไปวีนวิริยะและได้ feedback กลับมาให้เราแล้วว่าถ้าไม่พอใจไปเปิดคดีให้ใหม่ได้ซึ่งเราตอบไปว่าไม่อยากเสียเวลาแล้ว เคสนึงผ่านไปเพราะเราไม่อยากเสียเวลาลางานไปสน.ไปตรวจรถไปศาลไม่รู้ต้องกี่ครั้งกี่วันกว่าจะจบ ผ่านไปกี่เคสแล้วที่ยอมๆจบๆตำเลยได้ใจ เช่นเราเป็นต้นรับผิดแบบไม่ผิดและคงมีหลายๆท่านที่ไม่อยากเสียเวลาจึงอาจยอมๆไปเช่นกัน เกิดขึ้นกับเราเองจริงสวัสดี
(มีรูปแผลรถและใบบันทึกประจำวันแต่ลงรูปไม่ขึ้นค่ะ)