ผมเป็นแอดมินเพจอยู่เพจนึงครับ รู้จักกันผ่านการได้เป็นแอดมินด้วยกันเนี่ยแหละ (ผมเป็นคนกรุงเทพฯครับ ส่วนเธอคนนั้นเป็นคนชลบุรี ไม่ทราบพิกัดชัดเจน) ตอนแรกเราคุยกันผ่านแชทกลุ่มแอดมินโดยเฉพาะ ไม่มีการคุยในแชทส่วนตัวอะไรทั้งนั้น เพราะเท่าที่คุยกันก็พอจะรู้นิสัยว่าไม่ชอบพวกช่างตื๊อซักเท่าไหร่ ระหว่างนั้นก็รอเวลาเหมาะๆ ไปก่อน(กลัวเขาจะลำใย555)
ผ่านไปเดือนนึง ผมไปปรึกษากับรุ่นพี่ที่เป็นหัวเพจ เพราะพี่เขารู้จักกับเธอคนนั้นมาก่อนน่าจะช่วยได้ เขาขำก๊ากเลย และให้คำแนะนำมาว่า "ช่วงนี้เขาดูไม่ค่อยจะดี ลองเสนอตัวให้คำปรึกษาดูสิ" ผมก็ลองทำตามคำแนะนำของเขา แต่ดูท่าแล้วเขาไม่ค่อยสนผมเท่าไหร่(ลำใยกุแน่ๆเบย) ผมเลยหลุดคำไปว่า "เราชอบเธออ่ะ" ตอนนั้นผมไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ถ้าเขาโอเคก็ดี ไม่โอก็ช่าง

ละ...
ผลตอบกลับคือเขาสตั๊นไปซักพักและถามกลับว่า"ชอบเราเนี่ยหรอ?" ก็เขินๆ อายๆ ทั้ง 2 ฝ่าย แล้วจากนั้นก็เงียบไปทั้งคู่(ไปต่อไม่เป็น ==")
หลังจากนั้นเขาก็หายไปเลย ไม่เข้าเฟสมาหลายอาทิตย์แล้ว คิดในใจว่า "

ละ เราไปทำให้เค้าเป็นแบบนี้รึเปล่าเนี่ย?" ผมถามตัวเองหลายครั้งมาก จนกระทั่งวันนึง มีเฟสบุครายนึงเข้ามา inbox เพจที่พวกผมบริหารอยู่ ก็รู้ว่าเฟสเก่าเขาบินครับพี่น้อง บวกกับเขาต้องไปต่างประเทศกับครอบครัว และทำโทรศัพท์ตกน้ำอีกต่างหาก (เหตุการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นพร้อมกันครับ ใครมันจะซวยซ้ำซ้อนขนาดนั้น555) ผมเริ่มทำคะแนนอีกครั้ง ให้คำมั่นกับตัวเองว่าจะไม่ทักแชทไปหาเด็ดขาดถ้าเค้าไม่ได้ออนเฟส เพราะผมเคยทำมาก่อน เขาไม่ค่อยสนแชทเก่าๆ ที่ส่งทิ้งไว้ซักเท่าไหร่ อีกอย่างหลังจากที่ผมบอกชอบเค้าไป เค้าเริ่มออนเฟสน้อยลง สองสามวันจะมาซักที หนักหน่อยก็เกือบเดือน (ยิ่งทำให้ผมคิดมากเข้าไปอีก ถถถถ) ดังนั้นช่วงเวลาที่ผมมีโอกาสคุยกะเค้าก็แค่ตอนเขาออนเนี่ยแหละครับ
ช่วงเวลาคุยจะพยายามทำให้เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด อุปสรรคหลักๆ สำหรับผมคือการใช้คำเนี่ยแหละครับ ยกตัวอย่างเวลาคุยกับเพื่อน ผมก็จะใช้กู

สัส

