สังขละ....อีกแล้ว?? หลายคนคงไปเที่ยวกันมาแล้ว หลายคนก็ยัง แต่ก็อ่านรีวิวจนเอียน แต่เอาเป็นว่าเราเพิ่งไป (3-5 เมษายน 2560) เราอยากเขียน อยากมาอัปเดตข้อมูลให้คนที่ยังไม่ได้ไป และอยากจะไปได้อ่านเพื่อการวางแผนละกันเนอะ
คำเตือน : กระทู้นี้มีความเยอะของภาพ และเนื้อหา โปรดระวัง และเตรียมเวลาให้มากพอในการอ่านค่ะ
ทริปนี้เราแพลนหลวมๆ ไม่ได้กะระยะเวลา หารายละเอียดที่เที่ยว หรือจองอะไรไปทั้งสิ้น เนื่องจากไปวันธรรมดา ไม่ใช่เทศกาลท่องเที่ยว อีกอย่าง เราว่าการที่เราไม่รู้อะไร นั่นคือการเตรียมสมองเพื่อไปรับรู้สิ่งใหม่ๆ เพิ่มเติม โดยการคุยกับคนท้องถิ่น สอบถามเส้นทาง หรือแม้กระทั้งการต่อราคา แต่.... มันก็มีสิ่งที่ควรจะรู้ไปไว้บ้าง เพื่อไม่ให้โดนหลอก เดี๋ยวเราจะมาเตือนกันค่ะ เพื่อที่คุณจะได้ไม่โดนแบบเรา ฮือออ
เราเดินทางกัน 2 คนค่ะ เริ่มจากขึ้นรถไฟฟรี สาย ธนบุรี-น้ำตก เราขึ้นคนละสถานี ไปเจอกันบนรถไฟ ตอนแรกก็แอบทำใจมาว่านั่งรถไฟยาวนาน 5-6 ชั่วโมง หรือมากกว่านั้น มันต้องร้อน ต้องเบื่อ ต้องเมื่อย แต่เห้ยแกรรร มันไม่แย่เลยนะ นั่งเพลินๆ แม่ค้าหาบของกินมา หิวก็ซื้อ ง่วงก็นอน มือถือมีก็เฟซบุ๊คไป เล่นเกมส์ไป วิวดีก็ถ่ายรูป แป้ปๆ ก็ถึงละ
เช็คตารางรถไฟได้ที่ www.railway.co.th ถ้าจะนั่งรถไฟไปสังขละ ต้องขึ้นรถไฟรอบแรกเท่านั้นนะคะ
พอสุดสาย ถึงสถานีน้ำตก ก็จะมีพี่ๆ ชาวรถสองแถวมาคอยเดินถามอย่างประชิดตัว ว่าจะไปไหน ขึ้นรถเลย เหมามั๊ย แต่เราปวดฉี่มากกกก หิวด้วยยย ก็บอกยังค่ะๆ ทีนี้มีพี่คนนึง คงไม่ได้ยินที่เราพูด ด่าไล่หลังเลยจ้า "
เอ้ย ถามก็เดินหนี" อ้าววว
ตรงบริเวณนั้นมีร้านอาหารอยู่ 2 ร้าน ถ้าจำไม่ผิด พ่อค้าแม่ค้าก็ออกมาเรียกลูกค้าให้เข้าร้าน เราเลือกร้านอาหารสันติค่ะ พี่คนที่ชวนเข้าร้านก็บอกว่าทานข้าวก่อน เดี๋ยวมีรถมาเรื่อยๆ ไม่ต้องห่วง เราก็โอเคค่ะ รออาหารนานอยู่ รถ 2 แถวที่มาจอดก็ทยอยออกไปจนหมด แล้วเราก็นั่งกินจนเสร็จ แต่ก็ไม่มีรถ 2 แถวเข้ามาอีกเลย เราคิดว่าถ้ารอนานกว่านี้ ไปถึงสังขละมืดแน่ เราเลยตัดสินใจเดิน เดินไป ถามทางไป เรื่อยๆ แป๊ปเดียวก็ถึงจ้า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จากสถานีรถไฟ หันหลังให้รถไฟ เดินไปทางซ้ายมือ ประมาณ 40-50 ก้าวจะเห็นมีซอยบ้านคนอยู่ฝั่งตรงข้าม ข้ามรั้ว ข้ามทางรถไฟ เดินตรงเข้าซอยไป ถึงทางแยกเลี้ยวขวา เดินอีกนิดมีร้านขายของอยู่ด้านซ้ายตรงหัวมุม ก็เลี้ยวเข้าซอยนั้น เดินผ่านตลาด ตรงไปเรื่อยๆ ถึงถนนใหญ่ จะเห็น 7/11 อยู่ฝั่งตรงข้าม ข้ามไปโลด เสร็จแล้วก็เดินตามทางที่รถวิ่ง ขึ้นมาอีกนิด จะเจอท่ารถตามภาพ ก็นั่งรอได้เลย
