สวัสดีชาวพันทิปทุกท่าน นี่คือกระทู้แรกของ จขกท เป็นเรื่องราวความรักของ จขกท เอง อยากมาแชร์ประสบการณ์และความรู้สึก เมื่อความรักที่มีคือรักเท่าเดิมแต่เพิ่มเติมคือคนที่สาม งงเด้ๆ (ขอเล่ารายละเอียดหน่อยนะคะเพื่อความเข้าใจง่าย)
ขออนุญาตแทนตัวเองว่า ส้ม (นามสมมติ) ตอนนี้ส้มอายุได้ 28 ขวบแล้ว มีแฟนที่อยู่กินด้วยกันมา 6 ปี แฟนส้มชือ บอย (นามสมมติ)
เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย อยู่แก็งค์เดียวกัน สนิทกันมาก ไปเที่ยว เฮไหนเฮนั้นด้วยกันตลอด และทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันบอยก็คอยเทคแคร์ส้มเรื่อยมา จนเพื่อนๆในแก็งค์เริ่มสงสัยและแซวเราทั้งคู่ ส้มเองก็เริ่มรู้สึกดีกับบอยเพิ่มขึ้นทีละนิดๆ จนมาถึงวันหนึ่งตอนปี 3 ก่อนที่เราจะออกฝึกงานกัน บอยขอส้มเป็นแฟน
ซึ่งด้วยความที่ส้มก็ชอบบอยอยู่แล้ว จึงตอบรับอย่างง่ายดาย. ....
หลังจากที่เราตกลงเป็นแฟนกัน บอยก็มาฝึกงานด้วยกันกับส้ม ความรักของเราจึงเพิ่มงอกงามขึ้น เราต่างคอยดูแลกันและกัน. ช่วยเหลือกันทุกอย่าง จนเราเรียนจบ เราทั้งคู่ก็ขออนุญาตที่บ้านเพื่อไปทำงานต่างจังหวัด โดยที่ทางบ้านรับรู้ว่าเราอยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตด้วยกัน ชีวิตคู่ของเรามันดีมากๆ บอยยังคงดูแลและรักส้มเสมอต้นเสมอปลายจนทำให้ส้มมีความสุขที่สุด. จนเวลาผ่านพ้นไปปีแล้วปีเล่า จนตอนนี้ความรักของเรา เข้าสู่ปีที่ 6 แล้ว (เราไม่มีลูกด้วยกันเพราะส้มเป็นหมันค่ะ )
บอยเริ่มมีพฤติกรรมแปลกไป....... จากที่พูดดี พูดหวานกับเรา ก็พูดเสียงเย็นชา เราก็พยายามเข้าใจว่าบอยคงเครียดกับเรื่องงาน จนเมื่อไม่กี่วันมานี้เราคาดคั้นถามบอยตรงๆ ว่าเราทำผิดอะไรหรือเปล่า ถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้ เราทะเลาะกันเเรงมาก จนสุดท้ายบอยก็หลุดคำพูดมาว่า เค้าแอบคบกับ ผญ.คนนึงที่ทำงานด้วยกัน !!!!
เรานี่แบบ.....อึ้งไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ เราร้องไห้เสียใจหนักมาก เฝ้าถามบอยว่าทำไม เราดูแลบอยทุกอย่างเพราะรักเค้ามาก เราคาดคั้นว่าแอบไปคบกันนานแค่ไหนแล้ว จนเราได้รู้มาว่า เค้าคบกันเป็นปีแล้วค่ะ เรายิ่งเสียใจ แทบอยากตาย เค้ามาขอเราว่า ในเมื่อส้มมีลูกให้บอยไม่ได้ ขอบอยมี ผญ.คนนั้นได้มั้ย เราไม่ยอมค่ะ เรารับไม่ได้. จึงขอเลิกกับบอยทั้งๆที่ยังรักเค้าสุดหัวใจ แต่บอยไม่ยอมเลิก อ้างว่าเราเป็นครึ่งหนึ่งของชีวิตเค้า เค้าขาดเราไม่ได้ เราเองก็รักเค้ามากแต่เรื่องนี้เราก็รับไม่ได้เหมือนกัน ส้มควรทำยังไงดีคะ
คือรักหรือเห็นแก่ตัว...
