“ทำไมพี่คนนั้นนิ่งจัง ตอนที่1”
...คุณคิดว่า”รักแรก”ของคุณ เริ่มขึ้นตอนไหน...
สำหรับคนอื่นฉันไม่รู้ แต่สำหรับฉัน มันเกิดขึ้นตอนวัยเรียน
มันเริ่มขึ้นตอนที่ฉันอยู่ ม.1..........................
มันไม่ใช่แค่ความรัก แต่อย่างอื่นก็เริ่มขึ้นด้วย
สวัสดีฉันชื่อ”เข็มหมุด”แต่เพื่อนๆฉันเรียกว่า”เข็ม”
ฉันมาจากโรงเรียนที่ไม่อยู่ในเมืองในระดับชั้นประถม
พอตอนที่จะขึ้นมัธยมพ่อแม่ก็อยากให้เรียนในตัวเมือง
ฉันจึงต้องทำตามที่พ่อและแม่บอก
วันนี้ วันประกาศผลสอบเข้าโรงเรียน S ในระดับชั้น ม.1
“ฮัลโหลลลลลลล กาแฟฟฟฟฟฟฟฟ อยู่ไหนๆๆๆ” ฉันโทรถาม”ยัยกาแฟ”หรือ”แฟ”เพื่อนสนิทของฉันที่เรียนที่เดียวกัน
“กำลังจะออกจากบ้านค่า แล้วคุณเข็มคะ อยู่ไหนแล้วคะ”
“ใกล้ถึงละจ้า เร็วๆนะแค่นี้นะ” ฉันรีบตัดสายจากมันและโทรไปหา”สตาร์ต” หรือ “ตาร์ต” เพื่อนสนิทที่ชอบทำตัวเหมือนตัวเองเป็นทอม
“ตาร์ตโว้ย!!!!!!! ถึงยังๆ” ฉันถามด้วยความตื่นเต้น เพราะบ้านมันอยู่ใกล้โรงเรียนมันน่าจะถึงเร็ว
“ถึงแล้ว รออยู่หน้าโรงเรียนกับไอ้เมลเนี่ย รอแกกับไอ้แฟเนี่ย จะได้เข้าไปดูผลพร้อมกัน”
“เคๆๆๆ เดี๋ยวเจอกันน้า” ฉันวางสายเพราะว่าใกล้ถึงแล้ว
เอ้ออออ ลืมแนะนำอีกคนเลย “คาราเมล” หรือ “เมล” นางนี่เป็นคนเงียบๆ ใสๆ ตัวเล็กๆ แต่เฉื่อยมากๆๆๆ
พวกเราทั้ง 4คนเป็นเพื่อนรักกันมานานมากๆๆๆ เลยสนิทกันมาก รู้ทุกเรื่องเลย
ตอนนี้รถของฉันจอดอยู่หน้าโรงเรียนแล้ว และรถที่จอดต่อจากรถของฉันก็คือรถของแฟ
พวกเราทั้ง 4 เลยพาไปดูผลสอบกัน โดยมีแฟเดินนำ
“แกกกกก กลัวไม่ติดอ่ะ โอ้ยยยยย ตื่นเต้นๆๆๆๆๆ” แฟพูด
“แกเงียบไปเลย ถ้าแกไม่ติดแล้วพวกเราจะติดมั้ย” เมลพูด
ก็จริงของเมลนะ แฟมันคนเรียนเก่ง เก่งทุกอย่างยกเว้นเรื่องความรัก
มันแอบชอบคนๆหนึ่งตั้งนานแล้วจนคนนั้นย้ายโรงเรียนไป ตอนจะขึ้น ป.5
จนตอนนี้จะขึ้น ม.1 แล้ว มันยังไม่เลิกชอบเลย คิดดูสิ!!!
“พวกแก ตรงนั้นป่ะ ที่คนเข้ามุงกันเยอะๆอ่ะ” ฉันชี้บอกเพื่อนๆ
“เออใช่ๆ เร็วๆดิพวกแก ลุ้นเว่ยย” ตาร์ตพูดพร้อมวิ่งนำไปก่อน
“ไอ้แฟฟฟฟฟฟฟฟ ติด ท็อป 10 อ่ะ อีเชี่ยยยยยยย เก่งสาส” เมลพูดพร้อมชี้ที่ชื่อแฟ
“อร๊ากกกกกกก ดีใจว้อยยยย” มันพูดพร้อมกระโดดดีใจไม่เกรงใจคนอื่นเลย ถถถถ
สรุปคือ พวกเราทั้ง 4 คนติดที่นี่หมด แถมยังได้อยู่ห้องเดียวกันอีก พรหมลิขิตชัดๆ
.
