อยากหาคนคุยค่ะมีลูกแล้วขอคนที่รับได้ค่ะ

คือตอนนี้อะเรารู้สึกว่าเราเหมือนมูฟออนออกมาจากแฟนเราได้เเล้ว ไม่ค่อยอยากคุยไม่อยากยุ่งอะไรเกี่ยวกับมันเเล้วอะ เเต่เราก็เเอบรู้สึกอยากมีมันอยู่ยังไม่อยากเลิก คือมันแบบ ทั้งยังรักและไม่อยากให้มันเสียใจด

เคยสงสัยตัวเองมั้ยคะ ว่าทำไมต้องไปคิดถึงคนที่ทิ้งเราไป ในเมื่อเขาคนนั้นก็ไม่เคยรักเรา และเราก็ไม่ได้รักเขา หรือเป็นเพราะลูก เป็นสิ่งผูกมัด ที่ทำให้เราคิดถึงเขา ใครเคยรู้สึกแบบเราบ้าง แล้วอีกนานมั้ยกว่

เช่นว่า ไม่อยากเสียเวลาคุยอะไรกันเยอะ เน้นเจอ ศึกษากันไปเลย ชอบหรือไม่ชอบบุคคลิกหรือพฤติกรรมอะไร ค่อยมาคุยกัน หากปรับกันได้ก้ไปต่อ หากไม่โอเครกับหน้าตาก็จบๆกันไป ไม่เสียเวลา คิดแบบนี้ได้มั้ยครับ หรื

เจอคนแย่ๆมาเจอค่ะ เมื่อไหร่จะมีแฟนมีครอบครัวที่ดีกับเขาบ้าง อยากมีคนคอยให้กำลังใจคอยยืนเคียงข้างไม่ว่ามีปัญหาอะไรเข้ามา ไม่ว่าจะสถานะไหน แค่อยากมีเพื่อนที่ดี สามีที่ดี ปล.เป็น single mom มีไลน์คุยไ

เราคบกับแฟนมาปีกว่าๆๆ แต่เขาไม่เคยลบรูปแฟนเก่าจากเครื่องเลย เขายังคงเป็นเพื่อนกันในเฟส แต่เราไม่ได้เป็น คือเคยคุยกันแล้วเรื่องนี้ แต่เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร แต่ลึกๆๆในใจเรา เราไม่มั่นใจว่าเขาลืมแฟนเก่าหร

ออกไปข้างนอกก็แล้ว อะไรหลายๆอย่างก็แล้ว ยังเจ็บอยู่แบบนั้นอยู่เลยค่ะ กลับมาก็เหมือนเป็นซึมเศร้าวนลูปมีวิธีทำให้เจ็บปวดน้อยลงมั้ยคะ หากพี่ๆพอมีเวลาอ่านหนูขอฝากให้ความเห็นจากกระทู้ก่อนหน้าหน่อยนะคะ ขอบพ