ทำไมเราถึงต้องค้นหาตัวเอง?

ย้อนไปสมัยที่เรายังอยู่ในท้องแม่
เราจำความได้ดีเลยในครั้งแรกที่ได้ลืมตาดูโลก
โลกใบนี้ช่างเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและสิ่งใหม่ๆที่ต้องเรียนรู้


หลังจากเราพยายามจะวิ่งหนีพ่อแม่ออกนอกบ้านอยู่ 3ปี
ในที่สุดเราก็ได้ออกนอกบ้านสมใจ โดยถูกส่งไปที่โรงเรียน


วันแรกที่ไปโรงเรียนเรารู้สึกถึงอันตรายเพราะมีแต่คนแปลกหน้า
เราจึงร้องไห้เสียงดังด้วยความกลัวในทุกสิ่งที่เราไม่รู้จัก


หลังจากนั้นเราก็เริ่มเรียนผ่านระดับ อนุบาล ประถม มัธยม
และมหาลัย จนกระทั่งเราไปเจอกับเพื่อนที่มันรู้ว่าตัวเองชอบอะไร
หลังจากนั้นเราก็เลยกลับมาถามตัวเองว่า...
"เฮ้ย แล้วเราชอบอะไรวะ"


พออ่านถึงตรงนี้ เพื่อนๆรู้สึกแบบนี้รึป่าวครับ
"เฮ้ย เราเป็นแบบนี้เหมือนกันทุกคน ตั้งแต่แรกเกิดจนถึงปัจจุบัน"
ยิ่งเรารู้สึกแบบนี้ได้เร็วเท่าไหร่ นั่นแปลว่า...


"เรารู้แล้วว่าสิ่งที่เราชอบมันไม่ได้อยู่ในห้อง"


นั่นก็เพราะว่าเราต้องเรียนหนังสือเหมือนกันทุกคน
ซึ่งการเรียนหนังสือในห้องนั้นเป็นสิ่งที่ดี เพียงแต่!!!
ในห้องเรียนไม่ได้มีทุกสิ่งที่เราต้องเจอในชีวิต
และไม่ใช่ทุกคนจะเจอสิ่งที่ชอบจากการเรียน


เราจะเห็นว่าเพื่อนบางคน ชอบภาษาไทย ชอบวาดรูป
ชอบดนตรี ชอบคำนวณ หรือแม้แต่ชอบเล่นกีฬา
เราอาจมีเพื่อนอยากเป็นหมอ วิศวะ หรือทนายความ


แต่พอเรามีเพื่อนเยอะขึ้นรู้จักโลกกว้างขึ้นเรากลับรู้สึกว่า
มันมีคนที่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ
มีน้องหลายคนชอบ ถ่ายรูป เขียนโปรแกรม แปล ซีรี่ย์


แล้วอะไรละที่น้องๆ หรือเพื่อนกลุ่มนั้นรู้จักตัวเอง
นั่นก็เพราะสิ่งที่เขาทำหลังเลิกเรียน หรือหลังเลิกงาน
บางคนชอบดูซีรี่ย์แต่กว่าจะมีซับไทยมันนานมาก เลยแปลเอง


บางคนไปทำกิจกรรมกับมหาลัย ไปทำกิจกรรมอาสา
บางคนไปช่วยแม่ขายของที่ตลาด บางคนไปทำงานเพื่อเก็บเงิน


ซึ่งทั้งหมดที่ว่ามาเพื่อนๆคงเห็นแล้วว่า
มันอยู่ "นอกห้อง"

แล้วจะหาตัวเองเจอได้ยังไง?
สรุปได้ง่ายๆ มี 2 วิธีครับ
วิธีแรก
ลองคิดดูว่าที่ผ่านมาเราเคยทำอะไรบ้าง
มีกิจกรรมหรืองานอดิเรกที่เราชอบเป็นพิเศษรึเปล่า
(น้อยคนครับจะได้คำตอบจากข้อนี้)
วิธีที่สอง
ให้ลองทำสิ่งที่ยังไม่เคยทำ เพราะที่เราไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร
เพราะเราทำอยู่ไม่กี่อย่าง เรียนๆ เล่นๆ กลับบ้านนอน
หรือ ทำงาน ทำโอ กลับบ้านนอน


หากอ่านมาถึงตอนนี้แล้วพบว่า "เออนั่นสิ จริงด้วย"
ก็ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรแต่ยังทำอะไรซ้ำๆเดิม
แต่จะหวังผลลัพธ์ที่แตกต่าง!!!


งั้นเรามาเริ่มเรียนรู้สึกที่เรายังไม่เคยทำมาก่อน
เริ่มจากดูว่าเพื่อนรอบๆตัวเราเขาทำอะไรกันบ้าง
อย่างในกรณีของเรา

"เฮ้ย...ทำไมไอ้ป๊อปถึงชอบถ่ายรูปวะ"
"เฮ้ย...ทำไมไอ้บอยมันขยันไปเที่ยวจังวะ"
"เฮ้ย...ทำไมไอ้ต้าถึงไปปลูกผักไร้สารพิษวะ"
"เฮ้ย...ทำไมไอ้โจชอบเล่นเบส"

บ่อยครั้งเราตัดสินใจว่าเราไม่ชอบเพียงเพราะเราแค่มองเห็น
เราจะไม่มีทางรู้ว่าเราชอบหรือไม่ชอบอะไร เพียงแค่มอง
ดังนั้น "ลองเอาชีวิตไปสัมผัสมัน"

ลองถามเพื่อน ทำไมถึงชอบทำชอบเล่น
แล้วมันเล่นยังไงลองเล่นบ้าง ลองทำบ้าง
พอเริ่มออกจากการทำอะไรเดิมๆ ก็เหมือนเริ่มเติมไฟให้ชีวิต
ดังนั้นมาเรียนรู้เรื่องนอกห้องกันเถอะ

ดังนั้นออกมา "เรียนรู้ชีวิต ค้นหาสิ่งที่ชอบ เริ่มทำสิ่งที่ฝัน"
ไปด้วยกัน "นอกห้อง" นะครับ

ปล.อ่านเพิ่มเติมได้ที่ https://www.facebook.com/gwanokhong/