สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้แรก เป็นกระทู้ที่อยากบอกเล่าเรื่องราวชีวิต ไม่ได้อยากเรียกร้อง หรือประจานใครนะคะ แต่ไม่ไหวจริงๆ หากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ขอเล่าความเป็นมาก่อนนะคะ พ่อกับแม่ของเราเป็นคนกรุงเทพ แต่ย้ายมาอยู่ที่เชียงราย ตั้งแต่สมัยสมเด็จย่า คือพ่อเราเป็นทหารแล้วโดนย้ายมาประจำการอยู่ที่นี่ แม่เราก็ขายของ เพราะว่าเงินเดือนพ่อเราก็ไม่ได้มากมายอะไร พ่อแม่เราไม่เล่นการพนัน หรือกินเหล้า หรือสูบบุหรี่นะคะ พ่อเรายศพันโทคะ เวลาเขามาขอให้ช่วยก็ช่วยนะคะ แต่ไม่เอาเงิน หรือเอาของคนอื่น ช่วยคนอื่นไว้เยอะ พ่อเราเป็นทหาร เป็นคนเจ้าชู้ มีเมียเยอะ แต่แม่เรารักพ่อคนเดียว เวลาพ่ออยากได้อะไรก็ซื้อให้ พ่อเราเลิกกับเมียคนเก่า และวมาอยู่กับแม่เราประมาณ 40 ปี มีลูกสาวสองคน คือมีพี่สาว แล้วก็เรา คือพ่อเรา จะต้องไปกรุงเทพ ไปหาเมียเก่า ไปหาลูกเขา(ลูกกับเมียคนแรก)ทุกปี โดยที่โกหกแม่เราว่าไปกินเลี้ยงรุ่น ถึงแม่เราจะว่าโกหก แม่เราก็ให้เขาไป เวลาบ้านนู้นโทรมา บ้านเราก็ไม่เคยกีดกัน หรือว่า ด่าเขา แต่ก็จะทะเลาะกันทุกปีเพราะเรื่องนี้ พ่อเราก็ไม่ปรับปรุงตัว แม่เราบอกให้หย่ากัน แต่พ่อก็ไม่หย่ากับแม่เรา มีอยู่ครั้งหนึ่ง แม่เราเข้าโรงพยาบาล อยู่ห้องซีซียู ใส่ท่อช่วยหายใจ เพราะน้ำท่วมปอด พ่อเรายังไปหาเมียเก่าเขาเลย ตอนนั้นเราอายุแค่ 17 เซ็นอะไรยังไม่ได้ เราท้อแท้ แม่เราเกือบตาย คือแม่เราเป็นเบาหวาน แล้วเป็นแผลที่เท้า แต่แม่เราทำงานหนักมาก ไม่พัก เพราะรายจ่ายเยอะ พ่อเรายังไม่สนใจ บ้านเราฐานะก็ไม่ค่อยดี เราต้องออกจากมหาลัย ตอนเรียนอยู่ปีสาม เรารู้ว่าต้องใช้เงินเยอะ เพราะเราเรียนท่องเที่ยว เราเลยออกมาช่วยที่บ้านทำธุรกิจครอบครัว คือที่บ้านเราทำอาหารขายในสหกรณ์ของโรงพยาบาลในเมืองเชียงราย รายได้ดีมาก เราเลยไปกู้เงินจากธนาคารมาต่อทุน แต่ต้องใช้คนค้ำ พ่อเราเลยโทรไปขอให้ลูกชายเขามาช่วยค้ำ ตอนแรกเขาบอกว่าจะช่วย แต่ธนาคารเล่นตัว ขอเอกสารมาอาทิตย์ล่ะอย่าง ทางลูกชายเขาเลยรำคาญ แล้วทางเมียเก่าของพ่อก็ไม่ให้ค้ำ แต่ตอนนั้นพ่อไม่รู้ คิดว่าลูกเขาโกรธ เลยอยากลงไปง้อลูกเขาด้วยตัวเอง แม่กับเราเลยเอารถเราไปตึ้งเงิน หาเงินให้พ่อไปลูกเขา ลูกชายเขาอยู่ที่ลพบุรี ทำงานเป็นทหาร หน่วยงานพิเศษ พ่อเราไปเฝ้า นั่งรอหลายวัน