เล่านิทานให้ฟังนะ คุณมาลาริน หลายๆเรื่องที่คุณยกมาตั้งกระทู้===มังกรสอนใจ ตอนหอกกับโล่===

ผมเห็นทู้ของ มาลาริน ออกมาเชียร์ผู้บริหารหลายทู้มาก จนบางคนก็ทนไม่ไหวเพราะสวนทางกับความเป็นจริงหลายกระทู้ ใช้คำว่าหลายกระทู้ไม่ใช่ทั้งหมด แล้วก้มีเพื่อนสมาชิกเข้าไปถกปัญหาในกระทู้ด้วย ไม่ได้จะบอกว่ามาลารินแถ แต่เหตุผลของมาลารินในกระทู้สู้ไม่ได้จริงๆ แต่มาลารินก้ยังไม่ยอม ไหลไปเรื่อยโดยไม่ใช้ตรรกะความน่าจะเป็นใดๆเลย ถ้าถกปัญหากับมาลารินในกระทู้จริงๆแบบไม่ใช่เวลาพิเศษอย่างเวลานี้ ผมว่ามาลารินหน้าแตกหมอไม่รับเย็บในหลายๆกระทู้แน่ๆ แต่ด้วยเหตุผลในเวลานี้ถ้าพูดเรื่องจริง คห.ก้มีอันต้องหายไปอย่างที่เห็น ทำให้มาลารินได้ใจไหลไปเรื่อยอย่างไม่ต้องใช้เหตุผลเข้าสู้
    
   เหมือนกระทู้ที่ผมตั้งกระทู้นี้ที่จริงไม่ได้ต้องการโจมตีเพื่อนสมาชิกด้วยกัน แต่ติดปัญหาที่พูดตรงๆไม่ได้ ขอสั้นๆแค่นี้แระกันอย่างที่เคยบอกว่า ผมสมัครพันทิปได้ไม่นานเรื่องการเมืองก้ความรู้น้อย มาอาศัยอ่านเอาความรู้ในพันทิปทั้งบทความและอื่นๆ กระทู้ก้ตั้งไม่ค่อยเป็นแต่พออ่านเยอะอัตตามากเลยลองตั้งกระทู้ดูเท่านั้น ขอบคุณเพื่อนสมาชิกที่เข้ามาอ่าน ฟังนิทานกันดีกว่าครับ เหมาะกับมาลารินมาก

หอกกับโล่  

   มีอยู่วันหนึ่ง ช่างทำอาวุธคนหนึ่งในแค้วนฉู่ นำหอกกับโล่ไปขายในตลาด
หอกและโล่ของเขาทำขึ้นอย่างประณีตงดงามมาก ฝีปากของเขาก็ไม่เลวทีเดียว
ดังนั้นในไม่ช้าจึงมีผู้คนรุมล้อมดูมากมาย


         เขาหยิบหอกขึ้นมา ป่าวประกาศกับทุกคนว่า.....
“หอกของฉันเป็นหอกที่คมที่สุดในแผ่นดิน ไม่มีอะไรที่มันจะแทงไม่ทะลุ
ใครซื้อมันไว้ในครอบครองแล้วละก็ ถ้าไปล่าสัตว์ รับรองว่าจะต้องหามสัตว์
กลับจนไหล่ลู่ทีเดียว มิฉะนั้นหากไปรบก็รับรองว่าจะต้องประสบความสำเร็จอันยิ่งใหญ่”

         แม้ทุกคนจะสนใจที่เขาพูดมาก  แต่ก็ไม่มีใครซื้อ ดังนั้นเขาจึงวางหอกเล่มนั้นลง
หยิบโล่ขึ้นมาพูดกับทุกคนว่า
        “พวกท่านดู  โล่อันนี้ทำขึ้นจากหนังสัตว์ที่ดีที่สุด เป็นโล่ที่เหนียวแน่นทนทาน
ที่สุดในใต้ฟ้าไม่ว่าอาวุธอะไรก็ไม่สามารถแทงผ่านทะลุมันได้”

         เขาเอาโล่อันนั้นส่งให้ทุกคนดูต่อๆกันไป หวังว่าจะมีใครสักคนซื้อ  
ขณะที่โล่อันนั้นส่งถึงมือเด็กชายคนหนึ่ง  เด็กคนนั้นพิจารณาดูโล่อันนั้นอย่างสนใจ
รู้สึกชอบโล่นั้นมาก  แต่ทันใดนั้นเองบนใบหน้าของเด็กก็แสดงออกถึงความฉงน
สนเท่ห์ขึ้นมา หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง  เด็กคนนั้นก็ถามช่างทำอาวุธว่า
       “ท่านเพิ่งพูดหยกๆ ว่าหอกของท่านเป็นหอกที่คมที่สุดในแผ่นดิน
ไม่มีอะไรที่มันแทงไม่ทะลุใช่ไหม”

       ช่างทำอาวุธตอบว่า “เออ....”
        เด็กถามต่อด้วยสีหน้าที่แสดงความสงสัยว่า “ผมหมายความว่า ถ้าใช้หอกของท่าน
แทงโล่ของท่าน  ผลลัพท์จะเป็นอย่างไร”

ผู้คนที่รุมล้อมอยู่ฟังแล้วต่างก็หัวเราะกันอย่างครื้นเครง ช่างทำอาวุธคนนั้น
อายจนหน้าแดง หูแดง พูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว

     คุณมาลาริน ครับ.......... [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมเลือกข้างแล้ว ก้เลยฝากถึงมาลารินคนเดียว อิ อิ

     เราอย่าเป็นคนขี้โอ่ ชอบโอ้อวดกันนะ จะพูดจะแสดงอะไรก็ว่าไปตามเนื้อผ้า   
อย่าใส่สีตีไข่  เราจะได้ไม่ต้องอับอายขายหน้าเดือดร้อนภายหลัง  
และขอให้แสดงออกมาตามที่เป็นจริง   โดยแฝงไว้ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน
เราจะได้รับความเคารพยกย่องเกรงใจจากบุคคลอื่น  และอยู่อย่างเป็นสุข  

เครดิต หนังสือมังกรสอนใจ

แก้ไข เพิ่ม ปล. วันนี้ มาลาริน จะมาขายอะไรอีกไม่ทราบเหมือนกัน