เรื่องเรายาวนิดนึงนะคะ คือเราคุยกับผู้ชายคนหนึ่งมานานมากแล้วค่ะ เค้าเป็นพี่เราสามปี เรายังเรียนอยู่ค่ะแต่พี่เค้าทำงานแล้ว เราคุยกันตั้งแต่เราเข้าปีหนึ่งจนตอนนี้เราอยู่ปีสี่จะจบแล้วค่ะ คือพี่เค้าเป็นลูกพี่ลูกน้อง รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ แต่พึ่งจะได้กลับมาเจอกันตอนช่วงเราเข้ามหาวิทยาลัย คือแรกๆก็คุยกันปกติค่ะ เหมือนคุยอารมณ์ถามสาระทุกข์สุกดิบ พอคุยไปคุยมาสักสามเดือนได้เราก็เริ่มรู้สึกว่าเราก็แอบคิดอะไรกับพี่เค้าอยู่ จนวันนึงเราตัดสินใจถามไปว่าที่เราคุยกันอยู่ตอนนี้ คือเราเป็นอะไรกันคุยกันในฐานะอะไร แล้วพี่เค้าก็ตอบมาว่าเป็นพี่น้องกันก็ดีแล้ว คือตอนนั้นเราเศร้ามากกกก เพราะเรารู้สึกกับเค้าไปแล้วค่ะ เราเลยถอยห่างแต่พี่เค้าก็ยังทักมาอยู่บ้าง เราก็คุยค่ะ คุยมาเรื่อยๆแล้วจู่ๆวันนึงในช่วงนั้นเราได้มีโอกาสคุยกับพี่สาวของเค้าซึ่งเราก็รู้จักพี่เค้าค่ะ เราก็ระบายไปว่าเราอ่ะรู้สึกดีกับน้องพี่นะ แต่น้องพี่ไม่ได้รู้สึกเหมือนหนูค่ะ พี่สาวเค้าก็บอกว่าจริงๆแล้วน้องเค้าก็เครียด เรื่องเรา เพราะเค้าก็อยากคบนะแต่เค้าห่วงอนาคตเราไม่อยากให้เอามาฝากไว้ที่เค้าเพราะเรายังไปได้อีกไกล. ตอนนั้นฟังแล้วก็แอบเศร้า ทำไมนะ แค่เรารักกันก็พอแล้วไหมอ่ะ อนาคตยังไม่มาถึงไม่ต้องคิดได้ไหม นี่คือความคิดในหัวตอนนั้นค่ะ แต่เราก็ยังคุยมาเรื่อยๆนะคะ จนเราอยู่ปีสามพี่เค้าก็ไปมีแฟน ซึ่งไม่ใช่เรา 555 ไปมีตอนไหนเรายังไม่รู้เพราะเค้าก็ยังคุยกับเราปกติเหมือนเดิม คือตัวพี่เค้าทำงานอยู่ต่างประเทศค่ะ ส่วนเราก็เรียน และแฟนพี่เค้าก็เป็นคนที่ไปทำงานต่างประเทศแล้วเจอกัน พอเรารู้ว่าเค้ามีเป็นตัวเป็นตนเราก็ถอยค่ะ ตอนนั้นยอมรับเลยว่าเจ็บมาก แต่ดีที่ไม่ได้อยู่ใกล้กัน และช่วงนั้นเราเรียนหนักมากจนไม่ค่อยได้คิดอะไรเท่าไหร่จากวันที่เรารู้ว่าเค้ามีแฟน เราทักไปหาพี่เค้าไม่ถึงสามครั้งค่ะอารมณ์แบบถามสบายดีมั๊ยประมาณนี้ค่ะไม่เกินสามคำถามได้ค่ะในระยะเวลาหนึ่งปีที่พี่เค้าไปมีแฟน พอเราขึ้นปีสี่เค้าสองคนเลิกกันค่ะ แล้วพี่เค้าก็ทักมาหาเราอีกครั้งเราก็คุยค่ะเพราะเรายังรู้สึก จนถึงตอนนี้เราคุยกันทุกวันค่ะ เฟสไทม์บ้างบางครั้ง คือเราอยากรู้นะคะว่าที่เป็นอยู่เราเป็นอะไรกัน แต่เราไม่กล้าถามค่ะ. เพราะกลัวจะเสียพี่เค้าไป มีความเป็นไปได้ไหมคะ ที่พี่เค้าจะรู้สึกกับเราหรือแค่แก้เหงากันไป คือมันคุยกันมานานมากแล้วอ่ะค่ะ ที่ไม่กล้าถามเพราะว่าเรากลัวคำตอบค่ะ บอกตรงๆเลยคือเรารู้สึกกับพี่เค้า เราเลยกลัวว่าถ้าถามว่าเราคุยกันในฐานะอะไรแล้วเค้าจะตีตัวออกห่าง แบบไม่อยากให้มาเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ แต่เราก็แอบหวังว่าเค้าจะคิดเหมือนกันกับเราเพราะเราคิดว่าน้ำหยดลงหินหินยังกร่อน คุยกันทักวันใจมันต้องอ่อนบ้างหละ 5555 เอาง่ายๆค่ะเป็นไปได้ไหมคะที่เค้าจะรู้สึกเหมือนเรารู้สึก หรือการคุยกันทุกวันเป็นแค่พี่น้องก็คุยได้ไม่แปลกรึเปล่าคะ?
ปล.เวลาคุยกันคุยปกติทั่วไปค่ะ เล่าเรื่องวัยเด็กที่เราเคยเล่นด้วยกันบ้าง ถามถึงปัจจุบันชีวิตเป็นยังไง มีบอกฝันดีปกติค่ะ แต่ไม่เคยมีคำว่า"รัก"ค่ะ
เป็นไปได้ไหมคะ ที่คนคุยกันทุกคนแต่ไม่ได้เป็นอะไรกัน
ปล.เวลาคุยกันคุยปกติทั่วไปค่ะ เล่าเรื่องวัยเด็กที่เราเคยเล่นด้วยกันบ้าง ถามถึงปัจจุบันชีวิตเป็นยังไง มีบอกฝันดีปกติค่ะ แต่ไม่เคยมีคำว่า"รัก"ค่ะ