.
.
.
.
.
สิ่งที่กำลังจะเกิดต่อจากนี้ มันจะเป็นเรื่องที่ดีหรือไม่ดี ก็ไม่มีใครรู้
วันเปิดเทอมวันแรก
เราทั้ง4 คนขึ้นรถรับส่งคันเดียวกัน จึงไปถึงโรงเรียนพร้อมกัน
เราก็เรียนไปเรื่อยๆจนถึงคาบว่าง ซึ่งห้องของพวกเราต้องมาจะฉลาก
“น้องๆครับ ห้อง1/KING มาจับฉลากพี่รหัสน้องรหัสคร้าบบบบบบบ” พี่ที่เป็นหัวหน้าห้อง 2/KING เรียก
ห้องของพวกเราก็เข้าห้องไป
“มาๆพี่ๆทุกคน บูมน้อง!!!”
พวกพี่เค้าก็บูมห้องของพวกเราเสียงดังมาก แต่ก็สนุกดีนะ
“สวัสดีครับน้องๆ พี่ชื่อ โซ่นะครับ เป็นหัวหน้า 2/KING เดี๋ยวจะให้พี่ๆแนะนำตัวกันก่อนนะครับ เริ่มจากด้านหลังเลยนะครับ”
พี่ๆทุกคนก็แนะนำตัวกันมาเรื่อยๆจนถึงพี่คนหนึ่ง
“สวัสดีครับ พี่ชื่อเปลือกไม้นะครับ เรียกพี่ไม้ก็ได้”
ทำไมพี่เขาดูนิ่งจัง แต่กูดูน่ารักไปอีกแบบนะ ดูลึกลับจัง น่าค้นหาสุดๆไปเลย
“เห้ย!! เข็ม เป็นไร เอาแต่มองหน้าพี่ไม้ตาไม่กระพริบ ชอบพี่เขาหรอ” แฟถาม
“เปล่าๆ ไม่มีอะไร” ฉันปฏิเสธ
“พี่ๆ แนะนำตัวกันเสร็จแล้วต่อไปก็ถึงคิวน้องๆแนะนำตัวแล้วนะครับ เรียงตามเลขที่เลยนะครับ”
“สวัสดีค่ะ..........................”
ไล่ไปเรื่อยๆจนถึงเลขที่เข็ม
“สวัสดีค่ะ ชื่อเข็มหมุดค่ะ เรียกเข็มก็ได้ค่ะ หรือจะเรียกชื่อจริงก็ เขมิศราค่ะ เรียกได้หมดค่ะ”
เข็มก็แนะนำตัวตามเสียงปกติ
ต่อไป ถึงคิวการแนะนำตัวของกาแฟ
“สวัสดีพี่ๆที่เคารพทุกคนค่ะ หนูชื่อกาแฟนะคะ เรียกสั้นๆว่าแฟค่ะ อย่าเรียกหนูว่ากานะคะ”
กาแฟแนะนำตัวด้วยน้ำเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง คือ น่ารักๆแบ๊วๆ
“หวัดดีค่ะ ชื่อสตาร์ตค่ะ เรียกตาร์ตก็ได้ค่ะ”
ตาร์ตแนะนำตัวอย่างรีบๆ
“ค่ะ สวัสดีค่ะ ชื่อเมลค่ะ คาราเมลค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”
เมลเอ๋ยยยย แนะนำได้เหมือนเด็กญี่ปุ่นมากค่ะ -_-
“โอเค มาเข้าแถวจับฉลากได้เลยครับน้องๆ” พี่โซ่พูดขึ้นทันทีที่ทุกคนแนะนำตัวเสร็จ
.
.
.
.
.......ขอเป็นพี่ไม้ได้มั้ย.................
.
.
.