พ่องตาย บลาๆๆ แทบทุกช่องประโยค แหะๆ แต่พอถึงตอนที่ผมคุยกับเค้า ผมจึงต้องใช้วิธีคุยอีกแบบนึง โดยที่ผมใช้ เรา เป็นการเรียกตัวเอง บางทีก็ พี่(เธออายุน้อยกว่าผม ประมาณปีครึ่งครับ) หลังๆ ผมจะใช้เรียกตัวเองว่า พี่ ซะส่วนใหญ่ เพราะมันน่าจะดูสนิทกันมากขึ้น5555 ส่วนผมจะเรียกเค้าเป็นชื่อเล่น ซึ่งการเปลี่ยนวิธีการพูดมันต้องใช้เวลาปรับตัวนิดนึง เพราะการใช้ เรา เนี่ย มันยังดูห่างเหินกันเกินไป (ยิ่งอยู่ต่างจังหวัดด้วยยิ่งแล้วใหญ่==")
เท่าที่สังเกตคือเขามักจะออนมาตอนที่ผมไม่รู้ตัว(ทีตอนใจจดใจจ่อดันไม่มาเนาะ) วันวาเลนไทน์ก็เช่นกันครับ เขาออนเฟสโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวเลย555 ผมดีใจกับตัวเองแล้วตัดสินใจทักไป พยายามเป็นตัวเองมากที่สุด ถือเป็นโอกาสอันดีที่ผมจะบอกชอบเธออีกครั้ง ผมเห็นเค้าตั้งสเตตัสบอกว่าได้ดอกกุหลาบเยอะมาก ทำให้ผมเริ่มกลัวๆ ละ ว่าคนอย่างผมจะเหมาะสมกับเค้าหรอ เธอหน้าตาดีนะ ต่างกับผมที่หน้าเนี่ยหลุมสิวบานเบอะ หน้าตางั้นๆ ไม่เคยมีใครมาจีบ แต่ช่างเหอะ มาถึงขนาดนี้ละ ถ้าจีบไม่ติดไม่รู้จะว่ายังไงละครับ เขาออนเฟสอยู่สามสี่วันแล้วก็ตามสูตรเดิมครับคือหายยาว ถถถถถ (ผมคงทำใจยอมรับเรื่องนี้ได้แล้วมั้ง)
หลายสัปดาห์ต่อมา เป็นช่วงที่หนังเรื่อง the silent voice กำลังจะเข้าโรง เขาก็ทักผมมา(เช็ดโด้!!!! ครั้งแรกที่เขาเป็นฝ่ายทักมาหาก่อนครับพี่น้อง) ผมดีใจลั่นบ้าน ดีที่ไม่มีใครอยู่ เหอะๆ ซึ่งผมก็ชวนคุยเรื่องที่คิดว่าผู้หญิงเขาชอบกัน เลยนึกไปถึงนิยาย เลยชวนคุยเรื่องนิยาย ผมเคยอ่านอยู่บ้าง แต่จะเป็นไลท์โนเวลซะส่วนใหญ่(ไลท์โนเวลเป็นหนังสือนิยายของญีาปุ่นครับ เล่มเล็กๆ หนาๆ มีภาพประกอบเป็นการ์ตูน อนิเมะหลายๆ เรื่องก็เอาเนื้อเรื่องมาจากไลท์โนเวลเนี่ยแหละครับ) ผมบอกไปอย่างงั้นแต่ดูท่าแล้วจะไม่ใช่คำตอบที่ดีเท่าไหร่ แหะๆ เธอชอบอ่านนิยายแนวรักๆ ใคร่ๆ ครับ จะอ่านตอนที่ครอบครัวเดินทางไปต่างจังหวัด เธอแนะนำนิยายเล่มนึงให้ผมอ่านเป็นเพื่อนหน่อย เพราะเพื่อนๆ เธอไม่ค่อยชอบอ่านแนวนี้ แต่สำหรับเธอนั้นบอกว่าสนุกมาก ชื่อเล่มว่า "รักนี้ ไม่ต้องมีเสียง" ใครที่เคยอ่านวานบอกหน่อยครับว่ามันเป็นยังไง ดูจากปกแล้วน่าจะเป็นแนวๆ หนุ่มวายซะด้วยสิ ถถถถถ
ก่อนหน้านี้เขาเคยถาม(ในแชทกลุ่ม)ว่ารักไร้เสียงเข้าไทยรึป่าว (ถามตอนช่วงที่ your name กำลังฮ็อต) ผมบอกไปว่าไม่น่าเข้าไทยนะ เขาก็เหมือนซึมๆ นิดๆ พอรู้แล้วแหละว่าทำไมถึงอยากดูรักไร้เสียงขนาดนั้น เพราะดูจากแนวนิยายที่อ่านก็น่าจะคล้ายๆ กัน55555
เนี่ยแหละครับ ครั้งล่าสุดที่ผมได้คุยกับเธอ ปกติเวลาที่เธอหายไปยาวๆ อย่างมากก็สามอาทิตย์ แต่นี่มันเกือบเดือนแล้วเธอยังไม่มาซักที แต่ก็นะ ผมก็ยังรอจุดเขียวในแชทตลอดทุกวันแหละครับ
คิดว่าผมควรจะมุ่งทำคะแนนต่อไป หรือจะตัดใจเพราะอุปสรรคเรื่องระยะทางกับเวลาในการทำความรู้จักดีครับ ขอบคุณที่อ่านมาถึงจุดนี้ เพราะนี่เป็นกระทู้แรกที่ผมได้ตั้งขึ้นมา ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยครับ
ขอบคุณครับ
ชอบผู้หญิงคนนึงครับ แต่อยู่คนละจังหวัด ไม่เคยเจอหน้ากันเลยซักครั้งด้วย...
ผ่านไปเดือนนึง ผมไปปรึกษากับรุ่นพี่ที่เป็นหัวเพจ เพราะพี่เขารู้จักกับเธอคนนั้นมาก่อนน่าจะช่วยได้ เขาขำก๊ากเลย และให้คำแนะนำมาว่า "ช่วงนี้เขาดูไม่ค่อยจะดี ลองเสนอตัวให้คำปรึกษาดูสิ" ผมก็ลองทำตามคำแนะนำของเขา แต่ดูท่าแล้วเขาไม่ค่อยสนผมเท่าไหร่(ลำใยกุแน่ๆเบย) ผมเลยหลุดคำไปว่า "เราชอบเธออ่ะ" ตอนนั้นผมไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ถ้าเขาโอเคก็ดี ไม่โอก็ช่าง
ผลตอบกลับคือเขาสตั๊นไปซักพักและถามกลับว่า"ชอบเราเนี่ยหรอ?" ก็เขินๆ อายๆ ทั้ง 2 ฝ่าย แล้วจากนั้นก็เงียบไปทั้งคู่(ไปต่อไม่เป็น ==")
หลังจากนั้นเขาก็หายไปเลย ไม่เข้าเฟสมาหลายอาทิตย์แล้ว คิดในใจว่า "
ช่วงเวลาคุยจะพยายามทำให้เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด อุปสรรคหลักๆ สำหรับผมคือการใช้คำเนี่ยแหละครับ ยกตัวอย่างเวลาคุยกับเพื่อน ผมก็จะใช้กู
เท่าที่สังเกตคือเขามักจะออนมาตอนที่ผมไม่รู้ตัว(ทีตอนใจจดใจจ่อดันไม่มาเนาะ) วันวาเลนไทน์ก็เช่นกันครับ เขาออนเฟสโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวเลย555 ผมดีใจกับตัวเองแล้วตัดสินใจทักไป พยายามเป็นตัวเองมากที่สุด ถือเป็นโอกาสอันดีที่ผมจะบอกชอบเธออีกครั้ง