สาววัย 63 (ไม่ยอมแก่) เกษียน ขอคำแนะนำ หรือ ความเห็น

สาววัย 63 (ยังไม่ยอมแก่) ไม่อยากตายคนเดียว
ขอถามความเห็นหรือคำแนะนำค่ะ
เกษียนมาซื้อบ้าน อยู่คนเดียวกับหมาน้อย สองดัว รอลูกๆมาเยี่ยมหาช่วงพักร้อนประจำปี จากหนึ่งปีมาครั้ง เป็นสองปีมาครั้งๆละหก เจ็ดวัน  ลูกๆอยู่ไกลทั้งสองคน มีแม่อายุมากแล้วอาศัยอยู่บ้านน้องสาว อยู่กับเราไม่ได้แม่อ้างว่าบ้านเราเงียบเกิ้น และไม่มีคนมาจิ้จ้ะกับแม่ เพราะ รปภ เข้มมาก น้องก็มีสามีต้องดูแล ตัวเราไปเยี่ยมแม่อาทิตย์ละ สอง สามวัน ตัวเอง ไม่มีความเครียด ไม่มีหนี้สิน ไม่มีโรคประจำตัวอะไร เป็นคนค่อนข้างแอคทีฟ ชอบตื่นเช้ามากๆตีห้ากว่าๆ มานั่งสวดมนต์ สว่างแล้วเดินในสวนกวาดใบไม้ ตัดแต่งกิ่งเล็กน้อย ถ้าใหญ่มากๆจะจ้างคนสวนสองเดือนครั้ง ชอบอยู่กับธรรมชาติมากๆ ชอบฟังธรรมมะทางก่อนนอน สาม สี่ทุ่มก็หลับแล้วเพราะตื่นเช้ามาก
ปัญหาตอนนี้คือกลัวตายคนเดียวในบ้านจนเหม็นแล้ว คนถึงจะรู้ว่าตาย เกิดความเบื่อหน่ายในชีวิต เห็นทุกอย่างเป็นเรื่องสมมุติ แต่ยังไม่ถึงขั้นสละทุกอย่างแล้วโกนหัวเข้าวัด คือว่ายังมีกิเลศอยู่ ยังอยากไปดูหนังโรงจอใหญ่ ไปเที่ยวทะเล เดินภูเขา ไม่สูงชันมาก แต่ไม่ชอบชอปปิ้งเสื้อผ้า อยากแก้ปัญหาโดยการขายบ้าน ยกน้องหมาให้ผู้อุปการะ แล้วออกเดินทางท่องเที่ยว ทั้งนอกและในประเทศ แต่ถ้าเงินหมดแล้ว บ้านก็ไม่มี ตอนแก่เจ็บป่วยขึ้นมาก็คือตายกับอย่างเดียว ไม่เครียดนะ แต่อยากทราบคนอื่นๆ คิดอย่างไรกับเรา ควรหาอะไรทำเพิ่มให้จิตนิ่ง แต่อย่าบอกนะว่าให้ไปปฎิบัติธรรมที่วัด เพราะเราทำที่บ้านอยู่แล้ว อีกอย่างนั่งกับพื้นที่วัดไม่ถนัดนะ