แค่เหงา??

เรื่องนี้เป็นกระทู้เเรกของผมครับ เรื่องมันก็มีอยู่ว่าผมแอบไปชอบเพื่อนคนนึง ตอนแรกที่แอบปลื้มแอบชอบเค้าเพราะเรามองว่าเค้าน่ารักดี ตอนแรกก็แค่เเอบปลื้มๆแหละครับ ไม่คิดว่าจะชอบเค้ามากขนาดนี้ ตอนผมเริ่มจีบเค้าแรกๆ ส่งข้อความไป เค้าไม่ค่อยตอบผมซักเท่าไหร่ นานๆทีตอบ แต่ผมก็รอนะครับ เวลาเค้ามีปัญหาเรื่องแฟนเค้า เค้าก็มาปรึกษาผมจนตอนนั้นเหมือนเป็นที่ปรึกษาดีเด่นเลยแหละครับ555555 ตอนนั้นคุยได้ประมาณ 2-3 อาทิตย์ เค้ามีปัญหากับแฟนบ่อยมาก จนเลิกกันครับ เค้าโสดอยู่ช่วงนึง ตอนนั้นผมมีหวังมากครับ เพราะพอเค้าเลิกกับแฟนเค้าก็คุยกับผมมากขึ้น แต่เเล้วเรื่องที่ผมไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดก็เกิดขึ้นครับ เค้าคบกับเพื่อนผม ตอนแรกที่ผมรู้ผมช็อคกับเรื่องนี้มากครับ ทำตัวไม่ถูกเลย ก็ได้แต่อวยพรเค้าไปว่า ขอให้คบกันนานๆ เพระาเพื่อนผมคนนั้นก็นิสัยดีครับ ถ้าคนที่เรารักมีความสุขเราก็ควรยินดีใช่มั้ยล่ะครับ  ผมเลยเลิกคุยกับเค้า เค้าจะได้ไม่ลำบากใจ เเละถ้าเพื่อนผมรู้ เพื่อนผมคงจะไม่ชอบผมซักเท่าไหร่ แต่พอเค้าเลิกกับเพื่อนผม เค้าก็กลับมาคุยกับผมครับ คราวนี้กลับมาแบบ เหมือนชอบผมเลยครับ คุยกันทุกวัน เปลี่ยนสีแชท เปลี่ยนชื่อ เจอน่าก็ยิ้มให้กัน จากที่ไม่ค่อยมองหน้า แค่เห็นหน้าผมเค้าก็เมิน แต่พอกลับมาคราวนี้ ตรงข้ามเกือบทุกอย่างเลยครับ แต่เค้าแค่คุยนะครับ ไม่ชัดเจนขนาดว่าเป็นแฟน
แต่สิ่งที่เค้าคุยกับผมก็เหมือนกับคนรักกันคุยกันเลยครับ แต่เเค่ไม่ใช่แฟน เราคุยกันได้ซักพัก ประมาณสองเดือนครับ พอเเฟนเก่าเค้ากลับมานั่นก็คือเพื่อนผมนั่นแหละครับ... เค้าก็กลับไปคุยกัน ตอนแรกผมไม่รู้ แต่ช่วงนั้นเค้าเงียบๆไป ผมก็เลยลองไปส่องเฟสเค้าครับจนรู้ ว่าเค้ากลับมาคุยกับแฟนเก่า ผมเลยเลิกคุยกับเค้าไปตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้.. แต่ในใจผมตอนนี้ก็ยังชอบเค้าอยู่นะครับ อยากดูแลเค้าแบบตอนสองเดือนที่คุยกัน อยากเห็นเค้ามีความสุขนะครับ ตอนแรกผมโกรธเค้ามาก โกรธจนน่าก็ไม่มอง แต่ไม่รู้ทำไมตอนนี้กลับอย่างคุยกับเค้าเหมือนเดิมแบบที่ผ่านมาอาจเป็นเพราะผมชอบเค้ามากมั้งครับ และอีกอย่างเค้าเป็นผู้หญิงคนแรกในหลายๆเรื่องของผมเลยล่ะครับ.. แต่ตอนนี้เค้าก็แลดูมีความสุขกับชีวิตใหม่ของเค้าดีโดยไม่มีผม..