เรานั่งรอรถกันไม่นาน รถเมล์แดงก็มา สอบถามป้าคนเก็บเงินได้ความว่า คันนี้ไม่ถึงสังขละ แต่มีรถไปสังขละจอดรออยู่แล้ว ตามนั้น ขึ้นเลยค่ะ ค่าโดยสารคนละ 130 บาท อันนี้ถึงสังขละเลยนะ ไม่ต้องไปเสียเพิ่มให้อีกคันแล้ว
นั่งไปสักพัก จอดรับผู้โดยสาร แล้วมีพี่คนนึงขึ้นมา นางเห็นพวกเราก็
พี่ : อ้าว..
เรา : อ้าวว (นึกในใจ ใครวะ?)
พี่ : นี่เราที่นั่งหลังพี่บนรถไฟไง
ซึ่งพี่เค้านั่งรถไฟมารอบเดียวกับเรา แต่พอลงรถไฟ พี่เค้าก็ขึ้นรถ 2 แถวออกมาก่อนเรา พวกิเราซึ่งนั่งกินข้าว และเดินมา กลับได้ขึ้นรถรอบเดียวกับพี่เค้า และขึ้นก่อนเค้าอีกต่างหาก สรุปว่า.... การเดินมา เร็วกว่าขึ้นรถ 2 แถวนะจ๊ะ ไม่รู้ทำไม 5555
พอถึงแยกทองผาภูมิ ก็เปลี่ยนไปขึ้นรถอีกคัน เป็นเมล์แดง ไม่มีแอร์เหมือนเดิม พวกเรานั่งหลังคนขับ กะว่าจะได้มีพื้นที่ยืดขาบ้าง ที่ไหนได้ ทางไปสังขละนี่ลดเลี้ยวเคี้ยวคด เราช่วยคุณลุงคนขับเหยียบเบรคจนเกร็งเลย ส่วนเพื่อนเราหรอ หึหึ หันไปนางหลับสบายเชียว ใครเมารถ เมาโค้ง พกยาด้วยค่ะ นั่ง Slow life กันไปประมาณ 3 ชั่วโมงเศษ ก็ถึงตัวอำเภอสังขละบุรีซักที เหนื่อยกว่านั่งรถไฟอีก
ถึงท่ารถเราก็เรียกพี่วินคนละคันไป P.Guesthouse ค่าโดยสารคนละ 20 บาท ถึงที่พัก ก็จัดการขอเข้าพัก ห้องพัดลม 2 คืน คืนละ 400 บาท มี เพิ่มค่ามัดจำอีก 300 บาท ห้องพักพัดลมที่เราได้ มีเตียงสองเตียง ฟูกแอบแข็งอะ เราชอบนอนนิ่มๆ พัดลมเพดาน 1 ตัว ฟรี wifi อาหารเช้าไม่มีนะคะ ห้องไม่กว้างมาก แต่ก็อยู่สบายๆ ค่ะ ไม่ร้อนนะคะ แอบเย็นๆ ด้วยซ้ำตอนกลางคืน เราจัดการวางกระเป๋า ละออกไปชมวิวกัน
วิวจากด้านหลังของ Guesthouse ต้องเดินลงเนินไปที่แม่น้ำ เค้ามีเหมือนโป๊ะเรือ เป็นที่เก็บแคนนูของทางที่พักไว้ให้เช่า เราสามารถขึ้นไปนั่งเล่นบนโป๊ะได้ ขอบอกว่าวิวดีมากกกกก ฝั่งตรงข้ามเห็นเจดีย์พุทธคยา เหลืองทองอร่าม ตอนกลางคืนเค้าจะเปิดไฟไว้ สวยงามมากๆ แล้วเรายังสามารถเห็นสะพานมอญจากจุดนี้ได้ด้วยค่ะ
