ยืมไอดีเพื่อนมาเล่าให้ฟังค่ะ เราไม่รู้ว่าสิ่งนี้เรียกว่าเวรกรรมหรือปล่าว แต่เรารู้สึกได้ค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมดค่ะ อาจจะมีเพิ่มเติมเพื่อให้ได้รสชาติให้การอ่าน
นามสมมุติ
ขนุน คือ พี่สาวเรา
ลำไย คือ แฟนพี่สาวเรา
เรื่องมันมีอยู่ว่าในอดีตประมานช่วงวัยรุ่น อายุสัก12 เรามีแฟนคนแรก แต่!! คนนี้เค้าเป็นแฟนของขนุน พี่เราในตอนนั้น อายุ 16 แฟนเค้าอายุ 15 พี่คนนี้เป็นพี่ไม่แท้แต่เราสนิทกันเพราะบ้านอยู่ใกล้แต่คนละตึก วันหนึ่งเค้าก็เอาลำไยมาเปิดตัวกับเราและคนอื่นๆ ช่วงแรกๆมันก็ไม่มีอะไร จนความสัมพันธ์ของเราสามคน สนิทกันมากขึ้นๆ ไปไหนก็ไปกัน ส่วนตัวขนุนใว้ใจเรามาก เพราะเราสนิทกันมากๆ พอเค้าคบกันไปสามสี่เดือน จนสองคนนี้เค้ามีอะไรกัน ผ่านไปสามวันหลังจากที่มีอะไรกัน ลำไย มาบอกชอบเรา ด้วยความตอนนั้นเป็นเด็ก และเป็นเด็กแว๊นด้วย มันไม่มีความสำนึกผิด หรือโตเป็นผู้ใหญ่เลย ลำไยมาบอกเราว่า เราน่ารัก ชอบเรา ซึ่งตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเค้า แต่ด้วยเราไม่เคยมีแฟน โดนผู้ชายมาจีบมาหยอดมันก็หวั่นไหว เค้าบอกจะเลิกกับพี่เรา เราไม่เชื่อเพราะเค้าเลิกๆคบๆ ผ่านไป1อาทิตย์ เราอยู่บ้านนั่งกินมาม่าอยู่ เค้ามาหาบอกให้เราลงไปหาเค้า (บ้านเราเปนตึก) ซึ่งตอนนั้นดึกแล้ว ประมาน สามสีทุ่ม วันนั้นเราก็หยิบนมแล้วเอาลงไปด้วย เค้ามากับเพื่อนเราอีกคนที่สนิทมากๆ เพราะอยู่ที่เดียวกันรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ ตึกเดียวกัน พอเราลงไปเราไม่เห็นเค้า เราเห็นแต่เพื่อนเรา มันบอกให้เรานั่งรอ เราก็รอ ใต้ตึกมันมีโต๊ะนั่ง และเป็นที่จอดรถ มันถามเราว่า
เพื่อนเรา : คิดยังไงกับลำไยหรอ
เรา : จะคิดอะไร มันเป็นแฟนขนุนนะ
เพื่อนเรา : ลำไยมันบอกกุ (ขออภัยในคำหยาบ) ว่าชอบ -ึง ตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้ว