“เอาล่ะครับทุกคน จับเสร็จแล้วครับ กลับบ้านได้ ไม่ต้งห่วงนะครับ พี่รหัสของทุกคนจะใบ้แล้วก็เอาของไปให้น้องๆ นะครับ รีบหาให้เจอก่อนไปเข้าค่าย อีก 3 เดือนข้างหน้า แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมมาจับฉลากของพี่ห้อง 3/KING นะครับ กลับบ้านดีๆนะครับ” พี่โซ่พูดเสร็จแล้วทุกคนก็แยกย้ายกลับบ้าน
“
น่าเบื่ออ่ะ ต้องหาพี่รหัส มีไว้ทำไรวะ ไอพี่รหัสน้องรหัสเนี่ย” ตาร์ตบ่น
“เออน่า น่าสนุกออกเอาไว้เลี้ยงขนมเรามั้ง” เมลพูดขำๆ
“ป่ะๆ กลับบ้านกัน” แฟเดินนำพวกเราไปที่รถตู้
ก่อนที่ฉันจะพยักหน้าแล้วรีบเดินตามไป
ณ รถตู้ของพวกเรา
“เข็ม แฟถามไรหน่อยดิ”
“มีไรอ่ะแฟ” ฉันถามด้วยความเป็นห่วง เพราะหน้ามันดูเครียดมาก
“แกชอบพี่ไม้หรอ มองอยู่นั่นแหละไม่เชื่อถามเมลดิ”
เอาแล้วไงเอ้ยยยยย ตอบไงดีวะ
“เปล่าๆ ไม่ได้ชอบ แค่ถูกชะตาอ่ะ แล้วเค้าดูนิ่งๆ แค่นั้น ไม่มีอะไร”
“จริงอ่ะแก” ทั้ง 3 คนพูดพร้อมกัน
“เออ” ฉันตอบด้วยเสียงปกติ
“เชื่อก็ได้” แฟถามเสร็จมันก็หันไปฟังเพลงต่อ
ฉลากพี่รหัสของเราทั้ง 4 คือ
ของแฟ “เงียบ...เก่ง”
ของตาร์ต “ยิ้มหวาน”
ของเมล “สายเปย์”
และของฉัน “หุ่นยนต์”
โอ้ย!!!! ปวดหัว แล้วพรุ่งนี้ก็ยังมีอีกห้องอีก จะหาทันมั้ยเนี่ย...............
มีต่อนะจ้ะ.......
(นิยายชีวิตจริง แต่งเองจ้า) เพื่อนๆว่าเรื่องราวจะไปอย่างไรต่อไปบ้างง
ลองมาอ่านเด้ออ
...คุณคิดว่า”รักแรก”ของคุณ เริ่มขึ้นตอนไหน...
สำหรับคนอื่นฉันไม่รู้ แต่สำหรับฉัน มันเกิดขึ้นตอนวัยเรียน
มันเริ่มขึ้นตอนที่ฉันอยู่ ม.1..........................
มันไม่ใช่แค่ความรัก แต่อย่างอื่นก็เริ่มขึ้นด้วย
สวัสดีฉันชื่อ”เข็มหมุด”แต่เพื่อนๆฉันเรียกว่า”เข็ม”
ฉันมาจากโรงเรียนที่ไม่อยู่ในเมืองในระดับชั้นประถม
พอตอนที่จะขึ้นมัธยมพ่อแม่ก็อยากให้เรียนในตัวเมือง
ฉันจึงต้องทำตามที่พ่อและแม่บอก
วันนี้ วันประกาศผลสอบเข้าโรงเรียน S ในระดับชั้น ม.1
“ฮัลโหลลลลลลล กาแฟฟฟฟฟฟฟฟ อยู่ไหนๆๆๆ” ฉันโทรถาม”ยัยกาแฟ”หรือ”แฟ”เพื่อนสนิทของฉันที่เรียนที่เดียวกัน
“กำลังจะออกจากบ้านค่า แล้วคุณเข็มคะ อยู่ไหนแล้วคะ”
“ใกล้ถึงละจ้า เร็วๆนะแค่นี้นะ” ฉันรีบตัดสายจากมันและโทรไปหา”สตาร์ต” หรือ “ตาร์ต” เพื่อนสนิทที่ชอบทำตัวเหมือนตัวเองเป็นทอม
“ตาร์ตโว้ย!!!!!!! ถึงยังๆ” ฉันถามด้วยความตื่นเต้น เพราะบ้านมันอยู่ใกล้โรงเรียนมันน่าจะถึงเร็ว