เอาล่ะ ชมวิวพอหอมปากหอมคอ เหนียวตัวมาก เดินทางมาทั้งวัน แยกย้ายอาบน้ำดีกว่า ที่พีเกสต์เฮาส์นี้ถ้าเป็นห้องพัดลม จะเป็นห้องน้ำรวมนะคะ แยกชายและหญิง ละก็สะอาดดีค่ะ น้ำไหลแรง ไม่มีน้ำอุ่น แต่ไม่หนาว อาบสบายเลย ไม่มีสบู่ ยาสระผม หรือผ้าเช็ดตัวนะคะ นำไปเองค่ะ ไม่มีรูปที่พักมาให้ดูนะ แต่เค้ามีเวปไซต์อยู่ ลองไปหาดูกันค่ะ แนะนำ ให้ 4.5 ดาวเลย หักไป 0.5 เนื่องจากที่พักอยู่บนเนินเข้า เค้าเลยสร้างห้องให้ลดหลั่นลงไป เดินขึ้นเดินลง แอบเหนื่อยอะ 555
อาบน้ำเสร็จ ก็ออกมาขอเช่ารถมอร์เตอร์ไซค์ วันละ 200 บาท (24 ชม.) ค่ามัดจำอีก 100 บาทนะคะ (มีน้ำมันให้เต็มถัง กลับมาคืนก็เติมให้เต็มถังก่อนคืนค่ะ) เราจะไปร่วมวงปาร์ตี้ผีปอบกันค่ะ ใช่แล้ว หมูจุ่มพม่านั่งเอง ได้กุญแจรถก็ซิ่งไปตลาดเลยจ้า การเดินทางที่นี่ไม่ยากนะคะ เราไม่ได้ใช้ GPS กันเลย จะมีป้ายบอกทางตลอด ช่วยกันมองทาง มองป้าย มันสนุกกว่าการมองหน้าจอมือถือนะเธอ
เรามาวันธรรมดา ตลาดก็จะไม่คึกคักเท่าวันที่มีถนนคนเดินนะคะ แต่ก็มีของขายเยอะอยู่ ที่ตลาดมีร้านหมูจุ่ม 3 ร้านค่ะ เราเดินสำรวจดูแล้วก็ตกลงปลงใจที่ร้านยาใจค่ะ ป้ายสีฟ้า อยู่หน้าเซเว่น เค้าว่าเป็นเจ้าแรกเลยน้าาา พอนั่งแล้วเค้าจะเอาถ้วยกะช้อน และน้ำจิ้มมาให้ค่ะ ที่ร้านมีน้ำจิ้ม 2 แบบ คือซีฟู้ด กะซอสพริกพม่า อร่อยทั้งสองอย่างเลย ส่วนในหม้อจะมีเนื้อหมู หูหมู และเครื่องในหมู หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ เสียบไม้ แช่ไว้ในน้ำซุปที่มีกลิ่นเครื่องพะโล้ แต่รสจะจางๆ กว่าพะโล้บ้านเรา ก็หยิบมาจิ้มกับน้ำจิ้มที่ทางร้านเสริฟให้ น้ำซุปนั่นก็ตักมาซดได้ค่ะ
เราสั่งเนื้อหมูมาจานนึงด้วย กินไปสักพัก ทนไม่ไหวละค่ะ แบบนี้ต้องมีเบียร์ เข้าเซเว่น จัดไปหนึ่งป๋อง แถมมาม่ามาอีกหนึ่งถ้วย กลับมานั่ง สั่งยำพม่ามาเพิ่มอีก เลือกได้นะว่าจะให้ยำไรบ้าง พวกเราเลือกเนื้อกะตับค่ะ เค้าก็ใส่กะหล่ำ แตงกวา คลุกๆ กะซอสพม่า โรยด้วยหอมเจียว จานนี้เด็ด ห้ามพลาด! เบ็ดเสร็จมื้อนี้ 180 บาท กลับห้องนอนตีพุงสบายเลย
[CR] นุ่งผ้าถุง เที่ยวเมืองมอญ กราบขอพรพระ เมืองพญาตองซู
สังขละ....อีกแล้ว?? หลายคนคงไปเที่ยวกันมาแล้ว หลายคนก็ยัง แต่ก็อ่านรีวิวจนเอียน แต่เอาเป็นว่าเราเพิ่งไป (3-5 เมษายน 2560) เราอยากเขียน อยากมาอัปเดตข้อมูลให้คนที่ยังไม่ได้ไป และอยากจะไปได้อ่านเพื่อการวางแผนละกันเนอะ
