ดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมในพันทิป ผิดพลาดยังไงอย่าว่าผมแรงนะ
ขอเกริ่นก่อนเลยนะครับ...
คือตอนนี้ผมเรียนอยู่มหาลัยและก็โสดอยู่ (หลังจากเลิกกับแฟนเก่าไปก็หลายปีละ) ในมหาลัยผมเองก็มีคนสวยๆเยอะเหมือนกัน แต่คือสเปคของผมนั้นค่อนข้างจะไม่เหมือนใคร คือ ผมชอบผู้หญิงผมสั้น หน้าตาเรียบๆ ไม่ต้องสวยมากแต่ก็ไม่ขี้เหร่ ส่วนเครื่องสำอางค์ก็ขอแบบแต่งบางๆ ธรรมชาติๆ ก็พอ หรือจะหน้าสดเลยก็ได้ไม่ใช่ปัญหา (คือในความคิดผมอ่ะผมคิดว่าใครที่แต่งยังงี้สวยและดูดีมากจริงๆในสายตาผม
)
แต่สเปคก็ส่วนสเปคครับเพราะสุดท้ายแล้วคนที่ผมชอบกลับกลายเป็นเพื่อนผู้หญิงที่อยู่ในกลุ่มผมเองซะงั้น และที่สำคัญคือ ลักษณะของเธอนั้นกลับไม่ใช่สเปคผมเลย...
เข้าเรื่องเลยครับ หลังจากเข้าเรียนมหาลัยผมก็ได้ไปอยู่กับกลุ่มหญิงล้วน (เพราะมีเพื่อนเป็นทอมเลยตามมันไป55) และก็ได้รู้จักกับเทอ แต่ตอนแรกผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยหรอกครับเพราะเธอไม่ใช่สเปคผม แต่ผ่านไปสักพักเราก็สนิทกันมากขึ้นเพราะเรานั่งข้างกันเวลาเรียน ผมก็ชอบแกล้งเทอ คุยเล่น คุยกันแกล้งกัน ยิ่งบางวิชานี่แทบไม่ได้เรียนเลยครับ
เป็นอย่างงี้ไปเรื่อยๆจนผมสนิทกับเทอมากเกือบจะที่สุดในกลุ่มแล้วมั้ง แต่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน....
จนใกล้จะปิดเทอมมันมีโปรเจคถ่ายงานของวิขาในคณะเราเกี่ยวกับการแต่งกายเราก็ไปเลือกสถานที่คือ ห้องสมุดของมหาลัย เพราะมันเงียบดีและบรรยาการก็เหมาะจะถ่ายด้วย ผมซึ่งเป็นตากล้องของกลุ่มก็เลยได้ถ่ายรูปให้เธอ แต่ตอนนั้นทุกคนกำลังยุ่งกันอยู่ เราก็เลยแยกไปถ่ายกันสองคน ผมเป็นคนถ่าย เธอเป็นคนโพสน์ท่าตามที่ผมคิด ระหว่างถ่ายก็คุยเล่นกันตามปกติ จนกระทั่งพอจะเอารูปให้เธอดูตอนที่เธอนั่งอยู่ เธอก็เอื้อมมือมาจับมือผมแล้วดึงเข้าไปหาแล้วดูรูปที่ช่วยกันถ่าย
ใช่ครับ! ถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ถ่ายรูปด้วยกันและจับมือเพียงแปปเดียวแต่หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลยครับ จริงๆ ผมก็ยอมรับนะว่าปีสองปีที่เรียนและนั่งเรียนด้วยกันผมใจสั่นบ่อยๆ เหมือนกัน คิดว่าจริงๆ แล้วเราคิดอะไรกับเธอมากกว่าเพื่อนหรือเปล่า แต่คิดว่าคงคิดไปเองเพราะเธอไม่ใช่สเปค แต่พอมาเจอยังงี้ผมถึงกับไปต่อไม่ถูกเลยครับ ความรู้สึกที่มีให้เค้าจู่ๆ มันก็ชัดเจนเฉย! (ผมเคยมีแฟนมาแล้ว 4-5 คนเพราะงั้นผมแยกออกแน่นอนว่า ชอบหรือคิดไปเอง T T)
แต่หลังจากโปรเจคนั้นเหมือนจู่ๆ เราก็คุยกันน้อยลงมั้งครับ คงเป็นเพราะเธอมีคนมาจีบด้วย แต่ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบปลายปีที่ผ่านมาพอดี ผมยอมรับนะครับว่าช่วงสอบตอนนั้นอ่ะสติผมปลิวไปหมดละ เพราะทำอะไรก็คิดถึงเธอไปหมด แล้วยิ่งเห็นไอ้คนที่มาจีบเธอเสนอหน้ามาบ่อยๆ ด้วยใจผมมันยิ่งเจ็บจี๊ดยังไงไม่รู้ (ยอมรับนะฮะว่างงตัวเองอยู่เหมือนกันทั้งๆ ที่พึ่งรู้ใจตัวเองแท้ๆ แต่เป็นได้ขนาดนี้เลยหรอวะ???) จนกระทั่งสอบเสร็จก็ปิดช่วงปีใหม่พอดี เราก็แทบไม่ได้คุยกันอีก...