ลูกชายเขาก็หลบตลอด ล่าสุดเขาบอกว่า ไม่รู้จักพ่อเขาเอง ไม่ต้องให้พ่อเขาเข้ามาหา เรากับแม่อึ้งมาก ทำไม เขาไม่บอกว่า ไม่อยากค้ำ ทางเราก็ไม่โกรธ เราแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องบอกว่าไม่รู้จักพ่อตัวเอง สุดท้ายเราก็มาได้น้าที่รู้จักค้ำให้ กิจการเราก็กำลังไปได้ด้วยดี แต่ต่อมาก็มีปัญหาเพราะว่าโดนเขาแกล้งเลยทำให้ไม่ได้ส่งในต่อ เรื่องนี้พีคมาก เกิดขึ้นเมื่อประมาณปีที่แล้ว หลังวันเกิดเราไม่กี่วัน เดือนธันวาคม ปี 59 พ่อเราไปงานศพ ของบ้านนู้น เพราะว่าหลานเขาตาย เราก็เห็นเขาจัดกระเป๋าก็ถามพ่อว่า ''ไปกี่วัน'' พ่อเราบอกว่า ''ไปสองสามวัน ก็กลับแล้ว'' เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องไปด้วย ตอนที่เราเดือดร้อน เขายังไม่เห็นหัวเราเลย เขาเคยบอกว่าไม่รู้จักพ่อ พ่อลืมแล้วหรอ แต่พ่อเราก็ยังยืนยันที่จะไป เรากับแม่ก็ปล่อยให้ไป ตอนที่พ่อไปแรกๆ พ่อก็โทรมาหาเราทุกวัน ถามว่ากินข้าวรึยัง แม่เป็นไงบ้าง เราก็ตอบไป พอผ่านไปสักประมาณอาทิตย์นึง เราเริ่มโทรหาพ่อไม่ติด แม่เราเริ่มคิดมาก พ่อเราก็เปลี่ยนไป ถามว่าเราจะไปอยู่ที่นู้นกับเขาไหม เราบอกว่าจะไปได้ยังไง แล้วแม่ล่ะ พ่อไม่รักแม่หรอ พ่อเราก็เงียบ แล้วเราก็ไม่เคยคุยกันอีกเลย ทั้งที่ๆพ่อก็รู้ว่าเราไม่มีเงินจะกิน เราต้องกินข้าวคลุกน้ำปลา กับไข่ต้ม บางครั้งเราก็ไม่ได้กินข้าวเกือบอาทิตย์ เราไม่ร้องไห้นะ เราคิดว่าเราต้องอยู่ให้ได้ ผ่านไปเดือนนึง บิลค่าไฟมา เราก็โทรไปขอเงินพ่อมาจ่ายค่าไฟ เราโทรไปครั้งเดียวเอง พ่อเราก็บอกว่า'' ยืมคนอื่นก่อนสิ'' เราเลยพูดสวนไปว่า'' จะให้ไปยืมใครล่ะ ขนาดพ่อเป็นพ่อแท้ๆ พ่อยังไม่ช่วย พ่อยังทิ้งเราไปเลย แล้วคนอื่นเขาเป็นอะไร ทำไมเขาต้องมาช่วย ญาติก็ไม่มี'' พ่อเราก็เงียบ แล้วโอนเงินมาให้ พอเรามาจ่ายค่าไฟ ที่ไฟฟ้าก็บอกว่าเราค้างอยู่อีกเดือนนึง เราก็จำได้ว่า เรามาจ่ายพร้อมพ่อ พอโทรไปหาพ่อ เพื่อที่จะถามเรื่องบิลค่าไฟ พ่อเราก็ไม่รับ วันนั้น พ่อเรากดผิดไปหาพี่เรา พี่เราได้ยินเมียเก่าเขาพูดว่า ''จะโทรมาขอตังค์อะไรนักหนา เหลืออยู่แต่ ค_ยเนี่ย จะเอาไหม '' พี่เราเลยโทรมาถามว่าเราโทรไปขอเงินพ่อหรอ ในความคิดเรา ค่าไฟเดือนนั้น เป็นตอนที่พ่ออยู่ พ่อก็ใช้ เราก็ใช้ ก็ต้องช่วยกันออกสิ จะมาให้เราออกคนเดียวไม่ได้หรอก