ลาออกจากงานพาททาม

ปิดเทอมรอมหาลัยเปิดก็ประมาน5เดือนผมก็ไปสมัครงานพาททามที่เเห่งหนึ่งได้ตอนแรกทำงานใน
ครัวพอ ช่วงพอช่วงสงกรานเขาให้ผมไปเสริฟเพราะคนเยอะ ช่วงที่ทำอยู่ในครัวก็ทำสบายใจดีเรื่องเหนื่อยไม่กลัวขอทำงานแล้วสบายใจ พอเสริฟได้สักพักเด็กเสริฟหลายคนก้เริ่มออกกันไปและบอกว่าอึดอัด หลายครั้งที่ผมโดนเจ้าของร้านว่า ซึ่งเขาไม่ถามผมเลยว่าทำอะไรอยู่เขาเจอหน้าผมก้พูดเลยว่าทำไมคุณไม่ดูแลลูกค้าซึ่งผมก้กำลังจะไปเอาน้ำดูแลลูกค้าอยู่หลายครั้งที่เป่นแบบนี้ซึ่งดขาไม่มีเหตุผล ผมก้เลยไปคุยกับเจ้าของร้านว่า พี่ครับบ้างครั้งพี่ก้ไม่ถามผมเลยว่าทำอะไรอยุ่พี่ก้ว่าผมเลย เด้กเสริฟหลายคนเขาก้อึดอัดกัน คำตอบคือผมเป็นใครผมคือ
เจ้าของร้าน ลูกค้าคือใคร  ลูกค้าคือพระเจ้า พระเจ้าของคุณคือใคร คือผม!!!  ถ้าคุณอึดอัดก็ลาออกไปผมไม่อยากคุยกับเด็กปัญญาอ่อนที่มาล้างจาน4วันเด็กเสริฟ4วัน ผมลดตัวลงมาคุยกับพวกคุณดีแค่ไหนแล้วผมเป่นผู้จัดการเป่นเจ้าของร้านวุฒิการศึกษามันต่างกัน  ตอนผมฟังแล้วรู้สึกน้ำตาตกใจ คือเขาไม่ยอมฟังอะไีรจากใครเลยต่อให้เหตุผลดีแค่ไหนก้ไม่ฟัง แล้วเขาก้บอกต่อว่า ประสบการณ์น้องยังน้อยไปน่ะ  ไช่ครับประสบการณ์ผมยังน้อย น ้อยกับคนแบบพี่อ่ะครับเพราะคนแบบนี้อยู่บนโลกน้อยโชคดีที่ยังเหลืออยู่ให้ผมได้เรียนรู้ และที่พี่พูดอบรมพวกผมอ่ะไม่ไช่ว่าผมจะไม่ยอมรับฟังความคิดเห่นคนอื่นน่ะครับแต่พี่ผมมองไม่เห่นถึงความเป็นผู้นำที่ดีและเป่นตัวอย่างที่ดีเลยครับ
#ค่าแรงได้วัน200#ร้านอาหารญี่ปุ่น

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่