เราก็ไม่ได้ตอบอะไรมันค่ะ จนลำไยเดินมามานั่งๆข้างๆเรา แล้วบอกเราว่า ไปเคลียกับขนุนมาแล้วนะ เลิกจริงๆแล้วๆ เราก็บอกว่า ไม่เชื่อเดี๋ยวก็กลับมาคบกันอยู่ดี มันบอกไม่กลับหรอก มีเราแล้ว แล้วก็เอาแขนมากอดคอเรา เราก็หลบค่ะ เพราะไม่ชิน แล้วเดินหนีไปนั่งค่อมบนรถมอไซ เราบอกเราไม่รู้ มันก็ไม่ได้พูดไร เราก็บอกว่า จะดีหรอ ถ้าขนุนรู้ละจะทำไง มันก็บอก ถ้าเราชอบมันจะกลัวอะไรละ สนใจแค่เรื่องของเราพอแล้ว วันนั้นเราขอตัวขึ้นห้อง ไปนอนคิดทั้งคืน สรุป เราคบค่ะ คงเป็นเพราะอยากลองว่าการมีแฟนเป็นยังไง แต่คบกันได้แค่สองวัน ขนุนรู้ค่ะ ตอนนั้นเรื่องใหญ่มาก ยอมรับเลยว่า ตอนนั้นเราไม่รู้สึกผิดเลย ที่แย่งแฟนพี่สาวเรา เราแย่งจริงๆค่ะ เพราะผู้ชายมันโกหก มันบอกเลิกแล้วแต่ยังติดต่ออยู่ ซึ่งเราไม่รู้ จนเรื่องใหญ่ถึงขนาดท้าตบ แต่ก็ไม่ได้ตบได้แต่ด่ากัน แล้วสุดท้ายขนุนก็ยอมแพ้ค่ะ เพราะผู้ชายเลือกเรา ตอนนั้นเราก็ไม่เข้าใจตัวเองทำไมไม่รู้สึกผิดเลยสักนิดไม่มีเลยจริงๆ เรากับลำไยคบกันได้สามสี่เดือน แต่ในระหว่างสามสี่เดือนนี้ มันติดต่อ ขนุนตลอด ขอให้มาบ้านให้มันเอา เพราะเราไม่ให้มันเอา เราจับได้ ตอนนั้นรักไปแล้ว จับได้เพราะ ระหว่างที่เรากลับจาก รร. เรานั่งมอไซแล้วมันผ่านทางเข้าบ้านลำไย เค้าสองคนเดินออกมาจากซอยเดียวกันพร้อมกัน (สองคนนั้นไม่ได้เรียน) เราอึ้งและช้อค แต่เราคงคิดว่าจำผิด ผ่านไปสองวัน เราไปหามันที่บ้านพร้อมเพื่อนเราจะไปดูหนัง เราเลยถามยังติดต่อขนุนอยู่ใช่ป่ะ ทีแรกมันไม่ยอมรับ เราก็เอาจนมันยอมรับ แล้วเราก็บอก โทรไปเลย ไปบอกเลิกมันเดี๋ยวนี้ พอมันโทรไป พวกเรากำลังจะออกไปดูหนัง ขนุนมาหาถึงบ้านลำไยเลยค่ะ มาร้องไห้บอกทำไม ทำไมแบบนี้ เค้าจูบกันต่อหน้าเรา เราเลยเลี่ยงที่จะเดินออกมา ปล่อยให้เค้าอยู่ด้วยกัน ตอนนั้นเราคิดว่าจะตัดใจ เราเสียใจมากๆ มันคือรักแรกของเรา แต่โชคดีที่มันไม่ได้มีอะไรกับเรา พอผ่านวันนั้นมา เพื่อนเรามันมาบอกว่า ลำไย ตามหาเราตลอด โทรก็ไม่ติด เราเปลื่ยนเบอร์ จนเพื่อนเรามันหลอกให้ไปเจอ ลำไยก็ง้อๆ บอกจะไม่ทำอีกแล้ว รักเรา รักเราคนเดียว ขอโทษ จนเราใจอ่อน (เฮ้อ) พอคบกันไปผ่านไปหนึ่งเดือน เราเข้ารพ. เพราะไม่สบาย มันมาเยื่ยม แต่พอเราออกมา เรามารู้ว่า มันไปมีคนอื่นอีกแล้ว แล้วมันก็มีอะไรกันแล้วด้วย พอเรารู้เราโทรไปถามทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว ไหนบอกจะไม่ทำแล้วไง มันบอก ก็เราไม่ให้มันเอา เราไม่มีเวลาให้มัน เพราะเราต้องเรียน คราวนั้นมันเลิกไปจริงๆ เราพยายามโทรไปง้อทุกอย่าง มันบอกรำคานเรา เบื่อเรา เราเสียใจมาก ร้องไห้หนักมากๆ รักแรกมันไม่ได้สวยหรูเลย คงเป็นเพราะ เราไปแย่งเค้ามา มันเลยเป็นแบบนี้