เราก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมเมียเก่าเขาถึงพูดหยาบคายขนาดนี้ ทั้งๆที่เขาก็เป็นครูเก่า ลูกอีกคนก็เป็นครูในโรงเรียนวัดหนัง ทำไมต้องแย่งพ่อคนอื่นเขาไป ทำต้องทำลายครอบครัวคนอื่น ตอนที่พ่อมาอยู่กับแม่ เมียเก่าเขาก็เลิกกับพ่อตั้งนานแล้ว เขาเองก็มีสามีใหม่เหมือนกัน เรานี่ช็อคมาก ไม่รู้ว่าทำไมมาทิ้งกันตอนแก่ พอแม่เรารู้ว่าเมียเก่าเขาพูดอย่างนั้น เลยโทรไปถามว่า ทำไมพูดยังงั้นกับเรา เมียเก่าเขาก็ด่าแม่เราว่า ''ดอกท_ง'' แม่เราเลยด่ากลับไป แล้วบอกให้พ่อมาหย่ากับแม่ พ่อก็ไม่สนใจ แม่เราโมโหมาก แต่พ่อกับแม่เราทำเงินฌาปนกิจด้วยกัน แม่เราลงชื่อให้พ่อเราเป็นคนได้รับผลประโยชน์ แต่แม่มารู้ทีหลังว่าพ่อเราทำให้เมียเก่า แต่เงินที่ส่งไปทุกงวดเนี่ย เป็นเงินที่แม่เราทำงานได้ แม่เราเลยโทรไปถาม ว่าแม่อยากเปลี่ยนผู้รับผลประโยชน์เป็นเรากับพี่เรา เพราะแม่คิดว่า ต่อไปเรากับพี่จะลำบาก ไม่มีเงินแน่ แต่ทางกองฌาปนกิจบอกว่า ต้องให้พ่อเป็นคนเซ็น เราก็รีบส้งเอกสารไปให้พี่สาวเราที่อยู่กรุงเทพ พ่อเราก็ตกลงว่าจะไป แต่เบี้ยวหลายนัดแล้วก็ไม่ไป แม่เราเลยตัดสินใจลงไป เพื่อที่จะถามพ่อเราว่าจะเอายังไงกันแน่ เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอไปหาอะไรกินแปปนึงคะ
ก็แค่ชีวิตของเด็กคนนึง ที่โดนผู้ชายคนนึงที่เรียกว่า พ่อ ทำลายชีวิต
ขอเล่าความเป็นมาก่อนนะคะ พ่อกับแม่ของเราเป็นคนกรุงเทพ แต่ย้ายมาอยู่ที่เชียงราย ตั้งแต่สมัยสมเด็จย่า คือพ่อเราเป็นทหารแล้วโดนย้ายมาประจำการอยู่ที่นี่ แม่เราก็ขายของ เพราะว่าเงินเดือนพ่อเราก็ไม่ได้มากมายอะไร พ่อแม่เราไม่เล่นการพนัน หรือกินเหล้า หรือสูบบุหรี่นะคะ พ่อเรายศพันโทคะ เวลาเขามาขอให้ช่วยก็ช่วยนะคะ แต่ไม่เอาเงิน หรือเอาของคนอื่น ช่วยคนอื่นไว้เยอะ พ่อเราเป็นทหาร เป็นคนเจ้าชู้ มีเมียเยอะ แต่แม่เรารักพ่อคนเดียว เวลาพ่ออยากได้อะไรก็ซื้อให้ พ่อเราเลิกกับเมียคนเก่า และวมาอยู่กับแม่เราประมาณ 40 ปี มีลูกสาวสองคน คือมีพี่สาว แล้วก็เรา คือพ่อเรา จะต้องไปกรุงเทพ ไปหาเมียเก่า ไปหาลูกเขา(ลูกกับเมียคนแรก)ทุกปี โดยที่โกหกแม่เราว่าไปกินเลี้ยงรุ่น ถึงแม่เราจะว่าโกหก แม่เราก็ให้เขาไป เวลาบ้านนู้นโทรมา บ้านเราก็ไม่เคยกีดกัน หรือว่า ด่าเขา แต่ก็จะทะเลาะกันทุกปีเพราะเรื่องนี้ พ่อเราก็ไม่ปรับปรุงตัว แม่เราบอกให้หย่ากัน แต่พ่อก็ไม่หย่ากับแม่เรา