“ถึงแล้ว รออยู่หน้าโรงเรียนกับไอ้เมลเนี่ย รอแกกับไอ้แฟเนี่ย จะได้เข้าไปดูผลพร้อมกัน”
“เคๆๆๆ เดี๋ยวเจอกันน้า” ฉันวางสายเพราะว่าใกล้ถึงแล้ว
เอ้ออออ ลืมแนะนำอีกคนเลย “คาราเมล” หรือ “เมล” นางนี่เป็นคนเงียบๆ ใสๆ ตัวเล็กๆ แต่เฉื่อยมากๆๆๆ
พวกเราทั้ง 4คนเป็นเพื่อนรักกันมานานมากๆๆๆ เลยสนิทกันมาก รู้ทุกเรื่องเลย
ตอนนี้รถของฉันจอดอยู่หน้าโรงเรียนแล้ว และรถที่จอดต่อจากรถของฉันก็คือรถของแฟ
พวกเราทั้ง 4 เลยพาไปดูผลสอบกัน โดยมีแฟเดินนำ
“แกกกกก กลัวไม่ติดอ่ะ โอ้ยยยยย ตื่นเต้นๆๆๆๆๆ” แฟพูด
“แกเงียบไปเลย ถ้าแกไม่ติดแล้วพวกเราจะติดมั้ย” เมลพูด
ก็จริงของเมลนะ แฟมันคนเรียนเก่ง เก่งทุกอย่างยกเว้นเรื่องความรัก
มันแอบชอบคนๆหนึ่งตั้งนานแล้วจนคนนั้นย้ายโรงเรียนไป ตอนจะขึ้น ป.5
จนตอนนี้จะขึ้น ม.1 แล้ว มันยังไม่เลิกชอบเลย คิดดูสิ!!!
“พวกแก ตรงนั้นป่ะ ที่คนเข้ามุงกันเยอะๆอ่ะ” ฉันชี้บอกเพื่อนๆ
“เออใช่ๆ เร็วๆดิพวกแก ลุ้นเว่ยย” ตาร์ตพูดพร้อมวิ่งนำไปก่อน
“ไอ้แฟฟฟฟฟฟฟฟ ติด ท็อป 10 อ่ะ อีเชี่ยยยยยยย เก่งสาส” เมลพูดพร้อมชี้ที่ชื่อแฟ
“อร๊ากกกกกกก ดีใจว้อยยยย” มันพูดพร้อมกระโดดดีใจไม่เกรงใจคนอื่นเลย ถถถถ
สรุปคือ พวกเราทั้ง 4 คนติดที่นี่หมด แถมยังได้อยู่ห้องเดียวกันอีก พรหมลิขิตชัดๆ
.
.
.
.
.
.
สิ่งที่กำลังจะเกิดต่อจากนี้ มันจะเป็นเรื่องที่ดีหรือไม่ดี ก็ไม่มีใครรู้
วันเปิดเทอมวันแรก
เราทั้ง4 คนขึ้นรถรับส่งคันเดียวกัน จึงไปถึงโรงเรียนพร้อมกัน
เราก็เรียนไปเรื่อยๆจนถึงคาบว่าง ซึ่งห้องของพวกเราต้องมาจะฉลาก
“น้องๆครับ ห้อง1/KING มาจับฉลากพี่รหัสน้องรหัสคร้าบบบบบบบ” พี่ที่เป็นหัวหน้าห้อง 2/KING เรียก
ห้องของพวกเราก็เข้าห้องไป
“มาๆพี่ๆทุกคน บูมน้อง!!!”
พวกพี่เค้าก็บูมห้องของพวกเราเสียงดังมาก แต่ก็สนุกดีนะ
“สวัสดีครับน้องๆ พี่ชื่อ โซ่นะครับ เป็นหัวหน้า 2/KING เดี๋ยวจะให้พี่ๆแนะนำตัวกันก่อนนะครับ เริ่มจากด้านหลังเลยนะครับ”
พี่ๆทุกคนก็แนะนำตัวกันมาเรื่อยๆจนถึงพี่คนหนึ่ง
“สวัสดีครับ พี่ชื่อเปลือกไม้นะครับ เรียกพี่ไม้ก็ได้”
ทำไมพี่เขาดูนิ่งจัง แต่กูดูน่ารักไปอีกแบบนะ ดูลึกลับจัง น่าค้นหาสุดๆไปเลย
“เห้ย!! เข็ม เป็นไร เอาแต่มองหน้าพี่ไม้ตาไม่กระพริบ ชอบพี่เขาหรอ” แฟถาม
“เปล่าๆ ไม่มีอะไร” ฉันปฏิเสธ
“พี่ๆ แนะนำตัวกันเสร็จแล้วต่อไปก็ถึงคิวน้องๆแนะนำตัวแล้วนะครับ เรียงตามเลขที่เลยนะครับ”
“สวัสดีค่ะ..........................”
