ผมชื่อ โอม ผมได้รู้จักน้องคนหนึ่ง อีกหมู่บ้านหนึ่ง น้องเขาชื่อ แซม ตั้งแต่แรก น้องเขาก็ชอบผู้หญิงนั้นแหละ แต่น้องเขาอกหักจากผู้หญิงพวกนั้น
เราสองคนเจอกันในงานกีฬาประจำตำบล ผมเห็นน้องเขาครั้งแรก ผมก็ชอบเลย น้องเขาน่ารักมาก ผมโชคดีที่มีเพื่อนรุ่นน้องรู้จักกับแซม ผมกับแซมเลยได้รู้จักกันผ่านเพื่อนรุ่นน้องของผม ต่อมาผมก็ได้แต่แอบมองแซม เวลาทำนั้นทำนี่ในงานกีฬา
จนวันหนึ่ง ผมบอกเพื่อนรุ่นน้องว่า ผมอยากได้เฟสบุ๊กกับเบอร์โทรน้องเขา รุ่นน้องก็หามาให้ผม แต่ผมยังไม่ได้แอดหรือโทรไปนะคับ
พอกีฬาผ่านไปอีกวัน ผมก็เอาแต่มองแซม ทั้งวันเลย น้องเขาก็มองกลับ ผมก็มองสู้ แซมก็ยิ้มให้ หืมมมม คิดเหมือนกันหรือป่าวน่าาาา ตอนนั้นตื่นเต้นมาก
เขินมากมาย จนเพื่อนข้างๆ ยังบอกให้เกร่ใจมันบ้าง 555+
ต่อมาผมก็ได้แอดเฟสน้องแซมไป น้องเขาก็รับนะ พอกีฬาปิด ผมก็ได้ยืนมองน้องเขาขึ้นรถกลับบ้านจนวินาทีสุดท้าย น้องเขาโบกมือ บายๆด้วยละ
เขินมากตอนนั้น ได้แต่ยิ้มอ่อนๆให้ ต่อมาผมก็ได้คุยกันกับน้องแซมต่อในเฟส คุยกันมาได้ระยะหนึ่ง จนถึงสงกรานต์ ผมได้ขับรถมอเตอร์ไซค์ไปหาน้องเขา
ที่บ้าน น้องเขาทาแป้งให้ด้วย 555+ เขินไปอีก อ่อลืมบอก หลังจากกีฬาจบ ผมก็ไปหาน้องเขาทุกวันในช่วงเย็นๆ เพราะผมมีเพื่อนในหมู่บ้านนั้นด้วย
เลยง่ายต่อการเจอน้องเขา และมีอยู่วันหนึ่ง ผมไปหาน้องเขาโดยครั้งนี้ เราเจอกันแค่สองคน เพราะที่ผ่านมาเราไม่ได้เจอกันแค่สองคน
ในคืนนั้นบรรยายกาศเย็นสบาย เงียบๆ อยู่กันสองคนในกระท่อมสวนยางของน้องเขานั้นแหละ

บรรยายกาศก็ชั่งเป็นใจซะเหลือเกิน
น้องเขาก็นอนอยู่ในเปล ผมก็น้องอยู่ข้างๆเปลนั้นแหละ น้องเขาก็ถามว่า..
แซม : ไม่หนาวเบาะ
ผม : หนาวมากกกก
แซม : ขึ้นมานอนด้วยกันดิ
ผม : น้องเขาคิดอะไรหรือป่าวว่ะ( คิดในใจ )
และแล้วก็...........................................กันจิงๆ เหมือนฝันเลย

มันมีความสุขมาก
พอเสร็จ เราก็ไปส่งน้องเขาแถวๆบ้าน ผมก็ขับรถกลับ พอเช้าวันรุ่งขึ้น น้องเขาทักแชทมาแต่เช้า น้องเขาบอกว่า ห้ามบอกใครนะ
เราก็ งง แล้วทำไมต้องบอกละ และแล้วเหมือนมันจะดี