ผมเห็นเค้าตั้งสเตตัสบอกว่าได้ดอกกุหลาบเยอะมาก ทำให้ผมเริ่มกลัวๆ ละ ว่าคนอย่างผมจะเหมาะสมกับเค้าหรอ เธอหน้าตาดีนะ ต่างกับผมที่หน้าเนี่ยหลุมสิวบานเบอะ หน้าตางั้นๆ ไม่เคยมีใครมาจีบ แต่ช่างเหอะ มาถึงขนาดนี้ละ ถ้าจีบไม่ติดไม่รู้จะว่ายังไงละครับ เขาออนเฟสอยู่สามสี่วันแล้วก็ตามสูตรเดิมครับคือหายยาว ถถถถถ (ผมคงทำใจยอมรับเรื่องนี้ได้แล้วมั้ง)
หลายสัปดาห์ต่อมา เป็นช่วงที่หนังเรื่อง the silent voice กำลังจะเข้าโรง เขาก็ทักผมมา(เช็ดโด้!!!! ครั้งแรกที่เขาเป็นฝ่ายทักมาหาก่อนครับพี่น้อง) ผมดีใจลั่นบ้าน ดีที่ไม่มีใครอยู่ เหอะๆ ซึ่งผมก็ชวนคุยเรื่องที่คิดว่าผู้หญิงเขาชอบกัน เลยนึกไปถึงนิยาย เลยชวนคุยเรื่องนิยาย ผมเคยอ่านอยู่บ้าง แต่จะเป็นไลท์โนเวลซะส่วนใหญ่(ไลท์โนเวลเป็นหนังสือนิยายของญีาปุ่นครับ เล่มเล็กๆ หนาๆ มีภาพประกอบเป็นการ์ตูน อนิเมะหลายๆ เรื่องก็เอาเนื้อเรื่องมาจากไลท์โนเวลเนี่ยแหละครับ) ผมบอกไปอย่างงั้นแต่ดูท่าแล้วจะไม่ใช่คำตอบที่ดีเท่าไหร่ แหะๆ เธอชอบอ่านนิยายแนวรักๆ ใคร่ๆ ครับ จะอ่านตอนที่ครอบครัวเดินทางไปต่างจังหวัด เธอแนะนำนิยายเล่มนึงให้ผมอ่านเป็นเพื่อนหน่อย เพราะเพื่อนๆ เธอไม่ค่อยชอบอ่านแนวนี้ แต่สำหรับเธอนั้นบอกว่าสนุกมาก ชื่อเล่มว่า "รักนี้ ไม่ต้องมีเสียง" ใครที่เคยอ่านวานบอกหน่อยครับว่ามันเป็นยังไง ดูจากปกแล้วน่าจะเป็นแนวๆ หนุ่มวายซะด้วยสิ ถถถถถ
ก่อนหน้านี้เขาเคยถาม(ในแชทกลุ่ม)ว่ารักไร้เสียงเข้าไทยรึป่าว (ถามตอนช่วงที่ your name กำลังฮ็อต) ผมบอกไปว่าไม่น่าเข้าไทยนะ เขาก็เหมือนซึมๆ นิดๆ พอรู้แล้วแหละว่าทำไมถึงอยากดูรักไร้เสียงขนาดนั้น เพราะดูจากแนวนิยายที่อ่านก็น่าจะคล้ายๆ กัน55555
เนี่ยแหละครับ ครั้งล่าสุดที่ผมได้คุยกับเธอ ปกติเวลาที่เธอหายไปยาวๆ อย่างมากก็สามอาทิตย์ แต่นี่มันเกือบเดือนแล้วเธอยังไม่มาซักที แต่ก็นะ ผมก็ยังรอจุดเขียวในแชทตลอดทุกวันแหละครับ
คิดว่าผมควรจะมุ่งทำคะแนนต่อไป หรือจะตัดใจเพราะอุปสรรคเรื่องระยะทางกับเวลาในการทำความรู้จักดีครับ ขอบคุณที่อ่านมาถึงจุดนี้ เพราะนี่เป็นกระทู้แรกที่ผมได้ตั้งขึ้นมา ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยครับ
ขอบคุณครับ