ไล่ไปเรื่อยๆจนถึงเลขที่เข็ม
“สวัสดีค่ะ ชื่อเข็มหมุดค่ะ เรียกเข็มก็ได้ค่ะ หรือจะเรียกชื่อจริงก็ เขมิศราค่ะ เรียกได้หมดค่ะ”
เข็มก็แนะนำตัวตามเสียงปกติ
ต่อไป ถึงคิวการแนะนำตัวของกาแฟ
“สวัสดีพี่ๆที่เคารพทุกคนค่ะ หนูชื่อกาแฟนะคะ เรียกสั้นๆว่าแฟค่ะ อย่าเรียกหนูว่ากานะคะ”
กาแฟแนะนำตัวด้วยน้ำเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง คือ น่ารักๆแบ๊วๆ
“หวัดดีค่ะ ชื่อสตาร์ตค่ะ เรียกตาร์ตก็ได้ค่ะ”
ตาร์ตแนะนำตัวอย่างรีบๆ
“ค่ะ สวัสดีค่ะ ชื่อเมลค่ะ คาราเมลค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”
เมลเอ๋ยยยย แนะนำได้เหมือนเด็กญี่ปุ่นมากค่ะ -_-
“โอเค มาเข้าแถวจับฉลากได้เลยครับน้องๆ” พี่โซ่พูดขึ้นทันทีที่ทุกคนแนะนำตัวเสร็จ
.
.
.
.
.......ขอเป็นพี่ไม้ได้มั้ย.................
.
.
.
“เอาล่ะครับทุกคน จับเสร็จแล้วครับ กลับบ้านได้ ไม่ต้งห่วงนะครับ พี่รหัสของทุกคนจะใบ้แล้วก็เอาของไปให้น้องๆ นะครับ รีบหาให้เจอก่อนไปเข้าค่าย อีก 3 เดือนข้างหน้า แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมมาจับฉลากของพี่ห้อง 3/KING นะครับ กลับบ้านดีๆนะครับ” พี่โซ่พูดเสร็จแล้วทุกคนก็แยกย้ายกลับบ้าน
“
“เออน่า น่าสนุกออกเอาไว้เลี้ยงขนมเรามั้ง” เมลพูดขำๆ
“ป่ะๆ กลับบ้านกัน” แฟเดินนำพวกเราไปที่รถตู้
ก่อนที่ฉันจะพยักหน้าแล้วรีบเดินตามไป
ณ รถตู้ของพวกเรา
“เข็ม แฟถามไรหน่อยดิ”
“มีไรอ่ะแฟ” ฉันถามด้วยความเป็นห่วง เพราะหน้ามันดูเครียดมาก
“แกชอบพี่ไม้หรอ มองอยู่นั่นแหละไม่เชื่อถามเมลดิ”
เอาแล้วไงเอ้ยยยยย ตอบไงดีวะ
“เปล่าๆ ไม่ได้ชอบ แค่ถูกชะตาอ่ะ แล้วเค้าดูนิ่งๆ แค่นั้น ไม่มีอะไร”
“จริงอ่ะแก” ทั้ง 3 คนพูดพร้อมกัน
“เออ” ฉันตอบด้วยเสียงปกติ
“เชื่อก็ได้” แฟถามเสร็จมันก็หันไปฟังเพลงต่อ
ฉลากพี่รหัสของเราทั้ง 4 คือ
ของแฟ “เงียบ...เก่ง”
ของตาร์ต “ยิ้มหวาน”
ของเมล “สายเปย์”
และของฉัน “หุ่นยนต์”
โอ้ย!!!! ปวดหัว แล้วพรุ่งนี้ก็ยังมีอีกห้องอีก จะหาทันมั้ยเนี่ย...............
มีต่อนะจ้ะ.......
(นิยายชีวิตจริง แต่งเองจ้า) เพื่อนๆว่าเรื่องราวจะไปอย่างไรต่อไปบ้างง