พอเราขึ้น ม.1 เราเจอผู้ชายคนนึง น่ารักมากๆ เราชอบเค้า ชอบมากๆ ทำทุกอย่างให้เค้าชอบ จนได้คบกัน เราคบกันมา สองปีกว่า เรามีอะไรกัน ผ่านไป ไม่ถึงเดือนมันมีคนอื่น เราจับได้ เราพยายามง้อจนมันกลับมา แล้วคบกันไปได้ สามปีสามเดือน เลิกกันเพราะมันไปมีคนอื่น
จนตอนนี้ ปัจจุบัน เลิกกับเค้ามาได้ เดือนกว่าแล้ว มันยังติดอยุ่ในอก ว่า นี้หรือปล่าวเวรกรรมที่เราทำใว้กับพี่สาวเรา แล้วตอนนี้เราไม่มีเพื่อน ไม่ว่าจะคบกันก็ต้องมีเรื่องให้ทะเลาะกันตัดเพื่อนตลอด หรือมันจะเป็นเวรกรรมที่เราหักหลังพี่สาวเรา ตอนนี้เราทุกข์มาก ๆ เราคงบอกกับตัวเองว่า เราคงเริ่มใหม่ไม่ได้ มันยากมากๆ เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าเวรกรรมไหม
ปล. เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเรียกเวรกรรมหรือเกิดขึ้นเพราะใจคน แต่มันมีภาพแบบนี้อยู่ในหัวตลอดเวลา แล้วถ้าเป็นเวรกรรมจริงๆเราต้องทำยังไงคะ
แบบนี้เรียกเวรกรรมของความรักใช่ไหม?
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมดค่ะ อาจจะมีเพิ่มเติมเพื่อให้ได้รสชาติให้การอ่าน
นามสมมุติ
ขนุน คือ พี่สาวเรา
ลำไย คือ แฟนพี่สาวเรา
เรื่องมันมีอยู่ว่าในอดีตประมานช่วงวัยรุ่น อายุสัก12 เรามีแฟนคนแรก แต่!! คนนี้เค้าเป็นแฟนของขนุน พี่เราในตอนนั้น อายุ 16 แฟนเค้าอายุ 15 พี่คนนี้เป็นพี่ไม่แท้แต่เราสนิทกันเพราะบ้านอยู่ใกล้แต่คนละตึก วันหนึ่งเค้าก็เอาลำไยมาเปิดตัวกับเราและคนอื่นๆ ช่วงแรกๆมันก็ไม่มีอะไร จนความสัมพันธ์ของเราสามคน สนิทกันมากขึ้นๆ ไปไหนก็ไปกัน ส่วนตัวขนุนใว้ใจเรามาก เพราะเราสนิทกันมากๆ พอเค้าคบกันไปสามสี่เดือน จนสองคนนี้เค้ามีอะไรกัน ผ่านไปสามวันหลังจากที่มีอะไรกัน ลำไย มาบอกชอบเรา ด้วยความตอนนั้นเป็นเด็ก และเป็นเด็กแว๊นด้วย มันไม่มีความสำนึกผิด หรือโตเป็นผู้ใหญ่เลย ลำไยมาบอกเราว่า เราน่ารัก ชอบเรา ซึ่งตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเค้า แต่ด้วยเราไม่เคยมีแฟน โดนผู้ชายมาจีบมาหยอดมันก็หวั่นไหว เค้าบอกจะเลิกกับพี่เรา เราไม่เชื่อเพราะเค้าเลิกๆคบๆ ผ่านไป1อาทิตย์ เราอยู่บ้านนั่งกินมาม่าอยู่ เค้ามาหาบอกให้เราลงไปหาเค้า (บ้านเราเปนตึก) ซึ่งตอนนั้นดึกแล้ว ประมาน สามสีทุ่ม วันนั้นเราก็หยิบนมแล้วเอาลงไปด้วย เค้ามากับเพื่อนเราอีกคนที่สนิทมากๆ เพราะอยู่ที่เดียวกันรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ ตึกเดียวกัน พอเราลงไปเราไม่เห็นเค้า เราเห็นแต่เพื่อนเรา มันบอกให้เรานั่งรอ เราก็รอ ใต้ตึกมันมีโต๊ะนั่ง และเป็นที่จอดรถ มันถามเราว่า
เพื่อนเรา : คิดยังไงกับลำไยหรอ
เรา : จะคิดอะไร มันเป็นแฟนขนุนนะ
เพื่อนเรา : ลำไยมันบอกกุ (ขออภัยในคำหยาบ) ว่าชอบ -ึง ตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้ว
เราก็ไม่ได้ตอบอะไรมันค่ะ จนลำไยเดินมามานั่งๆข้างๆเรา แล้วบอกเราว่า ไปเคลียกับขนุนมาแล้วนะ เลิกจริงๆแล้วๆ เราก็บอกว่า ไม่เชื่อเดี๋ยวก็กลับมาคบกันอยู่ดี มันบอกไม่กลับหรอก มีเราแล้ว แล้วก็เอาแขนมากอดคอเรา เราก็หลบค่ะ เพราะไม่ชิน แล้วเดินหนีไปนั่งค่อมบนรถมอไซ เราบอกเราไม่รู้ มันก็ไม่ได้พูดไร เราก็บอกว่า จะดีหรอ ถ้าขนุนรู้ละจะทำไง มันก็บอก ถ้าเราชอบมันจะกลัวอะไรละ สนใจแค่เรื่องของเราพอแล้ว วันนั้นเราขอตัวขึ้นห้อง ไปนอนคิดทั้งคืน สรุป เราคบค่ะ คงเป็นเพราะอยากลองว่าการมีแฟนเป็นยังไง แต่คบกันได้แค่สองวัน ขนุนรู้ค่ะ ตอนนั้นเรื่องใหญ่มาก ยอมรับเลยว่า ตอนนั้นเราไม่รู้สึกผิดเลย ที่แย่งแฟนพี่สาวเรา เราแย่งจริงๆค่ะ เพราะผู้ชายมันโกหก มันบอกเลิกแล้วแต่ยังติดต่ออยู่ ซึ่งเราไม่รู้ จนเรื่องใหญ่ถึงขนาดท้าตบ แต่ก็ไม่ได้ตบได้แต่ด่ากัน แล้วสุดท้ายขนุนก็ยอมแพ้ค่ะ เพราะผู้ชายเลือกเรา ตอนนั้นเราก็ไม่เข้าใจตัวเองทำไมไม่รู้สึกผิดเลยสักนิดไม่มีเลยจริงๆ เรากับลำไยคบกันได้สามสี่เดือน แต่ในระหว่างสามสี่เดือนนี้ มันติดต่อ ขนุนตลอด ขอให้มาบ้านให้มันเอา เพราะเราไม่ให้มันเอา เราจับได้ ตอนนั้นรักไปแล้ว จับได้เพราะ ระหว่างที่เรากลับจาก รร. เรานั่งมอไซแล้วมันผ่านทางเข้าบ้านลำไย เค้าสองคนเดินออกมาจากซอยเดียวกันพร้อมกัน (สองคนนั้นไม่ได้เรียน) เราอึ้งและช้อค แต่เราคงคิดว่าจำผิด ผ่านไปสองวัน เราไปหามันที่บ้านพร้อมเพื่อนเราจะไปดูหนัง