มีอยู่ครั้งหนึ่ง แม่เราเข้าโรงพยาบาล อยู่ห้องซีซียู ใส่ท่อช่วยหายใจ เพราะน้ำท่วมปอด พ่อเรายังไปหาเมียเก่าเขาเลย ตอนนั้นเราอายุแค่ 17 เซ็นอะไรยังไม่ได้ เราท้อแท้ แม่เราเกือบตาย คือแม่เราเป็นเบาหวาน แล้วเป็นแผลที่เท้า แต่แม่เราทำงานหนักมาก ไม่พัก เพราะรายจ่ายเยอะ พ่อเรายังไม่สนใจ บ้านเราฐานะก็ไม่ค่อยดี เราต้องออกจากมหาลัย ตอนเรียนอยู่ปีสาม เรารู้ว่าต้องใช้เงินเยอะ เพราะเราเรียนท่องเที่ยว เราเลยออกมาช่วยที่บ้านทำธุรกิจครอบครัว คือที่บ้านเราทำอาหารขายในสหกรณ์ของโรงพยาบาลในเมืองเชียงราย รายได้ดีมาก เราเลยไปกู้เงินจากธนาคารมาต่อทุน แต่ต้องใช้คนค้ำ พ่อเราเลยโทรไปขอให้ลูกชายเขามาช่วยค้ำ ตอนแรกเขาบอกว่าจะช่วย แต่ธนาคารเล่นตัว ขอเอกสารมาอาทิตย์ล่ะอย่าง ทางลูกชายเขาเลยรำคาญ แล้วทางเมียเก่าของพ่อก็ไม่ให้ค้ำ แต่ตอนนั้นพ่อไม่รู้ คิดว่าลูกเขาโกรธ เลยอยากลงไปง้อลูกเขาด้วยตัวเอง แม่กับเราเลยเอารถเราไปตึ้งเงิน หาเงินให้พ่อไปลูกเขา ลูกชายเขาอยู่ที่ลพบุรี ทำงานเป็นทหาร หน่วยงานพิเศษ พ่อเราไปเฝ้า นั่งรอหลายวัน ลูกชายเขาก็หลบตลอด ล่าสุดเขาบอกว่า ไม่รู้จักพ่อเขาเอง ไม่ต้องให้พ่อเขาเข้ามาหา เรากับแม่อึ้งมาก ทำไม เขาไม่บอกว่า ไม่อยากค้ำ ทางเราก็ไม่โกรธ เราแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องบอกว่าไม่รู้จักพ่อตัวเอง สุดท้ายเราก็มาได้น้าที่รู้จักค้ำให้ กิจการเราก็กำลังไปได้ด้วยดี แต่ต่อมาก็มีปัญหาเพราะว่าโดนเขาแกล้งเลยทำให้ไม่ได้ส่งในต่อ เรื่องนี้พีคมาก เกิดขึ้นเมื่อประมาณปีที่แล้ว หลังวันเกิดเราไม่กี่วัน เดือนธันวาคม ปี 59 พ่อเราไปงานศพ ของบ้านนู้น เพราะว่าหลานเขาตาย เราก็เห็นเขาจัดกระเป๋าก็ถามพ่อว่า ''ไปกี่วัน'' พ่อเราบอกว่า ''ไปสองสามวัน ก็กลับแล้ว'' เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องไปด้วย ตอนที่เราเดือดร้อน เขายังไม่เห็นหัวเราเลย เขาเคยบอกว่าไม่รู้จักพ่อ พ่อลืมแล้วหรอ แต่พ่อเราก็ยังยืนยันที่จะไป เรากับแม่ก็ปล่อยให้ไป ตอนที่พ่อไปแรกๆ พ่อก็โทรมาหาเราทุกวัน ถามว่ากินข้าวรึยัง แม่เป็นไงบ้าง เราก็ตอบไป พอผ่านไปสักประมาณอาทิตย์นึง เราเริ่มโทรหาพ่อไม่ติด แม่เราเริ่มคิดมาก พ่อเราก็เปลี่ยนไป ถามว่าเราจะไปอยู่ที่นู้นกับเขาไหม เราบอกว่าจะไปได้ยังไง แล้วแม่ล่ะ พ่อไม่รักแม่หรอ พ่อเราก็เงียบ แล้วเราก็ไม่เคยคุยกันอีกเลย