เราเคยคิดนะว่า อยากเจอคนในฝัน
เอาสเปคภายนอกที่ชอบ มาบวกกับ นิสัยของคนในอุดมคติที่ใช่
ออกแบบความรัก ว่าประมานนั้นประมานนี้
ทั้งที่รู้แก่ใจว่า ความรักมันออกแบบไม่ได้ แต่หลายๆคนก็มีความสุขกับการได้ฝัน เพราะคิดว่า 'อยากให้มันเกิดขึ้นจริง'
แล้วถ้าเราได้เจอคนนั้นจริงๆ ที่ตรงกับที่คิดทุกอย่าง
เราจะรักเค้าจริงๆมั้ย ?
ความรักมันเกิดขึ้นแบบนี้ได้หรอ เราเอาคนที่อยู่ในความคิด มาอยู่ในใจ มันได้จริงๆหรอ ? เราจะรู้สึกรักคนๆนึงจากใจ เพียงแค่สเปคตรงกับที่อยากได้ ?
ความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับตรงนี้ รึเปล่า
มันอยู่ที่ว่า รักใครไปแล้ว ก็คือคนนั้น
คนที่เลิกกับแฟนเก่าแบบจบไม่สวย เรื่องไม่เคลียร์
บางทีความรัก มันไม่ได้หายไปไหน แต่แค่ความโกรธมันเข้ามาแทนที่
มันบดบัง จนทำให้ลืมวันดีๆ ทำให้มองไม่เห็นสิ่งดีๆที่เคยมีให้กัน
ทำให้มองกันและกันเป็นคนร้าย
ทำให้มองไม่เห็นว่าเราต้องการอะไร / ควรทำอะไร
เราจะรู้ว่าเค้าดีที่สุด ก็ตอนที่เราเจอบางเหตุการณ์ ที่ไม่เคยเจอใครที่ทำได้แบบเค้า แต่เราก็ยังโกหกตัวเองว่าเค้าไม่ดี
เพราะความโกรธที่มีในใจ
เราก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่จะมาล้างความโกรธนี้ได้ เวลาหรอ ?
เพราะความโกรธนี่แหละ เลยทำให้คิด ว่าไม่มีวันที่จะกลับไปหาแฟนเก่าแน่นอน ที่มากกว่านั้นคือ แฟนใหม่ต้องดีกว่า ต้องเป็นของขวัญให้เราให้ได้ และก็เข้าขั้นมโนถึงคนในอุดมคติต่อไป
ออกแบบรักครั้งใหม่ ที่ดีเลิศเลอ เธอคือคนที่ดีที่สุด แฟนเก่ามัน

ฯลฯ&@*#+>€
แต่ทำไมยังคิดถึงเค้าตลอดเวลา
หรือเพราะเรายังไม่เจอคนที่ดีกว่า ? หรือเพราะเรายังไม่มีคนใหม่ ? หรือใจมันเหงาเลยคิดไป &

8)@ย84€%*
สุดท้ายเราจะได้เจอคนนั้นจริงๆมั้ย
หรือคนที่เราเคยมี เค้าเป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว
บอกตรงๆ ที่แบบว่าเอะอะแฟนใหม่ก็ต้องดีกว่า
เพราะความโกรธที่ยังไม่หายไป
มันน่ากลัวตรงที่ ถ้าเรามีแฟนใหม่ ต่อให้เค้าไม่ดีเท่า เราก็จะว่าเค้าดี (เพราะความหลง) หรือเราพยายามเอามาแทนที่ความรู้สึกคนเก่า
พยายามเอาชนะตัวเอง ?
อดีตก็เจ็บปวด เดินกลับไปไม่ได้
อนาคตก็ยังมาไม่ถึง
ให้เวลา พาเราไป ถ้ามันใช่ สักวันมันก็คงจะวนกลับมา
ไดอารี่ของคนนอนไม่หลับ ตอนบทเพลงของพี่แสตมป์-ฉันจะเป็นความรักเสมอ
เอาสเปคภายนอกที่ชอบ มาบวกกับ นิสัยของคนในอุดมคติที่ใช่
ออกแบบความรัก ว่าประมานนั้นประมานนี้
ทั้งที่รู้แก่ใจว่า ความรักมันออกแบบไม่ได้ แต่หลายๆคนก็มีความสุขกับการได้ฝัน เพราะคิดว่า 'อยากให้มันเกิดขึ้นจริง'
แล้วถ้าเราได้เจอคนนั้นจริงๆ ที่ตรงกับที่คิดทุกอย่าง
เราจะรักเค้าจริงๆมั้ย ?
ความรักมันเกิดขึ้นแบบนี้ได้หรอ เราเอาคนที่อยู่ในความคิด มาอยู่ในใจ มันได้จริงๆหรอ ? เราจะรู้สึกรักคนๆนึงจากใจ เพียงแค่สเปคตรงกับที่อยากได้ ?
ความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับตรงนี้ รึเปล่า
มันอยู่ที่ว่า รักใครไปแล้ว ก็คือคนนั้น
คนที่เลิกกับแฟนเก่าแบบจบไม่สวย เรื่องไม่เคลียร์
บางทีความรัก มันไม่ได้หายไปไหน แต่แค่ความโกรธมันเข้ามาแทนที่
มันบดบัง จนทำให้ลืมวันดีๆ ทำให้มองไม่เห็นสิ่งดีๆที่เคยมีให้กัน
ทำให้มองกันและกันเป็นคนร้าย
ทำให้มองไม่เห็นว่าเราต้องการอะไร / ควรทำอะไร
เราจะรู้ว่าเค้าดีที่สุด ก็ตอนที่เราเจอบางเหตุการณ์ ที่ไม่เคยเจอใครที่ทำได้แบบเค้า แต่เราก็ยังโกหกตัวเองว่าเค้าไม่ดี
เพราะความโกรธที่มีในใจ
เราก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่จะมาล้างความโกรธนี้ได้ เวลาหรอ ?
เพราะความโกรธนี่แหละ เลยทำให้คิด ว่าไม่มีวันที่จะกลับไปหาแฟนเก่าแน่นอน ที่มากกว่านั้นคือ แฟนใหม่ต้องดีกว่า ต้องเป็นของขวัญให้เราให้ได้ และก็เข้าขั้นมโนถึงคนในอุดมคติต่อไป
ออกแบบรักครั้งใหม่ ที่ดีเลิศเลอ เธอคือคนที่ดีที่สุด แฟนเก่ามัน
แต่ทำไมยังคิดถึงเค้าตลอดเวลา
หรือเพราะเรายังไม่เจอคนที่ดีกว่า ? หรือเพราะเรายังไม่มีคนใหม่ ? หรือใจมันเหงาเลยคิดไป &
สุดท้ายเราจะได้เจอคนนั้นจริงๆมั้ย
หรือคนที่เราเคยมี เค้าเป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว
บอกตรงๆ ที่แบบว่าเอะอะแฟนใหม่ก็ต้องดีกว่า
เพราะความโกรธที่ยังไม่หายไป
มันน่ากลัวตรงที่ ถ้าเรามีแฟนใหม่ ต่อให้เค้าไม่ดีเท่า เราก็จะว่าเค้าดี (เพราะความหลง) หรือเราพยายามเอามาแทนที่ความรู้สึกคนเก่า
พยายามเอาชนะตัวเอง ?
อดีตก็เจ็บปวด เดินกลับไปไม่ได้
อนาคตก็ยังมาไม่ถึง
ให้เวลา พาเราไป ถ้ามันใช่ สักวันมันก็คงจะวนกลับมา