เอ่อ จริงๆ แล้วคือผมก็พยายามคุยพยายามทักไลน์ไปแล้วนะครับ แต่เธอเป็นพวกตอบไลน์สั้นมากๆ + ช้ามากๆ ด้วยเหตุผลว่าถ้าตอบตอนนี้ก็ต้องคุยตอนนี้สิ! ไม่ว่าหน้าไหนๆ จะไลน์หาเธอก็ตาม (ยกเว้นพ่อ) ----> มันเป็นธรรมชาติของเธอ ผมเข้าใจนะ แต่บางทีก็รู้สึกอยากด่า 55555
จนเปิดเรียนมาอีกครั้ง วันที่ผมเฝ้ารอและคิดอยู่ว่าถ้าเรารู้สึกชอบๆ เค้าแล้วก็ควรที่จะลองจีบดู เพราะเราต่างก็โสดทั้งคู่ (คั่นเวลาหน่อย --> เคยมีคนถามผมเหมือนกันนะครับว่า ชอบคนในกลุ่ม ไม่รู้สึกแปลกๆ บ้างหรอ? สำหรับผมแล้วอ่ะ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นไปแล้วถ้าเราเชื่อว่ามันคือ ชอบจริงๆ ก็ไม่ต้องสนอะไรหรอกครับ ทำตามหัวใจตัวเองไปเถอะ ถ้าคุณมัวแต่กลัวนู่นกลัวนี่จนไม่กล้าทำตามความรู้สึกตัวเองก็อย่าเรียกความรู้สึกของคุณว่าชอบเลยครับ ^^)
ต่อๆ ... แต่ปัญหาคือ ไอ้คนที่มาจีบเธอนี่สิยอมรับเลยว่าเวลาเห็นมันใกล้เธอทีไรผมเจ็บทุกที (ผมถึงกับคิดว่าตัวเองอกหักแล้วไปกินเหล้ากับเพื่อนจนเมาหัวทิ่มอ่ะ555) จนผมแทบจะย้ายกลุ่มหนีให้มันรู้แล้วรู้รอกไปเลย (แต่ก็ได้แค่คิด 555) จนกระทั่งผมตัดสินใจไม่ยอมแพ้และพยายามแสดงความรู้สึกให้มากขึ้นเผื่อเธอจะรฟุ้ว่าจริงๆแล้วเราคิดอะไร
หลังจากนั้นความจริงก็ปรากฏ เธอไม่ได้ชอบคนที่มาจีบเธอ ตอนนั้นผมดีใจมาก คุยกับเธอมากขึ้น แสดงความรู้สึกมากขึ้น จนตอนแรกก็คิดว่าทุกอย่างไปด้วยดี คุยกันเล่นกันยิ้มให้กัน คือสำหรับผมอ่ะความรู้สึกที่เรามีให้กันมันน่าจะมากกว่าเพื่อนแล้ว แต่เหมือนมีอะไรก็ไม่รู้เป็นเส้นบางๆ กันอยู่ระหว่างเราไม่ให้ได้เป็นแฟนกัน (หรือไม่ก็จริงๆ แล้วผมอาจจะคิดเข้าข้างตัวเองมาโดยตลอดก็ได้...)
แต่แล้วจู่ๆ หลังๆ มานี้จนถึงปัจจุบันเหมือนเธอแปลกไปครับ เราคุยกันน้อยลง เวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนในกลุ่มบางครั้งเราไม่คุยกันเลย ขนาดผมชวนคุยเธอยังไม่คุย แต่เวลากลับบ้านด้วยกันสองคนกลับเหมือนเป็นปกติคุยอะไรด้วยสนุกสนาน พอมองมองหน้ากลับทำเป็นไม่เห็น พอเล่นเกมกลับหันมาสนใจ! พอถามเรื่องเรียนก็ตอบแบบส่งๆ พอนั่งๆ นอนๆ กลับมาชี้เนื้อหา! บางทีเวลาเรียนผมชวนคุยเธอกลับไม่ตอบ แต่พอผมทำเมินใส่เธอกลับชวนคุย!!! -----> เราแบบว่าอะไรวะเห้ย อะไร! อะไร! คืออะไร??? ตามอารมณ์ไม่ทันละสราดดด🙄🙄🙄🙄
ยอมรับเลยฮะว่า งงและสับสนไปหมดแล้ว จนแทบจะฟังเพลง What do you mean ของจัสตินบีเบอร์ทุกวันละเนี่ยเพราะมันตรงมาก =___= (หรือจริงๆ แล้วมันเป็นเมนส์!!)
เรื่องราวก็ตามนั้นเลยฮะ
ผมชอบเพื่อนผู้หญิงของผมในกลุ่มคนหนึ่งแต่เธอเป็นพวกบ้าเกาหลี หรือที่ชอบเรียกกันว่า ติ่ง นั่นเอง (อย่าพึ่งด่านะผมไม่ได้มีอคติกับติ่งผมว่าซีรี่ย์เกาหลีก็สนุกดีๆ -0-) ช่วยบอกผมทีเหอะครับผมควรทำยังไงถึงจะเข้าไปนั่งในใจเธอได้ อยากให้เธอรู้ว่าเรารู้สึกยังไง อยากให้เธอชอบเราเหมือนที่เราชอบเค้า บลาๆๆๆ และจริงๆ แล้วเธอคิดยังไงกับผม ผมยังมีโอกาสไหม เธอพอจะมีใจให้ผมบ้างรึเปล่า ฮืออ~ T.T
เธอเคยบอกว่าเธอชอบดาราเกาหลีคนหนี่งที่ชื่อ อะไรซอกๆ นี่แหละ คือผมเคยเห็นหน้านะ เธอเคยพูดเล่นๆ ว่านี่สเปคเธอ แต่ผมดูละคิดในใจว่าจะบ้าหรอเห้ย! หล่อ สูง ขาว หุ่นนายแบบ ถ้าเธออยากได้คนแบบนี้เป็นแฟนจริงๆ เราคงต้องเซย์ กู๊ด บาย~~
ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของผม อาจจะยาวและออกทะเลไปหน่อยแต่ขอบคุณที่อ่านและช่วยแสดงความคิดเห็นกันครับ
ปล2.หากผิดพลาดประการณ์ใดอย่าด่าผมนะผมอ่อนไหวง่าย T.T
ผมต้องทำไง ถึงจะไปนั่งในใจ 'ติ่ง' อย่างเธอได้
ขอเกริ่นก่อนเลยนะครับ...
คือตอนนี้ผมเรียนอยู่มหาลัยและก็โสดอยู่ (หลังจากเลิกกับแฟนเก่าไปก็หลายปีละ) ในมหาลัยผมเองก็มีคนสวยๆเยอะเหมือนกัน แต่คือสเปคของผมนั้นค่อนข้างจะไม่เหมือนใคร คือ ผมชอบผู้หญิงผมสั้น หน้าตาเรียบๆ ไม่ต้องสวยมากแต่ก็ไม่ขี้เหร่ ส่วนเครื่องสำอางค์ก็ขอแบบแต่งบางๆ ธรรมชาติๆ ก็พอ หรือจะหน้าสดเลยก็ได้ไม่ใช่ปัญหา (คือในความคิดผมอ่ะผมคิดว่าใครที่แต่งยังงี้สวยและดูดีมากจริงๆในสายตาผม
แต่สเปคก็ส่วนสเปคครับเพราะสุดท้ายแล้วคนที่ผมชอบกลับกลายเป็นเพื่อนผู้หญิงที่อยู่ในกลุ่มผมเองซะงั้น และที่สำคัญคือ ลักษณะของเธอนั้นกลับไม่ใช่สเปคผมเลย...
เข้าเรื่องเลยครับ หลังจากเข้าเรียนมหาลัยผมก็ได้ไปอยู่กับกลุ่มหญิงล้วน (เพราะมีเพื่อนเป็นทอมเลยตามมันไป55) และก็ได้รู้จักกับเทอ แต่ตอนแรกผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยหรอกครับเพราะเธอไม่ใช่สเปคผม แต่ผ่านไปสักพักเราก็สนิทกันมากขึ้นเพราะเรานั่งข้างกันเวลาเรียน ผมก็ชอบแกล้งเทอ คุยเล่น คุยกันแกล้งกัน ยิ่งบางวิชานี่แทบไม่ได้เรียนเลยครับ
จนใกล้จะปิดเทอมมันมีโปรเจคถ่ายงานของวิขาในคณะเราเกี่ยวกับการแต่งกายเราก็ไปเลือกสถานที่คือ ห้องสมุดของมหาลัย เพราะมันเงียบดีและบรรยาการก็เหมาะจะถ่ายด้วย ผมซึ่งเป็นตากล้องของกลุ่มก็เลยได้ถ่ายรูปให้เธอ แต่ตอนนั้นทุกคนกำลังยุ่งกันอยู่ เราก็เลยแยกไปถ่ายกันสองคน ผมเป็นคนถ่าย เธอเป็นคนโพสน์ท่าตามที่ผมคิด ระหว่างถ่ายก็คุยเล่นกันตามปกติ จนกระทั่งพอจะเอารูปให้เธอดูตอนที่เธอนั่งอยู่ เธอก็เอื้อมมือมาจับมือผมแล้วดึงเข้าไปหาแล้วดูรูปที่ช่วยกันถ่าย
ใช่ครับ! ถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ถ่ายรูปด้วยกันและจับมือเพียงแปปเดียวแต่หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลยครับ จริงๆ ผมก็ยอมรับนะว่าปีสองปีที่เรียนและนั่งเรียนด้วยกันผมใจสั่นบ่อยๆ เหมือนกัน คิดว่าจริงๆ แล้วเราคิดอะไรกับเธอมากกว่าเพื่อนหรือเปล่า แต่คิดว่าคงคิดไปเองเพราะเธอไม่ใช่สเปค แต่พอมาเจอยังงี้ผมถึงกับไปต่อไม่ถูกเลยครับ ความรู้สึกที่มีให้เค้าจู่ๆ มันก็ชัดเจนเฉย! (ผมเคยมีแฟนมาแล้ว 4-5 คนเพราะงั้นผมแยกออกแน่นอนว่า ชอบหรือคิดไปเอง T T)
แต่หลังจากโปรเจคนั้นเหมือนจู่ๆ เราก็คุยกันน้อยลงมั้งครับ คงเป็นเพราะเธอมีคนมาจีบด้วย แต่ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบปลายปีที่ผ่านมาพอดี ผมยอมรับนะครับว่าช่วงสอบตอนนั้นอ่ะสติผมปลิวไปหมดละ เพราะทำอะไรก็คิดถึงเธอไปหมด แล้วยิ่งเห็นไอ้คนที่มาจีบเธอเสนอหน้ามาบ่อยๆ ด้วยใจผมมันยิ่งเจ็บจี๊ดยังไงไม่รู้ (ยอมรับนะฮะว่างงตัวเองอยู่เหมือนกันทั้งๆ ที่พึ่งรู้ใจตัวเองแท้ๆ แต่เป็นได้ขนาดนี้เลยหรอวะ???) จนกระทั่งสอบเสร็จก็ปิดช่วงปีใหม่พอดี เราก็แทบไม่ได้คุยกันอีก...
เอ่อ จริงๆ แล้วคือผมก็พยายามคุยพยายามทักไลน์ไปแล้วนะครับ แต่เธอเป็นพวกตอบไลน์สั้นมากๆ + ช้ามากๆ ด้วยเหตุผลว่าถ้าตอบตอนนี้ก็ต้องคุยตอนนี้สิ! ไม่ว่าหน้าไหนๆ จะไลน์หาเธอก็ตาม (ยกเว้นพ่อ) ----> มันเป็นธรรมชาติของเธอ ผมเข้าใจนะ แต่บางทีก็รู้สึกอยากด่า 55555
จนเปิดเรียนมาอีกครั้ง วันที่ผมเฝ้ารอและคิดอยู่ว่าถ้าเรารู้สึกชอบๆ เค้าแล้วก็ควรที่จะลองจีบดู เพราะเราต่างก็โสดทั้งคู่ (คั่นเวลาหน่อย --> เคยมีคนถามผมเหมือนกันนะครับว่า ชอบคนในกลุ่ม ไม่รู้สึกแปลกๆ บ้างหรอ? สำหรับผมแล้วอ่ะ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นไปแล้วถ้าเราเชื่อว่ามันคือ ชอบจริงๆ ก็ไม่ต้องสนอะไรหรอกครับ ทำตามหัวใจตัวเองไปเถอะ ถ้าคุณมัวแต่กลัวนู่นกลัวนี่จนไม่กล้าทำตามความรู้สึกตัวเองก็อย่าเรียกความรู้สึกของคุณว่าชอบเลยครับ ^^)
ต่อๆ ... แต่ปัญหาคือ ไอ้คนที่มาจีบเธอนี่สิยอมรับเลยว่าเวลาเห็นมันใกล้เธอทีไรผมเจ็บทุกที (ผมถึงกับคิดว่าตัวเองอกหักแล้วไปกินเหล้ากับเพื่อนจนเมาหัวทิ่มอ่ะ555) จนผมแทบจะย้ายกลุ่มหนีให้มันรู้แล้วรู้รอกไปเลย (แต่ก็ได้แค่คิด 555) จนกระทั่งผมตัดสินใจไม่ยอมแพ้และพยายามแสดงความรู้สึกให้มากขึ้นเผื่อเธอจะรฟุ้ว่าจริงๆแล้วเราคิดอะไร
หลังจากนั้นความจริงก็ปรากฏ เธอไม่ได้ชอบคนที่มาจีบเธอ ตอนนั้นผมดีใจมาก คุยกับเธอมากขึ้น แสดงความรู้สึกมากขึ้น จนตอนแรกก็คิดว่าทุกอย่างไปด้วยดี คุยกันเล่นกันยิ้มให้กัน คือสำหรับผมอ่ะความรู้สึกที่เรามีให้กันมันน่าจะมากกว่าเพื่อนแล้ว แต่เหมือนมีอะไรก็ไม่รู้เป็นเส้นบางๆ กันอยู่ระหว่างเราไม่ให้ได้เป็นแฟนกัน (หรือไม่ก็จริงๆ แล้วผมอาจจะคิดเข้าข้างตัวเองมาโดยตลอดก็ได้...)
แต่แล้วจู่ๆ หลังๆ มานี้จนถึงปัจจุบันเหมือนเธอแปลกไปครับ เราคุยกันน้อยลง เวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนในกลุ่มบางครั้งเราไม่คุยกันเลย ขนาดผมชวนคุยเธอยังไม่คุย แต่เวลากลับบ้านด้วยกันสองคนกลับเหมือนเป็นปกติคุยอะไรด้วยสนุกสนาน พอมองมองหน้ากลับทำเป็นไม่เห็น พอเล่นเกมกลับหันมาสนใจ! พอถามเรื่องเรียนก็ตอบแบบส่งๆ พอนั่งๆ นอนๆ กลับมาชี้เนื้อหา! บางทีเวลาเรียนผมชวนคุยเธอกลับไม่ตอบ แต่พอผมทำเมินใส่เธอกลับชวนคุย!!! -----> เราแบบว่าอะไรวะเห้ย อะไร! อะไร! คืออะไร??? ตามอารมณ์ไม่ทันละสราดดด🙄🙄🙄🙄
ยอมรับเลยฮะว่า งงและสับสนไปหมดแล้ว จนแทบจะฟังเพลง What do you mean ของจัสตินบีเบอร์ทุกวันละเนี่ยเพราะมันตรงมาก =___= (หรือจริงๆ แล้วมันเป็นเมนส์!!)
เรื่องราวก็ตามนั้นเลยฮะ
ผมชอบเพื่อนผู้หญิงของผมในกลุ่มคนหนึ่งแต่เธอเป็นพวกบ้าเกาหลี หรือที่ชอบเรียกกันว่า ติ่ง นั่นเอง (อย่าพึ่งด่านะผมไม่ได้มีอคติกับติ่งผมว่าซีรี่ย์เกาหลีก็สนุกดีๆ -0-) ช่วยบอกผมทีเหอะครับผมควรทำยังไงถึงจะเข้าไปนั่งในใจเธอได้ อยากให้เธอรู้ว่าเรารู้สึกยังไง อยากให้เธอชอบเราเหมือนที่เราชอบเค้า บลาๆๆๆ และจริงๆ แล้วเธอคิดยังไงกับผม ผมยังมีโอกาสไหม เธอพอจะมีใจให้ผมบ้างรึเปล่า ฮืออ~ T.T
เธอเคยบอกว่าเธอชอบดาราเกาหลีคนหนี่งที่ชื่อ อะไรซอกๆ นี่แหละ คือผมเคยเห็นหน้านะ เธอเคยพูดเล่นๆ ว่านี่สเปคเธอ แต่ผมดูละคิดในใจว่าจะบ้าหรอเห้ย! หล่อ สูง ขาว หุ่นนายแบบ ถ้าเธออยากได้คนแบบนี้เป็นแฟนจริงๆ เราคงต้องเซย์ กู๊ด บาย~~
ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของผม อาจจะยาวและออกทะเลไปหน่อยแต่ขอบคุณที่อ่านและช่วยแสดงความคิดเห็นกันครับ
ปล2.หากผิดพลาดประการณ์ใดอย่าด่าผมนะผมอ่อนไหวง่าย T.T