คำเตือน : กระทู้นี้มีความเยอะของภาพ และเนื้อหา โปรดระวัง และเตรียมเวลาให้มากพอในการอ่านค่ะ
ทริปนี้เราแพลนหลวมๆ ไม่ได้กะระยะเวลา หารายละเอียดที่เที่ยว หรือจองอะไรไปทั้งสิ้น เนื่องจากไปวันธรรมดา ไม่ใช่เทศกาลท่องเที่ยว อีกอย่าง เราว่าการที่เราไม่รู้อะไร นั่นคือการเตรียมสมองเพื่อไปรับรู้สิ่งใหม่ๆ เพิ่มเติม โดยการคุยกับคนท้องถิ่น สอบถามเส้นทาง หรือแม้กระทั้งการต่อราคา แต่.... มันก็มีสิ่งที่ควรจะรู้ไปไว้บ้าง เพื่อไม่ให้โดนหลอก เดี๋ยวเราจะมาเตือนกันค่ะ เพื่อที่คุณจะได้ไม่โดนแบบเรา ฮือออ
เราเดินทางกัน 2 คนค่ะ เริ่มจากขึ้นรถไฟฟรี สาย ธนบุรี-น้ำตก เราขึ้นคนละสถานี ไปเจอกันบนรถไฟ ตอนแรกก็แอบทำใจมาว่านั่งรถไฟยาวนาน 5-6 ชั่วโมง หรือมากกว่านั้น มันต้องร้อน ต้องเบื่อ ต้องเมื่อย แต่เห้ยแกรรร มันไม่แย่เลยนะ นั่งเพลินๆ แม่ค้าหาบของกินมา หิวก็ซื้อ ง่วงก็นอน มือถือมีก็เฟซบุ๊คไป เล่นเกมส์ไป วิวดีก็ถ่ายรูป แป้ปๆ ก็ถึงละ
เช็คตารางรถไฟได้ที่ www.railway.co.th ถ้าจะนั่งรถไฟไปสังขละ ต้องขึ้นรถไฟรอบแรกเท่านั้นนะคะ
พอสุดสาย ถึงสถานีน้ำตก ก็จะมีพี่ๆ ชาวรถสองแถวมาคอยเดินถามอย่างประชิดตัว ว่าจะไปไหน ขึ้นรถเลย เหมามั๊ย แต่เราปวดฉี่มากกกก หิวด้วยยย ก็บอกยังค่ะๆ ทีนี้มีพี่คนนึง คงไม่ได้ยินที่เราพูด ด่าไล่หลังเลยจ้า "
ตรงบริเวณนั้นมีร้านอาหารอยู่ 2 ร้าน ถ้าจำไม่ผิด พ่อค้าแม่ค้าก็ออกมาเรียกลูกค้าให้เข้าร้าน เราเลือกร้านอาหารสันติค่ะ พี่คนที่ชวนเข้าร้านก็บอกว่าทานข้าวก่อน เดี๋ยวมีรถมาเรื่อยๆ ไม่ต้องห่วง เราก็โอเคค่ะ รออาหารนานอยู่ รถ 2 แถวที่มาจอดก็ทยอยออกไปจนหมด แล้วเราก็นั่งกินจนเสร็จ แต่ก็ไม่มีรถ 2 แถวเข้ามาอีกเลย เราคิดว่าถ้ารอนานกว่านี้ ไปถึงสังขละมืดแน่ เราเลยตัดสินใจเดิน เดินไป ถามทางไป เรื่อยๆ แป๊ปเดียวก็ถึงจ้า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เรานั่งรอรถกันไม่นาน รถเมล์แดงก็มา สอบถามป้าคนเก็บเงินได้ความว่า คันนี้ไม่ถึงสังขละ แต่มีรถไปสังขละจอดรออยู่แล้ว ตามนั้น ขึ้นเลยค่ะ ค่าโดยสารคนละ 130 บาท อันนี้ถึงสังขละเลยนะ ไม่ต้องไปเสียเพิ่มให้อีกคันแล้ว
นั่งไปสักพัก จอดรับผู้โดยสาร แล้วมีพี่คนนึงขึ้นมา นางเห็นพวกเราก็
พี่ : อ้าว..
