เคยเป็นไหม? บ่อยครั้งที่ตั้งใจดีแล้วว่าอยากได้อะไร แต่สุดท้ายกลับเลือกอีกอย่าง?
ในร้านขนมปัง มีขนมเยอะแยะมากมายจนเลือกไม่ถูก บางคนอาจจะเพราะไม่รู้ว่าตัวเองอยากกินอะไร เลยสุ่มเลือกเอา
แต่บางคนที่รู้ว่าตัวเองอยากกินอะไร และตั้งใจเดินมาถึงร้านขนมปังเพื่อเลือกซื้อขนมชิ้นนั้นที่ตั้งใจจะกิน แต่สุดท้ายกลับเลือกอีกอย่างแทน มันเพราะอะไรกัน?
ไม่ใช่ความผิดของร้านขนมปังหรอกที่อบขนมออกมาซะหลากหลาย แต่อยู่ที่ใจเราเองนี่แหละว่าจะหักห้ามใจต่อสิ่งใหม่ที่เพิ่งพบเจอตรงหน้าได้หรือไม่? เพราะมันช่างน่ากินเหลือเกิน ขนมปังโอ๊คก็เป็นขนมปังที่เคยชอบมาก ขนมปังเนยหวานก็ยั่วยวนใจอยากสัมผัสรสเนยหวาน แต่ขนมเปี๊ยะเป็นขนมโปรดที่ตั้งใจอยากกิน
ไม่ผิดที่จะเลือกซื้อมาทั้งสามอย่างเลย เพราะมีกำลังซื้อพอ อยากซื้อก็ซื้อไป แต่ตอนจะกินนี่สิ ดันอยากกินของอย่างอื่นก่อนขนมสุดโปรด ความอยากกินขนมเปี๊ยะสุดโปรดหายวับไปกับตา ถูกอย่างอื่นยั่วยวนใจแทน
เค้าเรียกว่า ทรยศตัวเอง เมื่อก่อนน่ะเป็นอย่างนี้เลย บางครั้งเปลี่ยนใจกันดื้อๆ กลางคัน ไม่ซื้อของโปรดแต่ไปเลือกอย่างอื่นที่ "ดูท่าจะ" น่าอร่อยแทนไป สุดท้ายก็กลับมาเสียดายที่ไม่เลือกตามสิ่งที่ตั้งใจ
แต่ตอนนี้กลายเป็นคนหนักแน่นแล้ว และเลิกทรยศตัวเองสักที หนักแน่นที่จะเลือกกินของโปรดก่อนตามที่ตั้งใจแล้ว
ในชีวิตประจำวัน มีคนอยู่มากมายที่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร พวกเขารู้ดีแก่ใจตลอด แต่มักผละตัวเองออกจากสิ่งที่ต้องการ แล้วไปเลือกสิ่งอื่นแทนเสมอ
มันเกิดจาก ความไม่มั่นใจในตัวเอง
กลัวถูกปฏิเสธ- เลยกลัวผิดหวัง เลยปฏิเสธก่อน
กลัวที่จะต้องเปิดเผยตัวตนด้านมืดของตัวเองออกมาแล้วไม่ถูกใจ เลยกลัวถูกทิ้ง - เลยทิ้งอีกคนก่อนเมื่อระแวงว่าไม่ปลอดภัย (คิดไปเอง)
กลัวที่จะต้องเปิดเผยความอ่อนแอของตัวเองให้อีกคนเห็นแล้วจะดูไม่มีคุณค่า - เลยกลัวถูกมองอย่างไร้ค่า จนต้องโกหก ปกปิด ไม่โปร่งใส
กลัวดูไม่ฉลาดพอ กลัวถูกรู้ทัน - เลยกลัวถูกข่ม จนสร้างเกาะป้องกันขึ้นมาเพื่อข่มอีกคนด้วยการจับผิดและตีความทุกอย่าง โดยที่อีกคนไม่รู้อิโหน่อิเหน่
หรืออาจจะเป็นเพราะ ความโลภ ไม่รู้จักพอ
แต่หารู้ไม่ว่าไอ้เจ้าความกลัวทั้งหมดที่สร้างขึ้นเอง มันทำร้ายตัวเองและคนข้างๆ ขนาดไหน เพราะมันเต็มไปด้วยการเสแสร้ง ปกปิด สั่นคลอนพื้นฐานความไว้วางใจ
มันก็คือ การทรยศตัวเอง
ในเมื่อตัวเองยังทรยศตัวเองได้ แล้วกับคนอื่นจะเหลือหรือ?