ขออนุญาตแทนตัวเองว่า ส้ม (นามสมมติ) ตอนนี้ส้มอายุได้ 28 ขวบแล้ว มีแฟนที่อยู่กินด้วยกันมา 6 ปี แฟนส้มชือ บอย (นามสมมติ)
เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย อยู่แก็งค์เดียวกัน สนิทกันมาก ไปเที่ยว เฮไหนเฮนั้นด้วยกันตลอด และทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันบอยก็คอยเทคแคร์ส้มเรื่อยมา จนเพื่อนๆในแก็งค์เริ่มสงสัยและแซวเราทั้งคู่ ส้มเองก็เริ่มรู้สึกดีกับบอยเพิ่มขึ้นทีละนิดๆ จนมาถึงวันหนึ่งตอนปี 3 ก่อนที่เราจะออกฝึกงานกัน บอยขอส้มเป็นแฟน
ซึ่งด้วยความที่ส้มก็ชอบบอยอยู่แล้ว จึงตอบรับอย่างง่ายดาย. ....
หลังจากที่เราตกลงเป็นแฟนกัน บอยก็มาฝึกงานด้วยกันกับส้ม ความรักของเราจึงเพิ่มงอกงามขึ้น เราต่างคอยดูแลกันและกัน. ช่วยเหลือกันทุกอย่าง จนเราเรียนจบ เราทั้งคู่ก็ขออนุญาตที่บ้านเพื่อไปทำงานต่างจังหวัด โดยที่ทางบ้านรับรู้ว่าเราอยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตด้วยกัน ชีวิตคู่ของเรามันดีมากๆ บอยยังคงดูแลและรักส้มเสมอต้นเสมอปลายจนทำให้ส้มมีความสุขที่สุด. จนเวลาผ่านพ้นไปปีแล้วปีเล่า จนตอนนี้ความรักของเรา เข้าสู่ปีที่ 6 แล้ว (เราไม่มีลูกด้วยกันเพราะส้มเป็นหมันค่ะ )
บอยเริ่มมีพฤติกรรมแปลกไป....... จากที่พูดดี พูดหวานกับเรา ก็พูดเสียงเย็นชา เราก็พยายามเข้าใจว่าบอยคงเครียดกับเรื่องงาน จนเมื่อไม่กี่วันมานี้เราคาดคั้นถามบอยตรงๆ ว่าเราทำผิดอะไรหรือเปล่า ถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้ เราทะเลาะกันเเรงมาก จนสุดท้ายบอยก็หลุดคำพูดมาว่า เค้าแอบคบกับ ผญ.คนนึงที่ทำงานด้วยกัน !!!!
เรานี่แบบ.....อึ้งไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ เราร้องไห้เสียใจหนักมาก เฝ้าถามบอยว่าทำไม เราดูแลบอยทุกอย่างเพราะรักเค้ามาก เราคาดคั้นว่าแอบไปคบกันนานแค่ไหนแล้ว จนเราได้รู้มาว่า เค้าคบกันเป็นปีแล้วค่ะ เรายิ่งเสียใจ แทบอยากตาย เค้ามาขอเราว่า ในเมื่อส้มมีลูกให้บอยไม่ได้ ขอบอยมี ผญ.คนนั้นได้มั้ย เราไม่ยอมค่ะ เรารับไม่ได้. จึงขอเลิกกับบอยทั้งๆที่ยังรักเค้าสุดหัวใจ แต่บอยไม่ยอมเลิก อ้างว่าเราเป็นครึ่งหนึ่งของชีวิตเค้า เค้าขาดเราไม่ได้ เราเองก็รักเค้ามากแต่เรื่องนี้เราก็รับไม่ได้เหมือนกัน ส้มควรทำยังไงดีคะ