แฟน พื้นฐานฐานะทางบ้าน ปานกลางถึงไม่ได้ดีถ้าเทียบกับคนอื่นๆ การศึกษาก็ไม่ค่อยดี
ชีวิตการงานจมปลักไร้อนาคต ใช้เงินไม่รู้คุณค่า ไม่รู้จักเก็บ ไม่ขวนขวาย ไม่พัฒนา ติดเพื่อน เพื่อนก็ไม่ได้จริงใจ ไม่ได้ดีอะไรมาก
เลือกคบหาไม่เคยดูฐานะ แต่ไม่คิดว่า การที่ไม่เลือกคนที่ฐานะ บางครั้งเหมือนเดินทางผิด ชีวิตไม่เคยมีคำว่า พอ ทั้งที่ทุกอย่างมีดีกว่าคนอื่น
นิสัยเข้ากันไม่ได้ คุยหลายเรื่องไม่ค่อยรู้เรื่อง นิสัยที่แย่ๆก็ไม่เคยคิดปรับปรุง อดทนมานาน
เพื่อนแต่ละคน บางคนก็ต้องหาคนรวยๆ บางคนก็รักสบาย บางคนก็พูดเหมือนดูดี แต่พฤติกรรมก็ไม่ได้ดูดีอะไร สังคมกลุ่มเพื่อนไม่น่ายุ่งเกี่ยวเลย
การทำงานก็ไม่มีอนาคต ทำงานหนักกว่าคนอื่น แต่เงินเดือนน้อยกว่าคนอื่น โดนหัวหน้าหลอกด้วยคำพูดลมลมแล้งแล้ง ปีหน้าปรับตำแหน่งปรับเงินเดือน
งานดูไม่มีอนาคต รายได้ไม่พอรายจ่าย แนะนำให้ลองไปสมัครงานที่อื่น ไม่ต้องไปรับใต้โต๊ะแล้วรวยมีเงินแบบคนอื่นก็ได้
ขอแค่หาบริษัทที่เค้าเห็นคุณค่าเราบ้าง เพื่อนร่วมงานไม่เอาเปรียบ อยู่ไปก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้น สมัครงานใหม่ เงินเดือนขึ้นไปนานแล้ว
ฐานะเราสร้างพอได้ แต่ ฐานชีวิตครอบครัวแบบนี้ เราไม่ไหว... ครั้งหน้า จะไม่เลือก เพราะ ข้อแม้ในใจที่ปฎิญาณในใจไว้
แต่ จะเลือกคนที่เค้ารักเราจริง และ ดูนิสัยที่ไปด้วยกันได้ เท่านั้น.
อยากหนีไปใช้ชีวิตเงียบ ลำพัง ไม่ติดต่อใคร เริ่มต้นชีวิตใหม่, ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ย? พอมีคำแนะนำอะไรดีดีบ้าง?
ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากอยู่ใกล้ ยิ่งเห็นการใช้ชีวิตแบบนี้ เค้าเหมาะหาคนดีดี มีฐานะรวยๆกว่าเรา
ไม่เลือกบวช ไม่เชื่อ ไม่ศรัทธา แค่อยากใช้ชีวิตใหม่ เริ่มต้นใหม่โดยไม่มีเค้า เรารับพฤติกรรมเค้าไม่ได้หลายอย่าง
คำพูด วิธีการแสดงออก การใช้อารมณ์ ความคิด
เหมือนเขียนระบาย ขอโทษทุกคนด้วย แต่ เคยเห็นในหนังเรื่องหนึ่ง เด็กวัยรุ่นเขียนอะไรมาในเว็บไซต์แห่งหนึ่ง
ก็จะมีคนมาให้คำปรึกษาดีดี คอยช่วยเหลือ, วันนี้ก็เลยลองดูบ้าง เผื่อจะมีอะไรดีดี
การหย่า โดย ไม่ต้องไปเจอ หน้า พอจะทำได้มั้ย? ถือว่าเราถามเป็นแนวทาง.
ขอบคุณมากๆ ที่ มีคนผ่านเข้ามา
แฟน ไม่เคยพอ อยากได้ โน่นนี่นั่น ไม่รักความก้าวหน้า อยู่แล้ว ปรับแล้ว เหมือน เลือกพลาด
ชีวิตการงานจมปลักไร้อนาคต ใช้เงินไม่รู้คุณค่า ไม่รู้จักเก็บ ไม่ขวนขวาย ไม่พัฒนา ติดเพื่อน เพื่อนก็ไม่ได้จริงใจ ไม่ได้ดีอะไรมาก
เลือกคบหาไม่เคยดูฐานะ แต่ไม่คิดว่า การที่ไม่เลือกคนที่ฐานะ บางครั้งเหมือนเดินทางผิด ชีวิตไม่เคยมีคำว่า พอ ทั้งที่ทุกอย่างมีดีกว่าคนอื่น
นิสัยเข้ากันไม่ได้ คุยหลายเรื่องไม่ค่อยรู้เรื่อง นิสัยที่แย่ๆก็ไม่เคยคิดปรับปรุง อดทนมานาน
เพื่อนแต่ละคน บางคนก็ต้องหาคนรวยๆ บางคนก็รักสบาย บางคนก็พูดเหมือนดูดี แต่พฤติกรรมก็ไม่ได้ดูดีอะไร สังคมกลุ่มเพื่อนไม่น่ายุ่งเกี่ยวเลย
การทำงานก็ไม่มีอนาคต ทำงานหนักกว่าคนอื่น แต่เงินเดือนน้อยกว่าคนอื่น โดนหัวหน้าหลอกด้วยคำพูดลมลมแล้งแล้ง ปีหน้าปรับตำแหน่งปรับเงินเดือน
งานดูไม่มีอนาคต รายได้ไม่พอรายจ่าย แนะนำให้ลองไปสมัครงานที่อื่น ไม่ต้องไปรับใต้โต๊ะแล้วรวยมีเงินแบบคนอื่นก็ได้
ขอแค่หาบริษัทที่เค้าเห็นคุณค่าเราบ้าง เพื่อนร่วมงานไม่เอาเปรียบ อยู่ไปก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้น สมัครงานใหม่ เงินเดือนขึ้นไปนานแล้ว
ฐานะเราสร้างพอได้ แต่ ฐานชีวิตครอบครัวแบบนี้ เราไม่ไหว... ครั้งหน้า จะไม่เลือก เพราะ ข้อแม้ในใจที่ปฎิญาณในใจไว้
แต่ จะเลือกคนที่เค้ารักเราจริง และ ดูนิสัยที่ไปด้วยกันได้ เท่านั้น.
อยากหนีไปใช้ชีวิตเงียบ ลำพัง ไม่ติดต่อใคร เริ่มต้นชีวิตใหม่, ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ย? พอมีคำแนะนำอะไรดีดีบ้าง?
ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากอยู่ใกล้ ยิ่งเห็นการใช้ชีวิตแบบนี้ เค้าเหมาะหาคนดีดี มีฐานะรวยๆกว่าเรา
ไม่เลือกบวช ไม่เชื่อ ไม่ศรัทธา แค่อยากใช้ชีวิตใหม่ เริ่มต้นใหม่โดยไม่มีเค้า เรารับพฤติกรรมเค้าไม่ได้หลายอย่าง
คำพูด วิธีการแสดงออก การใช้อารมณ์ ความคิด
เหมือนเขียนระบาย ขอโทษทุกคนด้วย แต่ เคยเห็นในหนังเรื่องหนึ่ง เด็กวัยรุ่นเขียนอะไรมาในเว็บไซต์แห่งหนึ่ง
ก็จะมีคนมาให้คำปรึกษาดีดี คอยช่วยเหลือ, วันนี้ก็เลยลองดูบ้าง เผื่อจะมีอะไรดีดี
การหย่า โดย ไม่ต้องไปเจอ หน้า พอจะทำได้มั้ย? ถือว่าเราถามเป็นแนวทาง.
ขอบคุณมากๆ ที่ มีคนผ่านเข้ามา