เราเลยถามยังติดต่อขนุนอยู่ใช่ป่ะ ทีแรกมันไม่ยอมรับ เราก็เอาจนมันยอมรับ แล้วเราก็บอก โทรไปเลย ไปบอกเลิกมันเดี๋ยวนี้ พอมันโทรไป พวกเรากำลังจะออกไปดูหนัง ขนุนมาหาถึงบ้านลำไยเลยค่ะ มาร้องไห้บอกทำไม ทำไมแบบนี้ เค้าจูบกันต่อหน้าเรา เราเลยเลี่ยงที่จะเดินออกมา ปล่อยให้เค้าอยู่ด้วยกัน ตอนนั้นเราคิดว่าจะตัดใจ เราเสียใจมากๆ มันคือรักแรกของเรา แต่โชคดีที่มันไม่ได้มีอะไรกับเรา พอผ่านวันนั้นมา เพื่อนเรามันมาบอกว่า ลำไย ตามหาเราตลอด โทรก็ไม่ติด เราเปลื่ยนเบอร์ จนเพื่อนเรามันหลอกให้ไปเจอ ลำไยก็ง้อๆ บอกจะไม่ทำอีกแล้ว รักเรา รักเราคนเดียว ขอโทษ จนเราใจอ่อน (เฮ้อ) พอคบกันไปผ่านไปหนึ่งเดือน เราเข้ารพ. เพราะไม่สบาย มันมาเยื่ยม แต่พอเราออกมา เรามารู้ว่า มันไปมีคนอื่นอีกแล้ว แล้วมันก็มีอะไรกันแล้วด้วย พอเรารู้เราโทรไปถามทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว ไหนบอกจะไม่ทำแล้วไง มันบอก ก็เราไม่ให้มันเอา เราไม่มีเวลาให้มัน เพราะเราต้องเรียน คราวนั้นมันเลิกไปจริงๆ เราพยายามโทรไปง้อทุกอย่าง มันบอกรำคานเรา เบื่อเรา เราเสียใจมาก ร้องไห้หนักมากๆ รักแรกมันไม่ได้สวยหรูเลย คงเป็นเพราะ เราไปแย่งเค้ามา มันเลยเป็นแบบนี้
พอเราขึ้น ม.1 เราเจอผู้ชายคนนึง น่ารักมากๆ เราชอบเค้า ชอบมากๆ ทำทุกอย่างให้เค้าชอบ จนได้คบกัน เราคบกันมา สองปีกว่า เรามีอะไรกัน ผ่านไป ไม่ถึงเดือนมันมีคนอื่น เราจับได้ เราพยายามง้อจนมันกลับมา แล้วคบกันไปได้ สามปีสามเดือน เลิกกันเพราะมันไปมีคนอื่น
จนตอนนี้ ปัจจุบัน เลิกกับเค้ามาได้ เดือนกว่าแล้ว มันยังติดอยุ่ในอก ว่า นี้หรือปล่าวเวรกรรมที่เราทำใว้กับพี่สาวเรา แล้วตอนนี้เราไม่มีเพื่อน ไม่ว่าจะคบกันก็ต้องมีเรื่องให้ทะเลาะกันตัดเพื่อนตลอด หรือมันจะเป็นเวรกรรมที่เราหักหลังพี่สาวเรา ตอนนี้เราทุกข์มาก ๆ เราคงบอกกับตัวเองว่า เราคงเริ่มใหม่ไม่ได้ มันยากมากๆ เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าเวรกรรมไหม
ปล. เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเรียกเวรกรรมหรือเกิดขึ้นเพราะใจคน แต่มันมีภาพแบบนี้อยู่ในหัวตลอดเวลา แล้วถ้าเป็นเวรกรรมจริงๆเราต้องทำยังไงคะ