ทั้งที่ๆพ่อก็รู้ว่าเราไม่มีเงินจะกิน เราต้องกินข้าวคลุกน้ำปลา กับไข่ต้ม บางครั้งเราก็ไม่ได้กินข้าวเกือบอาทิตย์ เราไม่ร้องไห้นะ เราคิดว่าเราต้องอยู่ให้ได้ ผ่านไปเดือนนึง บิลค่าไฟมา เราก็โทรไปขอเงินพ่อมาจ่ายค่าไฟ เราโทรไปครั้งเดียวเอง พ่อเราก็บอกว่า'' ยืมคนอื่นก่อนสิ'' เราเลยพูดสวนไปว่า'' จะให้ไปยืมใครล่ะ ขนาดพ่อเป็นพ่อแท้ๆ พ่อยังไม่ช่วย พ่อยังทิ้งเราไปเลย แล้วคนอื่นเขาเป็นอะไร ทำไมเขาต้องมาช่วย ญาติก็ไม่มี'' พ่อเราก็เงียบ แล้วโอนเงินมาให้ พอเรามาจ่ายค่าไฟ ที่ไฟฟ้าก็บอกว่าเราค้างอยู่อีกเดือนนึง เราก็จำได้ว่า เรามาจ่ายพร้อมพ่อ พอโทรไปหาพ่อ เพื่อที่จะถามเรื่องบิลค่าไฟ พ่อเราก็ไม่รับ วันนั้น พ่อเรากดผิดไปหาพี่เรา พี่เราได้ยินเมียเก่าเขาพูดว่า ''จะโทรมาขอตังค์อะไรนักหนา เหลืออยู่แต่ ค_ยเนี่ย จะเอาไหม '' พี่เราเลยโทรมาถามว่าเราโทรไปขอเงินพ่อหรอ ในความคิดเรา ค่าไฟเดือนนั้น เป็นตอนที่พ่ออยู่ พ่อก็ใช้ เราก็ใช้ ก็ต้องช่วยกันออกสิ จะมาให้เราออกคนเดียวไม่ได้หรอก เราก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมเมียเก่าเขาถึงพูดหยาบคายขนาดนี้ ทั้งๆที่เขาก็เป็นครูเก่า ลูกอีกคนก็เป็นครูในโรงเรียนวัดหนัง ทำไมต้องแย่งพ่อคนอื่นเขาไป ทำต้องทำลายครอบครัวคนอื่น ตอนที่พ่อมาอยู่กับแม่ เมียเก่าเขาก็เลิกกับพ่อตั้งนานแล้ว เขาเองก็มีสามีใหม่เหมือนกัน เรานี่ช็อคมาก ไม่รู้ว่าทำไมมาทิ้งกันตอนแก่ พอแม่เรารู้ว่าเมียเก่าเขาพูดอย่างนั้น เลยโทรไปถามว่า ทำไมพูดยังงั้นกับเรา เมียเก่าเขาก็ด่าแม่เราว่า ''ดอกท_ง'' แม่เราเลยด่ากลับไป แล้วบอกให้พ่อมาหย่ากับแม่ พ่อก็ไม่สนใจ แม่เราโมโหมาก แต่พ่อกับแม่เราทำเงินฌาปนกิจด้วยกัน แม่เราลงชื่อให้พ่อเราเป็นคนได้รับผลประโยชน์ แต่แม่มารู้ทีหลังว่าพ่อเราทำให้เมียเก่า แต่เงินที่ส่งไปทุกงวดเนี่ย เป็นเงินที่แม่เราทำงานได้ แม่เราเลยโทรไปถาม ว่าแม่อยากเปลี่ยนผู้รับผลประโยชน์เป็นเรากับพี่เรา เพราะแม่คิดว่า ต่อไปเรากับพี่จะลำบาก ไม่มีเงินแน่ แต่ทางกองฌาปนกิจบอกว่า ต้องให้พ่อเป็นคนเซ็น เราก็รีบส้งเอกสารไปให้พี่สาวเราที่อยู่กรุงเทพ พ่อเราก็ตกลงว่าจะไป แต่เบี้ยวหลายนัดแล้วก็ไม่ไป แม่เราเลยตัดสินใจลงไป เพื่อที่จะถามพ่อเราว่าจะเอายังไงกันแน่ เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอไปหาอะไรกินแปปนึงคะ