เมื่อคำว่า"เพื่อน"กับ"แฟน"มันค้ำคอ

ถ้ามันไม่มีเหตุก่อนหน้านี้ ก็คงไม่คิดอะไร แต่นี้ต้องทนเห็นทุกอย่าง ทั้งๆที่พูดไม่ได้เลย ต้องเห็นว่าคนของเราทำให้ต่างๆนาๆ ทั้งวาดรูปให้ มีคุยแชทกัน ส่งรูปให้ดู ถามว่าน่ารักมั้ย แล้วบอกว่าเพื่อน ไม่คิดอะไร คุณโกหกเราเพื่อให้ได้ไปอยู่ตรงนั้น คุณหลอกเรา ทั้งๆที่เราพยายามไว้ใจ คุณไม่สนใจว่าเราจะรู้สึกยังไง เพราะสิ่งที่คุณต้องการมันอยู่ตรงหน้า คุณอาจจะไม่ได้คิดอะไร แต่คุณวางตัวถูกแล้วหรอ? เราต้องอยู่คนเดียวและเป็นคนอยู่ข้างหลัง อย่าบอกเราเลยว่าไม่ได้คิดอะไร เพราะมันเชื่อไม่ลงจริงๆ คุณไม่เคยมีเวลาให้กับเรา ไม่เคยสนใจว่าเราจะทำอะไร ไม่เคยแคร์เราเลย แม้กระทั่งวันครบรอบ คุณยังนึกถึงคนอื่นมากกว่าเราเลย น่าขำเนอะ เค้าไม่สนว่าอยู่กับใครบ้างและอยู่กี่คน อยู่กันหลายคนแล้วยังไง ความรู้สึกมันเกิดขึ้นจากคนสองคน(รวมถึงเราด้วย) สภาพแวดล้อมเกี่ยวอะไร ในเมื่อเราไม่สามารถทนทุกอย่างได้อีกต่อไป มันก็คงเหมือนเราโยนแก้วที่เรารักให้มันแตก และมันร้าวมาหลายครั้งและพยายามซ่อมมันเรื่อยๆ ยิ่งซ่อมแก้วยิ่งบาดมือ เจ็บทุกครั้ง ถ้าจะผิดก็ขอให้ผิดที่เราคนเดียว ที่ทนต่อไปไม่ได้แล้ว เราหลีกทางให้พวกเธอแล้ว ไม่ใช่ไม่รู้สึก แต่มันเกินกว่าจะรับไหว