เรา : อ้าวว (นึกในใจ ใครวะ?)
พี่ : นี่เราที่นั่งหลังพี่บนรถไฟไง
ซึ่งพี่เค้านั่งรถไฟมารอบเดียวกับเรา แต่พอลงรถไฟ พี่เค้าก็ขึ้นรถ 2 แถวออกมาก่อนเรา พวกิเราซึ่งนั่งกินข้าว และเดินมา กลับได้ขึ้นรถรอบเดียวกับพี่เค้า และขึ้นก่อนเค้าอีกต่างหาก สรุปว่า.... การเดินมา เร็วกว่าขึ้นรถ 2 แถวนะจ๊ะ ไม่รู้ทำไม 5555
พอถึงแยกทองผาภูมิ ก็เปลี่ยนไปขึ้นรถอีกคัน เป็นเมล์แดง ไม่มีแอร์เหมือนเดิม พวกเรานั่งหลังคนขับ กะว่าจะได้มีพื้นที่ยืดขาบ้าง ที่ไหนได้ ทางไปสังขละนี่ลดเลี้ยวเคี้ยวคด เราช่วยคุณลุงคนขับเหยียบเบรคจนเกร็งเลย ส่วนเพื่อนเราหรอ หึหึ หันไปนางหลับสบายเชียว ใครเมารถ เมาโค้ง พกยาด้วยค่ะ นั่ง Slow life กันไปประมาณ 3 ชั่วโมงเศษ ก็ถึงตัวอำเภอสังขละบุรีซักที เหนื่อยกว่านั่งรถไฟอีก
ถึงท่ารถเราก็เรียกพี่วินคนละคันไป P.Guesthouse ค่าโดยสารคนละ 20 บาท ถึงที่พัก ก็จัดการขอเข้าพัก ห้องพัดลม 2 คืน คืนละ 400 บาท มี เพิ่มค่ามัดจำอีก 300 บาท ห้องพักพัดลมที่เราได้ มีเตียงสองเตียง ฟูกแอบแข็งอะ เราชอบนอนนิ่มๆ พัดลมเพดาน 1 ตัว ฟรี wifi อาหารเช้าไม่มีนะคะ ห้องไม่กว้างมาก แต่ก็อยู่สบายๆ ค่ะ ไม่ร้อนนะคะ แอบเย็นๆ ด้วยซ้ำตอนกลางคืน เราจัดการวางกระเป๋า ละออกไปชมวิวกัน
วิวจากด้านหลังของ Guesthouse ต้องเดินลงเนินไปที่แม่น้ำ เค้ามีเหมือนโป๊ะเรือ เป็นที่เก็บแคนนูของทางที่พักไว้ให้เช่า เราสามารถขึ้นไปนั่งเล่นบนโป๊ะได้ ขอบอกว่าวิวดีมากกกกก ฝั่งตรงข้ามเห็นเจดีย์พุทธคยา เหลืองทองอร่าม ตอนกลางคืนเค้าจะเปิดไฟไว้ สวยงามมากๆ แล้วเรายังสามารถเห็นสะพานมอญจากจุดนี้ได้ด้วยค่ะ
เอาล่ะ ชมวิวพอหอมปากหอมคอ เหนียวตัวมาก เดินทางมาทั้งวัน แยกย้ายอาบน้ำดีกว่า ที่พีเกสต์เฮาส์นี้ถ้าเป็นห้องพัดลม จะเป็นห้องน้ำรวมนะคะ แยกชายและหญิง ละก็สะอาดดีค่ะ น้ำไหลแรง ไม่มีน้ำอุ่น แต่ไม่หนาว อาบสบายเลย ไม่มีสบู่ ยาสระผม หรือผ้าเช็ดตัวนะคะ นำไปเองค่ะ ไม่มีรูปที่พักมาให้ดูนะ แต่เค้ามีเวปไซต์อยู่ ลองไปหาดูกันค่ะ แนะนำ ให้ 4.5 ดาวเลย หักไป 0.5 เนื่องจากที่พักอยู่บนเนินเข้า เค้าเลยสร้างห้องให้ลดหลั่นลงไป เดินขึ้นเดินลง แอบเหนื่อยอะ 555
อาบน้ำเสร็จ ก็ออกมาขอเช่ารถมอร์เตอร์ไซค์ วันละ 200 บาท (24 ชม.) ค่ามัดจำอีก 100 บาทนะคะ (มีน้ำมันให้เต็มถัง กลับมาคืนก็เติมให้เต็มถังก่อนคืนค่ะ) เราจะไปร่วมวงปาร์ตี้ผีปอบกันค่ะ ใช่แล้ว หมูจุ่มพม่านั่งเอง ได้กุญแจรถก็ซิ่งไปตลาดเลยจ้า การเดินทางที่นี่ไม่ยากนะคะ เราไม่ได้ใช้ GPS กันเลย จะมีป้ายบอกทางตลอด ช่วยกันมองทาง มองป้าย มันสนุกกว่าการมองหน้าจอมือถือนะเธอ
เรามาวันธรรมดา ตลาดก็จะไม่คึกคักเท่าวันที่มีถนนคนเดินนะคะ แต่ก็มีของขายเยอะอยู่ ที่ตลาดมีร้านหมูจุ่ม 3 ร้านค่ะ เราเดินสำรวจดูแล้วก็ตกลงปลงใจที่ร้านยาใจค่ะ ป้ายสีฟ้า อยู่หน้าเซเว่น เค้าว่าเป็นเจ้าแรกเลยน้าาา พอนั่งแล้วเค้าจะเอาถ้วยกะช้อน และน้ำจิ้มมาให้ค่ะ ที่ร้านมีน้ำจิ้ม 2 แบบ คือซีฟู้ด กะซอสพริกพม่า อร่อยทั้งสองอย่างเลย ส่วนในหม้อจะมีเนื้อหมู หูหมู และเครื่องในหมู หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ เสียบไม้ แช่ไว้ในน้ำซุปที่มีกลิ่นเครื่องพะโล้ แต่รสจะจางๆ กว่าพะโล้บ้านเรา ก็หยิบมาจิ้มกับน้ำจิ้มที่ทางร้านเสริฟให้ น้ำซุปนั่นก็ตักมาซดได้ค่ะ
เราสั่งเนื้อหมูมาจานนึงด้วย กินไปสักพัก ทนไม่ไหวละค่ะ แบบนี้ต้องมีเบียร์ เข้าเซเว่น จัดไปหนึ่งป๋อง แถมมาม่ามาอีกหนึ่งถ้วย กลับมานั่ง สั่งยำพม่ามาเพิ่มอีก เลือกได้นะว่าจะให้ยำไรบ้าง พวกเราเลือกเนื้อกะตับค่ะ เค้าก็ใส่กะหล่ำ แตงกวา คลุกๆ กะซอสพม่า โรยด้วยหอมเจียว จานนี้เด็ด ห้ามพลาด! เบ็ดเสร็จมื้อนี้ 180 บาท กลับห้องนอนตีพุงสบายเลย