ลอบสังหาร.....สุดแผนที่มีกั้นหยั่น....คติสอนใจ cnck

ช่วงนี้ กลิ่นไฟสงครามเริ่มคุกรุ่น สองวันนี้ก็มีข่าว สหรัฐ จะส่งหน่วย seal ทีม 6

ไปลอบสังหารประธานาธิบดีของเกาหลีเหนือ คิม จอง อึน 金正恩


ซึ่งถ้าเป็นจริง จีน ก็อาจจะช่วยเกาหลีเหนือ เหมือนเมื่อ 67 ปีก่อน

โลกก็จะตกอยู่ภาวะสงครามภูมิภาค หรือ เลยเถิดไปถึงสงครามโลก



ช่วงเวลานี้เมื่อ 100 ปีที่แล้ว โลกยังอยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 (ค.ศ 1914-1918)

มูลเหตุก็เกิดจากการลอบสังหารรัชทายาท ออสเตรีย-ฮังการี

จนเป็นเหตุลุกลามใหญ่โต กลายเป็นสงครามโลกในที่สุด

รูปการลอบสังหาร รัชทายาท ออสเตรีย-ฮังการี Archduke Franz Fedinand



ย้อนหลังไปประมาณ 2,200 กว่าปี ที่ประเทศจีน

จิ่นซีฮ่องเต้ 秦始皇帝 ขณะนั้นยังเป็น ฉินอ๋อง มีแผนรวบรวม 6 แคว้นเข้าด้วยกัน

องค์ชายแห่งแคว้น เยี่ยน 燕 ไท่จื่อ ตัน 太子丹 ซึ่งเคยเป็นตัวประกันอยู่แคว้นฉิน

รู้ตัวดีว่าสู้ไม่ได้ จึงนึกแผนสังหาร ฉินอ่อง ขึ้นมา แต่จนใจที่ยังหาผู้เหมาะสมไม่ได้

ต่อมามีคนที่ ไท่จื่อ ตัน นับถือ ได้แนะนำจอมยุทธ์คนหนึ่งให้ชื่อ จิงเคอ 荆轲


จิงเคอ เดิมแซ่ ชิ่ง 庆 ต่อมา มาอยู่แคว้น เว่ย 卫 จึงเปลี่ยนเป็นแซ่ จิง 荆

เป็นคนที่มีความกล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ไท่จื่อ ตัน พยายามเอาใจ จิงเคอ ทุกอย่าง

วันหนึ่งขณะทานเลี้ยงด้วยกัน จิงเคอ ลองใจ ไท่จื่อ ตัน โดยบอกว่า

"ได้ยินมาว่า ตับม้าที่วิ่งได้วันละ 1000 ลี้ ถ้าได้มาแกล้มเหล้าจะวิเศษมาก"

ไท่จื่อ ตัน จึงให้คนฆ่าม้าที่ตัวเองขี่ เอาตับมาให้ จิงเคอ


อีกคราวหนึ่ง ขณะที่นั่งชมนางรำด้วยกัน จิงเคอ เอ่ยปากว่า

"มือของนางรำคนนี้ช่างงดงามนัก"

เท่านั้นเอง ไท่จื่อ ตัน ก็สั่งให้คนตัดมือนางรำมอบให้จิงเคอทันที

จิงเคอ จึงนับถือ ไท่จื่อ ตัน ยอมไปลอบสังหาร ฉินอ่อง

แต่การที่จะเข้าไปประชิดตัว ฉินอ่อง ทำได้ยากมาก เพราะช่วงนั้นไม่มีอาวุธ

ประเภท โทมาฮอก Tomahawk หรือ ขีปนาวุธ พิสัยไกลอื่นๆ

สิ่งเดียวที่ทำได้คือ เข้าประชิดตัว แล้วใช้มีดแทง

จิงเคอ เสนอแผนว่าให้ ไท่จื่อ ตัน เอาแผนที่ เมืองๆหนึ่งที่ ฉินอ่อง อยากได้มา

ทำทีว่าจะยกเมืองๆนี้ให้ และจะซ่อนกั้นหยั่น (มีดชนิดหนึ่งที่มีคมทั้งสองข้าง)

ไว้ที่ปลายแผนที่

รูป กั้นหยั่น ในสมัยก่อน



จิงเคอ เสาะหา กั้นหยั่น วิเศษมาได้แถมเอายาพิษเคลือบไปที่ กั้นหยั่น กะแทงตายในทีเดียว


แต่ถึงกระนั้น จิงเคอ ยังกังวลว่า ฉินอ่อง จะไม่ไว้ใจ เลยเสนอว่า ขุนพล ฝาน วี ชี 樊於期

ที่เคยเป็นลูกน้อง ฉินอ่อง ตอนนี้หนีมาสวามิภักดิ์ ไท่จื่อ ตัน มีค่าหัวที่ ฉินอ่อง ตั้งไว้ถึง 1,000 ตำลึงทอง

ถ้าได้ หัว คนๆนี้ไปด้วย โอกาสที่เข้าใกล้ตัว ฉินอ๋อง ก็จะมีมากขึ้น

แต่ ไท่จื่อ ตัน ไม่เห็นด้วย


จิงเคอ จึงเอาเรื่องนี้ไปบอก ขุนพล ฝาน

ขุนพล ฝาน ไม่รอช้าตกลงมอบหัวตนเองให้ จิงเคอ ไปทำตามแผน


วันที่ออกเดินทาง ไท่จื่อ ตัน ได้ให้ผู้กล้าอีกคนคือ ฉินอู่หยาง 秦舞阳 ร่วมเดินทางไปด้วย

ในช่วงร่ำลากันได้ จิงเคอ ได้ร้องเพลงขึ้นมาว่า

风萧萧兮易水寒 , 壮士一去兮不复返 . ความหมายว่า

ลมโชยชายฝั่งแม่น้ำ อี้ จนหนาวเหน็บ , ผู้กล้าไปแล้วไม่หวนกลับ

เนื้อเพลงนี้ถือเป็นเพลงที่มีชื่อเสียงมาในยุคต่อมา



เมื่อไปถึงรัฐฉิน ฉินอ๋อง รู้ถึงบรรณาการที่ ไท่จื่อ ตัน มอบให้ ก็ดีใจ

รีบรับสั่งให้ จิงเคอ และ ฉินอู่หยาง เข้าเฝ้าทันที

ฉินอู่หยางเมื่อเข้าถึงท้องพระโรงที่รายล้อมด้วยขุนนาง

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(แต่ขุนนางเหล่านี้ล้วนแต่ไม่มีอาวุธ เพราะฉินอ่องมีกฏห้ามไว้)

เกิดอาการปอด ตัวสั่น หน้าซีด ฉินอ่อง และ ขุนนาง ต่างเริ่มสงสัย แต่ จิงเคอ ตอบแก้ว่า

"ไอ้นี่เป็นพวกคนธรรมดาสามัญ เจอหน้า ฉินอ๋อง โดนบารมีข่ม จึงกลัว" ฉินอ๋องก็ไม่ว่าอะไร


ฉินอ่อง รับสั่งให้ จิงเคอ เอาแผนที่มากางให้ดู ขณะที่ค่อยๆคลี่แผนที่จนสุดนั้น

จิงเคอ ก็เอากั้นหยั่นแทง ฉินอ่อง ทันที แต่ด้วยวาสนาของ ฉินอ่อง จะได้เป็นผู้รวบรวมแผ่นดิน

กั้นหยั่นได้แทงไปโดนชายเสื้อ ฉินอ๋อง



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เอา 2 รูปมาลง อยากให้วิเคราะห์กันดูว่า รูปไหนน่าจะเป็นไปได้มากกว่ากัน

ฉินอ๋อง จะชักกระบี่ฟัน จิงเคอ แต่เนื่องจากกระบี่ยาวเกินไป ชักไม่ได้ จึงได้แต่วิ่งหนี

จิงเคอ วิ่งไล่ตาม หมอหลวง ซึ่งอยู่ใกล้ที่เกิดเหตุจึงเอายาผง ซัดใส่ดวงตา จิงเคอ

จิงเคอ มองไม่เห็น ฉินอ๋อง จึงได้โอกาสฟันขาซ้าย จิงเคอ ขาด


เหล่าทหารที่ตั้งสติได้ จึงสังหารจิงเคอ และ ฉินอู่หยาง ตาย


วีรกรรมของ จิงเคอ ในครั้งนี้ เกิดเป็นสุภาษิตขึ้นมาว่า

สุดแผนที่มีกั้นหยั่น 图穷匕见

สุภาษิตนี้มีความหมายว่า

เหตุการณ์มาถึงที่สุดแล้ว ความจริงก็จะปรากฏขึ้นมาเอง


ทุกวันนี้ สังคมวุ่นวายมาก ข่าวจริง ข่าวหลอก เต็มไปหมด

การจะตัดสินเรื่องราวใดๆก็ตาม ก็ควรรอให้ความจริงปรากฏให้หมดเสียก่อนค่อยตัดสินใจ

สังคมออนไลน์ทุกวันนี้ มีคนที่ไม่รอให้ความจริงปรากฏ ได้รับข่าวสารมา

ไม่ทันได้ใช้สติปัญญา ก็ใช้อารมณ์ร่วมเข้าร่วมวง ถือคติว่า ลงมือซ้ำเติมก่อนได้เปรียบ

แต่เมื่อความจริงปรากฏ กลับไม่เคยมีความรับผิดชอบใดๆ อย่างดีก็แค่หนีหน้าหลบไปเงียบๆ

ต่อเมื่อมีเหตุการณ์ใหม่ ก็โดดเข้ามาแจมอย่างเดิม จึงอยากให้ทุกคนรอจน

"สุดแผนที่มีกั้นหยั่น" โผล่ออกมาก่อน แล้วจึงตัดสินใจเข้าข้างใคร


ป.ล สุภาษิตนี้ คนบางคนแปล กั้นหยั่น เป็น มีด ซึ่งไม่เหมือนกัน

มีด อาจจะมีคมแค่ด้านเดียวก็ได้ แต่กั้นหยั่น ต้องมีสองคม

ป.ล 2 ในอักษรตัวสุดท้ายของสุภาษิตนี้ ต้องอ่านว่า เสี้ย.น ไม่ใช่ เจี้ยน

ป.ล 3 ช่วงนี้เขียนตรงๆลำบาก เลยเอา key word "ลอบสังหาร" มาเขียนเรื่องราวให้ได้อ่าน

ป.ล 4 ช่วงนี้ สายตา มีปัญหามาก ถ้ามีตัวสะกดผิด ช่วยเตือนหน่อย จะแก้ไขให้

ป.ล 5 เรื่องต่อไปไม่รู้เขียนเรื่อง กีฬาการเมือง หรือ เรื่องความเชื่อเกี่ยวกับ พ.ศ ที่ลงท้ายด้วย 0 ดี

ป.ล 6 ขอบคุณรูปจาก เนชั่น และเวปจีน