.....อารมณ์ของคนไกลบ้าน..../วัชรานนท์

ร่วมกับเพื่อนๆ จัดงานวันสงกรานต์ปีใหม่ไทยให้พี่น้องคนไทยที่ไม่ได้มีโอกาสเดินทางแผ่นดินแม่ได้สรงน้ำพระพุทธรูป สรงน้ำพระ รดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ตามประเพณีไทยๆ  พร้อมๆ กับจัดกองผ้าป่าเพื่อนำเงินไปปฏิสงขรณ์หลังคาพระอุโบสถวัดพุทธปทีป วิมเบิลดั้นที่ลอนดอน  ที่กำลังชำรุดทรุดโทรมเป็นอย่างมาก   เป็นที่น่าภูมิใจ....เมื่อวานนี้พวกเราเริ่มงานสิบโมงเช้าจนถึงสามโมงเย็นทำกองผ้าป่าถวายวัดได้จำนวนเจ็ดหมื่นกว่าบาท   อาหารไทยที่นำไปเลี้ยงแขกเหรื่อในงานก็ได้รับบริจาคจากร้านอาหารไทย(ยี่สิบกว่าร้าน) รวมทั้งกลุ่มแม่บ้านทำติดไม้ติดมือมาสมทบ   โฆษก/มัคคทายก ยืนพูดโฆษณาชักชวนให้คนมาทำบุญเห็นยอดปัจจัยก็ปลื้มใจ   กลับมาถึงบ้านเสียงหมดนอนแผ่สามสลึงบนโซฟาจนถึงสองทุ่ม  (สองวันก่อนหน้านี้ก็ลุยงานเทศกาลอาหารไทยมาแล้ว)    จริงๆ แล้วพวกเราก็จัดงานสงกรานต์มาเป็นระยะเวลา 13 ปีแล้ว  นำเงินกลับไปช่วยเหลือพี่น้องคนไทยที่ประสบภัยธรรมชาติ และทุนการศึกษามาตลอด   รวมถึงสร้างวัดไทยในอังกฤษด้วย (กำลังจะสร้างแห่งที่สอง)  


อยากจะบอกว่าเป็นความร่วมมือของ “สองสี”นะครับ   แต่งาน “กุศล” เช่นนี้ทุกคนถอดสีเสื้อไว้ที่บ้าน    ด้วยว่าอารมณ์ของความเป็นคนไทย  ภูมิใจในชาติกำเนิด  และความห่วงหาอาวรณ์ต่อประเทศชาติ   เหล่านี้คืออารมณ์ที่อยูเหนือสีเสื้อ    เป็นอารมณ์ที่เคยถูกบางคนปรามาสและมองตื้นๆ ว่าเป็นแค่อารมณ์ของคนไกลบ้าน


ฝากรักจากถิ่นโพ้น...........................แดนไกล
ติดปีกรักแห่งดวงใจ.......................ว่ายฟ้า
กายไกลห่างเกินกราย.......................ก้าวเยี่ยม   เยือนนา
ไกลก็ให้เพียงขอบฟ้า........................อย่าได้ไกลใจ