น้องเขาเปลี่ยนไป ทักแชทไปก็เงียบ โทรก็ไม่รับสาย เป็นเหมือนธามเลย ทำเหมือนไม่มีอะไร
เกิดขึ้น ผมควรทำยังไงดี ( ถ้าอ่านที่ผมเล่าแล้วนึกภาพไม่ออกก็ดูคู๋คิมกับธามนะ ) คัดลอกกันมาชัดๆ
ใครได้ดู ไดอารี่ตุ๊ดซี่ส์ 2 EP.10 คิมกับธาม มันเหมือนก๊อปปี้ชีวิตจริงผมเลย
เราสองคนเจอกันในงานกีฬาประจำตำบล ผมเห็นน้องเขาครั้งแรก ผมก็ชอบเลย น้องเขาน่ารักมาก ผมโชคดีที่มีเพื่อนรุ่นน้องรู้จักกับแซม ผมกับแซมเลยได้รู้จักกันผ่านเพื่อนรุ่นน้องของผม ต่อมาผมก็ได้แต่แอบมองแซม เวลาทำนั้นทำนี่ในงานกีฬา
จนวันหนึ่ง ผมบอกเพื่อนรุ่นน้องว่า ผมอยากได้เฟสบุ๊กกับเบอร์โทรน้องเขา รุ่นน้องก็หามาให้ผม แต่ผมยังไม่ได้แอดหรือโทรไปนะคับ
พอกีฬาผ่านไปอีกวัน ผมก็เอาแต่มองแซม ทั้งวันเลย น้องเขาก็มองกลับ ผมก็มองสู้ แซมก็ยิ้มให้ หืมมมม คิดเหมือนกันหรือป่าวน่าาาา ตอนนั้นตื่นเต้นมาก
เขินมากมาย จนเพื่อนข้างๆ ยังบอกให้เกร่ใจมันบ้าง 555+
ต่อมาผมก็ได้แอดเฟสน้องแซมไป น้องเขาก็รับนะ พอกีฬาปิด ผมก็ได้ยืนมองน้องเขาขึ้นรถกลับบ้านจนวินาทีสุดท้าย น้องเขาโบกมือ บายๆด้วยละ
เขินมากตอนนั้น ได้แต่ยิ้มอ่อนๆให้ ต่อมาผมก็ได้คุยกันกับน้องแซมต่อในเฟส คุยกันมาได้ระยะหนึ่ง จนถึงสงกรานต์ ผมได้ขับรถมอเตอร์ไซค์ไปหาน้องเขา
ที่บ้าน น้องเขาทาแป้งให้ด้วย 555+ เขินไปอีก อ่อลืมบอก หลังจากกีฬาจบ ผมก็ไปหาน้องเขาทุกวันในช่วงเย็นๆ เพราะผมมีเพื่อนในหมู่บ้านนั้นด้วย
เลยง่ายต่อการเจอน้องเขา และมีอยู่วันหนึ่ง ผมไปหาน้องเขาโดยครั้งนี้ เราเจอกันแค่สองคน เพราะที่ผ่านมาเราไม่ได้เจอกันแค่สองคน
ในคืนนั้นบรรยายกาศเย็นสบาย เงียบๆ อยู่กันสองคนในกระท่อมสวนยางของน้องเขานั้นแหละ
น้องเขาก็นอนอยู่ในเปล ผมก็น้องอยู่ข้างๆเปลนั้นแหละ น้องเขาก็ถามว่า..
แซม : ไม่หนาวเบาะ
ผม : หนาวมากกกก
แซม : ขึ้นมานอนด้วยกันดิ
ผม : น้องเขาคิดอะไรหรือป่าวว่ะ( คิดในใจ )
และแล้วก็...........................................กันจิงๆ เหมือนฝันเลย
พอเสร็จ เราก็ไปส่งน้องเขาแถวๆบ้าน ผมก็ขับรถกลับ พอเช้าวันรุ่งขึ้น น้องเขาทักแชทมาแต่เช้า น้องเขาบอกว่า ห้ามบอกใครนะ
เราก็ งง แล้วทำไมต้องบอกละ และแล้วเหมือนมันจะดี
เกิดขึ้น ผมควรทำยังไงดี ( ถ้าอ่านที่ผมเล่าแล้วนึกภาพไม่ออกก็ดูคู๋คิมกับธามนะ ) คัดลอกกันมาชัดๆ