ในชีวิตนึง คนคนนึง สามารถ ลืมคนที่เคยรักและผูกพันกันมากได้จริงๆ ร่อ
เป็นกระทู้แรกนะ เราสงสัย อาจจะเป็นเพราะตัวเราเอง ไม่สามารถลืม คนคนนึงได้เลย แม้ว่าตอนนี้จะไม่ได้รักกันแล้ว แต่มีที่คิดถึงบ้าง แต่ไม่ได้อยากเจอ หรือ ให้เค้ากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ มีแต่คิดถึงบ้าง บางทีคิดถึงมากๆๆ จนร้องไห้ ก็เคย เป็นต้นเหตุที่ทำให้เรารู้สึกว่า เราไม่สามารถเริ่มต้นใหม่กับใครได้เลย
เราเคยแต่งงานมา ตั้งแต่คบกัน จนเเต่งงาน มีลูกด้วยกัน 1 คน จนแยกทางกันก็รวมๆ 12 ปี ได้ ยอมรับมีบ้างที่เหงา ก็เคยมีคนเป็นคู่คิดเป็นทุกๆ อย่างเนอะ แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกรักหรือเกลียด (เราจบกันไม่สวยเค้ามีคนใหม่) หรืออยากเจอ แต่มีบางเวลา คิดถึง มากๆๆ เราวัยทำงาน อายุ 36 ค่ะ มีคนคุยบ้าง แต่พอรู้สึกดีกับใคร ก็ไม่สามารถ จะเริ่มต้นใหม่กับใครคนนั้นได้เลยจริงๆ มันจะรู้สึก คิดถึงคนเก่าตลอด เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ทรมาณนะ และเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย เป็นเพราะเรายังไม่เจอคนที่ใช่และดีเท่าคนเก่า หรือเราไม่อยากผูกพันกับใคร เพราะการจากลามันน่ากลัว อยากขอความคิดเห็น ในมุมต่างๆบ้าง หรือ inbox ก็ได้นะ
คนคนนึง สามารถ ลืม คนเคยรักกันได้จริงร่อ
เป็นกระทู้แรกนะ เราสงสัย อาจจะเป็นเพราะตัวเราเอง ไม่สามารถลืม คนคนนึงได้เลย แม้ว่าตอนนี้จะไม่ได้รักกันแล้ว แต่มีที่คิดถึงบ้าง แต่ไม่ได้อยากเจอ หรือ ให้เค้ากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ มีแต่คิดถึงบ้าง บางทีคิดถึงมากๆๆ จนร้องไห้ ก็เคย เป็นต้นเหตุที่ทำให้เรารู้สึกว่า เราไม่สามารถเริ่มต้นใหม่กับใครได้เลย
เราเคยแต่งงานมา ตั้งแต่คบกัน จนเเต่งงาน มีลูกด้วยกัน 1 คน จนแยกทางกันก็รวมๆ 12 ปี ได้ ยอมรับมีบ้างที่เหงา ก็เคยมีคนเป็นคู่คิดเป็นทุกๆ อย่างเนอะ แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกรักหรือเกลียด (เราจบกันไม่สวยเค้ามีคนใหม่) หรืออยากเจอ แต่มีบางเวลา คิดถึง มากๆๆ เราวัยทำงาน อายุ 36 ค่ะ มีคนคุยบ้าง แต่พอรู้สึกดีกับใคร ก็ไม่สามารถ จะเริ่มต้นใหม่กับใครคนนั้นได้เลยจริงๆ มันจะรู้สึก คิดถึงคนเก่าตลอด เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ทรมาณนะ และเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย เป็นเพราะเรายังไม่เจอคนที่ใช่และดีเท่าคนเก่า หรือเราไม่อยากผูกพันกับใคร เพราะการจากลามันน่ากลัว อยากขอความคิดเห็น ในมุมต่างๆบ้าง หรือ inbox ก็ได้นะ