เมื่อวันที่ 12 เมษายนที่ผ่านมานี้ได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมอุทยานศรีสัชนาลัย และได้ไปวัดเก้ายอดที่เป็นวัดเก่าสมัยศรีสัชนาลัยอยู่บนเนินขาวติดถนนในอุทยาน บริเวณนี้มีวัดเก้ายอด วัดเจีดีย์เอน และวัดอีก 2 วัดถัดขึ้นไป
ไปถึงประมาณ 15.30 น. แดดอ่อนๆ ก็เดินถ่ายรูปไป แต่ความรู้สึกมันแปลกๆ ค่ะ ตอนลงจากรถกับบริเวณที่เดินเข้าไปถ่ายรูปมันให้ความรู้สึกต่างกัน ขนาดห่างกันไม่กี่เมตร รู้สึกวังเวง บรรยากาศเหงาเหมือนหลุดไปอีกโลก ตอนเดินอยู่ก็รู้สึกแปลกๆ กับบรรยากาศตอนยืนถ่ายรูปลมแรงมากๆ ทั้งที่ต้นไม้ก็เยอะพอสมควร
หลังจากกลับมาก็พยายามหาข้อมูลอ่านซึ่งมีน้อยมาก แต่ก็ไปเจอกระทู้นึงพูดถึงว่าแถวอุทยานศรีสัชนาลัยมีสัมภเวสีอยู่มาก ยิ่งทำให้สนใจ อยากกลับไปอีก มันรู้สึกเหมือนอยากไปตลอด ยิ่งดูรูปที่ถ่ายมาก็รู้สึกวังเวง พิศวง เหมือนมีอะไรซ่อนอยู่ ตอนนี้ก็ยังนึกถึงตลอด ถ้าได้กลับไปอีกก็ไปเพื่อสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลค่ะ แต่ใจนึงก็กลัวเหมือนกัน
สงสัยตัวเองเหมือนกันว่าทำไมรู้สึกแบบนี้ ทั้งที่ไปเที่ยววัด หรือโบราณสถานอื่นๆ ก็ไม่เคยเป็น ที่อุทยานสุโขทัย อยุธยา ก็ไม่รู้สึกแบบนี้ค่ะ
รู้สึกแปลกๆ ที่วัดเก้ายอด อุทยานศรีสัชนาลัย สุโขทัย
ไปถึงประมาณ 15.30 น. แดดอ่อนๆ ก็เดินถ่ายรูปไป แต่ความรู้สึกมันแปลกๆ ค่ะ ตอนลงจากรถกับบริเวณที่เดินเข้าไปถ่ายรูปมันให้ความรู้สึกต่างกัน ขนาดห่างกันไม่กี่เมตร รู้สึกวังเวง บรรยากาศเหงาเหมือนหลุดไปอีกโลก ตอนเดินอยู่ก็รู้สึกแปลกๆ กับบรรยากาศตอนยืนถ่ายรูปลมแรงมากๆ ทั้งที่ต้นไม้ก็เยอะพอสมควร
หลังจากกลับมาก็พยายามหาข้อมูลอ่านซึ่งมีน้อยมาก แต่ก็ไปเจอกระทู้นึงพูดถึงว่าแถวอุทยานศรีสัชนาลัยมีสัมภเวสีอยู่มาก ยิ่งทำให้สนใจ อยากกลับไปอีก มันรู้สึกเหมือนอยากไปตลอด ยิ่งดูรูปที่ถ่ายมาก็รู้สึกวังเวง พิศวง เหมือนมีอะไรซ่อนอยู่ ตอนนี้ก็ยังนึกถึงตลอด ถ้าได้กลับไปอีกก็ไปเพื่อสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลค่ะ แต่ใจนึงก็กลัวเหมือนกัน
สงสัยตัวเองเหมือนกันว่าทำไมรู้สึกแบบนี้ ทั้งที่ไปเที่ยววัด หรือโบราณสถานอื่นๆ ก็ไม่เคยเป็น ที่อุทยานสุโขทัย อยุธยา ก็ไม่รู้สึกแบบนี้ค่ะ