ทนไม่ไหสแล้วค่ะ น้องสาวชอบเอาของส่วนตัวไปใช้โดยไม่บอกเลย

คือจขกท.อยู่ปี1ค่ะ ที่มหาวิทยาลัยใกล้ๆบ้าน เลยอาศัยอยู่ที่บ้านไม่ได้ไปอยู่หอ น้องสาวอยู่ม.2ขึ้นม.3ค่ะ ปัญหาคือเราเป็นเหมือนผู้หญิงทั่วไป มีลิปมีเครื่องสำอางค์มีมาร์สมีสกินแคร์ มีพวกของจุกจิกพวกตุ้มหูนาฬิกาแหวนสร้อยแว่นกันแดด (เงินที่ใช้ซื้อเป็นเงินที่เราหาเองจากการทำงานพาร์ทไทม์,ขายของออนไลน์ทั้งหมดเกือบทุกชิ้นจริงๆ มีบ้างที่มีคนให้,พ่อแม่ซื้อให้) เราก็เก็บของพวกนี้ไว้ในห้องของเราเองบนโต๊ะ มีของที่ต้องพกบ้างก็ใส่กระเป๋า จนวันนึงเรารู้สึกว่าติ้นท์แท่งโปรดเราหาย เราก็หา ถามแม่ถามน้องถามพ่อว่าเจอมั้ย ไม่มีใครเห็นเราก็แบบเสียดายเพราะเป็นของที่ค่อนข้างแพงและหายาก เราก็หาจนสุดปัญญาก็เลยปล่อยแต่แอบเสียดายมากๆตามภาษาคนหวงของ จนกระทั่งวันหนึ่งเราขอยืมปากกาน้องเพื่อจดออเดอร์ เลยขอเปิดกระเป๋า เราก็เจอติ้นท์ของเราในกระเป๋าน้องในสภาพที่ยับเยินสุดๆ แบบน่าเกลียดจริงๆ หลังจากจดออเดอร์เราก็โกรธมากเลยถามน้องว่านี่อะไร น้องเราก็เงียบ เราก็โมโหมากเลยตีน้องไปจำได้ว่าตีแขนไปหลายทีมากๆ น้องเราก็ไปฟ้องแม่ สิ่งที่แม่ทำคือแม่ว่าเราว่า ของแค่นี้ทำไมต้องหวงให้น้องยืมไม่ได้เลยหรอ เราก็ยื่นให้แม่ดูว่าสภาพมันน่าเกลียดแค่ไหน เรารักของของเรามากๆ แต่แม่ก็ไม่ฟังอะไรเราเลย เรารู้สึกน้อยใจแม่มาก แต่เราก็ทำเป็นไม่สนใจ เราพยามปล่อยวางแล้วคิดว่าแค่ติ้นท์แท่งเดียวเอง แต่มันไม่ใช่แค่นั้น ของเราก็หายบ่อยๆ แล้วทุกครั้งเราก็เจอในกระเป๋า,ชั้นน้อง เพราะเราเริ่มระแวงว่าน้องจะเแาไป แล้วก็เอาไปจริงๆ จากวันนั้นถึงวันนี้เกือบๆ2ปี น้องเอาของเราไปใช้จนมีสภาพยับเยินไม่รู้กี่อย่าง เราพูดจนโดนแม่ว่าทุกรอบ พร้อมกับคำพูดเดิมๆ แบ่งน้องไม่ได้หรอ จะหวงอะไรนักหนา ล่าสุดที่ทำให้เราปรี้ดแตกมากๆคือลิปแท่งโปรดของเรา(อีกแล้ว),แว่นกันแดด,ครีมรักษาสิว,โฟมล้างหน้า,น้ำหอม หายไปเราทนไม่ไหวมากเพราะราคาไม่ใช่ถูกๆและไม่ใช่ครั้งแรก เราเคยบอกแล้วว่าถ้าอยากได้ให้ขอดีๆจะแบ่งให้ อาจจะซื้อให้เลยด้วยซ้ำ อย่าเอาไปแบบไม่บอกไม่ชอบ เราเลยไปเปิดชั้น เจอทุกอย่างที่หาย เจอของเก่าๆที่หายไปด้วยเราโกรธมาก เราเลยโวยวาย เรียกน้องแล้วก็ว่า เราก็ร้องไห้สิเราหวงของของเรามากจริงๆ เงินของเราเราไม่ได้เอาเงินที่พ่อแม่ให้มาซื้อเลย น้องก็ทำหน้ายียวนกวนเรา จนเราทนไม่ไหวมีมวยเกิดขึ้น แม่มาเห็นก็ว่าเราชุดใหญ่เลย หาว่าเราไร้สาระบ้าง หาว่าเราเป็นตัวปัญหาที่ทำให้บ้านไม่สงบบ้าง เอาจริงๆเราเหนื่อยมากกับการที่ของเราหายแล้วต้องไปเปิดกระเป๋านักเรียน,กระเป๋าเที่ยว,ชั้นของน้องเพื่อเอาคืน โดยไม่โวยวายหรือพูดถึงเลยเรานับครั้งได้มันเกิน10รอบ บางทีมันทำให้เราเดือดร้อน เพราะบางอย่างเป็นของที่เพื่อนเราฝากซื้อเรายังไม่ได้แกะเลยน้องเราก็เอาไป และทุกอย่างที่น้องเราเอาไปจะมีสภาพยับเยินมาก ยังไม่รวมกำไลข้อมือที่แฟนเราซื้อให้ น้องเราก็เอาไปใส่จนตะข้อพัง ตุ้มหูก็ทำคู่หาย เราเบื่อมากเราไม่อยากทนแล้ว จะทำยังไงให้น้องเลิกมีนิสัยแบบนี้สะทีคะ เราไม่อยากมีปัญหาแล้วดราทยไม่ไหวจริงๆ
ปล.หลายๆคนอาจจะคิดว่าเราประหลาด แค่เครื่องสำอางค์,ของใช้จะหวงอะไร คือทุกอย่างมีทั้งราคาแพง,ถูก แต่เป็นสิ่งที่เราเก็บจังซื้อด้วยจัวเองเกือบทั้งหมด มันมาจากน้ำพักน้ำแรงของเรา เราเลยต้องหวงมากจริงๆค่ะ