เราโสดมา4ปีล่ะเรารู้สึกว่าเราเริ่มชินกับชีวิตโสด
เริ่มชินกับความเหงา บอกก่อนว่าเราจะเป็นผญที่แบบ
ถ้าชอบใครก็ทักไปคุยเลยให้รู้แล้วรู้รอดไม่ใช่ก็ไม่เป็นไร
ดีกว่าคิดไปเอง แต่ส่วนใหญ่ก็นกตลอด555555 แต่ก็ไม่แคร์
นะคะ จนตอนนี้แบบเฉยๆมากไม่ได้ดิ้นรนหาแล้ว เพราะรุ้สึก
ว่าตัวคนเดียวมันก็ไม่ได้แย่ เราไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด
เพราะเพื่อนก็มีแฟนกันหมดแล้ว เราไปกินข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว
ช้อปปิ้งคนเดียวจนเป็นเรื่องปกติ เรารู้สึกแบบมันได้ใช้ชีวิต
อยู่กับตัวเองแบบคุ้มค่ามากอ่ะ มันไม่คิดทบทวนเรื่องตัวเองมากขึ้น
เราเคยวางแผนไว้ด้วยน่ะว่าถ้ามีแฟนเราจะทำอะไรบ้าง
แต่อีกมุมนึงก็กลัว กลัวว่าจะติดนิสัยอยู่คนเดียวมากไปจน
ไม่มีใครทนเราได้ แต่ถึงจะชินกับการอยู่คนเดียว จนคิดว่าอยู่คนเดียว
ก็ไม่เห็นจะแย่ แต่ลึกๆก็แอบรอคนมาทำให้เราหายชินกับการอยู่คนเดียว
เหมือนกันนะคะ555555
กลัวว่าวันนึงจะชินกับความโสดจนไม่อยากมีใคร
เริ่มชินกับความเหงา บอกก่อนว่าเราจะเป็นผญที่แบบ
ถ้าชอบใครก็ทักไปคุยเลยให้รู้แล้วรู้รอดไม่ใช่ก็ไม่เป็นไร
ดีกว่าคิดไปเอง แต่ส่วนใหญ่ก็นกตลอด555555 แต่ก็ไม่แคร์
นะคะ จนตอนนี้แบบเฉยๆมากไม่ได้ดิ้นรนหาแล้ว เพราะรุ้สึก
ว่าตัวคนเดียวมันก็ไม่ได้แย่ เราไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด
เพราะเพื่อนก็มีแฟนกันหมดแล้ว เราไปกินข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว
ช้อปปิ้งคนเดียวจนเป็นเรื่องปกติ เรารู้สึกแบบมันได้ใช้ชีวิต
อยู่กับตัวเองแบบคุ้มค่ามากอ่ะ มันไม่คิดทบทวนเรื่องตัวเองมากขึ้น
เราเคยวางแผนไว้ด้วยน่ะว่าถ้ามีแฟนเราจะทำอะไรบ้าง
แต่อีกมุมนึงก็กลัว กลัวว่าจะติดนิสัยอยู่คนเดียวมากไปจน
ไม่มีใครทนเราได้ แต่ถึงจะชินกับการอยู่คนเดียว จนคิดว่าอยู่คนเดียว
ก็ไม่เห็นจะแย่ แต่ลึกๆก็แอบรอคนมาทำให้เราหายชินกับการอยู่คนเดียว
เหมือนกันนะคะ555555