ตอนม.1 เราเป็นคนไม่ค่อยชอบพูดกับใครแล้ววันนึงก็เจออาจาร์ยคนนี้ล่ะ ตอนนั้นไม่ได้คิดไรด้วย แต่พอม.2 ก็เริ่มคิดๆอยู่นั้นแหละ ม.2 เทอมแรกเราชอบโดดกับเพื่อนเลยไม่ได้สนใจอาจาร์ยเขาตาม แต่เขาไม่รู้ว่าเราโดดอ่ะนะ แต่พอขึ้นม.2 เรากลับว่าชอบเขาแล้วอ่ะ เขาโดนรถชนแล้วรู้สึกเป็นห่วง ไม่ได้เจอเขา คิดถึงเขา แล้วพอไป 3 อาทิตย์เขาก็กลับมาสอนเรา เราเรียนแอบมองเขาตลอดนะ เขาเหมือนจะมองเราบ้าง เขาชอบจับผมเรา เขาชอบจับหลังเรา เพื่อนเราไ ม่รู้หรอก เราพยามส่งงานเขาให้ครบทุกงาน เราพยามทำให้เต็มที่เลย แล้วพอใกล้ๆปิดเทอมเขาก็เหมือนจะมองเราบ้างช่วงหลังๆ เราทำเป็นไม่สนใจในที่จริงเราสนใจมาก แล้ววันนึงเพื่อนบอกว่า กุกะอาจาร์ยอ่ะเป็นญาติกันเราก็ทำตัวไม่ค่อยถูกเท่าไรหรอก เราพยามชอบเขาข้างเดียวก็พอแล้ว อย่าเกินกว่าลูกศิษย์ ตอนปิดเทอมเราก็จะย้ายรร.แล้วเราเจออาจาร์ยเราไม่กล้ามองหน้าเขาเลย อาจาร์ยเป็นผู้หญิงนะส่วนเราก็ผู้หญิง 555
เราแอบหลงรักอาจาร์ยที่ปรึกษาตัวเอง