《ชีวิตใหม่ ที่ ไทเป: The Beginning》ตอนที่ 11
เคยเป็นไหม? บ่อยครั้งที่ตั้งใจดีแล้วว่าอยากได้อะไร แต่สุดท้ายกลับเลือกอีกอย่าง?
ในร้านขนมปัง มีขนมเยอะแยะมากมายจนเลือกไม่ถูก บางคนอาจจะเพราะไม่รู้ว่าตัวเองอยากกินอะไร เลยสุ่มเลือกเอา
แต่บางคนที่รู้ว่าตัวเองอยากกินอะไร และตั้งใจเดินมาถึงร้านขนมปังเพื่อเลือกซื้อขนมชิ้นนั้นที่ตั้งใจจะกิน แต่สุดท้ายกลับเลือกอีกอย่างแทน มันเพราะอะไรกัน?
ไม่ใช่ความผิดของร้านขนมปังหรอกที่อบขนมออกมาซะหลากหลาย แต่อยู่ที่ใจเราเองนี่แหละว่าจะหักห้ามใจต่อสิ่งใหม่ที่เพิ่งพบเจอตรงหน้าได้หรือไม่? เพราะมันช่างน่ากินเหลือเกิน ขนมปังโอ๊คก็เป็นขนมปังที่เคยชอบมาก ขนมปังเนยหวานก็ยั่วยวนใจอยากสัมผัสรสเนยหวาน แต่ขนมเปี๊ยะเป็นขนมโปรดที่ตั้งใจอยากกิน
ไม่ผิดที่จะเลือกซื้อมาทั้งสามอย่างเลย เพราะมีกำลังซื้อพอ อยากซื้อก็ซื้อไป แต่ตอนจะกินนี่สิ ดันอยากกินของอย่างอื่นก่อนขนมสุดโปรด ความอยากกินขนมเปี๊ยะสุดโปรดหายวับไปกับตา ถูกอย่างอื่นยั่วยวนใจแทน
เค้าเรียกว่า ทรยศตัวเอง เมื่อก่อนน่ะเป็นอย่างนี้เลย บางครั้งเปลี่ยนใจกันดื้อๆ กลางคัน ไม่ซื้อของโปรดแต่ไปเลือกอย่างอื่นที่ "ดูท่าจะ" น่าอร่อยแทนไป สุดท้ายก็กลับมาเสียดายที่ไม่เลือกตามสิ่งที่ตั้งใจ
แต่ตอนนี้กลายเป็นคนหนักแน่นแล้ว และเลิกทรยศตัวเองสักที หนักแน่นที่จะเลือกกินของโปรดก่อนตามที่ตั้งใจแล้ว
ในชีวิตประจำวัน มีคนอยู่มากมายที่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร พวกเขารู้ดีแก่ใจตลอด แต่มักผละตัวเองออกจากสิ่งที่ต้องการ แล้วไปเลือกสิ่งอื่นแทนเสมอ
มันเกิดจาก ความไม่มั่นใจในตัวเอง
กลัวถูกปฏิเสธ- เลยกลัวผิดหวัง เลยปฏิเสธก่อน
กลัวที่จะต้องเปิดเผยตัวตนด้านมืดของตัวเองออกมาแล้วไม่ถูกใจ เลยกลัวถูกทิ้ง - เลยทิ้งอีกคนก่อนเมื่อระแวงว่าไม่ปลอดภัย (คิดไปเอง)
กลัวที่จะต้องเปิดเผยความอ่อนแอของตัวเองให้อีกคนเห็นแล้วจะดูไม่มีคุณค่า - เลยกลัวถูกมองอย่างไร้ค่า จนต้องโกหก ปกปิด ไม่โปร่งใส
กลัวดูไม่ฉลาดพอ กลัวถูกรู้ทัน - เลยกลัวถูกข่ม จนสร้างเกาะป้องกันขึ้นมาเพื่อข่มอีกคนด้วยการจับผิดและตีความทุกอย่าง โดยที่อีกคนไม่รู้อิโหน่อิเหน่
หรืออาจจะเป็นเพราะ ความโลภ ไม่รู้จักพอ
แต่หารู้ไม่ว่าไอ้เจ้าความกลัวทั้งหมดที่สร้างขึ้นเอง มันทำร้ายตัวเองและคนข้างๆ ขนาดไหน เพราะมันเต็มไปด้วยการเสแสร้ง ปกปิด สั่นคลอนพื้นฐานความไว้วางใจ
มันก็คือ การทรยศตัวเอง
ในเมื่อตัวเองยังทรยศตัวเองได้ แล้วกับคนอื่นจะเหลือหรือ?