มโนแล้วเอาไปฝันคือเราคิดถึงเค้าเป็นพิเศษใช่ไหม ?

ตอนประมาณป.4 รร.ที่เราเรียนเป็นรร.เล็กๆ ซึ้งห้องของเราก็มีเด็กน้อย ห้องเรามีแต่เด็กผู้หญิง 12 คน พอมาเทอม2 ของป.4 ก็มีผู้ชายคนนึงเข้ามาสมัคร เค้าน่าตาดี เลยเป็นที่รู้จัก  ตอนนั้นเค้าอายุประมาน14 ใช่ค่ะ เค้าเป็นหนุ่มแล้ว เึ้าชอบเคี้ยวหม่กฝรั่งเลยทำให้บุคคลิกเค้าดูดี เค้าเรียนเก่ง ทำให้เราชอบเค้า เพราะเราก็เรียนได้ไม่แพ้เค้าเหมือนกัน ตอนนั้นมีการแข่งเรียงความเราตั้งใจทำมาก และมั่นใจว่าจะได้ 5555 แต่เค้าดันแย่งตำแหน่งไป ตอนนั้นตกใจมาก ไม่คิดว่าจะมีผู้ชายที่เรียงความเก่ง เมื่อทีผู้ชนะ ก็จำเป็นที่จะต้องออกไปอ่านเรียงความที่เขียน แต่ด้วยที่เป็นผู้ชายเลยไม่ยอมออก ผอ.เห็นว่าเรียงความน่าสนใจเลยอาสาจะอ่าน เมื่อผอ.อ่าน ผอ.ถึงกับน้ำตาคลอ เค้าพรากจากครอบครัว เค้ามาอยู่กับคนที่อุปการะเค้า ตอนนั้นเราไม่สงสัยเลยว่าทำไมเค้าถึงชนะ เพราะเค้าใช้ความรู้สึกเขียนลงไป แต่นั้นแหละ ใช่ว่าเราจะยอมแพ้ ตำแหน่งตัวท็อปเคยเป็นของเรา แน่นอนเราจะไม่ม่ยอมให้เสียไป ในช่วงเวลานั้นทำให้เราชอบเค้าเรื่อยๆแล้ววันนึง มีวิชาการงานที่ต้องปฎิบัติคือการปลูกผัก ต้องทำแปลงเลยต้องยกอิฐ วันนั้นเราไม่ได้กินอะไรเลย เลยทำให้เพลีย และยกต่อไม่ไหว เกือบเป็นลม เค้าเดินมาพอดีเลยถามเพื่อยเราว่าเราเป็นอะไร (เรากับเค้าไม่เคยคุยกัน) เพื่อนเราก็บอก แล้วเค้าก็พูดว่า ยัยเตี้ยเอ้ยย เอามานี่ ไปนั่งพักไป ตอนนั้นถือเป็นคำแรกที่เค้าบอกเรา และประทับใจที่สุด และแล้ววันสอบก็มาถึง ตอนนั้นเราตั้งใจมากเพราะไม่อยากเสียตำแหน่งไป แต่ดูเหมือนว่าเราทำได้แบบไม่ต้องพยายามมาก เมื่อผลสอบออกมาทำให้เราภูมิใจมาก เพราะเราได้ที่1 และคนที่2 คือเค้า และแล้วก็ปิดเทอม ตอนนั้นเราบังเอิญได้เจอแค่ครั้งเดียว ด้วยความที่เราไม่ทักเลยทำได้แค่มองหน้าแล้วก็จากไป เมื่อเปิดเทอมก็อยู่ป.5 มีจุดพีคอยู่จุดนึงคือ พี่ป.6 เค้ามาแล้วประกาศว่า ห้ามใครยุ่งกับเค้า ถ้าใครยุ่งอย่าหาว่าไม่เตือน ตอนนั้นคือ กลัวมากก เราไม่เข้าไปยุ่งเลย แต่ด้วยการที่ครูสั่งให้วาดรูปแต่เราวาดไม่ค่อยเป็นเลยจำเป็นต้องยุ่งกับเค้า ตอนนั้นเราตัดสินใจให้เพื่อนไปขอให้ เค้าบอกเพื่อนว่า ไหนคนไหน ทำให้เราต้องลุกไปบอกเอง เรา : เธอช่วยวาดรูปให้เราหน่อยดิ้ เค้ายกกระดาษมาประมาน3แผ่น และพูดว่า คนนู้นก็ให้เราทำ คนนั้นเราก็ต้องทำ คนโน้นก็ให้เราทำ เรากลัวทำไม่เสร็จ เรา : อ้อ งั้นไม่เป็นไร เราทำเองก็ได้ ก็แค่วาดรูป เค้าทำหน้านิ่ง เราเลยเดินไปที่โต๊ะด้วยความนอยด์ และเค้าก็บอกเพื่อนเราให้มาบอกเราว่า ถ้าเค้าวาดให้เราต้องทำอะไรให้เค้าอย่างนึง เราตัดสินใจทันทีว่า ได้ ตามนั้น และพอเค้าวาดของทุกคนเสร็จ ก็เหลือแค่ของเรากับของเค้า เค้าถามว่า เธอจะให้วาดอะไร เราก็บอกว่าอะไรก็ได้ โอเคอะไรก็ได้น่ะ เค้าตอบและก็วาดต่อจนเสร็จ เค้าเก็บและก็วาดของเค้าต่อ และพูดว่า นี่จะไม่ถามหรอว่าเราจะให้เธอทำอะไร อ้อ แล้วอะไรล่ะ ? เราวาดให้แล้วเธอต้องทำงานให้เรา ห้ะ ? งานอะไร ก็การบ้านที่ครูให้ทำอ้ะ อ้อ ได้สิ้ เราก็ทำไปจนเสร็จ ตอนนั้นคิดในใจว่า พี่ป.6 คงไม่รู้น่ะ วันต่อไปก็มีทดสอบร่างกายตามอายุ เรากับเพื่อนทั้งห้องแค่ซิทอัพ แต่ตามอายุเค้าต้องวิดพื้น ตอนเค้าวิดพื้นคือ เซกซี้มาก เราพยายามไม่มองทำท่าทีเหมือนเบื่อ เพราะไม้อยากให้เค้ารู้ เค้าชอบขาดเรียนบ่อยๆและเราก็เจอตอนกลับบ้านที่ร้านเกม เราคิดว่าเค้าคงจะติดเกม ใช่ เต้าติดเกม เราผิดหวังมาก และก็คิดว่า เทอมนี้เค้าคงไม่สนใจเรียน แต่ผลสอบคือ เราที่1เค้าที่2 เหมือนเดิม และเทอมต่อมาก็เรียกๆบ้าง ตามปกติของเพื่อน แต่ก็ไม่ได้มีอะไรให้เรามโนนักจนปิดเทอมจะขึ้นป.6 เค้าไม่มา วันทีา2-3 ก็ไม่มา เค้าไม่มาเกือบ2สัปดาห์เราเลยลองถามครูดู ครูบอกว่า เค้าลาออกแล้ว ตอนนั้นตกใจมาก ไม่นึกว่าเค้าจะหายไปแบบนี้ ตอนกลับจากรร.เราเลยชวนพ่อไปเซเว่น เพราะอาจเจอเค้าที่ปั้ม (เค้าเป็นเด็กปั้ม) แต่ก็ไม่เจอ ตอนนั้นยังไม่รู้จักเฟส ไลน์ เลยไม่ได้ติดต่อ เพื่อนบอกเราว่าเค้าคงกลับเชียงรายไปอยู่กับพ่อแม่  จนถึงตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่าแกอยู่ไหน เราอยากบอกแกว่าเราคิดถึง เรารู้ว่าแกคงไม่คิดถึงเราหรอก เพราะคนที่แกชอบคือเพื่อนเรา แต่ถ้าแกอ่านกระทู้นี้ แกคงรู้ว่าเราเป็นใคร เราตัวเตี้ยๆ ชอบอวดดี อวดเก่ง ชอบเข้าห้องสมุด ชอบอยู่คนเดียว ชอบโดนเพื่อนแกล้ง และที่สำคัญเราชอบแก นี่เราก็อยู่ม.5 แล้ว จริงๆเราลืมแกได้แล้วน่ะ แต่เราไปปั้มและเห็นใครก็ไม่รู้เหมือนแก ทำให้เราคิดถึงแกใหม่ และยังเอาไปฝันว่าแกกลับมาอีก เราอยากบอกว่าเราชอบแก คิดถึงแก จนถึงตอนนี้แกคงมีแฟนไปแล้วสิน่ะ ไม่เป็นไร แต่ถ้าแกอ่านกระทู้นี้แกติดต่อมาบ้างน่ะ